ΑΡΧΙΚΗ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΕΛΛΑΔΑ

Ο Ανδρέας Καραγιάννης αποκαλύπτει στο Athensmagazine: Ο πατήρ Αντώνιος δεν έχει να φάει, ζει με 600 ευρώ και η παπαδιά καθαρίζει σκάλες

Ο Ανδρέας Καραγιάννης μιλάει στο Athensmagazine

Ο Ανδρέας Καραγιάννης αποκάλυψε στη Σοφία Φυρογένη και την Εύη Κουρίδου πληροφορίες για το σκάνδαλο της Κιβωτού, οι οποίες μέχρι τώρα ήταν στην αφάνεια, ενώ δε δίστασε να εκφέρει «αντιδημοφιλή» άποψη για τον βουλευτή που βανδάλισε τα εκθέματα στην Εθνική Πινακοθήκη! Μια συνέντευξη που θα συζητηθεί!

Χειμαρρώδης στον λόγο του ο Ανδρέας Καραγιάννης, στην εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη που μας παραχώρησε, τοποθετήθηκε και για την φλέγουσα επικαιρότητα με φόντο ζητήματα που εμπίπτουν στον εκκλησιαστικό χώρο. Ο ίδιος, εξήγησε τι ισχύει με την πρώτη εγκατάσταση POS σε ελληνική εκκλησία, τι σημαίνει το κοινό Πάσχα μεταξύ Ορθόδοξων και Καθολικών Χριστιανών ενώ πήρε σαφή και «αντιδημοφιλή» – όπως είπε – θέση για τα πολυσυζητημένα εκθέματα στην Εθνική Πινακοθήκη, που βανδαλίστηκαν από τον βουλευτή Νίκο Παπαδόπουλο.

Η ενδιαφέρουσα κουβέντα μας δεν άργησε να προχωρήσει και σε ένα άλλο πολύκροτο ζήτημα, που απασχόλησε και απασχολεί αδιάλειπτα τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Κεφάλαιο Κιβωτός του Κόσμου και πατήρ Αντώνιος. Ο Ανδρέας Καραγιάννης ήταν καταιγιστικός και υπεισήλθε σε αποκλειστικές αποκαλύψεις μέσα από το AthensMagazine, οι οποίες θα συζητηθούν. Αναφέρθηκε στα σοβαρά σκάνδαλα οικονομικής και κακοποιητικής φύσεως που βαραίνουν τον πατέρα Αντώνιο, αποκαλύπτοντας μάλιστα και πώς ζει πλέον ο ίδιος και η πρεσβυτέρα.

«Το POS στην εκκλησία δε γίνεται για να μη χάσουν το παγκάρι και τα μαύρα λεφτά»

Πρόσφατα έγινε η πρώτη εγκατάσταση POS σε παγκάρι ελληνικής εκκλησίας. Δε γίνεται να μη σας ρωτήσουμε ποια είναι η άποψή σας για αυτό.

Έγινε πρόσφατα, όντως, η πρώτη εγκατάσταση POS σε καθολική εκκλησία. Σε ορθόδοξη εκκλησία δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει ποτέ. Τουλάχιστον στα επόμενα 15-20 χρόνια. Και γιατί δεν πρόκειται να γίνει. Γιατί υπάρχουν θεμελιώδεις διαφορές στον δογματικό τρόπο αντίληψης της καθολικής πίστης με την ορθόδοξη πίστη. Μπορεί όντως να υπάρχει διαθρησκειακός διάλογος – να τα λέμε δηλαδή – να τα λέει ο πατριάρχης με τον πάπα, τον Λέοντα τον νυν και τον μακαριστό τον Φραγκίσκο, όμως υπάρχουν 11 δογματικές διαφορές. Άρα, δεν μπορούμε να υιοθετήσουμε πολλά από την καθολική εκκλησία, μπορούμε όμως να μιλάμε.

Επειδή άκουσα μια κριτική που λέει – κυρίως από την πλευρά των άθεων, οι οποίοι λένε ότι δεν το κάνει η ορθόδοξη εκκλησία επειδή βασίζεται εξ ορισμού στο μαύρο χρήμα, άρα εάν το κάνει αυτό, γίνεται για να μη χάσουν το παγκάρι και τα μαύρα λεφτά. Δε γίνεται για αυτό. Γίνεται γιατί η ορθόδοξη εκκλησία πορεύεται με βάση το ιερό πηδάλιο. Δεν υπάρχει εδώ πέρα αυτή η πρόληψη της εκκοσμίκευσης και να πεις ότι θα βάλω την πιστωτική κάρτα και θα αγοράσω ένα κερί και θα πάρω μια λαμπάδα και θα κάνω και ένα τάμα. Δηλαδή όλο αυτό είναι εντελώς έξω με το πνεύμα που προσπαθεί να διαφυλάξει η ορθόδοξη εκκλησία. Σε κάθε δόγμα υπάρχει ένας συμβολισμός. Απ’ το καθετί μικρό, συμβολίζεται κάτι. Αν όλο αυτό το καταστρατηγήσουμε, δε θα μείνει κάτι. Οπότε, αν δε μείνει κάτι, δε θα υπάρχει κάποια αναφορά στον κόσμο που πιστεύει.

