«Ένιωσα ότι καταρρέει ο κόσμος»: «Έσπασε» την σιωπή της η Ελένη Χρονοπούλου για τον Αλέξη Γεωργούλη

Μιλάει πρώτη φορά ανοιχτά για καταγγελία σεξουαλικής κακοποίησης εις βάρος του ηθοποιού
Για την ενασχόλησή της με την πολιτική αλλά και το Ευρωκοινοβούλιο, μίλησε η Ελένη Χρονοπούλου σε συνέντευξή της στο Marie Claire και στη Μία Κόλλια.
Η γνωστή δικηγόρος και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ απάντησε πρώτη φορά ανοιχτά μετά την καταγγελία της κατά του Αλέξη Γεωργούλη. Με την ευκαιρία, δείτε την αποκάλυψη της Μαριλίτας Λαμπροπούλου για την καταγγελία εις βάρος του ηθοποιού.
Αασχολείστε με κάποιον συγκεκριμένο τομέα στο κόμμα;
Ναι, ανέλαβα ως εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ στην Προεδρία του PES – Party of European Socialists, που είναι η μεγάλη οικογένεια των Ευρωπαίων Σοσιαλδημοκρατών και ταυτόχρονα εντός κόμματος έχω μια ατζέντα με θέματα που με ενδιαφέρουν περισσότερο και έχω κατάρτιση, ευρωπαϊκά, ανθρώπινα δικαιώματα κλπ. Κάποια στιγμή επίσης μου πρότειναν να είμαι υποψήφια στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του κόμματος.
Κάπου τότε ήταν που «έσκασε» και το θέμα με τον συγκεκριμένο Ευρωβουλευτή (σ.σ κ. Γεωργούλη). Πώς το αντιμετωπίσατε εκείνη τη στιγμή;
Θέλετε την αλήθεια; Ένιωσα ότι καταρρέει ο κόσμος και κανιβαλίζεται η προσωπικότητά μου, η προσωπική μου ζωή και η οικογένειά μου, για ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα. Ότι δεν μένει όρθιο τίποτα. Όταν εκτίθεσαι και βρίσκεσαι στο κέντρο της δημοσιότητας για λάθος λόγους, ειδικά δε όταν η ταυτότητα σου έχει διαρρεύσει παρανόμως, είναι πάντα δυσάρεστο.
Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν να αφήσω την πολιτική αλλά με κράτησε ο Νίκος Ανδρουλάκης και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τα οποία με στήριξαν απόλυτα επιμένοντας ότι δεν πρέπει να αφήσω αυτό το γεγονός να επηρεάσει τη μεγάλη εικόνα και τη συνέχεια της ζωής μου. Εκ των υστέρων συνειδητοποιώ πως είχαν δίκιο.
Πολιτική, άντρας, γυναίκα. Η θέση των δύο φύλων είναι ισότιμη ή είμαστε πίσω ακόμη;
Είμαστε πίσω ακόμη και αυτό το λένε ξεκάθαρα οι στατιστικές -οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται. Στην προηγούμενη Βουλή είχαμε 66 γυναίκες και χαιρόμαστε ως κοινωνία που πλέον έχουμε 68. Κανονικά θα έπρεπε να είναι οι διπλάσιες, γιατί οι γυναίκες αποτελούν το 51% του πληθυσμού στη χώρα μας. Εδώ έρχεται το μεγάλο ζήτημα της ποσόστωσης, όπου ένα επιχείρημα κατά είναι ότι ουσιαστικά λες ότι μια γυναίκα αξίζει να πάρει μια θέση κάπου μόνο λόγω μιας τυχαίας ποσόστωσης και όχι λόγω της αξίας της και αυτό υποβιβάζει τη γυναίκα.
Αυτό το επιχείρημα εγώ δεν το αγοράζω. Θεωρώ ότι μέχρι να φτάσουμε στο σημείο της ισότητας, η ποσόστωση είναι το αναγκαίο “κακό”. Και φυσικά τα πολιτικά κόμματα έχουν ευθύνη για το ποσό χώρο αφήνουν στις γυναίκες.
