Τους έλεγαν να ρίξουν το μωρό και δεν άκουσαν κανένα - Σήμερα ο κόσμος παραμιλά με το παιδί «θαύμα»
Κατάφερε να γεννηθεί και αποτελεί πρότυπο!
Όλοι έλεγαν σε αυτή την γυναίκα να ρίξει το μωρό της, μιας και δεν είχε ελπίδες να γεννηθεί. Τελικά δεν το έκανε και σήμερα είναι το λεγόμενο παιδί "θαύμα".
Η Έμμα Μουρέι δεν περίμενε ότι θα γεννηθεί το μικρότερο παιδί της, Άρον. Τα κατάφερε όμως και αποστόμωσε όσους έλεγαν να το ρίξει πριν την γέννα, και μαζί με αυτό το μωρό αποτελεί κάτι το αξιοσημείωτο. Όταν το δίχρονο παιδί είπε «μαμά», η Έμμα, από το Lanarkshire της Σκωτίας, είπε ότι της φαινόταν σαν θαύμα, αφού ο γιος της γεννήθηκε με πάρα πολύ μικρό εγκέφαλο.
Λεπτά από τη γέννησή του το 2013, η 24χρονη Έμμα ειδοποιήθηκε από τους γιατρούς ότι ο Άρον είχε μια πολύ σπάνια πάθηση γνωστή ως ολοπροσεγκεφαλία, εξαιτίας της οποίας ήταν «ασύμβατος με τη ζωή». Ο Άρον γεννήθηκε με μόνο ένα εγκεφαλικό στέλεχος, χάρη στο οποίο αναπνέει και κινείται, αλλά δεν έχει ολόκληρο εγκέφαλο. Είπαν στην Έμμα να καλέσει την οικογένειά της στο νοσοκομείο για να γνωρίσει το νεογέννητο μωρό πριν πεθάνει.
Αλλά περισσότερα από 2 χρόνια μετά, ο Άρον δεν είναι απλά ζωντανός, αλλά απολαμβάνει να γελάει και να χτυπάει τα χέρια του με το μεγάλο του αδερφό, Τζάκ, 3 ετών. Ο Άρον έχει καταπλήξει του γιατρούς με την επιβίωσή του – και η οικογένεια εντυπωσιάστηκε όταν μερικές εβδομάδες πριν, ο Άρον είπε «μαμά» για πρώτη φορά.
Η Έμμα είπε: «Όταν ο Άρον γεννήθηκε, μου είπαν ότι θα επιζούσε με τίποτα. Μου είπαν ότι θα ζούσε για 3 λεπτά, 3 ώρες ή 3 μέρες. Οι γιατροί είπαν ότι αν έλειπε κάποιο άλλο όργανο, θα μπορούσαν να κάνουν κάτι, αλλά δεν μπορούσαν να του φτιάξουν έναν εγκέφαλο. Αλλά από την αρχή, ο Άρον αποδείχτηκε πραγματικός μαχητής.»
«Πρόσφατα του έλεγα τη λέξη «μαμά» και χτυπούσα τα χέρια μου και εκείνος γελούσε. Με κοίταξε και είπε «μαμά». Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Μου είχαν πει ότι ο γιος μου θα ζήσει για λίγα λεπτά, αλλά να που τώρα έλεγε «μαμά», κάτι που δεν πίστευα ποτέ ότι θα ακούσω.»
Ο Άρον γεννήθηκε το Μάρτιο του 2013, όταν η Έμμα πήγε στο νοσοκομείο νομίζοντας πως έχει πρησμένο σκωλικοειδίτη. Είπε: «Δεν ήξερα ότι ήμουν έγκυος μέχρι τη γέννα.» «Στον μεγαλύτερο γιο μου δεν είχα αμφιβολία ότι ήμουν έγκυος, αλλά στον Άρον είχα βάλει μόνο λίγα κιλά, δεν είχα ναυτίες ή λιγούρες και η περίοδος δε μου είχε σταματήσει.»
«Η μαμά μου και ο μπαμπάς μου με πήγαν γρήγορα στο νοσοκομείο Monklands στη μέση της νύχτας, νομίζοντας ότι έχω σκωλικοειδήτιδα. Αλλά οι γιατροί και οι νοσοκόμες με εξέτασαν και συνειδητοποίησαν ότι ήμουν έτοιμη να γεννήσω.» Η Έμμα μεταφέρθηκε με ασθενοφόρα στο Wishaw General Hospital όπου το προσωπικό γρήγορα κατάλαβε ότι το αγέννητο μωρό της είχε μεγαλύτερο κεφάλι απ’ ότι τα περισσότερα νεογνά.
