«Στην κρυστάλλινη σαρκοφάγο βρήκαν 37 σπασμένα οστά μαζί με αγγεία της...» - Αποκαλύφθηκαν οι λεπτομέρειες της ανακάλυψης του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου
Η πραγματικότητα για την αληθινή τοποθεσία βρέθηκε στη δημοσιότητα
Το θέμα του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι το πιο κρίσιμο για τους αρχαιολόγους και άπαντες τον αναζητούν, έχοντας και τις θεωρίες τους για το πού μπορεί να βρίσκεται.
Στο τζαμί Νεμπί Ντάνιελ, σύμφωνα με την αραβική παράδοση, βρίσκεται ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αν και η βεβήλωσή του δυσκολεύει πολύ τους ερευνητές.
Επιστήμονες οι οποίοι άφησαν τη φαντασία τους να καλπάσει, έπεσαν θύμα αυθαίρετων υποθέσεων εργασίας και αγνόησαν παντελώς τις ιστορικές πηγές, αναζητώντας τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου στα πιο απίθανα σημεία, διασύρθηκαν με τον χειρότερο τρόπο. Και η μεγάλη ανακάλυψη του μνημείου της Αμφίπολης δίνει την αφορμή αναζωπύρωσης κάθε πιθανής εκδοχής και φουντώνει την σεναριολογία για το πού τελικά ετάφη ο Αλέξανδρος.
Βεβαίως, ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου παραμένει το ... Άγιο Δισκοπότηρο της Αρχαιολογίας.
Οι περισσότερες (και πιο σοβαρές) θεωρίες για το σημείο ταφής του στρατηλάτη αφορούν στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, στην πόλη που ίδρυσε ο ίδιος.
Η Αλεξάνδρεια αναφέρεται στις ιστορικές πηγές, ενώ το μεγαλοπρεπές μαυσωλείο του Αλεξάνδρου έμεινε γνωστό στην Αλεξάνδρεια ως «Σώμα» ή «Σήμα».
Ωστόσο, μία από τις μελανές σελίδες στην ιστορίας της πόλης, γράφεται στα τέλη του 4ου αι. μ.Χ., και πιθανώς συνδέεται με τον Αλέξανδρο. Είναι η μεγάλη επίθεση των χριστιανών υπό τον πατριάρχη Θεόφιλο, εναντίον των «εθνικών», κατά τη διάρκεια της οποίας ισοπεδώθηκε η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, το Σεράπειον και το Μουσείον, ενώ το περίφημο «μαυσωλείο» χάθηκε στα χαλάσματα.
Η αλήθεια για τα ευρήματα στη Μέση Ανατολή
Από τις πιο πρόσφατες υποθέσεις είναι αυτή που είδε το φως της δημοσιότητας στις αρχές του περασμένου Μαΐου, σύμφωνα με την οποία, σαρκοφάγος σε κρύπτη αρχαίας χριστιανικής εκκλησίας στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου αποδίδεται από πολωνούς αρχαιολόγους και ιστορικούς στον Αλέξανδρο.
Το μαυσωλείο από μάρμαρο και χρυσό, αριστούργημα αρχιτεκτονικής, βρέθηκε στην περιοχή Κομ ελ Ντικ, σε κρύπτη παλαιοχριστιανικής εκκλησίας στην καρδιά της Αλεξάνδρειας, σε απόταση μόλις 60 μέτρων από το τζαμί Νεμπί Ντάνιελ, όπου σύμφωνα με την αραβική παράδοση βρίσκεται ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου και όπου ήδη διεξάγονται ανασκαφές.
Ο τάφος υπήρξε τόπος προσκυνήματος για αιώνες. Μεταξύ των διάσημων επισκεπτών ήταν Ρωμαίοι αυτοκράτορες, όπως ο Ιούλιος Καίσαρας και ο Γάιος Οκτάβιος, περισσότερο γνωστός ως Αύγουστος, για τον οποίον λέγεται ότι εναπόθεσε λουλούδια στον τάφο, όπως και ένα χρυσό διάδημα πάνω στο μουμιοποιημένο κεφάλι του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Η τελευταία καταγεγραμμένη επίσκεψη στον τάφο ήταν του Ρωμαίου αυτοκράτορα Καρακάλλα -ο οποίος υπήρξε λάτρης του Αλέξανδρου, σε σημείο εμμονής- περίπου ένα χρόνο πριν τη δολοφονία του, το 215 μ.Χ.
