Κόλαση: Η Πατρινιά που τρέλανε κόσμο με την παρουσία της σε γάμο!
Θα τους μείνει αξέχαστη!
Η κοπέλα εκμεταλλεύθηκε τον καλό καιρό των τελευταίων ημερών και φόρεσε ένα αέρινο άνετο κόκκινο φόρεμα το οποίο… κατέληγε αρκετά πιο πάνω από τα γόνατα! Όσο για το εσώρουχό της; Ήταν σχεδόν ανύπαρκτο!
Αυτή η Πατρινιά θα μείνει αξέχαστη σε πολλούς από αυτόν τον γάμο!
Στάθηκε όμως εντελώς άτυχη, γιατί όταν έφθασε στην εκκλησία και ανέβαινε τα σκαλιά για να χαιρετίσει τον γαμπρό που περίμενε τη νύφη, ένα ξαφνικό αεράκι στάθηκε αρκετό για να ανασηκώσει το φόρεμά της και να προσφερθεί ένα… απίστευτο θέαμα στους προσκεκλημένους.
Η ντροπή της κοπέλας ήταν τέτοια, που όχι μόνο τον γαμπρό δεν χαιρέτισε, αλλά αντιθέτως… έτρεξε προς το εσωτερικό της εκκλησίας για να αποφύγει τα βλέμματα.
Γιατί παλιά οι γάμοι κρατούσαν χρόνια;
Όλα έχουν αλλάξει! Η θέση της γυναίκας, η οικονομική και κοινωνική της ανεξαρτησία. Ευτυχώς σχεδόν τίποτε δεν έχει παραμείνει από τα ταμπού του παρελθόντος, που έβαζαν σε δεύτερη μοίρα την προσωπικότητα και της γυναικείας αξιοπρέπειας. Δείτε όμως και τις ημερομηνίες δεν γίνονται βαφτίσεις και γάμοι!
Υποχωρώ όχι από αδυναμία όπως παλιά, αλλά από δύναμη: το να κάνεις ένα βήμα πίσω και να μην στυλώνεις τα πόδια σε κάθε διαφωνία, μπορεί να σε βοηθήσει να πας παρακάτω. Η δύναμη και η ευφυία ενός ανθρώπου δεν είναι μόνο να βγαίνει από πάνω, αλλά να ξέρει πότε θα υποχωρήσει και πότε θα ζητήσει συγγνώμη.
Ο άντρας έχει το επάνω χέρι: αυτό εξαρτάται από την κάθε σχέση. Άλλες φορές έχει το επάνω, άλλες το κάτω. Αν όμως θέλεις να έχεις μια πολύ πιο εύκολη ζωή, μπορείς να τον αφήνεις να πιστεύει οτι εκείνος κάνει κουμάντο. Και στο κάτω κάτω ας κάνει και σε μερικά μικροπράγματα κουμάντο, είναι και πιο ξεκούραστο…
Η γυναίκα στο σπίτι, ο άντρας στη δουλειά: πραγματικά θαυμάζω τις γυναίκες που δεν δουλεύουν και έχουν και λίγο χρόνο για τον εαυτό τους και κυρίως δεν νιώθουν καθόλου άσχημα με αυτό. Εμείς οι υπόλοιπες ακόμη και σε περίοδο που είμαστε στο ταμείο ανεργίας, έχουμε τόσες τύψεις που δεν δουλεύουμε και δεν έχουμε την οικονομική μας ανεξαρτησία, που δεν μπορούμε να απολαύσουμε τον ελεύθερό μας χρόνο.
Πάντως μετά από τόσα χρόνια σε δύσκολα πόστα και άλλα τόσα χρόνια με λίγη, ή καθόλου δουλειά, όσο κι αν δεν θέλω να το παραδεχτώ ούτε στον εαυτό μου, τον καιρό που έχω χρόνο να κάτσω λίγο στο σπίτι και να μαγειρέψω και κανένα φαγάκι και να προλάβω και καμιά εξωτερική δουλειά, όλα πηγαίνουν ρολόϊ. Όταν δουλεύω νύχτα μέρα, όσο και να βοηθούν οι άλλοι, το σπίτι και η ζωή μας εκτροχιάζεται.Και έχω και συνέχεια νεύρα.
Η περιποίηση του συντρόφου: εντάξει δεν λέμε να μπαίνει στο σπίτι κι εσύ να ετοιμάζεις λεκάνη για να του πλύνεις τα πόδια, αλλά όταν έχουμε τα κέφια μας και φτιάχνουμε ένα ωραίο σπιτικό φαγητό, ή προλαβαίνουμε να φροντίσουμε λίγο παραπάνω τον σύντροφό μας, δεν νιώθεις οτι το εκτιμάει και το χαίρεται;
Να τον αφήνεις να νιώθει αρσενικό: ο ευνουχισμός του άνδρα ξεκινάει από την Ελληνίδα μάνα και συνεχίζεται με την Ελληνίδα σύζυγο. Και ναι, νομίζω οτι όλες το κάνουμε. Έτσι έχουμε προγραμματιστεί και αντίστοιχα και οι αρσενικοί όσο κι αν αντιδρούν, το δέχονται. Δεν θα ήταν κακή ιδέα κάποια στιγμή, όλο αυτό να το συνειδητοποιήσουμε και να το σταματήσουμε…
Aκολουθήστε μας στo Google News
