Απογειώνει τη γεύση στην κουζίνα: Το απίστευτο μείγμα με ελαιόλαδο, δάφνη και κανέλα για μοναδικά φαγητά!

Τα λάδια με βότανα και μπαχαρικά είναι ένας εκπληκτικός τρόπος για να συνδυάσουμε τις ευεργετικές ιδιότητες των ελαίων, των βοτάνων και των μπαχαρικών νοστιμίζοντας το φαγητό μας. Πριν όμως ξεκινήσουμε να φτιάχνουμε το δικό μας αρωματικό λάδι καλό θα ήταν να ξέρουμε και να ξεχωρίζουμε το καλό ελαιόλαδο, δείτε εδώ τον τρόπο.

Αναλογία λαδιού – βοτάνου

Τοποθετούμε τα βότανα σε ένα δοχείο και ρίχνουμε αρκετό λάδι πάνω τους ώστε να τα καλύπτει. Στη συνέχεια, προσθέτουμε 3-5 εκατοστά περισσότερο λάδι, έτσι ώστε τα βότανα να καλυφθούν τελείως. Τα εκτεθειμένα βότανα μπορούν να δημιουργήσουν βακτήρια και να χαλάσει το τελικό προϊόν, για αυτό σιγουρευόμαστε ότι τα βότανα καλύπτονται πλήρως με λάδι.

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

«Λευκή» λαίλαπα από τον Τάσο Αρνιακό: «Δεν ξεμπερδεύουμε με το χιόνι...»

Η ακριβής αναλογία είναι:

Φρέσκο βότανο: 1 μέρος φρέσκου βοτάνου σε βάρος -gr, με 3 μέρη λαδιού σε όγκο – ml.

Αποξηραμένο βότανο: 1 μέρος ξερού βοτάνου σε βάρος – gr, με 5 μέρη λαδιού σε όγκο – ml.

Παρακάτω θα σας δείξουμε βήμα βήμα πώς θα φτιάξετε το δικό σας αρωματικό λάδι με δάφνη και κανέλα:

Το λάδι κανέλας με φύλλα δάφνης ταιριάζει σε βραστές πατάτες και σε κρέατα όπως κοτόπουλο και μοσχάρι ενώ διατηρείται μέχρι και 6 μήνες.

Υλικά

• 3-4 φύλλα δάφνης
• 1 ξυλάκι κανέλας
• φλούδα από ένα πορτοκάλι
• 2 φλ. παρθένο ελαιόλαδο

Διαδικασία

Θα πλύνεις πολύ καλά τα φύλλα δάφνης και έπειτα θα τα στεγνώσεις σε μια πετσέτα. Ακολούθως βάζεις μέσα στο μπουκάλι τα φύλλα δάφνης και την κανέλα. Πλένεις το πορτοκάλι, το στεγνώνεις και αφαιρείς τη φλούδα για να την προσθέσεις μέσα στο λάδι σου.

Χρησιμοποιείτε το ίδιο ελαιόλαδο στη σαλάτα και στο μαγείρεμα; Αυτό είναι το ολέθριο λάθος σας!

Ένας τύπος ελαιόλαδου κάνει για όλες τις χρήσεις σε μια κουζίνα. Αυτό είναι κάτι που πλέον δεν το πιστεύουν ούτε οι νοικοκυρές αλλά ούτε και οι σεφ. Ωστόσο, πέραν των διαφορετικών τύπων υπάρχουν και διαφορετικές ποιότητες, δείτε εδώ πώς μπορείτε να ξεχωρίσετε το καλό ελαιόλαδο.

Και οι δύο τύποι μαγείρων χρησιμοποιούν διαφορετικό ελαιόλαδο για τις ωμές σαλάτες ή για το τηγάνισμα, διαφορετικό για τα λαδερά ή τα μαγειρέματά τους. Άλλωστε, νέοι Έλληνες τυποποιητές μάς έχουν εφοδιάσει με εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα με διαφορετικές εντάσεις στο φρουτώδες, στο πικρό ή στο πικάντικό τους.

Για παράδειγμα, το πικάντικο ταιριάζει με λιπαρές γεύσεις, το φρουτώδες με αλμυρές, ενώ το πικρό με ωμά ή βρασμένα γλυκά λαχανικά. Για το τηγάνισμα πάντα χρησιμοποιούμε έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, που έχει κορεσμένα λίπη σε μικρή δοσολογία και είναι πλούσιο σε μονοακόρεστα οξέα.

Για χρόνια επικρατούσε η άποψη ότι τα σπορέλαια είναι περισσότερο ελαφριά από το ελαιόλαδο και άρα καταλληλότερα για τηγάνισμα, αφού με αυτό τον τρόπο μαγειρέματος τα φαγητά απορροφούν περισσότερες λιπαρές ουσίες. Στην πραγματικότητα, τα σπορέλαια αντέχουν λιγότερο στο τηγάνισμα, «προσφέρουν» τις ίδιες θερμίδες στον οργανισμό και υπολείπονται σε θρεπτικές ουσίες του ελαιόλαδου. Η φήμη τους οφείλεται στο ότι είναι φτηνότερα κι έχουν διαφημιστεί πολύ.

Το ελαιόλαδο, όπως και όλα τα έλαια, «δίνει» στον οργανισμό 9 θερμίδες ανά γραμμάριο κι έχει σαφώς μεγαλύτερη διατροφική αξία, καθώς περιέχει μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, από τα σπορέλαια που περιέχουν περισσότερα πολυακόρεστα. Βέβαια, όπως είναι φυσικό, και το ελαιόλαδο χάνει το μεγαλύτερο μέρος της διατροφικής του αξίας με το τηγάνισμα.

Ωστόσο, 180 °C είναι η κανονική θερμοκρασία τηγανίσματος, έτσι ώστε τα τρόφιμα να ψήνονται χωρίς να καίγονται εξωτερικά, το ελαιόλαδο να έχει τις μεγαλύτερες αντοχές και να κινδυνεύει λιγότερο από οξείδωση, καθώς, όταν το λάδι δεν «αντέχει» και διασπάται, παράγονται προϊόντα που είναι βλαβερά για την υγεία του ανθρώπου. Η αντοχή του ελαιόλαδου οφείλεται στην πλούσια περιεκτικότητά του σε μονοακόρεστα οξέα και βιταμίνη Ε.

Είναι, λοιπόν, το μόνο από τα φυτικά λάδια που μπορείτε να τηγανίσετε έως και τρεις φορές, εφόσον βέβαια δεν το αφήσετε να καεί και η θερμοκρασία του δεν ανέβει πάνω από τους 220 °C.