Στην κρυστάλλινη σαρκοφάγο που ανακαλύφθηκε στο μαυσωλείο, υπάρχουν 37 οστά, τα οποία αποδίδονται σε άρρενα. Η ομάδα των πολωνών αρχαιολόγων και ιστορικών που έκανε την ανακάλυψη εξετάζει τα 37 οστά -με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα και άλλα τεστ- ελπίζοντας ότι θα ταυτιστούν με τον Αλέξανδρο.
Δεν είναι μόνο η κρυστάλλινη σαρκοφάγος που έχει πληγεί. Η λεηλασία της σαρκοφάγου, που τοποθετείται κατά τη διάρκεια αναταραχών οι οποίες έπληξαν την Αλεξάνδρεια επί Αυρηλίου, γύρω στα 270 π.Χ. είχε στόχο και τα οστά, τα οποία είναι και αυτά σπασμένα.
Όσο για το ερώτημα, γιατί η σαρκοφάγος είναι κρυστάλλινη, μία πρώτη εξήγηση που είχε δώσει η ομάδα των Πολωνών, είναι ότι, η αρχική χρυσή λάρνακα εκλάπη. Και δη, από τον Πτολεμαίο βασιλιά Παρείσακτο ή Κόκκη (107 - 68 π.Χ.). Στη θέση βρέθηκαν επίσης, σπασμένα αγγεία πτολεμαϊκής και ρωμαϊκής περιόδου.
Ο ξεναγός Ambroise Schilizzi είχε υποστηρίξει ότι διέκρινε τη... μούμια του Αλεξάνδρου σ’ έναν υπόγειο θάλαμο κάτω από το τζαμί του Ναμπί Ντανιέλ. Ολα αυτά, κοιτάζοντας μέσα από μια μικροσκοπική τρύπα στην ξύλινη πόρτα. Είναι 1850. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, ο Χάινριχ Σλίμαν φτάνει στην Αλεξάνδρεια με σκοπό να κάνει ανασκαφή στην περιοχή γύρω από το τέμενος. Δεν πήρε ποτέ την άδεια από τις αιγυπτιακές αρχές.
Τραγική διαπίστωση για τον Μέγα Αλέξανδρο: «Μοναδικός τριθάλαμος μακεδονικός τάφος που έχει ανασκαφεί...»
Η ζωή του Μεγάλου Αλεξάνδρου υπήρξε περιπετειώδης. Το ίδιο ο θάνατός του στη Βαβυλώνα, το 323 π.Χ. και, κυρίως, η ταφή του.
Η ανεύρεση του τάφου αποτελεί σήμερα όνειρο ζωής πολλών αρχαιολόγων και ακόμα περισσότερων Ελλήνων. Ισως με κάθε νύξη γύρω από το όνομά του, πολλοί πανηγυρίζουν πιστεύοντας πως εντοπίστηκε. Ετσι και τις τελευταίες ημέρες, έχει ξεσπάσει τρομερή φημολογία, λόγω της ανεύρεσης μεγάλης και σπάνιας σαρκοφάγου στην Αλεξάνδρεια, η οποία μάλιστα φέρει αδιατάρακτο σφραγιστικό κονίαμα.
Από τα καθαρά αρχαιολογικά δεδομένα, το συγκεκριμένο εύρημα δεν φαίνεται να έχει την παραμικρή σχέση με τον Μακεδόνα βασιλιά, και ούτε το αιγυπτιακό υπουργείο Πολιτισμού λέει κάτι τέτοιο. Ωστόσο, διεθνούς κυκλοφορίας εφημερίδες (κυρίως ταμπλόιντ), ιστοσελίδες και τα κοινωνικά δίκτυα της Δύσης έχουν πάρει φωτιά.
Ας δούμε πρώτα τα στοιχεία:
Ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε στη Βαβυλώνα το 323 π.Χ. Εκεί οι νεκροί, κατά τους Ηρόδοτο, Στράβωνα και Στοβαίο, δε μουμιοποιούνταν ούτε καίγονταν, αλλά θάβονταν τοποθετημένοι μέσα σε μέλι ή κερί. Το ίδιο έγινε, όπως προκύπτει, και με τη σορό του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Σύμφωνα με την επιθυμία του, θέλησε να ταφεί στην πατρική του γη, αλλά ήταν πολύ δύσκολο να μεταφερθεί έως εκεί η σορός του. Ετσι, η αναζήτηση του τάφου του έως σήμερα είναι μια συναρπαστική αρχαιολογική περιπέτεια. Πάντως, η προφητεία που λεγόταν πως υπήρχε, ότι το βασίλειο θα δυστυχήσει εάν κάποιος βασιλιάς δεν ταφεί στις Αιγές, εκπληρώθηκε…
Το 321, σχεδόν δύο χρόνια μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου, ο Αρριδαίος ολοκλήρωσε την κατασκευή της αρμάμαξας που θα μετέφερε τη σορό του στρατηλάτη. Η σαρκοφάγος ήταν από σφυρήλατο χρυσό, τη γέμισαν με αρώματα, για να καλυφθούν οι οσμές, αν και πλέον το νεκρό σώμα θα πρέπει να ταριχεύθηκε, και τη σφράγισαν με εφαρμοστό χρυσό κάλυμμα. Η φήμη της προπορευόταν και πολλοί κάτοικοι από τις πόλεις, που πλησίαζε, έτρεχαν να θαυμάσουν τη λαμπρή και πανάκριβη κατασκευή.
