Όταν η Χούντα πήγε στο… Πεκίνο: Η ιστορική επίσκεψη των Ελλήνων δικτατόρων στη Λαϊκή Κίνα
Η πρώτη επίσημη επαφή της δικτατορικής Ελλάδας με το καθεστώς του Μάο Τσετούνγκ
Το ημερολόγιο έγραφε μια μέρα σαν σήμερα, 19 Μαΐου, του 1973, όταν ο τρίτος τη τάξη των πραξικοπηματιών της απριλιανής χούντας Νικόλαος Μακαρέζος, με την ιδιότητα του δεύτερου αντιπροέδρου της Ελληνικής Κυβέρνησης συνάντησε στο Πεκίνο τον πρωθυπουργό της Κινας Τσου Εν Λάι και αντάλλαξαν θερμά μηνύματα αλληλοσεβασμού μεταξύ Μάο Τσετούνγκ και Γεωργίου Παπαδόπουλου.
Η Χούντα της Αθήνας επισκέπτεται το κομουνιστικό Πεκίνο
Ο τελευταίος δεν ήταν πλέον ο συνταγματάρχης που έκλεισε τη Βουλή και άρπαξε την εξουσία, αλλά ο Πρωθυπουργός- Αντιβασιλεύς σύντομα και Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που προετοίμαζε εκλογές στην Ελλάδα· τον πρόλαβε ο ταξίαρχος Ιωαννίδης!
Ο Νικόλαος Μακαρέζος, κατ’ εντολή του Παπαδόπουλου, που είχε επηρεαστεί από τον Σπύρο Μαρκεζίνη, ο οποίος- ως οικονομικό μυαλό- πρότεινε εμπορικά ανοίγματα (και) προς την Κίνα, ηγήθηκε πολυάριθμης αποστολής διπλωματικών, οικονομικών συμβούλων και εκπροσώπων του Τύπου. Στις 22 Μαΐου του 1973, ο Μακαρέζος μετέβη στο «Μέγαρο του Λαού» όπου συναντήθηκε με τον Κινέζο Πρωθυπουργό Τσου Εν Λάι. Αποτέλεσμα; Υπογράφηκαν οι τρεις πρώτες διμερείς συμφωνίες: μία εμπορική, μία ναυτιλιακή και μία αεροπορικής σύνδεσης.
Οι κομμουνισταί είναι φίλοι μας…
Ο «κομμουνιστικός κίνδυνος» ήταν η πρόφαση για την αμαρτία του πραξικοπήματος, γιατί στη συνέχεια, παρά την έντονη αντικομουνιστική ρητορεία της χούντας, οι σχέσεις της Ελλάδας τόσο με τη Σοβιετική Ένωση όσο και με τον Ανατολικό Συνασπισμό, στο σύνολό του, δεν επιδεινώθηκαν, αντίθετα- ιδίως κατά την περίοδο 1970-73- βελτιώθηκαν!
Το Πεκίνο ήταν πρόθυμο να προχωρήσει στη σύναψη διπλωματικών σχέσεων με την Ελλάδα, όπως και με άλλα κράτη της Δύσης, υπό την προϋπόθεση ότι η Αθήνα θα διέκοπτε τις σχέσεις της με την τότε Δημοκρατία της Κίνας (τη μετέπειτα Ταϊβάν, δηλαδή το καθεστώς των Κινέζων εθνικιστών· τα δύο μέρη ήρθαν σε συμφωνία στις 19 Μαΐου του 1972, η οποία τέθηκε σε ισχύ πέντε ημέρες αργότερα. Η ελληνική κυβέρνηση αναγνώριζε την κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας ως τη μόνη νόμιμη κυβέρνηση της Κίνας, η διπλωματική αντιπροσωπεία της Ταϊβάν όφειλε να εγκαταλείψει την ελληνική επικράτεια εντός τριών μηνών και η Ελλάδα θα διέκοπτε τις «επίσημες» σχέσεις με το καθεστώς της Ταϊβάν. Οι πρώτοι Κινέζοι διπλωμάτες που θα στελέχωναν την κινεζική πρεσβεία στην Αθήνα κατέφθασαν τον Νοέμβριο του 1972. Και η Αλβανία του Χότζα τα είχε βρει με την Ελλάδα και η ΕΣΣΔ είχε άριστες σχέσεις. Οι «κακοί κομμουνιστές» ήταν για τα μάτια του κόσμου… Αυτά.
Πηγή: Ethnos.gr
