Θυμάστε τον «κακό» του «Παρά Πέντε»; Παραμένει και σήμερα γοητευτικός!
Δε θα πιστεύετε πώς είναι σήμερα ο «τύπος με τα μαύρα»
Θυμάστε τον «τύπο με τα μαύρα» από το «Παρά Πέντε», που ενσάρκωσε έναν από τους κορυφαίους «κακούς» στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης και έδωσε μια διαφορετική διάσταση στη σειρά του Mega;
Ο «τύπος με τα μαύρα», άλλωστε, αποτέλεσε τον πιο αδίστακτο «κακό» της σειράς που δε δίσταζε να σκοτώσει με τα ίδια του τα χέρια όποιον έμπαινε εμπόδιο στα σχέδιά του.
Κατά κοινή ομολογία δε, αποτέλεσε την πιο… ανατριχιαστική παρουσία του «Παρά 5», με ένα άλλο πρόσωπο της σειράς να είναι εντελώς διαφορετικό σήμερα.
Ο Ανδρέας Καλογήρου –κατά κόσμον Γεράσιμος Μιχελής- κάπως έτσι έγινε ο αγαπημένος μας villain, που κυνήγησε και επιχείρησε να εξαφανίσει ουκ ολίγες φορές τους 5 πρωταγωνιστές.
Σήμερα και ύστερα από πολλές επαναλήψεις, ο ηθοποιός μοιάζει αρκετά πιο ώριμος εμφανισιακά, αν και η αλλαγή στο πρόσωπό του δεν είναι μεγάλη παρά το γεγονός πως έχει μεγαλώσει.
Η μεγάλη αγάπη και το συγκινητικό «αντίο» σε φίλο του
Ο Γεράσιμος Μιχελής γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι ηθοποιός, αριστούχος απόφοιτος της Δραματικής Σχολής Βεάκη. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια φωνητικής ενώ σπούδασε κι στο Ωδείο του Πειραιά μονωδία και θεωρία.
Συμμετείχε επίσης, στο τριετές Εργαστήρι Αρχαίου Δράματος του Λ. Βογιατζή (1989-1992).
Έχει παίξει σε πολλές θεατρικές παραστάσεις αλλά και τηλεοπτικές παραγωγές. Όλοι τον θυμόμαστε να υποδύεται τον «κακό» στο σήριαλ «Παρά πέντε του Γιώργου Καπουτζίδη.
«Οι γονείς μου με πήγαιναν τακτικά θέατρο όταν ήμουν μικρός. Μου προκαλούσε δέος η σκοτεινή αίθουσα του θεάτρου με τον πολύ τον κόσμο, που σε απόλυτη ησυχία, όλα κι όλοι μεταμορφώνονταν με μαγικό τρόπο σε κάτι άλλο.Κι εγώ, βγαίνοντας από το θέατρο , ένιωθα πως είχα πάρει κάτι από την μαγεία του. Αυτό το στοιχείο ήταν που με γοήτευε πολύ από μικρό. Το θέατρο σου δίνει την ευκαιρία να μετατοπιστείς, να αλλάξεις. Ηθοποιός βέβαια, αποφάσισα να γίνω πολύ αργότερα. Μεγάλος πια. Η απόφαση ήταν ακαριαία. Σαν αιφνίδιος έρωτας, έτσι θυμάμαι μου προέκυψε. Ήταν μία εκστατική στιγμή που ένιωθα να με οδηγεί κάπου χωρίς να ξέρω γιατί, απλά πήγαινα…
Είναι μέσο για επικοινωνία , τόπος που πραγματώνεται η κοινότητα. Θεατές επιλέγουν να πάνε σε έναν χώρο και να παρακολουθήσουν σε συγκεκριμένο χρόνο , όλοι μαζί , κάτι κοινό. Γίνονται μάρτυρες- κοινωνοί μιας ζωντανής δράσης που συμβαίνει την δεδομένη στιγμή μπροστά στα μάτια τους ,για μία φορά άπαξ !Αυτή η λειτουργία μπορεί να τους προβληματίσει , να τους κάνει ίσως , να νιώσουν ασφάλεια, θαλπωρή, χαρά, ίσως και να τους μετατοπίσει. Αυτήν την εμπειρία μόνο το θέατρο την παρέχει», έχει αναφέρει ο Γεράσιμος Μιχέλης.
Συγκινητική ήταν και η αντίδρασή του στο θάνατο του φίλου του, Διονύση Μπουλά, που βύθισε άπαντες στη θλίψη.
Συγκεκριμένα, ο ίδιος έγραψε:
«Τώρα… Γ. Α. Τώρα
Κι ίσως να ’ναι μονάχα μια στιγμή
—Ακόμα μια στιγμή τί θα προσθέσει;—
Νιώθεις ακόμα πιο σκληρά πιο πονεμένα
Τις πληγές των πραγμάτων που αγαπούσες
Χωρίς καμιά καμιά πια φρεναπάτη.
Φεύγουμε κι ίσως γελαστήκαμε στο τέλος
Ίσως να μείναμε στο τέλος πάλι μόνοι
Τώρα που πια δε θέλεις δρόμο να γυρίσεις.
Μ’ αν πρέπει τώρα να πεθάνουμε, το ξέρεις,
Πρέπει γιατί αύριο δε θα ’μαστε πια νέοι.
Μανώλης Αναγνωστάκης
ΠΡΟΣΟΧΗ ! ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΜΗΝ ΜΟΥ ΒΑΖΕΤΕ ΚΑΡΔΙΕΣ, ΠΟΝΑΝΕ ! . ΚΛΑΨΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ. ΈΧΑΣΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ !….»
Aκολουθήστε μας στo Google News
