Κι όμως! Βιβλίο αποκαλύπτει πως έτσι έβριζαν οι αρχαίοι Έλληνες
Καμία σχέση με τις σημερινές βωμολοχίες
Στο εξαιρετικό βιβλίο του Μάριου Βερέττα, ''Τα βρωμόλογα των αρχαίων Ελλήνων'', γίνεται αναφορά στο τρόπο που οι αρχαίοι Έλληνες έβριζαν και χυδαιολογούσαν.
Είναι γνωστό πάντως ότι οι αρχαίοι Έλληνες έβριζαν συχνά και ήταν αθυρόστομοι. Με την ευκαιρία, δείτε πως συντηρούσαν τα τρόφιμά τους στην Αρχαία Ελλάδα.
Δείτε μερικές λέξεις που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες όταν ήθελαν να μειώσουν κάποιον:
ΑΒΡΟΒΑΤΗΣ: θηλυπρεπής άνδρας με γυναικείο βάδισμα
ΓΥΝΑΙΚΟΠΙΠΗΣ: μπανιστιρτζής
ΕΣΧΑΡΑ: γυναικείο αιδοίο
ΕΥΠΥΓΟΣ: γυναίκα με ωραία οπίσθια
ΚΑΣΣΩΡΙΣ: πόpνη
ΠΟΣΘΩΝ: άνδρας με μεγάλο π@ος
ΜΥΖΟΥΡΙΣ: γυναίκα που βυζαίνει π@ος
ΕΚΦΑΥΛΟΣ: ατιμασμένος
ΚΟΒΑΛΟΣ: παράσιτο
ΚΟΠΡΕΙΟΣ: τιποτένιος
ΗΔΟΝΟΘΗΚΗ: το αιδοίο
ΛΟΧΜΗ: το τριχωτό αιδοίο
ΧΑΛΚΙΔΙΤΙΣ: η πολύ φτηνή πόρνη, αυτή που εκδίδεται για ένα χάλκινο νόμισμα
Το ημερήσιο διατροφικό πρόγραμμα των αρχαίων Ελλήνων
Το πρωινό των Αθηναίων ήταν λιτό. Περιελάμβανε το «ακράτισμα» που ήταν συνήθως λίγο κριθαρένιο ψωμί βουτηγμένο σε ανέρωτο κρασί, το λεγόμενο άκρατο οίνο. Μερικές φορές στο πρώτο αυτό γεύμα πρόσθεταν ελιές και σύκα. Πιο συχνά, όμως, το πρωινό ήταν απλά μια κούπα από «κυκεώνα», δηλαδή ένα ρόφημα από βρασμένο κριθάρι αρωματισμένο με μέντα ή θυμάρι, για το οποίο οι αρχαίοι πίστευαν ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας οι Αθηναίοι ελάμβαναν ακόμη τρία γεύματα: Το μεσημεριανό τους (το άριστον), το απογευματινό τους (δειλινό) και το δείπνο, το οποίο ήταν και το κύριο γεύμα της ημέρας και το ελάμβαναν αφού έπεφτε ο ήλιος. Ηταν πλούσιο και πολλές φορές τελείωνε με τραγήματα (επιδόρπια), φρούτα φρέσκα ή ξηρά, κυρίως σύκα, καρύδια, σταφύλια ή γλυκά με μέλι.
Το προϊόντα που έβαζαν στο τραπέζι τους
Το κρέας βρισκόταν συχνά στο μενού τους. Έδειχναν ιδιαίτερη προτίμηση στο χοιρινό και στο μοσχάρι, ενώ σπανιότερα έτρωγαν κατσίκι και αρνί, ενώ έτρωγαν και κυνήγι και κυρίως τσίχλες, ορτύκια και ελάφια.
Μάλιστα, για να είναι μαλακά τα κρέατα έκαναν ό,τι και εμείς σήμερα δηλαδή τα μαρίναραν, κυρίως με χορταρικά.
Οι Αθηναίοι είχαν ιδιαίτερη αδυναμία στα θαλασσινά και στα όστρακα, ενώ από τα ψάρια φέρονται να προτιμούσαν τις τσιπούρες, τα μπαρμπούνια, τις σαρδέλες και τα χέλια, ενώ θέση στο τραπέζι τους είχαν και τα παστά ψάρια.
Στο μενού τους θέση είχαν και τα όσπρια, όπως τα φασόλια, οι φακές, τα ρεβίθια (ψημένα), τα μπιζέλια και τα κουκιά σε πουρέ.
Εκλεκτό έδεσμα για τους αρχαίους ήταν τα σαλιγκάρια, τα οποία οι Κρητικοί έτρωγαν από την εποχή του Μίνωα.
Ιδιαίτερη ζήτηση είχαν και τα λαχανικά, τα οποία οι Αθηναίοι καλλιεργούσαν στους κήπους τους. Προτιμούσαν τους βολβούς, τα μαρούλια, τον αρακά, τις αγκινάρες, τα βλίτα, το σέλινο, τον άνηθο και το δυόσμο. Άλλα χορταρικά, όπως τα μανιτάρια, το μάραθο, τα σπαράγγια, ακόμα και τις τρυφερές τσουκνίδες, τα αναζητούσαν στις ακροποταμιές και στα χωράφια. Από τα πιο αγαπημένα προϊόντα των αρχαίων ήταν τα αγγούρια και τα σύκα.
Aκολουθήστε μας στo Google News
