Αρχάγγελος Μιχαήλ: Το συγκλονιστικό θαύμα στο Μανταμάδο και η θρυλική εικόνα που λέγεται ότι φτιάχτηκε από θεία δύναμη (video)

Μέχρι σήμερα η εικόνα του προκαλεί δέος με το «αυστηρό» ύφος του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, τα μεγάλα μάτια και το μαύρο χρώμα, τη φοβερή ρομφαία και τα επιχρυσωμένα φτερά. Με την ευκαιρία, δείτε το θαύμα του Αρχαγγέλου που έσωσε από τον θάνατο βρέφος.

Η εικόνα του Ταξιάρχη Μιχαήλ στο εσωτερικό του ναού των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στον Μανταμάδο της Λέσβου είναι μία από τις ελάχιστες ανάγλυφες εικόνες σε ολόκληρο τον ορθόδοξο κόσμο. Σήμερα βλέπουμε μόνο το κεφάλι και όχι ολόκληρο το σώμα.

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

«Καυτό καρφί» Γιώργου Τσατραφύλλια: «Εμμονικός ο υποτροπικός αεροχείμαρρος με νέα έξαρση...»

Οι πιστοί εναποθέτουν μέχρι σήμερα ως τάματα σιδερένια παπούτσια, καθώς η παράδοση θέλει τον Αρχάγγελο να τα φορά τις νύχτες.

Φτιαγμένη από χώμα και το αίμα μοναχών

Σύμφωνα με τον θρύλο, η μονή δέχθηκε την επιδρομή Σαρακηνών πειρατών, οι οποίοι κατέσφαξαν τους μοναχούς με εξαίρεση έναν νέο δόκιμο καλόγερο, ο οποίος πρόλαβε να κρυφτεί στην οροφή της εκκλησιάς. Από εκεί είδε μετά το μακελειό τη μορφή του Αρχαγγέλου να φτερουγίζει πάνω από τα πτώματα των μοναχών. Παίρνοντας χώμα, που είχε ποτιστεί με το αίμα τους, και κερί έφτιαξε τη μορφή του «Ταξιάρχη», όπως πρόλαβε να την αντικρίσει.

Ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή. Της αδίστακτης πειρατικής αρμάδας των Σαρακηνών αρχηγός ήταν ο ξακουστός για την αγριότητά του. αρχιπειρατής Σιρχάν ο οποίος είχε βάλει ως στόχο ζωής την κατάληψη και λεηλασία του μοναστηριού που βρισκόταν λίγο χιλιόμετρα πιο πέρα από την οχυρωμένη πολιτεία με το όνομα Στένακας.

Η ίδρυση του μοναστηριού τοποθετείται πολύ παλιότερα ωστόσο οι καλόγεροι που τότε το υπηρετούσαν διατηρούσαν με απόλυτο σεβασμό κάθε ίχνος της ιερής παράδοσης που ο ίδιος ο χώρος εξυπηρετούσε όντας καταφύγιο και για διάφορα πολύτιμα αντικείμενα. Το τελευταίο στοιχείο ήταν αυτό που είχε εξάψει το ενδιαφέρον των πειρατών και μια μέρα έβαλαν πλώρη για την καταπάτηση του.

Τα πλοία τους έφθασαν τα μεσάνυχτα στις ακτές της περιοχής και οι ίδιοι με συνοπτικές και προσεκτικές διαδικασίες έφθασαν αθόρυβα στην τοποθεσία του μοναστηριού. Οι μοναχοί είχαν ήδη ανταποκριθεί στα συνεχόμενα χτυπήματα του ξύλινου σημάντρου με σκοπό να παραστούν στην ακολουθία του όρθρου.

Την ώρα που ακούστηκαν οι ψαλμωδίες του, οι πειρατές χίμηξαν μετατρέποντας την ειρηνική ιερή στιγμή σε ιαχή πολέμου. Οι μοναχοί σφαγιάστηκαν και δεν γλίτωσε σχεδόν κανείς. Μόνον ένας εξ αυτών κατάφερε να ξεφύγει από το λουτρό αίματος: ο δόκιμος μοναχός Γαβριήλ.

Ο νεαρός κατάφερε να διαφύγει από ένα σημείο φθάνοντας στη στέγη. Όμως, έγινε αντιληπτός από τους πειρατές, οι οποίοι έτρεξαν μανιασμένοι πίσω του επιδιώκοντας να έχει και αυτός την τύχη των συντρόφων του.

Η στέγη, σύμφωνα με τον θρύλο, μετατράπηκε σε φουρτουνιασμένη θάλασσα και ανάμεσα στους αφρούς και τα μανιασμένα κύματα ξεχώρισε ευθύς αμέσως η πελώρια μορφή ενός στρατιώτη, ο οποίος γεμάτος αγριότητα μέσα από φωτιά πρόταξε το σπαθί του εναντίον των πειρατών που τράπηκαν σε άτακτη φυγή.

Ο νεαρός Γαβριήλ ένιωσε δέος στη θέα αυτής της μορφής, ενώ ο πόνος για την απώλεια των συντρόφων του φάνταζε απαρηγόρητος. Το μόνο φωτεινό σημείο ήταν το θαύμα που μόλις είχε προηγηθεί και που του προξένησε ανεξήγητα μία έντονη επιθυμία να αποτυπώσει με κάποιο τρόπο την μορφή του στρατιώτη που ουσιαστικά του έσωσε τη ζωή. Τότε πέφτοντας στα γόνατα ζήτησε από τον Ταξιάρχη να του δώσει φώτιση για να μπορέσει να φιλοτεχνήσει τη μορφή του.

Άρχισε να κινεί τα χέρια του, πήρε χώμα ενώ με ένα σφουγγάρι μάζεψε το αίμα από τους σφαγιασθέντες αδελφούς του. Ανακατεύοντας τα οραματιζόταν την μορφή του στρατιώτη. Λέγεται ότι ο πηλός δεν έφθασε για να φτιάξει όλο το υπόλοιπο σώμα με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η εικόνα του προσώπου και να δοθεί έμφαση σε αυτήν.

Έκτοτε ο ιερός ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μανταμάδου Λέσβου αποτελεί πόλο έλξης χιλιάδων πιστών οι οποίοι κάθε χρόνο συρρέουν όχι μόνο, στις 8 Νοεμβρίου, ανήμερα της εορτής των Αρχαγγέλων Γαβριήλ και Μιχαήλ, αλλά και της Κυριακής των Μυρoφόρων δύο εβδομάδες ακριβώς μετά την Κυριακή του Πάσχα.