Συνέντευξη με την Αννέτα Μαρκογιαννάκη: Η γνωστή ψυχολόγος μιλά για το νέο της βιβλίο «Ευρυδίκη»
«Να μην μαλώνουμε το παιδί μέσα μας»
Σε μία καθημερινότητα γεμάτη πιέσεις, η Ευρυδίκη της Αννέτας Μαρκογιαννάκη μας δείχνει ότι υπάρχει «φως» στην άκρη του τούνελ. Αρκεί να συμφιλιωθούμε με τους φόβους μας και ν’ ακούσουμε τις επιθυμίες μας για να πάρουμε και να δώσουμε μαθήματα ζωής. Το μήνυμα της; Να μιλήσουμε, να ζητήσουμε βοήθεια αν νιώσουμε πως το έχουμε ανάγκη.
Αν και η Ευρυδίκη του μύθου δεν κατάφερε να βγει από το σκοτάδι στο φως, η δική σας Ευρυδίκη πώς βρίσκει τη δύναμη να τινάξει τα σκοτάδια της ζωής της;
Σαν αρχαία τραγωδία πράγματι η ζωή της Ευρυδίκης, που όμως σοφά, στο τέλος πάντα έρχεται η κάθαρση, η ηθική δικαίωση. Τόλμησε να δει τα σκοτάδια της (προερχόμενα από ανείπωτα οικογενειακά μυστικά), να πει τις αλήθειες με το όνομά τους, να «αγκαλιάσει» τους φόβους της, ν’ ακούσει τις επιθυμίες της, να δώσει πολλά μαθήματα ζωής μέσα από το δικό της παράδειγμα αλλά και να δώσει ευκαιρίες για συγχώρεση. Έθεσε τα όρια της! Άνοιξε φτερά προς τα όνειρά της ενώ παράλληλα επέτρεψε στον εαυτό της, ενάντια στους φόβους και τα βιώματά της, να βιώσει έναν απαλό, όμορφο έρωτα!
Πώς εμπνευστήκατε τους χαρακτήρες των ηρώων σας; Συναντηθήκατε μαζί τους σε ομάδες προσωπικής ανάπτυξης και αυτογνωσίας;
Πόσο διαφορετικά όμοιοι είμαστε οι άνθρωποι! Ναι, συναντώ πολλές ιστορίες ανθρώπων στο γραφείο μου. Το μυθιστόρημα κινείται σε τρεις άξονες. Ο κύριος Δημοσθένης ηλικιωμένος καθηγητής πανεπιστημίου καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο, ο οποίος ενώ δεν υπήρξε καλός πατέρας για το παιδί του, γίνεται μέντορας για την Ευρυδίκη. Ένα τεράστιο οικογενειακό ψέμα για το ποια είναι η πραγματική μητέρα της Ευρυδίκης. Ένας μυστήριος θάνατος μιας νεαρής φοιτήτριας που θα αποκαλυφθεί αν ήταν ατύχημα, έγκλημα ή αυτοκτονία…
Γυναικοκτονίες, παιδική κακοποίηση, κατάθλιψη. Νοσεί ψυχικά η ελληνική κοινωνία;
Παρατηρείται μεγάλη αύξηση στις ψυχικές διαταραχές, στην ενδοοικογενειακή βία, στην παιδική εγκληματικότητα. Ο κόσμος έχειπιεστεί πάρα πολύ. Οικονομική κρίση, πανδημία, εγκλεισμός, πόλεμος, άνθρωποι μόνοι, ανασφάλεια, κρίση αξιών. Προσοχή, αγάπη στα παιδιά! Είναι οι αυριανοί ενήλικες. Μιλήστε, ζητήστε βοήθεια! Ας πάψει πια το στίγμα της ψυχικής ασθένειας, οι «κλειστές πόρτες», το «τι θα πει ο κόσμος». Όλοι είμαστε άνθρωποι! Και αγαπήστε όσο πιο πολύ μπορείτε…
Το βιβλίο σας για παιδιά «Η κουκουβάγια η τετραγωνομάτα» επίσης κυκλοφορεί από την Ελληνοεκδοτική. Το σύμπαν των ενηλίκων ή των παιδιών έχει για εσάς μεγαλύτερο ενδιαφέρον;
Όλοι, κι εμείς οι ενήλικες κουβαλάμε το «μικρό παιδί» μέσα μας! Που γκρινιάζει, που θέλει παγωτό ενώ έχουμε ξεκινήσει δίαιτα, που κουλουριάζεται στο κρεβάτι σε εμβρυική στάση και μονολογεί «νιώθω μόνη», «κουράστηκα», «δεν αντέχω άλλο», «δεν μ’ αγαπάει κανείς», που θυμώνει, που θέλει παιχνίδι, αγκαλιά και χάδι. Ας μην το μαλώνουμε κι εμείς. Ας το ακούσουμε, να το φροντίσουμε, σαν να είναι το παιδί μας. Λατρεύω τα παιδιά αλλά και το «μικρό παιδί» μέσα μας. Αγαπώ τον άνθρωπο!
Aκολουθήστε μας στo Google News