Οπότε, γι’ αυτό νομίζω ότι η Ιερά Σύνοδος ορθώς έβγαλε ανακοίνωση και είπε το προφανές, ότι δεν έχουμε καμία σχέση με τα POS, ούτε πρόκειται να κάνουμε POS ούτε πρόκειται να φτιάξουμε την Phos Bank (διαδικτυακή τράπεζα) και αυτό ήταν στα όρια της παραφιλολογίας. Είναι κάποιοι οι οποίοι θέλουν για κάποιους λόγους να χτυπήσουν την εκκλησία. Θα μου πείτε, δικαίως; Αδίκως; Μπορεί δικαίως, μπορεί αδίκως. Κάποιες φορές η εκκλησία πάει να παίξει πολιτικά παιχνίδια – κάποιοι ιεράρχες.

Η καθολική εκκλησία;

Η ορθόδοξη. Η καθολική εκκλησία δεν μπορεί να παίξει στην Ελλάδα απολύτως τίποτα, γιατί πολύ απλά είναι τρεις κι ο κούκος. Είναι περίπου 100.000 νοματαίοι, οι οποίοι πηγαινοέρχονται κιόλας, δεν είναι καν γηγενείς.

«Δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξει κοινός εορτασμός Πάσχα λειτουργικά»

Είδαμε, όμως, φέτος μια προσπάθεια σύμπνοιας καθολικής και ορθόδοξης εκκλησίας με το κοινό Πάσχα.

Το κοινό Πάσχα, το οποίο αποφασίστηκε φέτος, ήταν μόνο ημερομηνιακό. Δεν πήγε να λειτουργήσει ορθόδοξος με καθολικό επίσκοπο στον ναό, φορώντας ο ένας το πετραχήλι και ο άλλος το καλιμαύχι. Κι ούτε πρόκειται να γίνει ποτέ αυτό. Έγινε απλά η συνεννόηση – και αυτό είναι ευχή και ελπίδα του Οικουμενικού μας Πατριάρχη – να γίνεται κάθε χρόνο. Για ποιον λόγο, δηλαδή, να υπάρχει μια βδομάδα διαφορά του εορτασμού του παπισμού με την ορθόδοξη εκκλησία. Οπότε, είναι κάτι θεμιτό και το αντιλαμβάνονται όλοι ότι θα μπορούσε να γίνει έτσι.

Ο κόσμος το μπερδεύει και το παρερμηνεύει – οι ούλτρα ορθόδοξοι – προσέξτε, υπάρχει μια κλιμάκωση. Υπάρχουν οι νορμάλ ορθόδοξοι – οι φυσιολογικοί άνθρωποι – και υπάρχουν και οι ούλτρα ορθόδοξοι, που είναι μια φανατική βάση, η οποία θεωρεί ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης θα προδώσει την πίστη επειδή θέλει να μιλήσει με τον Πάπα και να κάνει κοινό Πάσχα αιρετικών. Μα δεν είπε ποτέ κανένας απ’ τους δύο ότι θα συνλειτουργήσουν. Άρα, όλο αυτό είναι ένα ψέμα, το οποίο όμως τροφοδοτείται γενικότερα. Οπότε, νομίζω ότι πρέπει να δίνουμε πτυχές με ανθρώπινο τρόπο και μιλώντας ήρεμα και κατανοητά για το τι ακριβώς συμβαίνει, για να μην ακούει ο κόσμος διάφορα συνθήματα και βλέποντας λεζάντες, πιστέυει πράγματα τα οποία δεν είναι αληθή. Δεν υπάρχει περίπτωση, λοιπόν, να υπάρξει κοινός εορτασμός Πάσχα λειτουργικά. Θα υπάρχει ημερομηνιακά κάθε χρόνο και εκεί σταματάει το πράγμα.

Είχαμε και έναν βανδαλισμό στο εκκλησάκι του νοσοκομείου «Αγία Όλγα».

Είδαμε το Ευαγγέλιο να βανδαλίζεται, είδαμε εικόνες να βανδαλίζονται. Αυτά είναι εικόνες που σοκάρουν, είναι εικόνες που βανδαλίζουν τους πιστούς, όμως δεν είναι παρθενογέννεση αυτές οι εικόνες, είναι παράγωγο ενός μίσους το οποίο έχει καλλιεργηθεί από διάφορες πλευρές – κυρίως από ανθρώπους που μάχονται την πίστη.

Το κίνητρο ήταν κλοπή.

