Ποιοι γιορτάζουν σήμερα, Κυριακή 14 Απριλίου σύμφωνα με το ημερολόγιο!
Χρόνια Πολλά σε όλους!
Χριστιανικό Εορτολόγιο
Ορθόδοξη Εκκλησία
† Ε’ Νηστειών (Μαρίας της Αιγυπτίας).
† Ιωάννου Οσίου, Αριστάρχου.
† Πούδη και Τροφίμου των Αποστόλων.
† Αγίου μάρτυρος Αρδαλίωνος του μίμου.
† Αγίας μάρτυρος Θωμαίδος της εν Αλεξανδρεία.
† Αγίων μαρτύρων Αντωνίου, Ιωάννου και Ευσταθίου, των εκ Λιθουανίας.
† Σύναξις της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Βιλένσκ της Ρωσίας.
† Αγίου νεομάρτυρος Δημητρίου, του εκ Χώρας Τριφυλίας.
Να σας θυμίσουμε τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου: Η εκπληκτική υμνωδία του Ακάθιστου Ύμνου!
Καθολική Εκκλησία
† Κυριακή των Βαίων.
† Αγίου Βενέδικτου, προστάτη των ανυπάντρων και των γεφυροποιών.
† Αγίας Δομνίνας.
† Αγίας Λιντβίνας, προστάτιδας των παγοδρόμων.
† Οσίου Πέτρου Γονθάλεθ, προστάτη των ναυτικών.
Γιορτάζουν: Αρίσταρχος, Τρόφιμος.
Επέτειοι και Λοιπές Εορτές
«Μαύρη Ημέρα» στη Νότιο Κορέα, άτυπος εορτασμός για τους ανύπαντρους με συγκεντρώσεις, όπου κυριαρχεί το «Γιάγιανκμιεόν», γεύμα με νουντλς (φιδέ), γαρνιρισμένο με σάλτσα από μαυροφάσουλα.
Η κοινότητα των Σιχ γιορτάζει τη γέννηση του ιδρυτή της θρησκείας τους, Γκουρού Νάνακ (1469-1539). Ο Σιχισμός είναι μία σύνθεση Ινδουϊσμού και Μουσουλμανισμού. Πιστεύει στον ένα Θεό και στην άμεση επαφή του πιστού με τον Θεό, χωρίς ιερατείο και τελετουργίες.
Πρωτοχρονιά για λαούς της νότιας και νοτιοανατολικής Ασίας - Βιρμανούς, Μαλαίσιους, Ταμίλ. Λαοτινούς, Καμποτζιανούς κ.ά. Διαρκεί, συνήθως, τρεις ημέρες και σηματοδοτεί το τέλος της σοδειάς και την αρχή των βροχών.
Ποια είναι η ιστορία του Τιμίου Σταυρού;
Ξέρατε ποια είναι η ιστορία του Τίμιου Σταυρού; Είναι κάποια πράγματα που δεν γνωρίζουμε για την θρησκεία και την Εκκλησία μας και πρέπει να ψάξουμε για να λύσουμε τις απορίες μας.. Εδώ λοιπόν θα διαβάσετε ποια είναι η ιστορία του Τίμιου Σταυρού που είναι μια από τις μεγαλύτερες γιορτές του εκκλησιαστικού έτους και μία από τις μεγαλύτερες της χριστιανοσύνης!
Δύο γεγονότα γιορτάζει την ημέρα αυτή η εκκλησία μας, ενώ πλούσια σε έθιμα είναι και η λαϊκή μας παράδοση.
Το πρώτο γεγονός είναι η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού στο Γολγοθά, από τον πατριάρχη Ιεροσολύμων Μακάριο, το 335 μ.Χ. Είχαν προηγηθεί ανασκαφές, που ξεκίνησαν το 326 από την αγία Ελένη, η οποία είχε πάει στα Ιεροσόλυμα να προσκυνήσει και να φέρει στο φως τους τόπους που γεννήθηκε, δίδαξε, θαυματούργησε, μαρτύρησε, αναστήθηκε και αναλήφθηκε ο Χριστός.
