Τι φαγητά δεν πρέπει να παραγγέλνετε ποτέ σε ταβέρνες και εστιατόρια - Ούτε να τα ακουμπήσετε
Μάγειρες και σερβιτόροι αποκαλύπτουν τι δεν πρέπει να παραγγέλνεις σε εστιατόρια
Σίγουρα εάν κάποιος γνωρίζει καλύτερα για το ποια φαγητά πρέπει να αποφεύγουμε στα εστιατόρια και στις ταβέρνες είναι οι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτά και είναι υπεύθυνοι για αυτά που μας σερβίρουν. Τα παρακάτω δεν πρέπει ούτε να τα ακουμπήσετε!
Μάγειρες και σερβιτόροι αποκαλύπτουν τι δεν πρέπει να παραγγέλνεις σε εστιατόρια. Ενώ, αυτές είναι 3 οικονομικές ταβέρνες στην Αθήνα με τεράστιες μερίδες για απολαυστικό φαγητό!
Τι φαγητά δεν πρέπει να παραγγέλνεις ποτέ σε ταβέρνες – Ούτε να τα ακουμπήσεις
Πληροφορίες εκ των έσω προσφέρουν υπάλληλοι εστιατορίων και μας συμβουλεύουν τι να αποφεύγουμε όταν επισκεπτόμαστε τους χώρους εστίασης, καθώς δεν είναι όλα όπως φαίνονται.
Τα tips έχουν γίνει viral σε TikTok και Reddit και εμείς μοιραζόμαστε μερικές από τις συμβουλές που μας δίνουν.
Τι δεν πρέπει να παραγγέλνεις ποτέ σε ταβέρνες
Σούπα: Γιατί δεν κρυώνει ποτέ σωστά το βράδυ μέσα στο μεγάλο δοχείο, οπότε μένει χλιαρή για ώρες.
Κοκτέιλ με φρούτα: Τα λεμόνια, τα λάιμ, τα πορτοκάλια κ.λπ. σχεδόν ποτέ δεν πλένονται σωστά.
Μενού: Να αποφεύγουμε τα εστιατόρια που έχουν περισσότερες από 8 σελίδες στο μενού, πολύ απλά γιατί αυτό σημαίνει ότι όλα τα φαγητά ζεσταίνονται στο φούρνο μικροκυμάτων ή βράζονται σε πλαστικές σακούλες.
Vegetarian πίτσα: Υπάρχει ζωικό λίπος στη σάλτσα ως φυσικό πηκτικό.
Ντιπ τυριών: Το 95% είναι βούτυρο και τυρί κρέμα.
Λάδι τρούφας: Έχει συνθετική μυρωδιά και δεν χρησιμοποιούνται τρούφες για να το φτιάξουν.
Αναψυκτικά με πάγο: Σύμφωνα με μελέτη, η ποσότητα βακτηρίων στον πάγο είναι πολύ μεγάλη, γιατί οι παγομηχανές καθαρίζονται πολύ σπάνια.
«Η κατάρα της ταβέρνας»: Το φαγητό που λατρεύουν όλοι αλλά κανείς δεν παραγγέλνει σε μαγαζί!
Κι όμως υπάρχει η «κατάρα της ταβέρνας», γιατί υπάρχει ένα φαγητό που όλοι λατρεύουν, αλλά κανείς δεν παραγγέλνει μερίδα του σε ταβέρνα!
Κάποια πράγματα είναι εντελώς ανεξήγητα σε αυτή τη ρημάδα τη ζωή: Το πώς οι παραστάσεις του Μάρκου Σεφερλή γίνονται sold out. Το πώς έκανε καριέρα στην Μπαρτσελόνα ο Βίκτορ Βαλντές.
Το πώς κατάφερε ο Πίτερ Κράουτς (ο ΠΙΤΕΡ ο ΚΡΑΟΥΤΣ), όχι μόνο να ψήσει, αλλά εντέλει και να παντρευτεί μια γυναίκα σαν κι αυτή…
Ε, στην ίδια κατηγορία με τα παραπάνω μπαίνουν και τα… μπιφτέκια! Ή μάλλον για να το θέσουμε καλύτερα το θέμα «μπιφτέκια στην ταβέρνα». Μιας και αναφερθήκαμε σε ταβέρνες, δείτε και τα πιο αστεία και περίεργα ονόματα που έχουν πολλές από αυτές!
