Τι έκαναν οι Αρχαίοι Έλληνες όταν πέθαινε κάποιος;

Η ταφή των νεκρών στην Αρχαία Ελλάδα ήταν θρησκευτικό καθήκον των οικείων τους και προβλεπόταν από το νόμο. Η αμέλεια από τους οικείους, θεωρείτο βαρύ έγκλημα στον ηθικό χαρακτήρα του νεκρού. Δείτε και τον θάνατο στην Αρχαία Ελλάδα – Πού πήγαιναν οι καλοί και πού οι κακοί!

Θεωρούσαν υποχρέωσή τους την τέλεση της ταφής, επειδή πίστευαν ότι από την ανάπαυση του σώματός τους εξαρτιόταν και η αποδοχή και ανάπαυση της ψυχής τους στα Ηλύσια Πεδία. Ατιμωτικό ήταν να μείνει το σώμα άταφο. Συνήθως έμεναν άταφοι οι προδότες της πατρίδας, οι λιποτάκτες, οι ιερόσυλοι και οι αυτόχειρες.

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

«Γκρέμισε» τις ελπίδες ο Τάσος Αρνιακός: «Κακό συναπάντημα και Πάσχα με...»

Την ψυχή του νεκρού τη μετέφερε ο ψυχοπομπός Ερμής στην Αχερουσία λίμνη απ’ όπου την παραλάμβανε ο βαρκάρης Χάροντας και την μετέφερε στον Αδη όπου γινόταν δεκτή, με την προϋπόθεση πως το σώμα του νεκρού είχε ταφεί. Εκεί βρισκόταν με τις άλλες ψυχές, χωρίς όμως να θυμάται τίποτα από την επίγεια ζωή του, ευρισκόμενος σε κατάσταση λήθης.

Οι αρχαίοι Ελληνες τιμούσαν τους νεκρούς τους με μεγαλοπρεπείς τελετές κατά την κηδεία και με εορταστικές τελετές και εορταστικούς αγώνες μετά από αυτήν. Η κηδεία περιελάμβανε τέσσερις φάσεις: α) καλλωπισμό, β) πρόθεση στη νεκρική κλίνη, γ) εκφορά για ενταφιασμό, δ) ταφή (κατώρυξη). Κατά την κατώρυξη ο νεκρός τοποθετείτο σε πλάγια στάση, με τα χέρια του φερμένα μπροστά στο πρόσωπο και με ισχυρή κάμψη των γονάτων στο στήθος.

Γι’ αυτό το συγκεκριμένο τρόπο απόθεσης των νεκρών έχουν διατυπωθεί κατά καιρούς διάφορες ερμηνείες, και κατά μια άποψη, η εμφανής ομοιότητα που παρουσιάζει η στάση των νεκρών με τη στάση των εμβρύων, εμπεριέχει το συμβολισμό της επαναφοράς του νεκρού στη μητέρα γη.

Πολλές φορές έβαζαν στο στόμα του νεκρού ένα νόμισμα. Ήταν τα βαρκάτικα, ο οβολός που έπρεπε να πληρώσει στον Χάροντα που τον περνούσε με τη βάρκα στον ποταμό Αδη. Αλλες φορές πάλι, έβαζαν κοντά στο νεκρό ένα γλυκό από μέλι, διότι πίστευαν πως με αυτό θα μπορέσει να κολακέψει τον Κέρβερο, τον σκύλο – φύλακα του Αδη. Η κηδεία γινόταν μέσα στο σκοτάδι της νύχτας, πριν βγει η πρώτη αχτίδα του ήλιου και μολυνθεί από τον νεκρό, που θεωρείτο μιασμένος.