Μόλις γεννήθηκε ο Άρον τον πήγαν στη μονάδα νεογνών. Η Έμμα είπε: «Όλα ήταν θολά από τα παυσίπονα της γέννας. Αλλά και πάλι μπορούσα να καταλάβω ότι το κεφάλι του ήταν πολύ μεγάλο. Το στομάχι μου έγινε κόμπος από την αγωνία, αλλά το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να ξαπλώσω και να περιμένω απαντήσεις.»
Μια εγκεφαλική τομογραφία αποκάλυψε ότι ο Άρον είχε αναπτύξει μόνο ένα εγκεφαλικό στέλεχος, και 3 ώρες αργότερα, το νοσοκομείο της είπε ότι θα του προσέφεραν ανακουφιστική αγωγή.
Είχε ολοπροσεγκεφαλία, ένα εκ γενετής ελάττωμα που επηρεάζει τον εγκέφαλο και εμφανίζεται σε περίπου δύο ανά δέκα χιλιάδες γεννήσεις. Η πάθηση μπορεί να είναι ελαφριάς ή βαριάς μορφής και στις περισσότερες περιπτώσεις, τα μωρά πεθαίνουν πριν τη γέννα.
Η Έμμα: «Ήμουν πολύ συντετριμμένη. Ήταν συνδεδεμένος με όλα τα μηχανήματα και φορούσε σκουφάκι για να μη φαίνεται το μέγεθος του κεφαλιού του. Κάθισα δίπλα στην κούνια του και του χάιδευα το χέρι. Ήμουν σοκαρισμένη. Όλα έγιναν τόσο γρήγορα – δεν ήξερα καν ότι ήμουν έγκυος, γέννησα και μου είπαν ότι το μωρό μου θα πέθαινε μέσα στις επόμενες 24 ώρες.»
Το προσωπικό του νοσοκομείου τη βοήθησε να οργανώσει μια βάφτιση για το γιο της, αλλά μέσα στις διάστημα ωρών, η κατάσταση του Άρον άρχισε να βελτιώνεται και κατάλαβαν ότι μπορεί να αναπνέει χωρίς βοήθεια.
Η Έμμα είπε: «Τις πρώτες μέρες της ζωής του, ήταν σαν όλοι να περίμεναν κάτι κακό να συμβεί, αλλά ο Άρον είχε άλλα σχέδια.» Οι γιατροί εξήγησαν ότι το εγκεφαλικό στέλεχος του Άρον είχε αναπτυχθεί και είχε περιορισμένες λειτουργίες. Τα εσωτερικά του όργανα λειτουργούσαν και μπορούσε να αναπνέει, να βλέπει και να ακούει. Ήταν σαν θαύμα.
«Οι γιατροί μου είπαν ότι μπορεί να μην επιβιώσει, και να είναι μαζί μας για λίγα λεπτά ή ώρες.» Αλλά μια βδομάδα μετά ακόμα πάλευε. Μεταφέρθηκε στο Yorkhill Royal Hospital for Sick Children όπου υποβλήθηκε σε εγχείρηση για να αφαιρεθεί λίγο από το υγρό στο κεφάλι του. Μετά από 8 βδομάδες επέστρεψε στο σπίτι, και αν και χρειάζεται να κάνει εξετάσεις συχνά, συνεχίζει να είναι καλά.
«Όταν είπε για πρώτη φορά ‘μαμά’ έπαθα σοκ. Αντέγραψε αυτό που είπα στην κυριολεξία. Έβαλα τα κλάματα, ήταν τόσο συγκινητικό. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Η μητέρα μου που ήταν κι αυτή μπροστά δεν μπορούσε να μιλήσει.»
«Από τότε έχει πει και ‘γεια’ μερικές φορές’. Είναι εντυπωσιακό. Μας είπαν ότι ο Άρον θα έχει πάντα τη νοητική ικανότητα ενός νεογέννητου, αλλά μπορεί να κάνει περισσότερα. Περιβάλλεται από αγάπη και θέλει να συμμετέχει σε ό, τι γίνεται. Ο μεγάλος του αδερφός τον λατρεύει. Ο Άρον γελάει όταν ο Τζάκ παίζει δίπλα του ή όταν χτυπάς με τα χέρια του παλαμάκια.»
Αν και δεν μπορεί να περπατήσει μόνος και δεν ξέρουν πόσο καλά βλέπει, η οικογένεια λέει ότι του αρέσουν οι αγκαλιές και τα αγγίγματα. Η οικογένεια έκανε μια ξεχωριστή γιορτή για τα Χριστούγεννα φέτος. Η Έμμα λέει: «Σχεδιάζουμε μια μεγάλη οικογενειακή συγκέντρωση, και ο Άρον θα ενθουσιαστεί αφού του αρέσει να βρίσκεται ανάμεσα σε κόσμο. Θα του πάρω ένα μεγάλο αρκουδάκι με την Πέπα το Γουρουνάκι που του αρέσει τόσο.»
Aκολουθήστε μας στo Google News