Τα μπιφτέκια είναι φοβερό φαΐ. Είναι ζουμερά. Είναι αφράτα. Είναι νόστιμα. Γεμίζονται. Δίνουν δυνατότητα πάμπολλων παραλλαγών: Μπιφτέκια στα κάρβουνα, μπιφτέκια γεμιστά, μπιφτέκια στον φούρνο με πατάτες, burger και σεφταλιές.
Παρόλα αυτά όμως, ισχύει ένα περίεργο… στατιστικό με την πάρτη τους. Ένα αντιφατικό φαινόμενο σαν αυτά που περιγράφηκαν παραπάνω. Αν και αρέσουν σε όλους και είναι πάντα επίφοβο να σου τρέξει… σαλάκι από το στόμα όταν τύχει και τα σκεφτείς, ΣΠΑΝΙΑ θα παραγγείλεις μπιφτέκια όταν θα βγεις έξω για φαγητό!
ΠΡΟΣΟΧΗ! Δεν λέει κανείς ότι στο τραπέζι της ταβέρνας που θα καθίσεις με την παρέα σου και θα αποπειραθείτε να αυτοκτονήσετε από χοληστερίνη δεν θα υπάρχουν ΚΑΙ μπιφτέκια.
Το θέμα είναι ότι δύσκολα και με συχνότητα μικρότερη του «μια στο τόσο» κάποιος θα τα παραγγείλει ως προσωπική του μερίδα! Ναι, μπορεί να υπάρχουν στη μέση. Ναι, μπορεί να σου μύρισαν όταν περνούσαν από δίπλα με προορισμό άλλο τραπέζι και να τα παρήγγειλες κι εσύ ως… τσόντα «έτσι για τη λιγούρα».
Σχεδόν ποτέ όμως δεν θα είναι το βασικό πιάτο που θα παίξεις μπάλα. Και υπάρχουν συγκεκριμένες εξηγήσεις που συμβαίνει αυτό. Καταρχάς τα μπιφτέκια είναι ένα φαγητό που φτιάχνεται συχνά και στο σπίτι. Όταν πας σε ταβέρνα θέλεις να φας κάτι πιο ιδιαίτερο. Καμιά μοσχαρίσια μπριζολάρα, κάνα παϊδάκι, κάνα ψαρονέφρι… Έπειτα υπάρχει ένα εξίσου σοβαρός ανασταλτικός παράγοντας: Ανησυχείς ότι ενδεχομένως να μην χορτάσεις!
Αν δεν μιλάμε για συγκεκριμένα μαγαζιά, όπου όντως τα μπιφτέκια είναι ενισχυμένα και φτιάχνονται σε μέγεθος λαγάνας, δεν ρισκάρεις την πιθανότητα να μείνεις… ακάλυπτος. Ούτε το ενδεχόμενο να έρθει μπροστά σου μια μερίδα με δυο σβόλους αναποφάσιστους αν είναι μπιφτέκια ή κεφτεδάκια!
Άσε που πάντα υπάρχει ο κλασικός (αλλά παρόλα αυτά υπαρκτός) φόβος του τι ακριβώς είναι αυτό που θα σου σερβιριστεί. Η αμφιβολία μήπως φας κάποιο άλλο ζώο απ’ αυτό που θα πιστεύεις. Το εύλογο άγχος ότι ο κιμάς είναι πανεύκολο (για λόγους οικονομίας του καταστηματάρχου) να νοθευτεί.
Για να μην αναφερθούμε σε ανατριχιαστικές σκέψεις του πού ακριβώς είχε τοποθετήσει νωρίτερα τα χέρια του ή τι γενετικό υλικό μπορεί να είχε εγκατασταθεί στα νύχια εκείνου ή εκείνης που έπλασε τον κιμά για τα δικά σου μπιφτέκια.
Ελπίζοντας να μην είχε την ίδια άποψη με μερακλή ψήστη που συνάντησα κάποτε στον στρατό, o οποίος στα παράπονα ότι έπιανε τα μπιφτέκια έχοντας ξύσει πρώτα με ζήλο τα καμπανέλια του, απαντούσε καθησυχαστικά: «H σχάρα ρε τα καίει όλα ρε»!