Ο Πτολεμαίος
Κατά τον Διόδωρο τον Σικελιώτη, όταν η πομπή έφτασε στα σύνορα της Συρίας με την Αίγυπτο, τη συνάντησε ο Πτολεμαίος Α'', επικεφαλής στρατιωτικής δύναμης, και μετέφερε με τιμές την αρμάμαξα στην Αλεξάνδρεια. Εκεί έχτισε τέμενος αντάξιο του Αλεξάνδρου, τον ενταφίασε και διοργάνωσε θυσίες και αγώνες αρμόζοντες σε ήρωα.
Κατά μια άλλη επικρατούσα άποψη, η ταριχευμένη σορός του θάφτηκε προσωρινά στη Μέμφιδα, πρωτεύουσα του αρχαίου βασιλείου της φαραωνικής Αιγύπτου, κοντά στο Κάιρο. Κατόπιν, μεταφέρθηκε στην Αλεξάνδρεια από τον ίδιο Πτολεμαίο. Το μεγαλοπρεπές μαυσωλείο έγινε γνωστό ως «Σώμα» ή «Σήμα».
Υστερα από χρόνια, ο Φαραώ Πτολεμαίος Φιλοπάτωρ συγκέντρωσε σ'' ένα μοναδικό τάφο τα λείψανα των προγόνων του γύρω από αυτά του Στρατηλάτη.
Ο Διόδωρος ο επισκέφτηκε την Αλεξάνδρεια και τον τάφο το 60 μΧ και μας δίνει εξαιρετική περιγραφή.
Ανάμεσα στους επιφανείς επισκέπτες του τάφου του Μέγα Αλεξάνδρου ήταν: - Ο Iούλιος Καίσαρας το 45 πΧ, σύμφωνα με μαρτυρίες του Σουετόνιου και του Λουκιανού. Η συγκίνηση του Καίσαρα ήταν τόσο μεγάλη ώστε άπλωσε το χέρι του και άγγιξε το ταριχευμένο σώμα. Μόλις τα δάχτυλα του Καίσαρα στάθηκαν πάνω στο πρόσωπο, έσπασε ένα κομμάτι τής μύτης τού νεκρού! (Δίων Κάσσιος, 51,16).
-Ο Αύγουστος. Μετά την νίκη του επί του Μάρκου Αντώνιου και της Κλεοπάτρας στο Άκτιο το 31 πΧ, και την κατάκτηση της Αλεξάνδρειας το 30 πΧ, προσέφερε ένα στεφάνι στον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Όταν οι οδηγοί του προσφέρθηκαν να τον πάνε και στους τάφους της Πτολεμαϊκής Δυναστείας, ο Αύγουστος τους απάντησε «Ήρθα να δώ έναν Βασιλιά, και όχι νεκρούς».- Ο Καλιγούλας. Επισκέφτηκε το «Σήμα» και… έκλεψε την πανοπλία του Αλεξάνδρου!
-Ο Καρακάλλας (215 μΧ). Του αφιέρωσε το ιμάτιο, το δαχτυλίδι, τη ζώνη του κ.ά.
Ο Κάσσιος αναφέρει, ότι ο αυτοκράτωρ Φλάβιος Βαλέριος Σεβήρος (το 306 μ.Χ.), αφού πήρε μυστηριώδη βιβλία από πολλούς ναούς πανταχόθεν, διέταξε να τα εναποθέσουν εντός του τάφου, απαγορεύοντας του λοιπού τις επισκέψεις.
Δεν ήταν όμως όλοι οι επισκέπτες του τάφου φιλόφρονες. Ενας Πτολεμαίος, ο επονομαζόμενος Παρείσακτος ή Κόκκης (107-68 πΧ), είχε αντικαταστήσει το χρυσό φέρετρο με γυάλινο, ενώ σύμφωνα με άλλες πληροφορίες η Κλεοπάτρα Ζ η Φιλοπάτωρ λεηλάτησε τον τάφο του Αλεξάνδρου σε στιγμές οικονομικής ανάγκης.
