Θεούλης Καραλής: «Για μένα είναι χρυσό το μετάλλιό μου, είχε μάτι ο Μίλτος αυτή τη φορά»

Ο Εμμανουήλ Καραλής  βιώνει την καλύτερη περίοδό του, καθώς συνεχίζει να διαπρέπει όπως το έκανε το μεσημέρι του Σαββάτου (22/3) στη Ναντζίνγκ της Κίνας. Εξασφάλισε το αργυρό μετάλλιο με τέσσερα άψογα άλματα και στη συνέχεια πέρασε τα 6.05 μέτρα, καταρρίπτοντας το πανελλήνιο ρεκόρ.  Για τον Ολυμπιονίκη του Παρισιού ήταν τεράστιο κατόρθωμα όχι μόνο γιατί κοίταξε στα μάτια τον κορυφαίο όλων, Αρμάντ Ντουπλάντις, ο οποίος είναι και φίλος του, αλλά και επειδή μοιράστηκε αυτή τη στιγμή με τον επίσης καλό του φίλο, Μίλτο Τεντόγλου. Ο δις Χρυσός Ολυμπιονίκης αν και έμεινε εκτός βάθρου συγκλόνισε όλη την Ελλάδα με το άσβεστο και ευγενές αγωνιστικό του πνεύμα.

Στο ταξίδι της επιστροφής, ο Μανόλο “μόστραρε” το μετάλλιό του από το παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβο και δήλωσε ότι μπορεί να είναι ασημένιο, αλλά για τον ίδιο είναι σαν χρυσό.

Μεταξύ άλλων δεν έχασε και την ευκαιρία να κάνει πλάκα για τον φίλο του Μίλτο Τεντόγλου, υποστηρίζοντας ότι ήταν αυτός που είχε… μάτι αυτή τη φορά στον αγώνα του και γι’αυτό δεν κατάφερε να φθάσει σε ένα μετάλλιο.

Ο Καραλής κάνει πλακίτσα!

«Μετά από 24 ώρες ταξιδιού επιστρέψαμε επιτέλους. Μας υποδέχθηκαν όπως πάντα όλοι οι άνθρωποι του ΣΕΓΑΣ, οι αγαπημένοι μας άνθρωποι είναι έξω. Και οι πέντε αθλητές και αθλήτριες που ήμασταν στη διοργάνωση δώσαμε τον καλύτερο μας εαυτό. Είμαστε κουρασμένοι. Τώρα αυτό που θέλουμε είναι ξεκούραση να γεμίσουμε μπαταρίες για τον ανοιχτό στίβο. Περιμένω πως και πως να πάω στους δικούς μου να τους πάρω μια αγκαλιά».

Για το μετάλλιό του: «Σας παρουσιάζω το ασημένιο μετάλλιο του Παγκοσμίου πρωταθλήματος. Είναι ωραίο! Είναι ασημένιο αλλά… για μένα είναι χρυσό!».

Και συνέχισε: «Ήταν ένας φανταστικός αγώνας, ξεπέρασα τον εαυτό μου, έκανα 6.05μ. Ήταν ένα ιστορικός αγώνας και θέλω να πιστεύω πως είναι μια αρχή για πάρα πολλές μάχες και γιατί όχι κάποια στιγμή να βγω εγώ πρώτος. Παιδιά, σε αυτόν τον αγώνα δεν είχα τίποτα, μηδέν μάτι. Είχα στείλει τα μηνύματά μου από το Ευρωπαϊκό και στο Παγκόσμιο έπιασαν, τους ευχαριστώ όλους πάρα πολύ. Το αφιερώνω ξανά το μετάλλιο σε όσους με ξεμάτιασαν.

Είχε μάτι ο Μίλτος, δεν είχα εγώ είχε εκείνος. Έτσι είναι, οι αθλητές έχουν καλές μέρες και κακές μέρες. Είναι πάρα πολύ σημαντικό, ο κόσμος να στηρίζει τους αθλητές όχι μόνο όταν παίρνουν μετάλλια αλλά και όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά. Θέλω να κλείσω με τους στίχους του Κώστα Χατζή και του αγαπημένου μου τραγουδιού: “Όταν κοιτάς από ψηλά, μοιάζει η γη με ζωγραφιά”.

Εγώ, πλέον, κοιτάω ψηλά, κοιτάω με χαμόγελο, κοιτάω με αυτοπεποίθηση και θέλω να τραβήξω όσους περισσότερους ανθρώπους γίνεται μέσα από τα βιώματά μου, μέσα από ό,τι έχω περάσει θέλω να μεταφέρω όσα θετικά μηνύματα μπορώ. Θέλω να πιστεύω ότι κάτι καλό θα πετύχουμε».