Για αυτό οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν χειμερινοί κολυμβητές - Ο λόγος που θα σε ωθήσει να το ακολουθήσεις
Συγκλονιστική ανακάλυψη
Για πολλά χρόνια η χειμερινή κολύμβηση θεωρούνταν συνώνυμο της ευεξίας, αλλά πολλοί ήταν αυτοί που ήθελαν περισσότερες χειροπιαστές αποδείξεις. Με την ευκαιρία, δείτε την σοκαριστική αποκάλυψη για το τι θεωρούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες για την διπολική διαταραχή.
Είσαι από αυτούς που δεν τολμούν να βουτήξουν στη θάλασσα αν δεν μπούμε στα μέσα του Ιουλίου ή στέκεσαι στην ακρογιαλιά προσπαθώντας να βρεις κουράγιο για να βουτήξεις, ίσως χρειάζεται να μάθεις μερικά πράγματα για τη χειμερινή κολύμβηση για να πειστείς. Πολλοί θεωρούν ότι η χειμερινή κολύμβηση είναι κάποια new age μαγγανεία σαν αυτές που προτείνουν ματζούνια κλπ, αλλά οι ρίζες της βρίσκονται στην Αρχαία Ελλάδα. Ο ίδιος ο Ιπποκράτης αναφέρει πως βούταγε στα «μαγικά νερά» όπως έλεγε την κρύα θάλασσα κάθε φορά που ήθελε να απαλλάξει το σώμα του από κάποιον πόνο.
Πιο πρόσφατα η χειμερινή κολύμβηση έχει κερδίσει τόσους πολλούς οπαδούς, που όπως ήταν αναμενόμενο προκάλεσε το ενδιαφέρον ερευντητών. Τα πρώτα αποτελέσματα έδειξαν ότι μια παγωμένη βουτιά έχει πολλαπλά οφέλη, τόσο στο σώμα, όσο και στο πνεύμα. Το κρύο νερό ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, ενεργοποιεί τον μεταβολισμό και μοιάζει με άσκηση κοιλιακών.
Σκέψου μια σειρά από συναρπαστικές δραστηριότητες, από τον τζόγο, μέχρι το σεξ, το κοινό τους γνώρισμα είναι η απελευθέρωση ντοπαμίνης και αδρεναλίνης στον οργανισμό. Το ίδιο ακριβώς κάνει και αυτός ο περίεργα απολαυστικός πόνος που προκαλεί το κρύο νερό. Οι ενδορφίνες προσπαθούν να ανακουφίσουν το σώμα από το σοκ και έτσι νιώθεις όμορφα ψυχολογικά.
Χειμερινή κολύμβηση και ψυχική υγεία
Σύμφωνα με έρευνες, το κρύο νερό εκτοξέυει τα επίπεδα ντοπαμίνης μέχρι και 530% και αν συνυπολογίσουμε το όφελος από την άμεση επαφή με τη φύση που προσφέρει η συνολική εμπειρία, τότε καταλαβαίνουμε γιατί είναι τόσο καλή η χειμερινή κολύμβηση για την ψυχική μας υγεία.
Τέλος υπάρχει μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο British Medical Journal, όπου αναφέρεται ότι η χειμερινή κολύμβηση βοηθά στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης δρώντας σαν αντικαταστάτρια των αντικαταθλιπτικών. Επίσης σημειώνεται ότι η πέφτουν τα επίπεδα του άγχους και ενισχύει την αυτοπεποίθηση.
Σμιλεύει το σώμα
Το μεγαλύτερο κέρδος από το σοκ του παγωμένου νερού, μάλλον είναι στην υγεία της καρδιάς. Αυτό γιατί καρδιά και πνευμόνια δουλεύουν στο φουλ για να ανταπεξέλθει ο οργανισμός κι έτσι είναι σαν γυμναστική. Η επαφή με το κρύο νερό βοηθά στο κυκλοφορικό μέσα από τον ερεθισμό των αιμοφόρων αγγείων που προσπαθεί να αιματώσουν το δέρμα μας για να προσαρμοστούμε στο κρύο.