Εγώ δεν αμφισβητώ το πόρισμα της Αστυνομίας. Προφανώς η έρευνα είναι εν εξελίξει, όμως θεωρώ ότι ακόμα και ο κλέφτης, ο ληστής έχει μπέσα, έχει συναίσθηση και ενσυναίσθηση του τι κάνει και θεωρώ ότι άλλο πράγμα το να κλέψεις κάτι και άλλο πράγμα να το βανδαλίσεις. Γι’ αυτό και πολλές φορές που έχουν κλαπεί πράγματα από ιερούς ναούς, οι ιερείς έχουν δώσει άφεση αμαρτιών. Εκεί που δε δίνουν άφεση, είναι όταν γίνονται τέτοιου είδους βανδαλισμοί σε ιερά σύμβολα, γιατί το Ευαγγέλιο και οι εικόνες συμβολίζουν κάτι. Όταν, λοιπόν, εσύ πας ελαφρά τη καρδία… εγώ καταλαβαίνω ότι κάποιος μπορεί να πεινάει και να πάει σε μια εκκλησία να πάρει για να ζήσει τα παιδάκια του. Το κατανοώ και το κατανοούν και οι ιερείς αυτό. Οποιαδήποτε, όμως, άλλη πράξη, θεωρώ ότι εκπορεύεται από αλλού και έχει βεβαίως ρατσιστικό κίνητρο, γιατί το να βάζεις στην άκρη μια κοινωνική ομάδα όπως είναι οι χριστιανοί, παρόλο που είναι η πλειοψηφία σε αυτή τη χώρα, νομίζω είναι ένα πολύ σοβαρό αδίκημα, το οποίο πρέπει να το δούμε και να εξετάσουμε τις ρίζες του, από πού έχουν αυτές οι συμπεριφορές αρχίσει.

«Δεν είναι τέχνη το να κάνεις μια μουτζουρίτσα σε ένα πλαίσιο Αγίου»

Στον αντίποδα, όμως, η επίθεση στην Εθνική Πινακοθήκη δε σας βρήκε και πολύ σύμφωνο…

Ήμουν σίγουρος ότι θα γίνει αυτός ο παραλληλισμός… Στην Πινακοθήκη έγινε το εξής. Χριστόφορος Κατσαδιώτης. Δεν τον γνώριζε ούτε η μητέρα του ως καλλιτέχνη και το λέω μετά λόγου γνώσεως. Έκανε κάποιες αναρτήσεις στο Facebook, στο οποίο άντε να ‘χει 2.000 ακόλουθους, κι έβγαζε τα έργα με τον Άγιο Γεώργιο κουλό, με την Παναγία τη μεγαλομάτα

Έχει αιτιολογήσει βέβαια…

Ναι. Αυτά, λοιπόν, τα έργα, κάποια περίεργη επιτροπή σοφών στην Εθνική Πινακοθήκη έκρινε ότι πρέπει να τα τοποθετήσει σε ένα σημείο περιοπής να τα βλέπει ο κόσμος. Δηλαδή, σε ένα κτήριο το οποίο ανήκει στην εκκλησία – παρεπιμπτόντως, το κτήριο της Πινακοθήκης ανήκει στην εκκλησία, το οποίο είναι δημόσιο, το οποίο υπάγεται στο υπουργείο Πολιτισμού… Παίρνεις κάποια έργα που δείχνουν ξεκάθαρη βεβήλωση του προσώπου της Παναγίας, του Αγίου Γεωργίου, του Αγίου Χριστοφόρου… Και προσέξτε, γιατί δεν είναι τέχνη; Τέχνη είναι να πάω εγώ να αποτυπώσω την Παναγία με έναν δικό μου τρόπο. Ο κύριος καλλιτέχνης – κακοτέχνης όπως τον είπε και ο βουλευτής – ο κύριος λοιπόν αυτός τι έκανε, τι είχε κάνει ο Mr Bean σε μια ταινία υπέρτατης καταστροφής, αν θυμάστε. Είχε πάρει έναν πίνακα, είχε μουτζουρώσει το πρόσωπο και είχε κάνει μια μουτζουρίτσα. Έκανε το ίδιο ακριβώς πράγμα. Δεν είναι τέχνη το να κάνεις μια μουτζουρίτσα σε ένα πλαίσιο Αγίου.

Εκείνος, προς υπεράσπιση του εαυτού του, είπε ότι τα έργα αυτά που βανδαλίστηκαν ουσιαστικά αντικατοπτρίζουν τη δική του πεποίθηση και τη δική του αγωνία για το μέλλον της ανθρωπότητας, και ότι το παραμορφωμένο πρόσωπο της Παναγίας δεν είναι παρά αυτό.

Άρα, ένας άνθρωπος κάθεται και λέει ότι η δική του πεποίθηση είναι ότι αυτό το οποίο λατρεύω εγώ, το να το μειώσει, να το βεβηλώσει, να το εξευτελήσει, είναι μορφή τέχνης. Άρα, θα μπορούσα και εγώ και ο οποιοσδήποτε, αν αυτό ίσχυε, να πάρω τη μητέρα του, τον πατέρα του συγκεκριμένου κυρίου και να τους αποτυπώσω με έναν τρόπο που εγώ τους αισθάνομαι και τους βλέπω. Άρα, και εγώ να το βαφτίσω αυτό τέχνη.

