Το τελευταίο ζεϊμπέκικο: Όταν ο Μητροπάνος χόρεψε την Ρόζα 17 μέρες πριν πεθάνει και ο κόσμος τον αποθέωνε
Μεγάλος καλλιτέχνης!
O Δημήτρης Μητροπάνος, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες, με αγγελική φωνή και επιβλητική παρουσία.
Η είδηση του θανάτου του είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο και όλοι είχαν μία λύπη στα πρόσωπά τους για τον χαμό του μεγάλου καλλιτέχνη.
Παράλληλα, αυτό είναι το τραγούδι που έμεινε 20 χρόνια στα αζήτητα και το πήρε ο Μητροπάνος και το έκανε θρύλο.
Λίγα λόγια για τη ζωή του
Ο Δημήτρης Μητροπάνος γεννήθηκε στην Αγία Mονή, μια συνοικία έξω από τα Τρίκαλα -από την οποία καταγόταν η μητέρα του- στις 2 Απριλίου του 1948. Μετά την τρίτη γυμνασίου, το 1964, κατεβαίνει στην Αθήνα να ζήσει με τον θείο του στην οδό Aχαρνών. Προτού τελειώσει το γυμνάσιο άρχισε να δουλεύει σαν τραγουδιστής.
Στην ίδια ηλικία, έπειτα από παρότρυνση του Γρηγόρη Μπιθικώτση, τον οποίο γνώρισε σε μία συγκέντρωση της εταιρίας του θείου του, στην οποία τραγούδησε, επισκέφτηκε την Κολούμπια. Εκεί ο Τάκης Λαμπρόπουλος του γνώρισε τον Γιώργο Ζαμπέτα, δίπλα οποίο θα δουλέψει στα Ξημερώματα.
Το 1967, ο Μητροπάνος ηχογραφεί τον πρώτο του 45άρη δίσκο, με το τραγούδι Θεσσαλονίκη. Είχε προηγηθεί η ηχογράφηση του τραγουδιού Χαμένη Πασχαλιά, το οποίο όμως λογοκρίθηκε από τη Χούντα και δεν κυκλοφόρησε ποτέ.
Δείτε το βίντεο
«Πάντα γελαστοί και γελασμένοι»: Η ιστορία πίσω από το τραγούδι του Δημήτρη Μητροπάνου
Υπάρχουν τραγούδια που γράφτηκαν με αφορμή ένα συγκεκριμένο γεγονός ή ένα συγκεκριμένο πρόσωπο και αυτό ανεβάζει πιο πολύ ένα τραγούδι γιατί οι στίχοι είναι μια αληθινή ιστορία. Ένα από αυτά τα βιωματικά τραγούδια είναι το «Πάντα γελαστοί» από τον αξέχαστο Δημήτρη Μητροπάνο. Οι στίχοι είναι του Άλκη Αλκαίου και η μουσική του Θάνου Μικρούτσικου. Για να δούμε λοιπόν την ιστορία πίσω από το τραγούδι.
Ήταν 14 Αυγούστου 1996, ημέρα μνήμης της κατάληψης της Αμμοχώστου, ημέρα που κηδεύονταν ο δολοφονημένος Τάσος Ισαάκ, ημέρα που νεκρός στο οδόφραγμα της Δερύνειας έπεσε και ο Σολωμός Σολωμού.. Η ημέρα εκείνη θα είναι σίγουρα βαθιά χαραγμένη στην μνήμη των μεγαλύτερων γιατί τα γεγονότα μεταδίδονταν από την τηλεόραση. Στο οδόφραγμα της Δερύνειας είχαν συγκεντρωθεί διαδηλωτές που προσπαθούσαν να προσεγγίσουν το σημείο της δολοφονίας του Ισαάκ. Ομάδα γκρίζων λύκων ήταν και πάλι από την πλευρά των κατεχομένων και ξέσπασαν επεισόδια. Ξαφνικά, ο Σολωμού ξεφεύγει από τους Κυανόκρανους και περνάει στη «νεκρή ζώνη». Με το τσιγάρο στο στόμα, σκαρφαλώνει στον ιστό της τουρκικής σημαίας με σκοπό να την κατεβάσει. Ένας από τους ελεύθερος σκοπευτές του κατοχικού στρατού τον πυροβολεί με αποτέλεσμα ο Σολωμού να πέσει νεκρός.
Η σκηνή αυτή δεν άφησε ασυγκίνητο τον Άλκη Αλκαίου που γράφει τους στίχους για το «Πάντα Γελαστοί». Δεν είναι σίγουρο αν τα γεγονότα αυτά αποτέλεσαν την αφορμή για το τραγούδι, ή εάν η σύνθεση προηγήθηκε και μετέπειτα έγινε η αφιέρωση, καθώς οι ημερομηνίες αφήνουν ανοιχτά και τα δύο ενδεχόμενα, αφού ο δίσκος κυκλοφόρησε το χειμώνα του 1996, περίπου 3 μήνες μετά τα γεγονότα. Στο ένθετο βιβλιαράκι του cd, κάτω από τον τίτλο του τραγουδιού, ο Αλκαίος έχει σημειώσει: «Ισαάκ και Σολωμού και Μαρίνου Μαρτύρων». Αν αναρωτιέσαι για αυτό το «Μαρίνου», είναι γιατί το καλοκαίρι εκείνο υπήρξε άλλη μία δολοφονία. Ο λόγος για τον Χριστόφορο Μαρίνο, κοινωνικό αγωνιστή του λεγόμενου αναρχικού χώρου, ο οποίος έχασε τη ζωή του στις 23 Ιουλίου του 1996, λίγο πριν τα γεγονότα της Κύπρου.
Aκολουθήστε μας στo Google News