Εκαναν τελετές εξαγνισμού, ενώ οι συγγενείς πλένονταν με νερό φερμένο από άλλο σπίτι κι έπειτα έτρωγαν όλοι μαζί (νεκρόδειπνα). Την επόμενη, γίνονταν εξαγνισμός του σπιτιού με θαλασσινό νερό. Την τρίτη μέρα, την ένατη, την τριακοστή και στο χρόνιασμα, έκαναν προσφορές, θυσίες και συμπόσια στη μνήμη του νεκρού.

Η τελευταία μέρα των Ανθεστηρίων (τέλη Φεβρουαρίου) ήταν η μεγάλη γιορτή στη μνήμη των νεκρών (κάτι σαν τα σημερινά Ψυχοσάββατα). Επίσης μέσα στον τάφο, μαζί με το νεκρό τοποθετούνταν διάφορα προσωπικά αντικείμενα (“κτερίσματα”).

Πρόκειται για αντικείμενα δηλωτικά του φύλου, της ηλικίας, του επαγγέλματος ή των ασχολιών του νεκρού καθώς επίσης και του βιοτικού επιπέδου της εποχής και της περιοχής. Στους άνδρες τοποθετούσαν κυρίως διάφορα όπλα και τρόπαια (δόρατα, ασπίδες, τόξα). Στις γυναίκες είδη καλλωπισμού, ενώ στα παιδιά, παιχνίδια.2 Το έθιμο αυτό ξεκινούσε από τις δοξασίες των αρχαίων Ελλήνων που πίστευαν ότι ο νεκρός χρειάζεται τα αγαπημένα του αντικείμενα και μετά το θάνατο, στην “άλλη ζωή”, αλλά και ως προσωπικά αγαθά του πεθαμένου ανακρατούν κάτι από την ζωή του και έτσι θα έχουν ξεχωριστή δύναμη να τον ξαναφέρουν στον κόσμο.

Η καύση των νεκρών που εμφανίζεται γύρω στον 11ο αιώνα π.Χ. θεωρείται επίδραση της Ανατολής, πιθανώς των Χετταίων και διαδόθηκε στην Ελλάδα από τη Μικρά Ασία. Ο Όμηρος αναφέρει πως την καύση των νεκρών την ήθελαν όλοι γιατί η φωτιά έδινε τη λύτρωση των νεκρών.

Αυτά είναι τα πιο δημοφιλή αρχαία ονόματα!

Είναι της μόδας οι νέοι γονείς να επιλέγουν αρχαία ονόματα εμπνευσμένα από την Ελλάδα! Βέβαια τα ονόματα που επιλέγουν έχουν γίνει δημοφιλή όχι μόνο εδώ αλλά και στο εξωτερικό!

Έκθεση που κυκλοφόρησε πρόσφατα από το βρετανικό διαδικτυακό περιοδικό Babycentre, το οποίο ασχολείται με θέματα που αφορούν τη βρεφική ηλικία και τις νεαρές οικογένειες αναφέρει ότι τα αρχαία ελληνικά ονόματα βρίσκονται στην κορυφή της λίστας με τα δημοφιλέστερα ονόματα που επιλέγουν να δώσουν στα παιδιά τους μελλοντικοί γονείς από όλον τον πλανήτη.

Αρχαιοελληνικές λέξεις έχουν περάσει στο λεξιλόγιο και πολλά αρχαία ελληνικά ονόματα βρίσκονται στην κορυφή της ζήτησης των μπαμπάδων και μαμάδων που θέλουν να επιλέξουν για τα παιδιά τους.

«Η Αρχαία Ελλάδα και η αρχαία ελληνική Mυθολογία είχαν πολύ μεγάλη επιρροή στον δυτικό πολιτισμό, ιδιαίτερα στον τομέα των τεχνών, των επιστημών, της φιλοσοφίας και της λογοτεχνίας και σίγουρα είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό να βλέπουμε την νέα γενιά γονέων να δείχνει μια σαφή προτίμηση και κλίση στα αρχαία ελληνικά ονόματα» λέει ο καθηγητής και διευθυντής του Αυστραλιανού Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού του Πανεπιστημίου Flinders της Νότιας Αυστραλίας, Μιχάλης Τσιανίκας, ο οποίος μάλιστα υποστηρίζει ότι τα αρχαία ελληνικά ονόματα καταργήθηκαν σε μεγάλο βαθμό όταν έκανε την εμφάνισή του το δόγμα της Ορθοδοξίας, ενώ αποκαλύπτει ότι στις μέρες μας ένα μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού δεν έχει επίγνωση της προέλευσης, της ετυμολογικής ρίζας και συνεπώς της καθαρής έννοιας του ονόματός του».