Ο μηχανισμός μέσα από τον οποίο ενισχύεται το ανοσοποιητικό είναι πολύ απλός. Η επαφή με το κρύο νερό αναγκάζει το σώμα να αντιδράσει στην αλλαγή θερμοκρασίας κι αυτό γίνεται με την δραστηριοποίηση του κυκλοφορικού όπως αναφέραμε και πιο πάνω. Όμως το σώμα δεν μένει εκεί, αρχίζει να παράγει περισσότερα κύτταρα αίματος για να το κάνει πιο αποτελεσματικά και αυτό σημαίνει και περισσότερα λευκά αιμοσφαίρια. Η συχνή έκθεση σε κρύο νερό που προσφέρει η χειμερινή κολύμβηση κάνει διαρκή αυτόν τον μηχανισμό παραγωγής κυττάρων κι έτσι το σώμα μας είναι συνεχώς έτοιμο για την αντιμετώπιση προκλήσεων.
Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και στον μεταβολισμό μας. Στην προσπάθεια του σώματος να ανταπεξέλθει στο νέο περιβάλλον καταναλώνει θερμίδες κι αν συνυπολογίσουμε την άσκηση που έτσι κι αλλιώς κάνουμε όταν κολυμπάμε, καταλαβαίνουμε το τεράστιο όφελος για το σώμα μας που προσφέρει η όλη εμπειρία.
Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι η χειμερινή κολύμβηση είναι χόμπι στο οποίο μπαίνει έτσι απλά. Πριν την πρώτη βουτιά πρέπει να έχεις προετοιμαστεί κατάλληλα, να ξέρεις πόσο κρύο είναι το νερό και να έχεις τον κατάλληλο εξοπλισμό. Σε ομάδες και συλλόγους χειμερινών κολυμβητών θα βρεις τα πρώτα σου βήματα.
Τροφές για όλα τα γούστα: Τι περιελάμβανε το μενού των Αρχαίων Ελλήνων
Με τη μαγειρική των σημερινών Κινέζων και των Ιαπώνων και όχι με τη δική μας έμοιαζε αυτή των Αρχαίων Ελλήνων, οι οποίοι είχαν σαν σκοπό με το φαγητό τους να «ερεθίσουν και όχι να βαρύνουν το στομάχι».
Αυτό προκύπτει από το βιβλίο του Σαρλ Πικάρ με θέμα τη ζωή στην κλασική Ελλάδα, όπως αναφέρει το K-mag.gr. Με την ευκαιρία, δείτε πως συντηρούσαν τα τρόφιμά τους στην Αρχαία Ελλάδα.
Στα συμπόσια των αρχαίων τα τραπέζια ήταν φορτωμένα με πλήθος τροφών, ενώ το κρασί έρεε άφθονο, νερωμένο με γλυκό ή θαλασσινό νερό και αρωματισμένο με δενδρολίβανο ή μέλι.
Τι θα απολάμβανε ένας καλεσμένος σε τραπέζι στην εποχή του Περικλή
Όπως αναφέρει η ίδια πηγή οι Αθηναίοι αρέσκονταν να τρώνε λαγό μαγειρεμένο με μέντα και θυμάρι, ψητές τσίχλες ή σπίνους διατηρημένους σε ευωδιαστό λάδι, αρνάκι ή γουρουνόπουλο σούβλας ποτισμένο με «θυλήματα» (χοντροαλεσμένο αλεύρι ραντισμένο με κρασί και λάδι, με το οποίο έσβηναν το κρέας καθώς ψηνόταν), γλυκίσματα από ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι πασπαλισμένα με μελωμένο κρασί και σουσάμι, αλμυρά τσουρέκια, ψητά ορτύκια, τυρί της Αχαΐας, σύκα και μέλι της Αττικής, κρασί από τη Χίο και τη Λέσβο, σταφύλια από τη Μένδη της Παλλήνης, χέλια και ψάρια από τη λίμνη Κωπαΐδα, θαλασσινά από την Εύβοια, κριθαρένιο ψωμί από την Πύλο, βραστούς βολβούς, που ευνοούν τη σεξουαλική διάθεση, ραπανάκια για να περνά η μέθη και, βέβαια, τις πίτες της Αθήνας, καύχημα της πόλης, παραγεμισμένες με τυρί, μέλι και διάφορα καρυκεύματα.
