Κι όμως αυτός είναι ο λόγος που οι δαγκάνες δεν πιάνουν σχεδόν ποτέ τα λούτρινα αρκουδάκια!
Το ξέρατε;
Κι όμως αυτός είναι ο λόγος που οι οι δαγκάνες δεν πιάνουν σχεδόν ποτέ τα λούτρινα αρκουδάκια! Εσείς ξέρετε για ποιο λόγο πολλοί δεν καταφέρνουν να πιάσουν έστω κι ένα αρκουδάκι;
Πολλές φορές έχουμε δει ή προσπαθήσει ακόμα και οι ίδιοι να πιάσουμε ένα λούτρινο αρκουδάκι αλλά την τελευταία στιγμή..πέφτει από την δαγκάνα!
Πόσες φορές έχετε διαφωνήσει με το παιδί σας, που βλέπει τα μηχανήματα με τη δαγκάνα και σας ζητάει μία ακόμα προσπάθεια για να πιάσει το λούτρινο αρκουδάκι που έχει βάλει στο μάτι; Πόσες φορές έχετε διαφωνήσει με τον ίδιο σας τον εαυτό που σάς προκαλεί να ρίξετε το κέρμα κι ας πάει χαμένο, γνωρίζοντας ότι χαμένο θα πάει.
Ενώ όλα δείχνουν πως θα πιάσετε το αρκουδάκι, η δαγκάνα ξαφνικά ανοίγει και το αρκουδάκι πέφτει πάλι στο κενό. Αυτό που δεν γνωρίζετε, μάλλον, είναι ότι πίσω από αυτό υπάρχει ένα τεράστιο κόλπο.
Πιο συγκεκριμένα, η δαγκάνα είναι προγραμματισμένη να πιάνει το πολυπόθητο λούτρινο μόνο όταν θα έχετε ρίξει αρκετά κέρματα στο μηχάνημα.
Για παράδειγμα, αν υπολογίσουμε ότι το κουκλάκι κοστίζει 5 ευρώ και ο ιδιοκτήτης θέλει να βγάλει 50% κέρδος, θα πρέπει να ξοδέψετε τουλάχιστον 15 κέρματα των 50 λεπτών για να δουλέψει κανονικά η δαγκάνα.
Μάλιστα, αυτό γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρο αν διαβάσει κανείς το εγχειρίδιο οδηγιών του μηχανήματος: «H διαχείριση των κερδών είναι εύκολη, απλώς ορίζεις την αξία του νομίσματος, του δώρου και το επίπεδο κέρδους».
Το μηχάνημα θα υπολογίσει αυτόματα πότε να δώσει όλη τη δύναμη στη δαγκάνα και αυτό θα γίνεται τυχαία, ώστε οι παίκτες να μην μπορούν να το προβλέψουν.
Πιο συγκεκριμένα, η δαγκάνα είναι προγραμματισμένη να πιάνει το πολυπόθητο λούτρινο μόνο όταν θα έχετε ρίξει αρκετά κέρματα στο μηχάνημα.
Γνωρίζετε ποιος είναι ο λόγος που δεν πρέπει να σβήνονται γρήγορα τα κεριά που ανάβουμε στην εκκλησία;
Γνωρίζετε ποιος είναι ο λόγος που δεν πρέπει να σβήνονται γρήγορα τα κεριά που ανάβουμε στην εκκλησία; Αν όχι τότε διαβάστε παρακάτω όλα όσα πρέπει να ξέρετε!
Μαθαίνουμε από τον Συναξαριστή του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλήτου (26/10), ότι υπήρχε κάποιος ονόματι Ονησιφόρος, στον τάφο του Αγίου, ο οποίος είχε την διακονία να ανάβει και να σβήνει τις λαμπάδες και τα κεριά που έφερναν οι Χριστιανοί μπροστά στην εικόνα του Αγίου, όταν πήγαιναν να προσκυνήσουν.
Εκείνος λοιπόν, βιαζόταν και τα έσβηνε πριν αυτά καούν επαρκώς. Μια νύκτα, φάνηκε σε αυτόν στον ύπνο του ο Άγιος και του είπε: “Γνώριζε Ονησιφόρε, ότι αυτό που κάνεις δεν μου αρέσει. Γνώριζε επίσης ότι με αυτόν τον τρόπο και τον εαυτόν σου βλάπτεις, αλλά και εκείνους που φέρνουν τα κεριά και τις λαμπάδες.
Γιατί, όσο περισσότερο καίγονται οι λαμπάδες μπροστά από τις Εικόνες, τόσο περισσότερο καίγονται οι αμαρτίες εκείνου που με πίστη τις φέρνει. Όταν όμως τις αφαιρούν, και εκείνος ο οποίος τις φέρνει, χάνει τον μισθό του, και εκείνος που τις αφαιρεί θα έχει κόλαση στην ψυχή του“.
Ο Ονησιφόρος, δεν έδωσε και πολύ σημασία, αλλά πράγματι σταμάτησε για λίγο καιρό να βιάζεται να τις σβήνει. Μια νύκτα, κάποιος Χριστιανός, πήγε δύο πολύ ωραίες λαμπάδες και αφού προσκύνησε παραμέρισε λίγο να προσευχηθεί και μετά έφυγε. Τότε ο Ονησιφόρος πήγε να τις σβήσει, επαναλαμβάνοντας δηλαδή αυτή του την κακή συνήθεια. Τότε, αμέσς ο Άγιος του είπε με φοβερή φωνή: “Πάλι τα ίδια άρχισες Ονησιφόρε;”. Αμέσως τότε από τον φόβο του, έπεσε ο Ονησιφόρος λιπόθυμος και μόλις ήλθε πάλι στον εαυτό του, μετανόησε για την πράξη του και έκτοτε δεν την επανέλαβε, αλλά και μάθαμε την ωφέλεια που προκύπτει από μια τόσο απλή και ευλαβική πράξη, που όταν γίνεται με πίστη, έχει τεράστια δύναμη.
Aκολουθήστε μας στo Google News
