Γεώργιος Κ. Κοτζιάς: Ο μεγάλος ευεργέτης των ασθενών με νόσο Parkinson – Έφυγε σαν σήμερα (13/06) από τη ζωή

Διακεκριμένος έλληνας ερευνητής και κλινικός ιατρός, με σπουδαίο έργο στις ΗΠΑ. Το όνομά του συνδέθηκε με σημαντικές ανακαλύψεις στον τομέα της νευροφυσιολογίας.
Ο Γεώργιος Κοτζιάς υπήρξε ένας διακεκριμένος Έλληνας ερευνητής και κλινικός ιατρός, με αξιοσημείωτη προσφορά στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το όνομά του συνδέθηκε με πρωτοποριακές ανακαλύψεις στον τομέα της νευροφυσιολογίας. Το 1969, τιμήθηκε με το αμερικανικό βραβείο «Άλμπερτ Λάσκερ», το οποίο θεωρείται το αμερικανικό αντίστοιχο του Νόμπελ Ιατρικής.
Γεννημένος στα Χανιά στις 16 Ιουνίου 1918, ήταν γιος του Κώστα Κοτζιά (1892-1951), δημοσιογράφου, διαφημιστή και πολιτικού. Ο πατέρας του υπήρξε ηγετικό στέλεχος της δικτατορίας Μεταξά και υπηρέτησε ως δήμαρχος Αθηναίων σε διάφορες περιόδους.
Ο Γεώργιος Κοτζιάς ξεκίνησε τις ιατρικές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τις οποίες ολοκλήρωσε στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ των Ηνωμένων Πολιτειών. Στις ΗΠΑ είχε καταφύγει μαζί με τον πατέρα του κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Στη νέα του πατρίδα, σημαντική βοήθεια του προσέφερε ο Γεώργιος Παπανικολάου, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν ήδη διάσημος ιατρός και ερευνητής.
Μετά την αποφοίτησή του, ο Κοτζιάς ειδικεύτηκε στην παθολογία, τη φαρμακολογία και τη νευρολογία και εργάστηκε σε διάφορα ερευνητικά κέντρα στις ΗΠΑ. Η ερευνητική του πορεία τον οδήγησε αρχικά στη μελέτη του ρόλου της παθολογίας των νεφρών στην υπέρταση. Στη συνέχεια εστίασε στη σημασία ιχνοστοιχείων, όπως ο ψευδάργυρος και το μαγγάνιο, στον μεταβολισμό του νευρικού συστήματος. Τελικά, αφιερώθηκε στη μελέτη του φυσιολογικού ρόλου της L-3,4-διυδροξυφαινυλαλανίνης (L-ντόπα), μιας κατεχολαμίνης, η οποία, μέσω της θεραπευτικής της εφαρμογής, χάρισε στον Κοτζιά διεθνή αναγνώριση και φήμη.
Η χρήση της L-ντόπα στη θεραπεία της νόσου του Πάρκινσον όχι μόνο έφερε σημαντική ανακούφιση σε πολλούς ασθενείς που αντιμετώπιζαν αυτή την ανίατη πάθηση, αλλά και άνοιξε νέους δρόμους στον τομέα της νευροφυσιολογίας. Τα πειραματικά πρότυπα που αναπτύχθηκαν χάρη σε αυτή τη θεραπεία βρήκαν ευρεία εφαρμογή και σε άλλες ντοπαμινεργικές θεραπείες, σημειώνοντας σημαντική επιτυχία.
Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Γεώργιος Κοτζιάς αφιέρωσε τις έρευνές του στη μελέτη του καρκίνου. Η τελευταία του επιστημονική εργασία, που παρουσιάστηκε στην Αμερικανική Ακαδημία Επιστημών και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Science», επικεντρώθηκε στην ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ του εγκεφάλου και των καρκινικών κυττάρων. Τα ευρήματα από πειράματα σε ποντικούς έδειξαν ότι αυτή η διαδικασία μπορεί να ανοίξει νέες προοπτικές στην κατανόηση και αντιμετώπιση του καρκίνου.
Για την πρωτοποριακή συνεισφορά του στην επιστήμη, ο Γεώργιος Κοτζιάς τιμήθηκε με πολλές διεθνείς διακρίσεις, με κορυφαία το βραβείο «Άλμπερτ Λάσκερ». Επιπλέον, υπηρέτησε ως καθηγητής στις ιατρικές σχολές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, του Μάουντ Σαϊνάι, του Πανεπιστημίου Κορνέλ και του Πανεπιστημίου Ροκφέλερ, συνδυάζοντας ακαδημαϊκή αριστεία και καινοτόμο ερευνητική δράση.
Διαβάστε επίσης
Το 1971 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και τον Μάιο του 1976 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά την τελευταία του επίσκεψη στην Αθήνα τον Ιανουάριο του 1977, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Τσάτσος, του απένειμε τα διάσημα του Ανώτερου Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος.
Ο Γεώργιος Κοτζιάς άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης, στις 13 Ιουνίου 1977, καταβεβλημένος από τον καρκίνο, από τον οποίο έπασχε τα τελευταία χρόνια. Ήταν παντρεμένος με Ελληνίδα και απέκτησε ένα γιο, τον Κώστα Κοτζιά.