Αρα ισχύει αυτό που λένε αρκετοί, ότι αν ήσαστε άντρας, δεν θα είχατε δεχθεί αυτόν τον πόλεμο;
Λόγω της τεχνολογίας και του τρόπου που λειτουργεί το ευρύτερο σύστημα ανά πάσα ώρα κάποιος μπορεί να στοχοποιηθεί, άντρας ή γυναίκα. Η ένταση όμως και ο τρόπος με τον οποίο συμβαίνει, σίγουρα με τις γυναίκες διαφέρει. Δεν αφορά μόνο σε μένα, είναι κλασικό παράδειγμα η γυναίκα να προσπαθεί να αποδείξει ότι είναι έξυπνη, ότι ξέρει γράμματα, ότι… δεν είναι ελέφαντας. Και όταν στοχοποιείται, στοχοποιείται κυρίως με σεξουαλικές αναφορές, αναφορές στη νοημοσύνη της και στην εξωτερική της εμφάνιση.
«Ήταν ένα ένοχο μυστικό! Δεν μου είναι καθόλου εύκλο» – “Έσπασε” τη σιωπή της η Βίκυ Σταυροπούλου για τον Αλέξη Γεωργούλη (Video)
Η Βίκυ Σταυροπούλου προχώρησε σε μία εκ βαθέων εξομολόγηση “έσπασε” τη σιωπή της για τον Αλέξη Γεωργούλη και μίλησε για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ως νέα μαμά αλλά κια για τον θάνατο του αδελφού της. Παράλληλα, η κάμερα της εκπομπής Super Κατερίνα και η Μένια Κούκου συνάντησαν την Νία Βαρντάλος, η οποία μίλησε πρώτη φορά για την καταγγελία εις βάρος του Αλέξη Γεωργούλη.
“Έσπασε” τη σιωπή της η Βίκυ Σταυροπούλου για τον Αλέξη Γεωργούλη
«Αρχικά θεωρώ περιττό ότι είμαστε με τους ανθρώπους αν έχουν υπάρξει θύματα. Επειδή ο Αλέξης είναι ένας άνθρωπος που αγαπώ πολύ, δεν μου έχει αφήσει καμία ρωγμή επιθετικότητας και ενός τύπου δεν γνωρίζω. Δεν ξέρω τι κάνει στο κρεβάτι του. Η δικαιοσύνη έχει τον τελευταίο λόγο. Αλλά δεν μου είναι καθόλου εύκολο».
«Με ώθησε ο χαμός του παππού μου. Είχα σχέση με τον μπαμπά της Δανάης, έμεινα έγκυος. Σκεφτόμουν ότι επειδή ήμουν μικρή δεν θα ήταν σωστή απόφαση να συνεχίσω την κύηση. Χάθηκε ο παππούς μου, είχα πάθει κατάθλιψη και έφαγα μια φλασιά. Για να με κρατήσει ο Θεός σε μια ισορροπία, πήρε τον παππού και μου έστειλε μια καινούργια δουλειά.
Από πολύ μικρή είχα ένα ένστικτο να οσμίζομαι τη γνησιότητα. Αν συναντούσα μια γνήσια, καθαρή και φωτεινή ψυχή, δεν υπήρχε περίπτωση να αδιαφορήσω.
Όταν μείναμε με τη Δανάη μαζί μετά τον χωρισμό, μείναμε σε ένα μικρό σπίτι με δύο δωμάτια. Εγώ κοιμόμουν στο χολ σε έναν καναπέ, χωρίς χρήματα, με την αγωνία ότι έχω να διαμορφώσω έναν άνθρωπο. Φοιτήτρια στη σχολή, μη γνωρίζοντας πώς θα πάνε τα πράγματα. Υπήρχαν βράδια που έκλαιγα και έλεγε “Θεέ μου, δώσε μου δύναμη να τα καταφέρω”».
«Το μόνο που με ησυχάζει στις απώλειες είναι ότι εγώ έκανα τα πάντα για να μη συμβούν. Στη δύση αυτών των ανθρώπων προσπάθησε να συνεισφέρω όπως μπορούσα και να είναι γεμάτο αγάπη το τέλος τους. Τώρα είμαι ικανοποιημένη. Πάντα αισθάνομαι ότι μήπως θα μπορούσα να κάνω κάτι παραπάνω; Ώσπου συνειδητοποίησα ότι δεν είμαι Θεός.
Ο αδελφός μου ήταν αλκοολικός, ένας ευαίσθητος άνθρωπος και αδύναμος γιατί δεν κατάφερε να το νικήσει. Ήταν ένα ένοχο μυστικό της οικογένειας. Μία ήττα μου είναι ότι δεν τα κατάφερα γιατί δεν ήθελε ο ίδιος. Όταν πήγαμε σε έναν γιατρό και τον ρώτησε γιατί είναι εκεί, είπε “Είμαι εδώ για τη Βίκυ”. Είναι ωραίο να μην έχουμε ένοχα μυστικά».