«Δεν ήθελα να πληγώσω κανέναν»: Ο πατέρας που σκότωσε τον βιαστή του 10χρονου γιου του μπροστά στους δημοσιογράφους

«Ένιωθα πως αν μιλούσα θα στεναχωρούσα και τον Τζεφ και τους γονείς μου. Δεν ήθελα να πληγώσω κανέναν». Με αυτά τα λόγια, χρόνια μετά τον βιασμό του από τον προπονητή του, Τζεφ Ντουσέτ, ο Τζόντι εξήγησε γιατί δεν μίλησε στους γονείς του από την πρώτη στιγμή που ένιωσε ότι «κάτι δεν πήγαινε καλά», με αποτέλεσμα ένα έγκλημα όπου ο πατέρας θα έγραφε ιστορία, όπως η διάσημη ανατίναξη αεροπλάνου από εγκληματία που θέλησε να σκοτώσει μονάχα τη μητέρα του.

Τον Μάρτιο του 1984, ο 11χρονος Τζόντι από τη Λουιζιάνα των ΗΠΑ έπεσε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης και απαγωγής από τον 25χρονο προπονητή του. Λίγες ώρες μετά την εξαφάνισή του, οι γονείς του ειδοποίησαν την αστυνομία, η οποία ξεκίνησε αμέσως επιχείρηση εντοπισμού.

Για δέκα ολόκληρες ημέρες, ο Τζόντι αγνοούνταν. Μέχρι που ο Τζεφ αποφάσισε να επικοινωνήσει με την οικογένεια Πλασέ, ενημερώνοντάς τους πως το παιδί τους βρίσκεται μαζί του. Η αστυνομία εντόπισε την κλήση και, μέσα σε λίγα λεπτά, ο Τζεφ συνελήφθη.

Μία εβδομάδα αργότερα, ο πατέρας του Τζόντι, Γκάρι Πλασέ, καθώς έπινε το ποτό του σε ένα μπαρ της γειτονιάς, άκουσε στις ειδήσεις ότι ο 25χρονος προπονητής επρόκειτο να επιστρέψει στη Λουιζιάνα, συνοδευόμενος από αστυνομικούς, για να δικαστεί. Η πτήση είχε προγραμματιστεί να προσγειωθεί στις 21:08. Ο Γκάρι έφτασε στο αεροδρόμιο πριν από την ώρα άφιξης, έχοντας στην τσέπη του ένα 38άρι περίστροφο. Όταν εντόπισε τον Τζεφ, πλησίασε και τον πυροβόλησε.

Οι αστυνομικοί έπεσαν αμέσως πάνω στον Γκάρι και τον αφόπλισαν. Το σκηνικό, που εκτυλίχθηκε μπροστά στις κάμερες ρεπόρτερ και εικονοληπτών που είχαν συγκεντρωθεί για να καλύψουν την άφιξη του κατηγορούμενου, μεταδόθηκε ζωντανά. Ο Γκάρι οδηγήθηκε στο αστυνομικό τμήμα και στη συνέχεια στη φυλακή, μέχρι να οριστεί η δίκη του και να κριθεί η πράξη του από τη δικαιοσύνη.

Η σχέση με τον προπονητή

Το 1983, όταν ο 10χρονος Τζόντι ξεκίνησε μαθήματα καράτε, η ενθουσιώδης του διάθεση για το νέο του χόμπι ήταν εμφανής από την πρώτη στιγμή. Προπονητής του ήταν ο Τζεφ Ντουσέτ, πρώην πεζοναύτης και ιδιοκτήτης της σχολής Hapkido, ο οποίος φαινόταν να ενδιαφέρεται πραγματικά για τους μαθητές του. Ο Τζόντι συμμετείχε σε τουρνουά, κέρδιζε αγώνες και επέστρεφε στο σπίτι του χαρούμενος μετά από κάθε προπόνηση.

Ο Τζεφ είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη της οικογένειας Πλασέ. Επισκεπτόταν συχνά το σπίτι τους για να μιλήσει για την πρόοδο του Τζόντι, ενώ ο μικρός τον περιέγραφε ως «τον καλύτερό του φίλο». Ο προπονητής φρόντιζε να περνάει όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο με τον Τζόντι, όχι μόνο κατά τη διάρκεια των προπονήσεων. Μια μέρα, του πρότεινε να τον μάθει να οδηγεί αυτοκίνητο. Ο Τζόντι ενθουσιάστηκε με την ιδέα, και ο Τζεφ τον πήγε σε μια απομακρυσμένη τοποθεσία. Όταν βεβαιώθηκε ότι δεν τους έβλεπε κανείς, έβαλε τον μικρό να καθίσει στο τιμόνι. Καθώς του εξηγούσε πώς να χειρίζεται το αυτοκίνητο, του έπιασε το γόνατο.

