Μέρος ιερό, αφιερωμένο σε θεούς: «Σε νησί της Βόρειας Ελλάδας ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου»
Νέες αποκαλύψεις για το μεγάλο μυστήριο της αρχαιότητας
Ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου συνεχίζει να αποτελεί το μεγαλύτερο αρχαιολογικό μυστήριο, αναζητώντας τους πιθανούς τόπους, όπου μπορεί να βρίσκεται, με Άγιο πρόσωπο να αφήνει δική του εκδοχή.
Το 323 π.Χ. έρχεται το τέλος. Ο μεγάλος βασιλιάς δεν υπάρχει πλέον. Αφήνει την τελευταία του πνοή. Ενώ ήταν ετοιμοθάνατος, τοποθετήθηκε σε ψηλή κλίνη, για να δει τον στρατό του να παρελαύνει εμπρός του και να τον αποχαιρετά.
«Όταν άφησε την τελευταία του πνοή, σκόρπισε ομίχλη και σκοτάδι ολόγυρα, έπεσε ένα μεγάλο αστέρι από τον ουρανό στη θάλασσα και πάλι ανέβηκε στον ουρανό, ενώ ένας μεγάλος αετός ανέβηκε κι αυτός στον ουρανό, κρατώντας ένα φωτεινό αστέρι. Όλα αυτά υπήρξαν σημάδια ότι πεθαίνει ένας σπουδαίος».
Οι νέες αποκαλύψεις για τον Μέγα Αλέξανδρο
Κλαυθμός, οδυρμός, τελετές σε όλο τον κόσμο. Οι σύντροφοί του, στρατηγοί και συμπολεμιστές, συσκέπτονται και αποφασίζουν. Ετοιμάζουν την πομπή, τη διαδρομή, την ταφή. Η άμαξα που μετέφερε τη σορό τού μεγάλου νεκρού ζύγιζε πάνω από 100 τόνους και την έσερναν 64 ημίονοι. Ήταν διακοσμημένη με τόνους χρυσού και χιλιάδες πολύτιμους λίθους (η σημερινή αξία της υπολογίζεται σε πάνω από 5 δισ. ευρώ).
Ήρθε η ώρα. Η πομπή ξεκινά με προορισμό τη Δαμασκό και από εκεί σε πλοίο, με τελική πορεία για την πατρίδα, την αρχαία Μακεδονία, τον έτοιμο μυστικό τάφο. Φθάνουν στη Δαμασκό. Όλα έτοιμα για το ταξίδι στη θάλασσα. Τελευταίοι αποχαιρετισμοί από τους συντρόφους, τους συμπολεμιστές. Το σχέδιο μυστικότητας εκτελείται στο ακέραιο.
Ο Πτολεμαίος προσποιείται ότι κλέβει το σκήνωμα και φεύγει στην Αλεξάνδρεια, στο νέο βασίλειό του. Οι άλλοι Μακεδόνες στρατηγοί –ο Λυσίμαχος, ο Σέλευκος, ο Αντίγονος, ο Κάσσανδρος, ο Πολυσπέρχοντας, ο Ευμένης, ο Κρατερός και ο Νέαρχος– αποχαιρετούνται και επιστρέφουν στα βασίλειά τους, να συνεχίσουν τη χρυσή εποχή τής Ελληνιστικής περιόδου.
Οι τεράστιες ποσότητες θησαυρών, μαζί με τη σορό τού Αλεξάνδρου, ταξιδεύουν για τον καινούργιο θρόνο του στον κόσμο των νεκρών. Βεργίνα, Αμφίπολη ή αλλού. Μαζί με τα πλοία τής πομπής, ο Περδίκκας και ο Νέαρχος. Η παραπλανητική κίνηση του Πτολεμαίου έχει πετύχει τον σκοπό της. Καταγράφεται από πολλούς ιστορικούς ως αληθινή κλοπή. Δηλαδή, οι αγαπημένοι σύντροφοι από παιδιά, οι συμπολεμιστές, οι βασιλιάδες, πλέον, σε μεγάλα βασίλεια, δέχθηκαν κι αυτοί την προδοσία; Επειδή το σκήνωμα του Αλεξάνδρου σημαίνει πρωτοκαθεδρία, σημαίνει κληρονομιά. Και οι θησαυροί που συνόδευαν το σκήνωμα; Έτσι απλά ξεχάστηκαν τα έθιμα, οι αρχές, η ψυχή των αρχαίων Μακεδόνων, της Ελληνικής φυλής; Πού είναι, αλήθεια, η αγάπη, η συντροφικότητα των Μακεδόνων στρατηγών; Όλα ένα καλοστημένο σχέδιο, που θα μείνει στους αιώνες σαν το μεγαλύτερο «ξεγέλασμα» των ιστορικών, ώσπου να βρεθεί ο τάφος τού Αλεξάνδρου.
