10+1 ατάκες του Ελληνικού παλιού κινηματογράφου που έμειναν στην ιστορία! (Video)
Αξέχαστες ελληνικές ατάκες!
Ο Ελληνικός κινηματογράφος έχει χαρίσει αξεπέραστες ατάκες που έχουν μείνει χαραγμένες στην μνήμη μας αλλά και στο καθημερινότητά μας!
Με τέτοιο τίτλο η αλήθεια είναι ότι πραγματικά δεν ξέρω από που να αρχίσω. Βλέπετε, λίγο πολύ όλοι, μα όλοι κάποτε στην ζωή μας έχουμε χαζέψει κάποια ταινία του παλιού και του νέου ελληνικού κινηματογράφου.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι τα τηλεοπτικά κανάλια εντάσσουν στο πρόγραμμα τους τις ελληνικές ταινίες, ως μια λύση κονσέρβα που θα φέρει κάποια νούμερα χωρίς ιδιαίτερο κόστος, σαν αποτέλεσμα αυτό είχε την υποτίμηση των ελληνικών ταινιών από τις νεότερες γενιές, αλλά και γενικότερα από το κοινό.
Όμως ο ελληνικός κινηματογράφος άντεξε, διότι μέσα στις ταινίες τους έχει ατάκες, που πραγματικά ταιριάζουν σε όλες τις πτυχές και ζητήματα της ζωής μας, με έναν πάντοτε απίστευτα χιουμοριστικό και όχι μόνο τρόπο.
1) Να πιάσουμε και ένα χυμό;
2) Μάλλον το παρακάνουμε με το γλυκό!
3) Ο Βέγγος πάλι ήθελε δίκυκλο.
4) Μήπως είσαι forever alone?
5) Για αυτό φεύγω.
6) Για αυτό πρέπει να ανυψώσουμε το εθνικό μας φρόνημα.
7) Μιλάμε για τρελά λεφτά!
8) Η πρωτογενής παραγωγή είναι επίσης μια πρόταση.
9) Βέβαια αυτά γινόντουσαν διότι…
10) Ήταν όμορφα γενικά.
11) Αν γυρίσω να με διώξετε!
Η «ψυχομάνα» του ελληνικού κινηματογράφου: Πέθανε ξεχασμένη σε γηροκομείο!
Ήταν η μητέρα, η θεία και η ψυχομάνα γνωστών χαρακτήρων του ελληνικού κινηματογράφου. Έπαιζε σε δεκάδες ταινίες και μπορεί να καθιερώθηκε σε δεύτερους ρόλους, όμως ξεχώρισε για την ιδιαίτερη φυσιογνωμία και το υποκριτικό της ταλέντο.
Ο λόγος για την ηθοποιό Τζόλυ Γαρμπή που συμμετείχε σε ταινίες που σημείωσαν τεράστια επιτυχία όπως «Η νεράιδα και το παλικάρι», «Η σωφερίνα», «Χτυποκάρδια στο θρανίο», «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες».
Γεννήθηκε στο Γιοχάνεσμπουργκ το 1913 από Έλληνες μετανάστες. Την περίοδο της εφηβείας της επέστρεψε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε με την οικογένεια της στην Αθήνα. Στα 21 της χρόνια ήξερε ήδη ότι ήθελε να γίνει ηθοποιός και γράφτηκε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Τότε έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο με τη βουβή ταινία “Κοινωνική σαπίλα”. Το 1938 μετακόμισε στο Παρίσι, απ’οπου αναγκάστηκε να φύγει λίγο αργότερα, καθώς ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Επέστρεψε στην Ελλάδα και υπηρέτησε στον ελληνοϊπόλεμο ως στρατιωτική νοσοκόμα, ενώ τα χρόνια της κατοχής πήρε μέρος στην αντίσταση.
Πέρασαν 20 χρόνια προκειμένου να παίξει ξανά στον κινηματογράφο. Η δεύτερη ταινία, στην οποία συμμετείχε, ήταν “Θανασάκης ο πολιτευόμενος” στην οποία πρωταγωνιστούσε ο Ντίνος Ηλιόπουλος. Τότε ήταν ήδη 41 ετών, για το λόγο αυτό τις έδιναν κυρίως ρόλους μεγάλων κυριών. Τρία χρόνια μετά, ακολούθησε η ταινία “Ο Φανούρης και το σόι του” με πρωταγωνιστή τον Μίμη Φωτόπουλο και η ταινία “Μια ζωή την έχουμε” με τον Δημήτρη Χορν.
Ωστόσο, οι μεγάλες επιτυχίες ήρθαν τη δεκαετία του ’60, όταν ήταν ήδη 50 ετών και έπαιξε στις ταινίες της Βουγιουκλάκη και του Παπαμιχαήλ. “Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος”, “Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες” “Η Λίζα και η άλλη” ήταν μερικές από τις ταινίες που την έκαναν γνωστή στο κοινό. Μέχρι το τέλος της καριέρας της είχε παίξει σε 60 ταινίες!
Εκτός από τον κινηματογράφο, πήρε μέρος σε Οπερέτες, σε θεατρικές παραστάσεις και σε πολλές τηλεοπτικές σειρές που προβλήθηκαν στην ΥΕΝΝΕΔ, τον ΑΝΤ1 και το Mega. Ήταν παντρεμένη με τον ηθοποιό Θεόδωρο Μορίδη, με τον οποίο έζησε έξι δεκαετίες. Δεν απέκτησαν παιδιά και έζησαν αποτραβηγμένοι από τα φώτα της δημοσιότητας στο εξοχικό τους στο Μάτι Αττικής.
Τον τελευταίο καιρό η Τζόλυ Γαρμπή ζούσε σε γηροκομείο. Πέθανε ξεχασμένη το 2002 σε ηλικία 89 ετών. Ο θάνατος της έγινε γνωστός 10 μέρες μετά την κηδεία της.
Aκολουθήστε μας στo Google News
