«Όνειρο απατηλό» η απόκτηση κατοικίας – Απαιτούνται μισθοί 15 ετών για την αγορά ενός σπιτιού 70 τ.μ.

Σε άπιαστο όνειρο έχει μετατραπεί για τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών η αγορά κατοικίας στη χώρα μας. Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες μεγάλων εταιρειών real estate, ένας μισθωτός με μεικτές απολαβές 1.300 ευρώ θα χρειαστεί να δουλεύει αδιάκοπα επί 14-15 ολόκληρα χρόνια, χωρίς να ξοδέψει ούτε ένα ευρώ για φαγητό, λογαριασμούς, μετακίνηση ή βασικές ανάγκες, για να καταφέρει να αγοράσει ένα σπίτι 70 τετραγωνικών.

Αυτή η δραματική πραγματικότητα κατατάσσει τη χώρα μας στη δεύτερη χειρότερη θέση σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ο ANT1 καταγράφει ότι ο Έλληνας μισθωτός πρέπει να αποθηκεύει μισθούς 13 και 14 ετών για να καταφέρει να αποκτήσει ένα δικό του σπίτι, ανάλογα φυσικά και με την περιοχή.

Άπιαστο όνειρο η αγορά κατοικίας

Η αριθμητική της απελπισίας

Τα νούμερα δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνείας, σύμφωνα με τη Δημοκρατία. Στην Ηλιούπολη, για μια κατοικία 70 τ.μ. με μέση τιμή 4.000 ευρώ/τ.μ., απαιτούνται περίπου 13 χρόνια δουλειάς με μεικτό μισθό 1.500 ευρώ, δηλαδή συνολικά 280.000 ευρώ. Στο Περιστέρι, μια λαϊκή περιοχή που άλλοτε θεωρούνταν «προσιτή», ένα σπίτι 80 τ.μ. κοστίζει περίπου 265.000 ευρώ, με τιμή 3.300 ευρώ/τ.μ. και χρειάζονται 14 χρόνια εργασίας για να συγκεντρωθεί αυτό το ποσό – υπό την προϋπόθεση ότι ο εργαζόμενος θα παίρνει 1.350 ευρώ το μήνα και δεν θα ξοδεύει τίποτα.

Ακόμη και στη Θεσσαλονίκη, στην Καλαμαριά, η κατάσταση δεν είναι καλύτερη: ένα διαμέρισμα 75 τ.μ. απαιτεί 210.000 ευρώ, δηλαδή 14 χρόνια δουλειάς με μισθό 1.100 ευρώ. Η εικόνα είναι αποκαρδιωτική. Ο μέσος Έλληνας εργάζεται, πληρώνει, αλλά δεν ζει. Ούτε μπορεί να στεγάσει την οικογένειά του χωρίς να υποθηκεύσει το μέλλον του. Η «παγίδα» των ενοικίων και η φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης.

Η κατάσταση επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο από την εκρηκτική άνοδο των ενοικίων, που απορροφούν σχεδόν το 50% των μηνιαίων αποδοχών ενός εργαζομένου. Το νοίκι, που παλαιότερα ήταν προσωρινή λύση, έχει γίνει παγίδα διαρκείας: πληρώνεις για να έχεις στέγη, χωρίς να αποκτάς ποτέ τίποτα. Οι νέοι ζουν με τους γονείς τους μέχρι τα 35, τα ζευγάρια αναβάλλουν τη δημιουργία οικογένειας και οι γονείς βλέπουν τα παιδιά τους να φυτοζωούν σε ενοίκια και δάνεια, μέσα σε μια αγορά που μοιάζει να δουλεύει μόνο για τους λίγους και ισχυρούς. Η περιβόητη «μεσαία τάξη», που υποτίθεται πως η κυβέρνηση ήθελε να προστατεύσει, έχει εξαφανιστεί. Αντικαταστάθηκε από ένα στρώμα ανθρώπων που παλεύουν καθημερινά να πληρώσουν το ρεύμα, τα καύσιμα, το φαγητό και το ενοίκιο -αφήνοντας την έννοια της ιδιοκτησίας στα… χαρτιά.