Τα τέσσερα έργα τέχνης που βανδάλισε ο βουλευτής Νίκος Παπαδόπουλος στην Εθνική Πινακοθήκη (Φωτογραφία: Γιάννης Παναγόπουλος / Eurokinissi)

«Ο κύριος Παπαδόπουλος έκανε διαφήμιση στα έργα της Εθνικής Πινακοθήκης»

Μπορεί να σας πει ότι είναι τέχνη αυτό. Θέλετε όρια δηλαδή.

Όχι, τα όρια τα θέτει ο νόμος. Υπάρχει κάτι που λέγεται αντιρατσιστικός νόμος. Έχει θεσπιστεί από το ‘19 – και ευτυχώς έχει θεσπιστεί – ο οποίος λέει ρητά στις διατάξεις του ότι οποιοσδήποτε, είτε κατά μόνας είτε ως κοινωνική ομάδα, υβρίζει, προσβάλλει, διεγείρει κοινωνικά με αποτέλεσμα να στοχοποιήσει κάποια κοινωνική ομάδα, αυτός υπάγεται στις διατάξεις και έχει τα πρόστιμα τα οποία προβάλλονται από αυτές κτλ. Αυτό, λοιπόν, είναι μια κατάφορη παραβίαση αυτού του νόμου, που όμως εδώ έγινε το εξής μεγαλειώδες λάθος: η επικοινωνιακή χρήση του πράγματος. Δηλαδή, προτού πάει ο βουλευτής ο συγκεκριμένος, τον οποίο το πανελλήνιο έμαθε – ο κύριος Παπαδόπουλος, έχει τον σεβασμό μου και την τιμή μου – τον μάθαμε, όμως, για πρώτη φορά πληροφορηθήκαμε την ύπαρξή του όταν ενημέρωσε το βουλευτήριο της Βουλής ότι άκουσον άκουσον τα Χριστούγεννα έρχονται οι καλικάντζαροι και οι δαίμονες, και ανοίγουν τα έγκατα της γης. Μετά από αυτή, λοιπόν, την πολύ σημαντική παρέμβαση, θεμελιώδους αξίας, του συγκεκριμένου βουλευτή, που τον έδιωξε πλέον το κόμμα του η Νίκη, ο άνθρωπος αυτός σου λέει τι θα κάνω σήμερα, πώς θα τραβήξω πάνω μου τα φώτα της δημοσιότητας… Πάει λοιπόν, κατεβάζει τους πίνακες, τους πετάει κάτω, τους σπάει…

Από εκεί, λοιπόν, που δεν τους ήξερε κανείς, δεν είχε πληροφορηθεί κανείς ότι αυτοί οι πίνακες βρίσκονταν εκεί, τους έκανε διάσημους σε μία μέρα και όλοι ασχοληθήκαμε με αυτούς, είτε υπέρ είτε κατά. Άρα, η πράξη που έκανε δεν ήταν παρεμβατική για να προστατέψει τα ιερά σύμβολα της πίστεως, αλλά αντιθέτως, έδωσε τόση διαφήμιση στα έργα αυτά, που έκανε τον καλλιτέχνη διάσημο τοις πάσι. Και εκεί που κοστολογούντο τα έργα του 100 και 120 ευρώ στη Διαύγεια, πλέον έχουμε βάλει bodyguards, έχουμε βάλει φράχτες, ούτε η Μόνα Λίζα και η Τζοκόντα στο Παρίσι δεν έχουν τέτοια φύλαξη, για να μην πάει και ξαναβανδαλίσει ο συγκεκριμένος, ο οποίος τώρα απ’ ό,τι μαθαίνω, θα κάνει και κόμμα. Άρα, επειδή στην Ελλάδα ισχύει το «άρον το αφήγημά σου και περιπάτει», βρήκε λοιπόν ένα υπέροχο αφήγημα και περιπάτει.

«Είχε σκοπό να γίνει διάσημος, να βρει αφήγημα»

Πιστεύετε ότι είχε σκοπό δηλαδή που το έκανε αυτό;

Βεβαίως, είχε σκοπό και δόλο. Σκοπό, δόλο και σχεδίαση.

Να γίνει διάσημος;

Να γίνει διάσημος. Να βρει αφήγημα. Το αφήγημά του πλέον είναι αυτό.

Απ’ ό,τι καταλαβαίνω, το πρόβλημά σας με τον βανδαλισμό δεν είναι η βιαιότητα, αλλά το ότι έδωσε παραπάνω προβολή στα εκθέματα αυτά. Στο εκκλησάκι που βανδαλίστηκε στο νοσοκομείο, όμως, σας πείραξε.