Το ημερήσιο διατροφικό πρόγραμμα των Αθηναίων
Το πρωινό των Αθηναίων ήταν λιτό. Περιελάμβανε το «ακράτισμα» που ήταν συνήθως λίγο κριθαρένιο ψωμί βουτηγμένο σε ανέρωτο κρασί, το λεγόμενο άκρατο οίνο. Μερικές φορές στο πρώτο αυτό γεύμα πρόσθεταν ελιές και σύκα. Πιο συχνά, όμως, το πρωινό ήταν απλά μια κούπα από «κυκεώνα», δηλαδή ένα ρόφημα από βρασμένο κριθάρι αρωματισμένο με μέντα ή θυμάρι, για το οποίο οι αρχαίοι πίστευαν ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας οι Αθηναίοι ελάμβαναν ακόμη τρία γεύματα: Το μεσημεριανό τους (το άριστον), το απογευματινό τους (δειλινό) και το δείπνο, το οποίο ήταν και το κύριο γεύμα της ημέρας και το ελάμβαναν αφού έπεφτε ο ήλιος. Ηταν πλούσιο και πολλές φορές τελείωνε με τραγήματα (επιδόρπια), φρούτα φρέσκα ή ξηρά, κυρίως σύκα, καρύδια, σταφύλια ή γλυκά με μέλι.
Το προϊόντα που έβαζαν στο τραπέζι τους
Το κρέας βρισκόταν συχνά στο μενού τους. Έδειχναν ιδιαίτερη προτίμηση στο χοιρινό και στο μοσχάρι, ενώ σπανιότερα έτρωγαν κατσίκι και αρνί, ενώ έτρωγαν και κυνήγι και κυρίως τσίχλες, ορτύκια και ελάφια.
Μάλιστα, για να είναι μαλακά τα κρέατα έκαναν ό,τι και εμείς σήμερα δηλαδή τα μαρίναραν, κυρίως με χορταρικά.
Οι Αθηναίοι είχαν ιδιαίτερη αδυναμία στα θαλασσινά και στα όστρακα, ενώ από τα ψάρια φέρονται να προτιμούσαν τις τσιπούρες, τα μπαρμπούνια, τις σαρδέλες και τα χέλια, ενώ θέση στο τραπέζι τους είχαν και τα παστά ψάρια.
Στο μενού τους θέση είχαν και τα όσπρια, όπως τα φασόλια, οι φακές, τα ρεβίθια (ψημένα), τα μπιζέλια και τα κουκιά σε πουρέ.
Εκλεκτό έδεσμα για τους αρχαίους ήταν τα σαλιγκάρια, τα οποία οι Κρητικοί έτρωγαν από την εποχή του Μίνωα.
Ιδιαίτερη ζήτηση είχαν και τα λαχανικά, τα οποία οι Αθηναίοι καλλιεργούσαν στους κήπους τους. Προτιμούσαν τους βολβούς, τα μαρούλια, τον αρακά, τις αγκινάρες, τα βλίτα, το σέλινο, τον άνηθο και το δυόσμο. Άλλα χορταρικά, όπως τα μανιτάρια, το μάραθο, τα σπαράγγια, ακόμα και τις τρυφερές τσουκνίδες, τα αναζητούσαν στις ακροποταμιές και στα χωράφια. Από τα πιο αγαπημένα προϊόντα των αρχαίων ήταν τα αγγούρια και τα σύκα.
Aκολουθήστε μας στo Google News
