Σαν σήμερα, 28 Μαρτίου 845: Οι Βίκινγκς καταλαμβάνουν το Παρίσι

Στις 28 Μαρτίου του 845, οι Βίκινγκς, υπό την ηγεσία του θρυλικού Ράγκναρ Λόντμπροκ (ή Λόθμπροκ), κατάφεραν να καταλάβουν το Παρίσι. Για να τους πείσει να αποχωρήσουν, ο βασιλιάς των Φράγκων, Κάρολος ο Φαλακρός, αναγκάστηκε να τους προσφέρει ένα εξαιρετικά μεγάλο ποσό για την εποχή: τρεις τόνους ασημιού, δηλαδή 7.000 γαλλικές λίβρες.

Η πρώτη επίθεση των Βίκινγκς είχε σημειωθεί το 799, γεγονός που ώθησε τον Καρλομάγνο να δημιουργήσει ένα αμυντικό σύστημα κατά μήκος της βόρειας ακτής, το οποίο ολοκληρώθηκε το 810. Αν και το σύστημα αυτό απέκρουσε επιτυχώς την επίθεση του 820, λίγο μετά τον θάνατο του Καρλομάγνου, δεν κατάφερε να αναχαιτίσει τις επιδρομές των Βίκινγκς στις περιοχές της Frisia και του Dorestad το 834.

Τον Μάρτιο του 845, μετά από μια σειρά λεηλασιών, 120 πλοία των Βίκινγκς με 5.000 άνδρες, υπό την ηγεσία του θρυλικού Ράγκναρ, διέπλευσαν τον Σηκουάνα. Οι πολεμιστές του Ράγκναρ κατέλαβαν τη Ρουέν, όπου συνέλαβαν 111 στρατιώτες του φράγκικου στρατού και τους κρέμασαν σε ένα νησί του Σηκουάνα ως θυσία στον θεό Όντιν, αλλά και ως μήνυμα τρόμου προς τους εχθρούς τους.

Στις 28 Μαρτίου, οι Βίκινγκς εισέβαλαν στο Παρίσι, λεηλατώντας την πόλη και καταστρέφοντας ό,τι έβρισκαν στον δρόμο τους. Αποσύρθηκαν μόνο όταν έλαβαν τα λύτρα που απαιτούσαν, ενώ στη συνέχεια ακολούθησαν άλλες δεκατρείς καταβολές λύτρων για να αποτρέψουν μελλοντικές επιθέσεις. Παρότι ο Ράγκναρ συμφώνησε να εγκαταλείψει το Παρίσι, κατά την αποχώρησή του έκαψε πολλές περιοχές, αφήνοντας πίσω του χάος.

Την ίδια χρονιά, ένας στόλος των Βίκινγκς κατέλαβε και τον Αμβούργο, επιβεβαιώνοντας τη δύναμη και την αποφασιστικότητά τους. Οι Βίκινγκς, λαοί που προέρχονταν από τη Σκανδιναβία, άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στον Μεσαίωνα. Εμφανίστηκαν ως εξερευνητές, πειρατές, έμποροι και μισθοφόροι – συχνά συνδυάζοντας όλους αυτούς τους ρόλους. Από τους Βίκινγκς κατάγονται οι σύγχρονοι Νορβηγοί, Σουηδοί, Δανοί και Ισλανδοί. Η πιο ένδοξη περίοδός τους συνδέθηκε με την ηγεσία του Ράγκναρ Λόθμπροκ, που έφτασε στο απόγειο της δόξας του.

Ο θρυλικός Ράγκναρ Λόθμπροκ

Ο Ράγκναρ αποτελεί μια θρυλική μορφή της εποχής που ζωντανεύει μέσα από παλιές ιστορίες του Βορρά. Σύμφωνα με την παράδοση, υπήρξε μάστιγα για τη Γαλλία και την Αγγλία κατά τον 9ο αιώνα, ενώ θεωρείται πατέρας πολλών διάσημων γιων, όπως ο Άιβαρ ο Ασπόνδυλος, ο Μπιόρν ο Σιδηρόπλευρος, ο Χάλφνταν Ράγκναρσον, ο Σίγκουρντ και ο Ούμπα.

Παρόλο που οι γιοι του Ράγκναρ είναι ιστορικά πρόσωπα, οι ιστορικοί δεν έχουν καταφέρει ακόμα να ταυτοποιήσουν τον ίδιο τον Ράγκναρ με κάποια συγκεκριμένη υπαρκτή προσωπικότητα. Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Ράγκναρ παντρεύτηκε τρεις φορές: τη Λάγκερθα, τη Θόρα Τάουνχαρτ και την Άσλαγκ. Φέρεται, επίσης, να ήταν συγγενής του δανού βασιλιά Γκάντφρεντ και γιος του σουηδού βασιλιά Σίγκουρντ Ρίνγκ.

Λέγεται ότι αυτοανακηρύχθηκε βασιλιάς, αποκτώντας φήμη μέσα από τις επιδρομές και τις κατακτήσεις του. Όσον αφορά τον θάνατό του, οι πηγές διχάζονται. Μια εκδοχή αναφέρει ότι συνελήφθη από τον εχθρό του, τον βασιλιά Αέλα της Νορθούμπρια, και εκτελέστηκε σε λάκκο γεμάτο φίδια. Μια άλλη εκδοχή συνδέει τον θάνατό του με την πολιορκία και κατάκτηση του Παρισιού, υποστηρίζοντας ότι πέθανε από χολέρα κατά τη διάρκεια της επιδρομής.

Ο Ράγκναρ παραμένει μια από τις πιο μυθικές και συναρπαστικές φιγούρες της σκανδιναβικής παράδοσης, που συνεχίζει να μαγεύει την ιστορική έρευνα και τη λαϊκή φαντασία.

Ο άγνωστος πατέρας των Βίκινγκ ηγετών που εισέβαλαν στην Αγγλία με τον Μεγάλο Παγανιστικό Στρατό το 865:

Οι… υποψήφιοι για τον ιστορικό Ράγκναρ είναι οι:

-Βασιλιάς Χόρικ Ι

-Βασιλιάς Ρέτζινφριντ

-Ένας βασιλιάς που ηγήθηκε μέρος της Δανίας και ήρθε σε σύγκρουση με τον Χάραλντ Κλακ

-Ένας Ρέντζιν, ήρωας που επιτέθηκε στο Παρίσι στα μέσα του 9ου αιώνα

-Ο Ρόγκνβαλντ των Χρονικών της Ιρλανδίας

Σε κάθε περίπτωση, το όνομα Ράγκναρ καταγράφεται στα Αγγλο-Σαξονικά Χρονικά και συνδέεται με έναν ηγέτη που προκάλεσε χάος στην Ευρώπη στα μέσα του 9ου αιώνα.

Ο δε μεγαλύτερος γιος του Ράγκναρ, ο Άιβαρ ο Ασπόνδυλος ήταν ο αρχηγός του στρατού των Βίκινγκ την περίοδο 865 – 870 αλλά μετά το 870 εξαφανίστηκε από τις ιστορικές καταγραφές της Αγγλίας. Υπό την ηγεσία του Άιβαρ, και μαζί με τα αδέρφια του, ο Μεγάλος στρατός της Δανίας επιτέθηκε στην Αγγλία επίσης το 865 για να εκδικηθεί για τον θάνατο του πατέρα τους από τον Αέλα της Νορθουμβρίας.