Εκεί μέσα ήταν ένας ιερός χώρος, ένα εκκλησάκι. Και εκεί βανδαλίστηκαν κάποιες εικόνες οι οποίες συμβολίζουν τα άγια των Αγίων. Στην Πινακοθήκη βανδαλίστηκε και καταστράφηκε μία προσβολή συμβόλων, που για μένα είναι ιερά, γιατί μπορεί να έχω άρρωστο το παιδί μου ή άρρωστη τη γυναίκα μου και να πηγαίνω γονυπετής να προσεύχομαι σε αυτά τα είδωλα, τα οποία ο άλλος ζωγράφισε έτσι. Ο άλλος που τα κατέστρεψε, εκ του αποτελέσματος τον κρίνω. Το αποτέλεσμα ήταν να μεγιστοποιήσει την ύπαρξή τους, γιατί αν δε θες κάτι να υπάρχει σε αυτή τη χώρα, απλά δεν αναφέρεσαι σε αυτό. Όταν αναφέρεσαι σε αυτό – ή έστω αρνητικά, του δίνεις δύναμη, το τροφοδοτείς και έτσι δημιουργήθηκαν οι πορείες έξω από την Πινακοθήκη, έτσι δημιουργήθηκε η αντίδραση μετά, να μαζεύονται οι καλλιτέχνες και να λένε όλα αυτά τα πράγματα – οι οποίοι βέβαια ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα σε σχέση με τους ένθρησκους οι οποίοι μαζεύτηκαν. Μπαίνουμε, όμως, σε ένα εμφυλιακό πνεύμα, το οποίο δε συνάδει με την Ελλάδα και για αυτό εγώ προσωπικά αλλά και η εκκλησία θεσμικά, δεν εμπλέκεται ποτέ σε πολιτικά παιχνίδια. Είναι το πιο περιττό πράγμα το να εμπλέκεσαι με πολιτικές επιδιώξεις του ενός ή του άλλου κόμματος, που προσπαθεί να καπηλευτεί με κάποιον τρόπο τη θρησκεία. Είναι σαφές αυτό. Οπότε, γι’ αυτό λέω ότι ήταν σωστό να φύγουν από εκεί πέρα.

Διαμαρτυρία ένθρησκων έξω από την Εθνική Πινακοθήκη (Φωτογραφία: Γιάννης Παναγόπουλος / Eurokinissi)

Βανδαλισμός υπό όρους δηλαδή; Αυτή είναι η θέση σας;

Όρια στην τέχνη.

Δηλαδή όταν κάτι δεν είναι αρεστό…

Εάν βγω εγώ αυτή τη στιγμή γυμνός και τρέξω εδώ, στο δικό μου μυαλό μπορεί να είναι τέχνη, στων περισσοτέρων μπορεί να είναι απέχθεια. Οπότε, προσβάλλω τη δημόσια αιδώ.

«Αυτοκτονικό που η Εθνική Πινακοθήκη του ζήτησε 500 χιλιάρικα, τον έκανε Superman στα μάτια του κόσμου»

Να σας δείρουν δηλαδή;

Όχι, προφανώς όχι. Έπρεπε διά της νομίμου οδού να προχωρήσει, να κάνει επερωτήσεις – είναι βουλευτής, δεν είναι ένας απλός πολίτης – να κάνει επερωτήσεις και να μπορέσει να φέρει τη Δικαιοσύνη, να προστατεύσει την κοινωνική ομάδα. Και το αφήγημα ότι η Δικαιοσύνη αργεί, αν είναι τότε έτσι, θα πρέπει λοιπόν και αυτού ο οποίος αδικείται καθημερινώς, ο οποίος υφίσταται ξυλοδαρμούς, δολοφονίες, αδικίες, πρόστιμα, να παίρνει τον νόμο στα χέρια του; Αυτό διδασκόμαστε σε αυτή τη χώρα; Όχι. Πρέπει να έχουμε παραδείγματα. Τα παραδείγματα τα θέτουν οι 300 εν τω βουλευτηρίω. Αυτοί θέτουν το παράδειγμα του πώς θα ζούμε. Αλλιώς διδάσκουν τη ζούγκλα. Αλλιώς διδάσκεται οποιοσδήποτε διαφωνεί με το οτιδήποτε να πάει να το κάνει θρίψαλα. Ξέρω ότι αυτά που λέω είναι αντιδημοφιλή, γιατί στο δικό μας κοινό, ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει γίνει ήρωας. Εγώ έχω φτάσει σε ένα σημείο που δε με ενδιαφέρει να γίνομαι δημοφιλής, δε με αφορά πλέον αυτό, θέλω να λέω την αλήθεια μου. Και ο κόσμος ξέρει ότι δεν ανήκω πουθενά και ότι δε με ενδιαφέρει να ανήκω κάπου.

Κομματικά εννοείτε.