Ο Τζόντι, όπως αποκάλυψε αργότερα, ένιωσε για πρώτη φορά ότι «κάτι δεν πήγαινε καλά». Ωστόσο, ήταν μόλις 10 ετών και απέδωσε το περιστατικό σε τυχαίο γεγονός. Δυστυχώς, ο Τζεφ, όπως κάθε παιδοβιαστής, εξετάζοντας τα όρια του παιδιού, σταδιακά διεκδικούσε όλο και μεγαλύτερη σωματική επαφή σε κάθε τους συνάντηση.

Η απαγωγή του μικρού, η σύλληψη και η εκτέλεση μπροστά στην κάμερα

Ο Τζόντι βίωνε κακοποίηση από τον προπονητή του, όχι μόνο κατά τη διάρκεια των μαθημάτων, αλλά και μετά από αυτά. Δεν μιλούσε σε κανέναν, φοβούμενος μήπως στεναχωρήσει τους γονείς του ή χάσει τον φίλο του. Δεν μπορούσε να καταλάβει «γιατί ένας φίλος του θα ήθελε να του κάνει κακό».

Ένα πρωινό, στις αρχές Μαρτίου του 1984, ο προπονητής του, Τζεφ, ανακοίνωσε ότι είχε κανονίσει ένα ταξίδι για τους δυο τους στην Καλιφόρνια. Λίγο νωρίτερα, ο Τζεφ είχε επισκεφθεί το σπίτι του Τζόντι και ενημέρωσε τη μητέρα του ότι θα έπαιρνε τον γιο της για μια σύντομη βόλτα, ώστε να δουν μαζί ένα χαλί που σκόπευε να αγοράσει. Η μητέρα του Τζόντι δεν έφερε αντίρρηση, καθώς ο Τζεφ είχε κερδίσει απόλυτα την εμπιστοσύνη της οικογένειας Πλασέ.

Ο Τζεφ και ο μικρός Τζόντι πήγαν αρχικά σε ένα μοτέλ, όπου ο Τζεφ ξυρίστηκε, κουρεύτηκε και έβαψε τα μαλλιά του καστανά, ώστε να μην αναγνωρίζεται. Στη συνέχεια, αναχώρησαν για την Καλιφόρνια και κατέλυσαν σε ένα φτηνό μοτέλ κοντά στη Disneyland.

Η οικογένεια Πλασέ περίμενε μάταια την επιστροφή του μικρού. Όταν πέρασαν μερικές ώρες χωρίς σημάδια, ανησύχησαν και κάλεσαν την αστυνομία. Καθώς οι ώρες περνούσαν, η εξαφάνιση του Τζόντι σήμανε συναγερμό στις Αρχές, οι οποίες ξεκίνησαν μια μεγάλη επιχείρηση για τον εντοπισμό του.

Δέκα ημέρες μετά την εξαφάνιση, ο μικρός Τζόντι ζήτησε από τον Τζεφ να τηλεφωνήσει στους γονείς του. Ο Τζεφ συμφώνησε, επιτρέποντας στον Τζόντι να μιλήσει μαζί τους, ενώ ο ίδιος επιβεβαίωσε ότι ο μικρός βρισκόταν μαζί του. Η αστυνομία κατάφερε να εντοπίσει την τοποθεσία της κλήσης και έφτασε στο μοτέλ μέσα σε λίγη ώρα. Ο 25χρονος προπονητής συνελήφθη, ενώ ο 11χρονος Τζόντι μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.

Οι εξετάσεις έδειξαν ότι το παιδί είχε υποστεί κατ’ εξακολούθηση σεξουαλική κακοποίηση. Μετά την απαραίτητη ιατρική φροντίδα, ο Τζόντι, συνοδευόμενος από άνδρες της αστυνομίας, επιβιβάστηκε στο αεροπλάνο και επέστρεψε με ασφάλεια στο σπίτι του στη Λουιζιάνα.

Ο Τζόντι είχε επιστρέψει σπίτι, αλλά ο πατέρας του, ο Γκάρι, δεν μπορούσε να ηρεμήσει. Ένιωθε πως ήταν καθήκον του να εκδικηθεί για όσα είχε υποστεί το παιδί του.

