Η «Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου»: Την πιο ερωτική μέρα του έτους, ο Αλ Καπόνε αποφάσισε να εξοντώσει τη συμμορία του Τζωρτζ Μοράν
Επιθυμούσε τον πλήρη έλεγχο στη διακίνηση παρανόμου αλκοόλ
Η σημερινή ημέρα, 14 Φεβρουαρίου, είναι γνωστή παγκοσμίως ως η ημέρα των ερωτευμένων. Ωστόσο, το 1929, η συγκεκριμένη ημερομηνία στιγματίστηκε από ένα από τα πιο αιματηρά περιστατικά στην ιστορία του οργανωμένου εγκλήματος στις Ηνωμένες Πολιτείες: τη διαβόητη «Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου».
Ο διαβόητος γκάνγκστερ Αλ Καπόνε, με στόχο να εξαλείψει τον αντίπαλό του, Τζορτζ “Μπαγκς” Μοράν, και να κυριαρχήσει ολοκληρωτικά στην παράνομη διακίνηση αλκοόλ, οργάνωσε μια ενέδρα που συγκλόνισε το Σικάγο.
Ο αγώνας για τον έλεγχο του παράνομου αλκοόλ
Κατά τη δεκαετία του 1920, η Αμερική βρισκόταν σε περίοδο Ποτοαπαγόρευσης, με τη διακίνηση αλκοολούχων ποτών να έχει απαγορευτεί πλήρως από το νόμο. Αυτό, όμως, οδήγησε στην άνθηση του οργανωμένου εγκλήματος, καθώς συμμορίες ανέλαβαν τον έλεγχο της παράνομης διακίνησης, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη.
Στο Σικάγο, δύο μεγάλες εγκληματικές οργανώσεις είχαν χωρίσει την πόλη στα δύο. Στη νότια πλευρά κυριαρχούσε η ιταλοαμερικανική συμμορία του Αλ Καπόνε, ενώ στον βορρά η ιρλανδοαμερικανική συμμορία του Μπαγκς Μοράν. Οι συγκρούσεις μεταξύ τους ήταν διαρκείς και αιματηρές, με κάθε πλευρά να επιχειρεί να εξοντώσει την άλλη προκειμένου να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο της πόλης.
Ο πόλεμος μεταξύ των συμμοριών είχε ξεκινήσει από το 1924, όταν οι άνθρωποι του προκατόχου του Καπόνε, Τζόνι Τόριο, εκτέλεσαν τον αρχηγό των Βορείων, Ντιν Ο’ Μπάνιον. Οι αντίπαλοι αντεπιτέθηκαν, με αλλεπάλληλες απόπειρες δολοφονίας εναντίον του Καπόνε και των συμμάχων του. Ο ίδιος ο Καπόνε κατάφερε να επιβιώσει από ενέδρα τον Ιανουάριο του 1925, ενώ ο Τόριο, αν και τραυματίστηκε σοβαρά, αποφάσισε να αποσυρθεί, αφήνοντας τον νεαρό Αλ Καπόνε επικεφαλής της συμμορίας.
Οι εκτελέσεις και οι ενέδρες συνεχίστηκαν, με τον Καπόνε να διατάζει τη δολοφονία του επικεφαλής των Βορείων, Χάιμι Γουέις, το 1926. Μετά τον θάνατό του, την ηγεσία ανέλαβε ο Μπαγκς Μοράν, ο οποίος παρέμεινε ο βασικός του αντίπαλος. Η κατάσταση έφτασε στο αποκορύφωμά της όταν, τον Σεπτέμβριο του 1928, οι άντρες του Μοράν δολοφόνησαν τον στενό συνεργάτη και φίλο του Καπόνε, Τόνι Λομπάρντο. Αυτή η κίνηση ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, οδηγώντας τον Καπόνε στην απόφαση να εξοντώσει ολοκληρωτικά τη συμμορία των Βορείων.
Η ενέδρα της 14ης Φεβρουαρίου 1929
Η εκδίκηση του Καπόνε οργανώθηκε μεθοδικά. Οι άντρες του νοίκιασαν ένα δωμάτιο σε ξενοδοχείο απέναντι από την αποθήκη όπου συχνάζανε τα μέλη της συμμορίας του Μοράν. Για εβδομάδες παρακολουθούσαν τις κινήσεις τους, καταγράφοντας τις ώρες άφιξης και αναχώρησής τους.
Το πρωί της 14ης Φεβρουαρίου, επτά μέλη της συμμορίας των Βορείων βρέθηκαν στην αποθήκη, περιμένοντας να παραλάβουν ένα φορτίο παράνομου αλκοόλ. Ο ίδιος ο Μοράν καθυστέρησε να φτάσει, κάτι που έμελλε να του σώσει τη ζωή.
Ξαφνικά, τέσσερις άντρες, ντυμένοι με αστυνομικές στολές, εισέβαλαν στον χώρο. Οι «ψεύτικοι» αστυνομικοί διέταξαν τους άντρες του Μοράν να σταθούν με τα χέρια ψηλά μπροστά στον τοίχο, υποτίθεται για έλεγχο. Χωρίς να αφήσουν περιθώρια αντίδρασης, άνοιξαν πυρ και τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ, χρησιμοποιώντας πολυβόλα Thompson. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, περισσότεροι από 200 πυροβολισμοί έπεσαν, σκοτώνοντας όλους τους παγιδευμένους άντρες.
Ο Μοράν, φτάνοντας λίγα λεπτά αργότερα, αντιλήφθηκε την παρουσία των φερόμενων ως αστυνομικών και απομακρύνθηκε αμέσως, καταφέρνοντας να γλιτώσει. Η συμμορία του, ωστόσο, είχε σχεδόν εξολοθρευτεί.
Διαβάστε επίσης: Νοσταλγικός Άγιος Βαλεντίνος: Η ημέρα των ερωτευμένων μέσα από επετειακό βίντεο της Φίνος Φιλμ!
Η «Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου» συγκλόνισε την κοινή γνώμη και έμεινε στην ιστορία ως μία από τις πιο αιματηρές ενέργειες του οργανωμένου εγκλήματος στις ΗΠΑ. Παρά την ευρεία υποψία ότι πίσω από το χτύπημα βρισκόταν ο Αλ Καπόνε, κανένα στοιχείο δεν μπόρεσε να τον συνδέσει άμεσα με το έγκλημα. Εκείνος, μάλιστα, βρισκόταν στη Φλόριντα τη στιγμή της εκτέλεσης, εξασφαλίζοντας το τέλειο άλλοθι.
Ο Καπόνε έγινε ο απόλυτος κυρίαρχος του εγκλήματος στο Σικάγο. Παρόλο που η δολοφονική του δράση συνεχίστηκε, η δημοσιότητα που απέκτησε από τη Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου έστρεψε πάνω του την προσοχή των αρχών. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1931, συνελήφθη όχι για δολοφονίες ή λαθρεμπόριο, αλλά για φοροδιαφυγή, οδηγούμενος τελικά στη φυλακή.