Κομματικά, βέβαια. Ήταν μια απαράδεκτη πράξη, ξαναείπα. Το υπουργείο που το ανέχθηκε και μου κάνει εντύπωση γιατί η Λίνα Μενδώνη έχει φτιάξει ναούς, μοναστήρια, έχει κάνει φοβερό έργο, απορώ πώς δεν το είδε κάτι τέτοιο. Το διόρθωσαν, όμως μετά τον σάλο που δημιουργήθηκε, τα ξαναφέρανε ενισχυμένα. Γιατί σου λέει δε θα περάσει ενός βουλευτή, δε θα περάσει μιας ομάδας. Το κράτος είναι κράτος. Άρα, αυτό που κατάφερε αυτός είναι να έρθουν ενισχυμένα τα έργα με φράχτες και να γίνει και η τέλεια διαφήμιση. Και να του ζητάνε και 500 χιλιάρικα, το οποίο ήταν για μένα το πιο αυτοκτονικό, αν θέλετε, πράγμα που έκανε η Εθνική Πινακοθήκη. Το να βάζεις και να ζητάς 500 χιλιάρικα από έναν άνθρωπο επειδή δείχνει ότι προασπίζει τα χριστά ήθη, τον κάνεις Superman, τον κάνεις ήρωα στα μάτια του κόσμου που τον ακολουθεί. Άρα, οι μεγαλύτεροι χορηγοί του είναι η ίδια η Πινακοθήκη.

«Ο παπα-Αντώνης δεν είχε ποτέ κυριλέ αμάξι, ούτε luxury cars ούτε βίλες ούτε πισίνες ούτε ταξίδια»

Ας περάσουμε στην υπόθεση της Κιβωτού. Από τα μεγαλύτερα – αν όχι το μεγαλύτερο σκάνδαλο – στο οποίο εμπλέκεται η ορθόδοξη εκκλησία. Μιλάμε για παιδιά – για βιασμούς παιδιών – και όχι απλώς βιασμούς παιδιών, βιασμούς παιδιών από ανθρώπους της εκκλησίας.

Αυτή την υπόθεση την ξέρω από την αρχή. Την ξέρω από την αρχή γιατί έχω σταθεί στο πλευρό του παπα-Αντώνη από την αρχή. Θα μου πεις, γιατί έχεις ταυτιστεί και δημόσια και έχεις σταθεί στο πλευρό του παπα-Αντώνη από την αρχή, από το ‘21. Καταρχήν, ο ίδιος μου έχει δώσει τον λόγο του ότι δεν έχει καμία σχέση με όλα αυτά. Θεωρεί ότι είναι μία υπόθεση στημένη, θεωρεί ότι είναι μία σκευωρία, την οποία έχουν κάνει συγκεκριμένα παιδιά – ενήλικες πλέον – και αναρωτιέμαι για ποιον λόγο τα μέσα ενημέρωσης δεν εστιάζουν και στο ποιοι κάνουν τις καταγγελίες, αλλά μόνο εστιάζουν σε έναν ιερέα, ο οποίος ας ανατρέξουμε λίγο στο ποιος είναι.

Ο παπα-Αντώνης ξεκίνησε από την Ακαδημία Πλάτωνος, έφτιαξε την Κιβωτό πριν από 25 χρόνια με δικά του λεφτά. Χωρίς να πάρει από πουθενά βοήθεια. Έχει βοηθήσει στο σύνολο 25 χιλιάδες παιδιά από οικογένειες με αδυναμία, από οικογένειες που έκαναν βιαιοπραγίες στα παιδιά και τα έπαιρνε εισαγγελέας και τα έστελνε στην Κιβωτό. Έχει αναστήσει τα παιδιά αυτά, τα έχει πάει Πανεπιστήμιο, τα έχει σπουδάσει, τους έχει βρει δουλειά. Οι γενικοί διευθυντές του στην Κιβωτό ήταν πρώην τρόφιμοι των δομών του. Έχει βραβευτεί ως ο καλύτερος Ευρωπαίος πολίτης. Έχει βραβευτεί από την (πρώην) Πρόεδρο της Δημοκρατίας, την κ. Σακελλαροπούλου, με βραβείο ανθρωπιστικής προσφοράς.

Έχει βραβευτεί από όλες τις κυβερνήσεις, και ξαφνικά προκύπτει ένα τρίπτυχο σκανδάλων. Το πρώτο σκέλος ήταν το οικονομικό, το οποίο εξετάζεται δικαστικά. Δηλαδή, βρέθηκαν – που δε βρέθηκαν – τα παρέδωσε η πρεσβυτέρα η Σταματία, ούσα διευθύνων σύμβουλος της ΑΜΚΕ που λέγεται Κιβωτός, τα παρέδωσε η ίδια, 480 χιλιάδες ευρώ που βρίσκονταν σε χρηματοκιβώτιο της δομής στον Κολωνό. Τα παρέδωσε η ίδια στο ΣΔΟΕ. Δεν τα βρήκαν. Δεν έχει τίποτα να κρύψει, τα έδωσε η ίδια. Δεύτερον, ο παπα-Αντώνης δεν είχε ποτέ κυριλέ αμάξι, ούτε luxury cars ούτε βίλες ούτε πισίνες ούτε ταξίδια, τίποτα από όλα αυτά.