Αυτά είναι ορισμένα από τα πλέον δημοφιλή ονόματα στον κόσμο που έχουν αρχαιοελληνική προέλευση

ΘHΛYΚΑ ΟΝΟMΑΤΑ

Athena – Αθηνά (όνομα αρχαίας Ελληνίδας θεάς της σοφίας)
Agatha – Αγαθή (ετυμολογία: καλόκαρδη)
Irene – Ειρήνη (ετυμολογία: ειρήνη)
Anastasia – Αναστασία (ετυμολογία: ανάσταση)
Andrea – Ανδρεία (ετυμολογία: γενναιότητα)
Angela – Αγγελική (ετυμολογία: αγγελιοφόρος του Θεού)
Daphne- Δάφνη (ετυμολογία: αρχαίο ελληνικό αρωματικό φυτό)
Dimitra – Δήμητρα (όνομα της αρχαίας Ελληνίδας θεάς της γονιμότητας και γεωργίας)
Eleni – Ελένη (ετυμολογία: φωτεινό, λαμπρό, επίσης το όνομα της Ωραίας Ελένης της Τροίας)
Hermione – Ερμιόνη (ετυμολογία: αγγελιοφόρος καλών νέων)
Katherine – Αικατερίνη/Κατερίνα (ετυμολογία: αγνό και καθαρό)
Lydia – Λυδία (ετυμολογία: η ομορφότερη)
Margaret – Μαργαρίτα (το λουλούδι μαργαρίτα)
Philomena – Φιλομήνα (έννοια αυτή που αγαπά παράφορα/θυελλώδης)
Sirena – Σειρήνα (αρχαία ελληνική μυθολογική μορφή)
Sophia – Σοφία (ετυμολογία: γνώση)
Xenia – Ξένια (ετυμολογία: από το ξένος, φιλόξενος)

ΑΡΣΕΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

Aristotle – Αριστοτέλης (όνομα Αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου του 4ου αιώνα)
Aris – Άρης ή Άριστος (ετυμολογία: ο καλύτερος)
Eros – Έρως (Το όνομα του αρχαίου Έλληνα θεού του Έρωτα)
Ares – Άρης (Το όνομα του αρχαίου Έλληνα θεού του πολέμου)
Nicholas – Νικόλαος (ετυμολογία: νίκη του λαού)
Achilles – Αχιλλέας (Όνομα μυθικού Έλληνα ήρωα του Τρωικού πολέμου)
Hermes – Ερμής (Το όνομα του αρχαίου Έλληνα αγγελιοφόρου θεού)
Plato – Πλάτων (όνομα αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου)
Socrates – Σωκράτης (όνομα αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου).

Τα ονόματα των Ελλήνων

Δανάη: Μυθικό πρόσωπο, κόρη του βασιλιά του Αργους Ακρισίου – μητέρα του Περσέα

Ηλίας: Ο μεγαλύτερος προφήτης μετά τον Μωησύ – Γιορτάζει στις 20 Ιουλίου

Γνωρίζετε από πού προέρχονται τα ονόματα: Ζωή, Βίκτωρας, Ισμήνη, Κίμωνας;

Το δικό σας;

Περισσότερα από 1.700 ονόματα. Από πού προέρχονται, τι σημαίνουν και ένας οδηγός για το πώς να τα επιλέξετε.