Ταραχές
Οι ντόπιοι, έδειχναν στους επισκέπτες στην Αλεξάνδρεια, τον τάφο μέχρι το 391 μ.Χ. οπότε, το μαινόμενο πλήθος των Χριστιανών υπό τον πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόφιλο, ισοπέδωσε το Σεράπειον, το Μουσείο και την Βιβλιοθήκη τής Αλεξάνδρειας… Είναι οι χρόνοι που αυτοκρατόρευε ο Θεοδόσιος, απηνής διώκτης του δωδεκαθεϊσμού και του αρχαίου πνεύματος. Από τότε και πέρα χάνονται πια τα ίχνη τού τάφου τού Μεγάλου Αλεξάνδρου. (Ευνάπιος, «Βίοι φιλοσόφων και σοφιστών»).
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος λίγο αργότερα διερωτάται όχι χωρίς κάποια κρυφή χαρά που ο τάφος είχε χαθεί: «Πού γαρ, ειπέ μοι, το Σήμα Αλεξάνδρου;»
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι για να μην καταστραφεί από τους χριστιανούς η σορός, τη φυγάδευσαν στη Βενετία και σήμερα βρίσκεται στον ναό που δεσπόζει στην ομώνυμη πλατεία της Πόλης των Δόγηδων, ως σκήνωμα του Αγίου Μάρκου. Κάτι αναληθές, καθώς ο ναός και το σκήνωμα είχαν καεί πριν από μερικούς αιώνες. Ετσι, ακόμη κι αν ήταν, (κάτι που πρέπει να τοποθετηθεί στο πλαίσιο του θρύλου) δεν είναι πια.
Και στο Ουζμπεκιστάν όμως υποστηρίζουν ότι «ανακάλυψαν» τον τάφο κάτω από ένα στέγαστρο, στο χωριό Ισκεντέρ Ζουλκερνάι. Τέλος, σε ένα σπήλαιο στο τουριστικό θέρετρο Μπρουμ της Αυστραλίας λέγεται ότι σε σπηλιά βρίσκεται ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ομογενείς έστειλαν επιστολή στη Σκότλαντ Γιάρντ ώστε να ερευνηθεί το σημείο. Τώρα πώς έφτασε εκεί, ουδείς είναι σε θέση να πει.
Επτά αιώνες μετά
Δεν θα πούμε για τις ελληνικές ιστορίες με τη Σίουα και την Αμφίπολη. Θα σταθούμε μόνο σε μερικά από τα σημερινά δεδομένα που συνηγορούν υπέρ της απόρριψης του συσχετισμού Αλέξανδρου με τη σαρκοφάγο.
Όπως είδαμε, οι αρχαίες πηγές αναφέρουν πως ήταν στην αρχή θαμμένος σε χρυσή λάρνακα και ότι αργότερα αυτή αντικαταστάθηκε με κρυστάλλινο κατασκεύασμα. Ουδείς αναφέρει επόμενη αντικατάσταση με σαρκοφάγο από γρανίτη. Επομένως όσο ακριβή, σπάνια και μεγαλοπρεπής και αν ήταν αυτή, δεν φαίνεται να ταιριάζει με όσα γνωρίζουμε.
Εάν αυτό έγινε μετά τη σφράγιση του τάφου από τον Σεβήρο (306 μ.Χ) οπότε το εσωτερικό του Σώματος ήταν αθέατο, ή μετά τις θρησκευτικές ταραχές του 4ου- 5ου αι. μ.Χ. τότε οι χρονολογίες δεν βγαίνουν σε καμία περίπτωση. Η σαρκοφάγος χρονολογήθηκε μετά την πρώτη έρευνα περί το 305- 30 π.Χ.
Τέλος, ας λάβουμε υπόψιν και πως η περιοχή Σίντι Γκάμπερ, όπου βρέθηκε η σαρκοφάγος σε βάθος 5μ, απέχει από τη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, όπου ήταν και η αρχαία και όπου βρισκόταν η συνοικία με το μαυσωλείο του στρατηλάτη.
Αυτά και υπομονή μέχρις ότου οι αρχαιολόγοι καταφέρουν να ανασηκώσουν το καπάκι, που από μόνο του έχει βάρος 15 τόνων. Στη ζωή έχουμε μάθει ποτέ να μη λέμε «ποτέ», αλλά και «πάντα»… Δεν είναι δυνατόν κάθε σημαντικό ταφικό εύρημα να αποδίδεται στον Μέγα Αλέξανδρο. Τουλάχιστον μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο που να οδηγεί τις υπόνοιες προς αυτόν.
Aκολουθήστε μας στo Google News
