20' έξω από τον Βόλο: Το χωριό «ησυχαστήριο» του Πηλίου που θα σε αποζημειώσει με την ομορφιά και την γαλήνη του
Μια χειμερινή απόδραση είναι ιδανική για να ανακαλύψεις τον άγνωστο «θησαυρό» του «βουνού των Κενταύρων»
Το Πήλιο είναι γεμάτο δημοφιλείς προορισμούς, άλλους ορεινούς και άλλους παραθαλάσσιους, που εξασφαλίζουν μεγάλη επισκεψιμότητα σε όλες τις εποχές του χρόνου. Κάποια χωριά, ωστόσο, συνεχίζουν να διαφεύγουν της μαζικής τουριστικής προσοχής, προσφέροντας έτσι διεξόδους σε όσους ψάχνουν για πιο ήρεμες αποδράσεις. Όπως ο Άγιος Γεώργιος Νηλείας, τον οποίον αποκαλούν και «Ησυχαστήριο του Πηλίου». Με την ευκαιρία, δείτε το χωριό που αποτελεί ιδανικό προορισμό για μονοήμερη εκδρομή.
Χτισμένος σε υψόμετρο 620 μέτρων, κάτω ακριβώς από την κορυφή Σχιντζουράβλι, ο Άγιος Γεώργιος Νειλίας είναι το ορεινότερο χωριό του Πηλίου. Παρά ταύτα είναι εύκολα προσβάσιμος από τον Βόλο, από τον οποίον απέχει μόλις 20 λεπτά οδήγησης (21,7 χιλιόμετρα). Η ιστορία του χάνεται στον 15ο-16ο αιώνα (φλωρεντινός χάρτης του 1570 τον εντοπίζει ήδη εκεί), με την παράδοση να λέει ότι τον θεμελίωσαν βοσκοί της περιοχής, ύστερα από θαυματουργή ανακάλυψη εικόνας του Αγίου Γεωργίου. Στην πραγματικότητα, βέβαια, μάλλον συνοικίστηκε γύρω από το κατεστραμμένο (πλέον) μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, από το οποίο έλαβε και το όνομά του. Η Νηλεία προστέθηκε σε αυτό μετά την προσάρτηση της Θεσσαλίας στην Ελλάδα (1881), όταν συστάθηκε εκεί ομώνυμος δήμος.
Το σίγουρο είναι ότι, από εκεί και πέρα, το χωριό γνώρισε ραγδαία ανάπτυξη χάρη στις ελιές και στα μήλα του, φτάνοντας να αποτελέσει και έδρα τοπικού βοεβόδα, από καιρό σε καιρό. Πλήρωσε ωστόσο ακριβά τον ξεσηκωμό του κατά την Επανάσταση του 1821, καθώς ο πασάς Μαχμούτ Δράμαλης όχι μόνο κατέπνιξε την εξέγερση, αλλά κατέκαψε και τον οικισμό, αναγκάζοντας τους κατοίκους να ξαναχτίσουν τα σπιτικά τους από την αρχή.
Η οικονομική ευρωστία του Αγίου Γεωργίου Νηλείας τον κατέστησε πνευματικό κέντρο κατά τον 19ο αιώνα, καθώς ξέρουμε ότι λειτουργούσαν εκεί σχολείο «κοινών γραμμάτων» αρρένων, Παρθεναγωγείο, καθώς και το λεγόμενο Ελληνικό Σχολείο. Αλλά η αύξηση του πληθυσμού δημιούργησε μεγάλο δημογραφικό πρόβλημα. Έτσι, ως τις αρχές του 20ου αιώνα πολλοί Αϊγιωργίτες βρέθηκαν ξενιτεμένοι στην Αίγυπτο, στην Οδησσό ή στην Κωνσταντινούπολη, όπου δημιούργησαν μεγάλες περιουσίες. Το χωριό παράκμασε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σήμερα έχει μόνιμο πληθυσμό 142 κατοίκων.
Aκολουθήστε μας στo Google News
