88 χρόνια Μάρθα Βούρτση: Η «βασίλισσα του μελό» που σημάδεψε τον ελληνικό κινηματογράφο

Η Μάρθα Βούρτση κλείνει σήμερα, Κυριακή 12 Οκτωβρίου, τα 88 της χρόνια. Με αφορμή τα γενέθλιά της, η Φίνος Φιλμ τίμησε την αγαπημένη πρωταγωνίστρια με μια ιδιαίτερα συγκινητική ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Η σπουδαία ηθοποιός σημάδεψε το ελληνικό δράμα στον κινηματογράφο

Η ιστορική εταιρεία παραγωγής εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της προς τη σπουδαία ηθοποιό για τις ανεπανάληπτες στιγμές που πρόσφερε μέσα από τις ερμηνείες της στον ελληνικό κινηματογράφο. Στον επίσημο λογαριασμό της στο Instagram ανέβηκε μια φωτογραφία της από τα νεανικά της χρόνια, συνοδευόμενη από θερμές ευχές και λόγια εκτίμησης.

«Αμέτρητες ευχές στέλνουμε σήμερα στη Μάρθα Βούρτση που σβήνει κεράκια, μαζί με ένα μεγάλο ‘ευχαριστούμε’ για όλες τις στιγμές που μας χάρισε! Πολύχρονη», αναφέρεται στη δημοσίευση.

Η βασίλισσα του δράματος

Γεννημένη στην Αθήνα το 1937, σε οικογένεια με ρίζες από την Οδησσό και έντονη καλλιτεχνική φλέβα —με πατέρα μαέστρο και μητέρα ζωγράφο— η Μάρθα Βούρτση έδειξε από νωρίς την κλίση της στην τέχνη. Μετά το σχολείο φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν και, πριν ακόμη αποφοιτήσει, έκανε το θεατρικό της ντεμπούτο στον «Πλούτο» του Αριστοφάνη.

Το 1958, μαζί με συμφοιτητές της, ίδρυσε το «Ελεύθερο Θέατρο» και ανέβηκε στη σκηνή με τη «Λοκαντιέρα» του Γκολντόνι. Από τότε, υπηρέτησε όλα τα είδη θεάτρου, από το αρχαίο δράμα μέχρι την επιθεώρηση και το μιούζικαλ, αφήνοντας το αποτύπωμά της σε κάθε σκηνή.

Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1959 με την ταινία «Ο Μαγκούφης» και έναν χρόνο αργότερα βρέθηκε στη Φίνος Φιλμ με τα «Κίτρινα Γάντια». Όμως, οι ταινίες μελό της δεκαετίας του ’60 ήταν αυτές που την έκαναν σύμβολο. Έργα όπως «Αυτή που δε λύγισε», «Είναι μεγάλος ο καημός», «Απόκληροι της κοινωνίας», «Καρδιά μου πάψε να πονάς» και «Με πόνο και με δάκρυα» την ανέδειξαν σε πρόσωπο βαθιά αγαπητό, ιδιαίτερα στα λαϊκά στρώματα.

Ο κόσμος την αποκαλούσε, χαριτολογώντας αλλά με αγάπη, «Μάρθα Κλάψα». Παρά τις επικρίσεις για κάποιες «φθηνές παραγωγές», το ταλέντο της δεν αμφισβητήθηκε ποτέ — και το 1962 τιμήθηκε από την Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου με το Βραβείο Β’ Γυναικείου Ρόλου για την «Προδομένη Αγάπη».

Πέρα από το υποκριτικό της χάρισμα, η Μάρθα Βούρτση διέθετε και εξαιρετική φωνή. Συνεργάστηκε με σπουδαίους συνθέτες όπως ο Μίμης Πλέσσας, ο Απόστολος Καλδάρας, ο Βασίλης Τσιτσάνης και ο Γιώργος Ζαμπέτας, συνδέοντας τη φωνή της με τραγούδια που σημάδεψαν μια εποχή.

Τις επόμενες δεκαετίες, άφησε το αποτύπωμά της και στην τηλεόραση, μέσα από σειρές όπως «Οδός Ανθέων», «Η Ελίζα και οι άλλοι» και αργότερα στις «Επτά Θανάσιμες Πεθερές». Η νέα γενιά την ξαναγνώρισε μέσα από τις επιτυχημένες σειρές «Ένας μήνας και κάτι» και «Η Πολυκατοικία», αποδεικνύοντας πως η λάμψη και η ευαισθησία της παραμένουν διαχρονικές.