Το απόγευμα της 16ης Μαρτίου, ενώ καθόταν σε ένα γειτονικό μπαρ, βυθισμένος στις σκέψεις του και πίνοντας το ποτό του, άκουσε στις ειδήσεις ότι ο κατηγορούμενος προπονητής επρόκειτο να επιστρέψει στη Λουιζιάνα για να δικαστεί. Χωρίς δεύτερη σκέψη, πήγε σπίτι, πήρε το 38άρι περίστροφό του και κατευθύνθηκε προς το αεροδρόμιο.

Φτάνοντας εκεί, είδε πλήθος δημοσιογράφων και κάμερες συγκεντρωμένους σε μία από τις πύλες άφιξης. Ήξερε ότι ο Τζεφ θα εμφανιζόταν από εκεί. Και είχε δίκιο. Μόλις ο Τζεφ έκανε την εμφάνισή του, ο Γκάρι τον πλησίασε και τον πυροβόλησε στο κεφάλι, αφήνοντάς τον νεκρό επί τόπου.

Ένας βοηθός σερίφη που βρισκόταν στο σημείο -και γνώριζε την ιστορία του βιασμού- έπεσε αμέσως πάνω στον Γκάρι για να τον αφοπλίσει. «Γιατί το έκανες αυτό;» του φώναξε. Ο Γκάρι, με σταθερή φωνή, απάντησε: «Αν κάποιος έκανε αυτό στο παιδί σου, θα έκανες το ίδιο».

Ο Γκάρι μπορεί να σκότωσε έναν παιδοβιαστή αλλά αυτό δεν αναιρούσε το αξιόποινο της πράξης του. Οδηγήθηκε στη φυλακή περιμένοντας να εκδικαστεί η υπόθεσή του. Καθ’ όλη τη διάρκεια της κράτησής του δέχτηκε ένα αμέριστο κύμα συμπαράστασης. Συγγενείς, γνωστοί και φίλοι τον υποστήριζαν λέγοντας πως «όλοι το ίδιο θα κάναμε στη θέση σου». Ακόμα και άγνωστος κόσμος τον υποστήριζε.

«Θα τον πυροβολούσα κι εγώ, αν έκανε αυτό που λένε ότι έκανε στα παιδιά μου. Μόνο που εγώ θα τον πυροβολούσα τρεις ή τέσσερις φορές και θα υπέφερε πριν πεθάνει», δήλωσε η Linda Boyd, μια εργαζόμενη στο αεροδρόμιο, στην Washington Post περίπου δύο εβδομάδες μετά τον πυροβολισμό. Ο μόνος στάθηκε απέναντί του ήταν ο γιος του, Τζόντι. Ο ίδιος δήλωσε μερικά χρόνια αργότερα: «Μετά τον πυροβολισμό, ήμουν πολύ αναστατωμένος με αυτό που έκανε ο πατέρας μου. Δεν ήθελα να σκοτωθεί ο Τζεφ. Ένιωθα ότι θα πήγαινε στη φυλακή και αυτό ήταν αρκετό για μένα».

Τελικά το δικαστήριο αποφάσισε την απελευθέρωση του Γκάρι Πλασέ. Ο δικαστής έκρινε ότι δεν αποτελούσε κίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια και τον καταδίκασε σε επτά χρόνια με αναστολή, πέντε χρόνια επιτήρηση και 300 ώρες κοινωφελούς εργασίας.

Μετά από χρόνια ο Τζόντι «συγχώρεσε» τον πατέρα του. «Μπόρεσα να το ξεπεράσω και τελικά να δεχτώ τον πατέρα μου πίσω στη ζωή μου, και κατά κάποιο τρόπο επιστρέψαμε στην κανονική μας ζωή. Δεν είναι σωστό να αφαιρείς τη ζωή κάποιου, αλλά όταν κάποιος είναι τόσο κακός άνθρωπος, με τα χρόνια δεν σε ενοχλεί και τόσο».

Το 2011 ο Γκάρι υπέστη εγκεφαλικό και τρία χρόνια αργότερα, το 2014, πέθανε σε οίκο ευγηρίας σε ηλικία 68 ετών. Το 2019, ο Τζόντι εξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο: «Why Gary, Why? The Jody Plauche story», στο οποίο περιέγραφε όσα βίωσε στην ηλικία των 10–11 χρονών.

Όταν τελείωσε τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Λουϊζιάνα, άρχισε να ασχολείται με τα θύματα σεξουαλικών επιθέσεων. Έγινε μέλος της οργάνωσης «Men Against Violence» και εργάστηκε στο «Victim Services Center of Montgomery County».