Είναι γνωστό ότι εξ αιτίας της εκστρατείας του αυτοκράτορα της Ρώμης Τίτο, το 70 μ.Χ. και άλλων μεταγενέστερων καταστροφών της Ιερουσαλήμ, δεν είχε μείνει «λίθος επί λίθον» στην αγία πόλη, όπως είχε προφητεύσει και ο Χριστός, λίγο πριν το Πάθος Του (Ματθαίου, κεφ. 24, εδάφ. 2).
Διαβάστε ακόμα: Χαιρετισμοί της Θεοτόκου: Η εκπληκτική υμνωδία του Ακάθιστου Ύμνου!
Προχωρώντας οι ανασκαφές, την Αγία Ελένη οδήγησε θαυματουργικά στην εύρεση τριών Σταυρών το άρωμα του γνωστού μας φυτού, του βασιλικού. Σύμφωνα με την Ιερά Παράδοση, ένα δεύτερο θαύμα ήλθε τότε να αποκαλύψει ποιος από τους τρεις ήταν του Χριστού: Ύστερα από πολλές δεήσεις, ο πατριάρχης Ιεροσολύμων Μακάριος, άγγιξε τους Σταυρούς στο σώμα μιας ετοιμοθάνατης (κατ' άλλες πηγές νεκρής) χριστιανής. Το άγγιγμα του τρίτου Σταυρού την επανέφερε στη ζωή, γεγονός που έπεισε τους πιστούς ότι πάνω σ’ αυτόν είχε σταυρωθεί ο Χριστός.
Το ιερότερο αυτό σύμβολο της ορθοδοξίας μας παραδόθηκε από την Αγία Ελένη στον Πατριάρχη Μακάριο, ο οποίος στις 13 Σεπτεμβρίου του έτους 335 τον ύψωσε στον Γολγοθά. Την επομένη (14 Σεπτεμβρίου), ημέρα των εγκαινίων του περικαλλούς ναού της Αναστάσεως, τον οποίο ανήγειρε η Αγία Ελένη, ο πατριάρχης τον τοποθέτησε εντός του πανίερου αυτού προσκυνήματος της ορθοδοξίας, που σώζεται μέχρι σήμερα.
Το δεύτερο γεγονός (δεύτερη Ύψωση) σχετίζεται με την εκστρατεία του Βυζαντινού αυτοκράτορα Ηρακλείου κατά των Περσών, οι οποίοι είχαν πάρει ως λάφυρο και τον Τίμιο Σταυρό. Μετά την οριστική νίκη εναντίον τους ο Ηράκλειος, το 628 μ.Χ., ανέκτησε το ιερό σύμβολο, για να πάρει και πάλι τη θέση του στο ναό της Αναστάσεως από πατριάρχη Ιεροσολύμων Ζαχαρία, την ίδια ημερομηνία του 629 (14 Σεπτέμβρη).
Εκκλησιαστικοί συγγραφείς, π.χ. Παυλίνος, αναφέρουν πως η Εκκλησία των Ιεροσολύμων θεώρησε ότι ο Σταυρός του Χριστού ανήκει σε όλη την χριστιανοσύνη και γι' αυτό αποφάσισε να τεμαχίσει το Τίμιο Ξύλο και να το διανείμει και στις άλλες Εκκλησίες. Έτσι διασώθηκαν μέχρι σήμερα πολλά τεμάχια, τα οποία φυλάσσονται ως τα πολυτιμότερα κειμήλια, πολλά από τα οποία στις μονές του Αγίου Όρους.
Σε ανάμνηση των γεγονότων αυτών γιορτάζουμε κάθε χρόνο στις 14 του Σεπτέμβρη την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού και στο τυπικό της εκκλησίας είναι απαραίτητος και ο βασιλικός. Διαβασμένα μικρά κλωνάρια του ιερού αυτού φυτού διανέμονται στους πιστούς μετά την απόλυση, ως ευλογία.
Την ημέρα αυτή έχουμε και αυστηρή νηστεία, γιατί στη Θ. Λειτουργία αναγιγνώσκεται το Ευαγγέλιο της Σταύρωσης (Ιωάννου, κεφ. ΙΘ΄, εδάφ. 6-11, 13-20, 25-28 και 30-35).
Η Εκκλησία μας επικαλείται τη δύναμη του Τιμίου και ζωοποιού Σταυρού σε κάθε Θ. Λειτουργία και ακολουθία.
Aκολουθήστε μας στo Google News