Δε θα ήταν πολύ παράτερο;

Όχι. Η Κιβωτός του Κόσμου έκανε έναν τζίρο 15 εκατομμυρίων τον χρόνο. Όλα τα λεφτά αυτά πήγαιναν σε παιδιά και σε οικογένειες. Στην τσέπη του δεν πήγαινε τίποτα. Και απόδειξη του ότι δεν πήγαινε τίποτα, είναι ότι τώρα δεν έχει να φάει, ζει με 600 ευρώ και η παπαδιά του καθαρίζει σκάλες – το οποίο είναι τιμητικό επάγγελμα και μαγκιά σε όποιον το κάνει, αλλά λέω ότι καθαρίζει σκάλες στο ιατρείο της γυναίκας του παπα-Βαγγέλη. Αν είχαν, λοιπόν, μαύρο χρήμα, θα το έτρωγαν. Πάμε στο σκέλος των κακοποιήσεων, το οποίο εκδικάστηκε. Σε πρώτο βαθμό έχει ενοχοποιηθεί, σε κάποια έχει αθωωθεί, σε κάποια άλλα έχει εφεσιβάλει η πλευρά των κατηγόρων. Θα κριθεί κι αυτό εν ευθέτω χρόνω. Έχω κάνει συνέντευξη σε πάνω από 50 μάρτυρες, εκ των οποίων κανένας – είτε είναι καθηγητές είτε είναι κοινωνικοί λειτουργοί είτε είναι ιατροί είτε είναι επιστήμονες πάσης φύσεως είτε είναι γυμναστές – ούτε ένας έχει πει ότι υπήρχε βιαιοπραγία μέσα στην Κιβωτό του Κόσμου. Ούτε ένας. Ούτε ένας. Πώς προέκυψαν αυτές οι κατηγορίες;

«Έπεσαν οι δωρεές κατά 60%, τα παιδιά μειώθηκαν κατά 70% – Η Κιβωτός καταστράφηκε»

Αμφισβητείτε τους βιασμούς;

Αυτό είναι το τρίτο σκέλος και το πιο σοβαρό. Στο σκέλος των κακοποιήσεων, λοιπόν, στο οποίο κρίθηκε ένοχος και αθωώθηκε σε κάποια, εμένα και οι μάρτυρες που πήγαν δεν έχουν πει τίποτα. Υιοθέτησε, όμως, η έδρα – και ορθώς – τις μαρτυρίες κάποιων ατόμων που είναι οι ίδιοι μάρτυρες οι οποίοι είναι και στους βιασμούς, δηλαδή αυτές οι υποθέσεις, εάν δεν είχε υιοθετήσει η έδρα τις καταθέσεις αυτών των ανθρώπων, απευθείας και το άλλο σκέλος, το πιο σοβαρό, το κακούργημα, θα πήγαινε κουβά.

Τι έγινε εδώ πέρα, κατά τον παπα-Αντώνη. Εγώ σας λέω τι λέει η πλευρά του. Κατά τον ίδιο, πήγαν άνθρωποι οι οποίοι είχαν κλέψει τα ταμεία της Κιβωτού – παιδιά – είχαν κλέψει 30 χιλιάρικα από τον Βόλο, τους έπιασε εκείνος, τους επέπληξε, είχαν άμεση σχέση αυτοί οι άνθρωποι με ποινικά αδικήματα και με ναρκωτικά, για αυτόν τον λόγο τους εξεδίωξε και έκτοτε εξύφαναν μαζί με άλλους συνεργαζόμενους της Κιβωτού, που επίσης τους είχε διώξει, ένα σχέδιο αποσταθεροποίησης και εξόντωσης του παπα-Αντώνη.

Ανδρέας Καραγιάννης και πατήρ Αντώνιος στη δίκη της υπόθεσης «Κιβωτού του Κόσμου», στις 14 Νοεμβρίου 2024 (Φωτογραφία: Τατιάνα Μπόλαρη / Eurokinissi)