Το πλοίο με τη σορό τού Αλεξάνδρου και τα άλλα πλοία με τους θησαυρούς και επικεφαλής τον Περδίκκα και τον Νέαρχο, μετά από ένα μακρινό ταξίδι και υπό πλήρη μυστικότητα, φτάνουν εκεί όπου είναι έτοιμο το ταφικό μνημείο. Μεγαλοπρεπέστατο εσωτερικά, ισάξιο ενός μεγάλου βασιλιά, στα πρότυπα ταφής των Φαραώ και μυστικό, απρόσιτο στη σύληση.
Κάποια στιγμή, στο βάθος τού ορίζοντα βλέπουν τη σκιά ενός μεγάλου βουνού και τις ακτές να τις σπάζει το δυνατό κύμα. Είναι ένα νησί, ένα ιερό νησί στη μέση τής θάλασσας, και ένα ιερό βουνό ψηλό, με κορυφή πάνω από τα 1.500 μέτρα από τη θάλασσα. Είναι η Σαμοθράκη, το ιερό νησί των Καβείρων, με το όρος Σάος στο κέντρο της.
Πλησιάζουν αργά σε έρημη ακρογιαλιά και η ιερά πομπή ξεκινά να κατευθύνεται, μέσα από ένα φυσικό ρέμα, στα έγκατα του βουνού, σε ένα τεράστιο σπήλαιο καλά κρυμμένο, χωρίς διεξόδους και με κατασκευασμένο το απόρθητο μνήμα από τον μεγάλο Δεινοκράτη.
Εκεί εναποθέτουν το σώμα τού μεγάλου βασιλιά, του κοσμοκράτορα, κλείνουν καλά το μνημείο και ήσυχα, μυστικά, αποχωρούν από τον αιώνιο τάφο τού αγαπημένου τους αρχηγού. Η νέα μεγάλη «πυραμίδα», το όρος Σάος, ύψους 1.660 μέτρων, κλείνει για πάντα μέσα της τον μεγάλο Φαραώ.
Από την κορυφή τού Σάος ο βασιλιάς Αλέξανδρος θα μπορεί να αντικρίζει τον νέο κόσμο που δημιούργησε. Δυτικά, την αγαπημένη του Μακεδονία και μέχρι το βασίλειο των Μολοσσών. Βόρεια, μέχρι τον ποταμό Δούναβη και τις ακτές τού Εύξεινου Πόντου.
Ανατολικά, όλο το απέραντο κράτος τής Περσίας, της Βακτριανής, της Ινδίας. Νότια, όλη την Ελλάδα, που καμαρώνει για το τέκνο της, την Αθήνα, το Αιγαίο πέλαγος, την Αίγυπτο. Ακόμη, θα μπορεί να βλέπει την αρχαία Τροία και τους ήρωές της, όπως τον Αχιλλέα, που τόσο θαύμαζε.
Η πιθανότητα της Σαμοθράκης
Αλήθεια: γιατί επελέγη ως τελικός τάφος η Σαμοθράκη και το όρος Σάος, αντί της Βεργίνας και της Αμφίπολης, όπου υπήρχαν έτοιμοι τάφοι; Η Σαμοθράκη ανέκαθεν, από αιώνες, ήταν ένα ιερό νησί αφιερωμένο στους Καβείρους θεούς, στη λατρεία των οποίων και στα μυστήρια ήταν μυημένη η μητέρα τού Αλεξάνδρου, Ολυμπιάδα.
Είναι σίγουρο ότι μετέφερε στον μικρό της γιο όλο το δέος των ιερών αρχών και των μυστηρίων των τελετών τού νησιού, προς τιμή των Καβείρων. Ήταν ήδη επί πεντακόσια χρόνια ένα ιερό νησί – και θα συνέχιζε για άλλα επτακόσια, ώς την εποχή των Βυζαντινών, να είναι ένα νησί ιερό, που δεν κατέκτησε ποτέ κάποιος κατακτητής, ούτε οι Ρωμαίοι.