Στις κακοποιήσεις, πάτησε το άρθρο 21 που έφερε η Δόμνα Μιχαηλίδου το 2021, με βάση το οποίο ενεργοποιήθηκε η διάταξη περί μη εύρυθμης λειτουργίας μιας ΑΜΚΕ και του πήραν τον έλεγχο της Κιβωτού. Καλώς τον πήραν; Για να δούμε αν καλώς τον πήραν! Πριν φύγει ο παπα-Αντώνης, η Κιβωτός είχε χιλιάδες παιδιά, είχε εκατομμύρια ευρώ δωρεές και όλα αυτά που ασχολούταν. Μετά, έπεσαν οι δωρεές κατά 60%, τα παιδιά μειώθηκαν κατά 70%. Τώρα, αν δείτε τα στοιχεία πώς είναι, είναι τραγικά τα πράγματα. Άρα, έγινε καλό που πήραν τη διοίκηση της Κιβωτού κάποιοι άνθρωποι που δεν έχουν σχέση με το αντικείμενο; Τους τιμώ, να ‘ναι καλά, δεν έχουν κάποια σχέση οι άνθρωποι, στον τομέα τους είναι εξαιρετικοί – όμως τα αποτελέσματα μιλάνε και τελικά η Κιβωτός καταστρέφεται – καταστράφηκε. Έβγαλαν κάποιοι άνθρωποι εκεί μέσα ακόμα και τα εκκλησάκια που είχε φτιάξει ο παπα-Αντώνης. Τα ξήλωσαν.

Πάμε, όμως, στο τρίτο σκέλος, γιατί εμένα με ενδιαφέρει – εγώ του ‘χω πει: μη δίνεις σημασία ούτε στο πρώτο ούτε στο δεύτερο σκέλος, δηλαδή το πλημέλημα και το οικονομικό. Οικονομικά, όντως, μπορεί να έχει κάνει λάθη. Ποιος δεν κάνει λάθη. Ένας παπάς επικεφαλής ενός Οργανισμού με 15 εκατομμύρια, δε θα κάνει λάθη; Όλοι θα κάνουμε λάθη. Δεν ήταν αντικείμενό του. Στο ηθικό σκέλος, των κακοποιήσεων, οι κατηγορίες είναι δύο: για κατ΄εξακολούθηση ασέλγεια σε ανήλικο, το οποίο έγινε ως τετελεσμένη πράξη, επειδή έβαλε το χέρι του στο σλιπάκι ενός παιδιού, με μάρτυρα έναν που ήταν μάρτυρας στις άλλες υποθέσεις. Ο μάρτυρας, όμως, αυτός, όλως τυχαίως, στις καταθέσεις του έχει φοβερές αντιφάσεις. Στη μία έλεγε ότι πήγε το πρωί, στην άλλη έλεγε ότι τον είδε το βράδυ, μετά έλεγε άλλες ημερομηνίες. Είχε αλλάξει δέκα φορές την κατάθεσή του. Δέκα φορές, αν αυτό λέει κάτι. Και οι μάρτυρες που έχουν φέρει, λένε και πιστοποιούν ότι ο παπα-Αντώνης ουδέποτε είχε δείξει συμπεριφορά τέτοια σε άλλα παιδιά. Αυτό είναι κάτι που αρχίζει από τον Οκτώβριο.

Το επικίνδυνο σκέλος σε αυτό, είναι ότι ενδεχομένως να έχουμε προφυλάκιση. Βέβαια, να πούμε ότι δεν έχει προφυλακιστεί μέχρι τώρα. Παρόλο που του έχει ασκηθεί ποινική δίωξη, και είναι προφανές – για να δείτε τελικά ότι η Δικαιοσύνη υπάρχει και πιστεύουμε σε αυτή – πείτε μου σε ποιον κατά συρροή βιαστή, γιατί έτσι τον βαφτίζει ο κόσμος, που έχει δήθεν τελέσει ασέλγεια κατά συρροή, δεν αποφασίζει το δικαστήριο ούτε περιοριστικά μέτρα αλλά ούτε προφυλάκιση. Εδώ σε άλλες περιπτώσεις, ηθοποιών – μην πω ονόματα – έχουμε δει προφυλάκιση στην Τρίπολη, έναν χρόνο. Άρα, στην περίπτωση του ιερέα μήπως έχει αντιληφθεί ευτυχώς η Δικαιοσύνη τι συμβαίνει και όλο αυτό είναι μια σκευωρία; Και ένα τρίτο πράγμα. Στο δικαστήριο πήγε, και μου μίλησε κιόλας, η αδελφή ενός από τους βασικούς μάρτυρες. Και τι είπε, ότι μία μέρα μετά την κατάθεσή του, το παιδί αυτό, το οποίο δεν έχει δουλειά, είναι άνεργο, μέτραγε δεσμίδες από χρήματα. Τα πόσταρε και στο Instagram. Η αδελφή του παιδιού πήγε και κατέθεσε υπέρ του παπα-Αντώνη.

Άρα, με βάση όλα αυτά που σας είπα τώρα, που δεν τα ξέρει κανείς, για αυτό στηρίζω και θα στηρίξω τον πατέρα Αντώνιο. Θα μου πεις, αν καταδικαστεί στο σκέλος των βιασμών θα τον στηρίξεις; Θα πέσω απ’ τα σύννεφα. Πραγματικά θα πέσω απ’ τα σύννεφα. Προφανώς είμαστε πάντα με τα θύματα μιας υποθέσεως, αλλά αν είναι σκευωρία, θα πρέπει κάποιοι – και πολιτικοί – να του ζητήσουν μία πολύ μεγάλη συγγνώμη.