Το νησί τιμούσαν πάντοτε όλοι οι βασιλείς, όπως και ο Φίλιππος, ο πατέρας τού Αλεξάνδρου, αλλά και πολλοί άλλοι. Μάλιστα, λέγεται ότι ακόμη και η σύλληψη του Αλεξάνδρου έγινε εκεί από τον Φίλιππο και την ιέρεια του ναού, Ολυμπιάδα, σε μία από τις τελετές.
Είναι ένα νησί με άγριες ακτές, απρόσιτο, με ένα πολύ ψηλό όρος, γεμάτο φαράγγια και σπήλαια. Βρίσκεται σε εξαιρετική θέση ανάμεσα σε τρεις ηπείρους (Ευρώπη, Ασία, Αφρική), θέση ιδανική για τον θρόνο τού κοσμοκράτορα εκείνης της εποχής. Όλοι οι απόγονοι του Πτολεμαίου και των άλλων βασιλέων-διαδόχων τού Αλέξανδρου σε διάφορες περιοχές επισκέπτονταν το νησί και τα ιερά του, κάνοντας αφιερώσεις σαν να τιμούσαν τον βασιλιά τους, τον θεό τους.
Είναι σίγουρο ότι η Ολυμπιάδα παραβρέθηκε σε όλη την τελετή τής ταφής, για να αποχαιρετίσει τον αγαπημένο της γιο. Παράλληλα, στο εσωτερικό τού Σάος υπάρχουν τεράστιες σπηλιές ηφαιστειακής προέλευσης, που εξυπηρετούσαν τη δημιουργία τού φαραωνικού τάφου.
Πέρασαν πάνω από 2.000 χρόνια – κι όμως, ακόμη και σήμερα οι θρύλοι παραμένουν και μεταδίδονται από στόμα σε στόμα. Στα μικρά χωριά, τα σκαρφαλωμένα στις πλαγιές τού Σάος, μιλούν ακόμη για τον μεγάλο βασιλιά. «Να, εκεί, στην κορυφή τού Σάος, υπάρχει ένα μεγάλο πλάτωμα, στη μία πλευρά τού οποίου αναπαύεται το κεφάλι τού μεγάλου βασιλιά» θα πει ο γέροντας γιδοβοσκός.
Από τους Πελασγούς ώς τα χρόνια τού Βυζαντίου, για περισσότερα από 1.000 χρόνια, αλλά και μέχρι σήμερα, η Σαμοθράκη, ως ιερό νησί, έμεινε απρόσιτο από βαρβάρους και από καταστροφές, πέραν των σεισμών. Έτσι, το μνημείο τού τάφου έμεινε για πάντα μυστικό, δεν συλήθηκε ποτέ. Έρχεται πλέον η ώρα να αποκαλύψει το μυστικό μέρος τής ταφής τού Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Η ανακάλυψη του θα είναι το μεγαλύτερο αρχαιολογικό γεγονός όλων των αιώνων. Θα δώσει στην Ελλάδα, μετά τον Παρθενώνα, την αίγλη που έχει ανάγκη για άλλα 1.000 χρόνια. Κάτοικοι του Σάος, ορειβάτες, σπηλαιολόγοι, αρχαιολόγοι, Έλληνες και ξένοι, ήρθε η ώρα να έχετε τα μάτια ανοιχτά και το μυαλό σας καθαρό, όταν φτάνετε στο «ιερό νησί», τη Σαμοθράκη, και περπατάτε στις πλαγιές, στα φαράγγια, στα σπήλαια του όρους Σάος.
Κλείνοντας, ας θυμηθούμε το επίγραμμα του μακεδόνα ποιητή Αδαίου σχετικά με τον τάφο τούΜεγάλου Αλεξάνδρου (περιλαμβάνεται στο βιβλίο τής κυρίας Αρβελέρ): «Αν κάποιος θέλει να υμνήσει τον τύμβο τού Μακεδόνα Αλεξάνδρου, λέει και τη μία και την άλλη ήπειρο τάφο εκείνου»).
Aκολουθήστε μας στo Google News
