Εθνικό Θέατρο: Αναλυτικά το πρόγραμμα για τη σεζόν 2021-2022
Τι ανακοίνωσε η νέα μεταβατική καλλιτεχνική διευθύντρια του Εθνικού Θεάτρου, Έρι Κύργια
Στην πρώτη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, η νέα μεταβατική καλλιτεχνική διευθύντρια του Εθνικού Θεάτρου, Έρι Κύργια παρουσίασε τις καλοκαιρινές παραγωγές αλλά και ένα μέρος του προγράμματος της χειμερινής σεζόν της πρώτης κρατικής σκηνής (Οκτώβριος 2021-Φεβρουάριος 2022) το οποίο είναι ισόποσα μοιρασμένο «για πρώτη φορά» σε γυναίκες και άνδρες σκηνοθέτες.
Παράλληλα, όπως ανακοινώθηκε, σε συνέχεια της εμπειρίας «Το Θέατρο στο Νέο Σχολείο», στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ, το Εθνικό Θέατρο αναλαμβάνει μια σειρά από εκπαιδευτικές και καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες με στόχο την ενίσχυση της εφηβικής έκφρασης, με τίτλο «Νέες Φωνές».
«Τρέφω απίστευτο σεβασμό για ό,τι θετικό έχει γίνει στο Εθνικό Θέατρο από όποια καλλιτεχνική διεύθυνση και αν έχει γίνει. Αν εξαιρέσουμε την πρωτοβουλία για την εφηβική σκηνή, δεν έχω το χώρο και το χρόνο να προβώ σε μεγάλες τομές» ανέφερε μεταξύ άλλων η Έρι Κύργια. Παράλληλα δείτε και ποιες θα είναι οι πρώτες πέντε παραστάσεις που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.
Έρι Κύργια: Απάντησε στο αν θα είναι υποψήφια καλλιτεχνική διευθύντρια
Σε ερώτηση σχετικά με το αν θα θέσει η ίδια υποψηφιότητα για τη θέση της καλλιτεχνικής διεύθυνσης όταν δημοσιευθεί η σχετική πρόσκληση ενδιαφέροντος, η ίδια απάντησε: «Η θέση αυτή δεν ήταν ποτέ στις φιλοδοξίες μου και η αλήθεια είναι ότι δεν έχει αλλάξει αυτό. Δεν ταιριάζει στον χαρακτήρα μου, ούτε στον τρόπο που θέλω να ζω. Για όσο καιρό είμαι εδώ θα τα δίνω όλα και δεν θα αφήσω καθόλου εκκρεμότητες με την προοπτική να τις αναλάβει ο επόμενος. Παρ' όλα αυτά, όταν δημοσιευτεί η πρόσκληση ενδιαφέροντος, κάτι που θα γίνει σύντομα, θα το σκεφτώ».
Με δύο ενδιαφέρουσες παραγωγές κατεβαίνει το Εθνικό Θέατρο στα φετινά Επιδαύρια: τους «Ιππής» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Ρήγου και μια διανομή εκλεκτών πρωταγωνιστών και τις «Φοίνισσες» του Ευριπίδη, που παρουσιάζονται σε μια σύγχρονη παράσταση μ' ένα ξεχωριστό επιτελείο ερμηνευτών και συντελεστών, που φέρει την υπογραφή του Γιάννη Μόσχου.
«Είναι η πρώτη μου σκηνοθεσία στην Επίδαυρο μετά από την χορογραφία που είχα κάνει το 1995 για το Θέατρο Τέχνης, όταν ήμουν στο πρώτο έτος της Κρατικής Σχολής Χορού. Δουλέψαμε όλοι μαζί με τους συντελεστές για να συνδημιουργήσουμε την παράσταση. Ελπίζω να προσφέρουμε έναν Αριστοφάνη ο οποίος να είναι ουσιαστικός.
Η μετάφραση του Σωτήρη Κακίση, με βοήθησε πάρα πολύ στο να διαβάσω το έργο με έναν τρόπο ποιητικό αλλά και "ελαφρύ"» ανέφερε ο Κωνσταντίνος Ρήγος ο οποίος συνυπογράφει τα σκηνικά της παράστασης με τη συνεργάτιδά του, Μαίρη Τσαγκάρη. «Μέσα από το σκηνικό, ήθελα να "λύσω" το θέμα του Χορού και να φτιάξω ένα δεύτερο κοινό. Η βασική μου ιδέα ήταν ο Χορός να είναι ο αντικατοπτρισμός του κοινού και το κοινό να είναι αντικατοπτρισμός του Χορού».
Για τη δεύτερη καλοκαιρινή παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου, την εμβληματική τραγωδία «Φοίνισσες» του Ευριπίδη, με την οποία ο ποιητής μας παραδίδει μια ανατρεπτική εκδοχή του μύθου των Λαβδακιδών, μίλησε ο Γιάννης Μόσχος: «Είναι μεγάλη χαρά που κατεβαίνω για πρώτη φορά στην Επίδαυρο ως σκηνοθέτης και ειδικά με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες που προσφέρει το Εθνικό Θέατρο και με μια επιλογή συνεργατών που για μένα είναι ιδανική. Σε όλους η Επίδαυρος προκαλεί έναν τρόμο και ένα δέος. Όμως μαζί, σου προσφέρει και μία ανοιχτή αγκαλιά.
Οι "Φοίνισσες" είναι ένα πολύ ενδιαφέρον έργο του Ευριπίδη που παραδόξως παίζεται σπανίως. Δεν φιλοδοξώ να κάνω τον τρομερό πειραματισμό, ούτε κάτι που δεν έχει ξαναγίνει. Φιλοδοξώ να πούμε αποτελεσματικά και ουσιαστικά την ιστορία του Ευριπίδη, αυτό το "σίριαλ" όπως το έχουν ονομάσει κάποιοι μελετητές, που περιλαμβάνει όλη την ροή των γεγονότων και την διαδοχή της γενιάς των Λαβδακιδών».
Οι 7 νέες παραγωγές που θα ακολουθήσουν το χειμώνα
- Η «Φουέντε Οβεχούνα» του Ισπανού Λόπε δε Βέγα, που θα ανοίξει τη σεζόν σε σκηνοθεσία της Ελένης Ευθυμίου.
- Το «Πονηρό πνεύμα» του Νόελ Κάουαρντ - τη μεγάλη επιτυχία του West End που θα σκηνοθετήσει ο Γιάννης Χουβαρδάς.
- Ο «Ματωμένος γάμος» του Λόρκα σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη.
- Το «Λεωφορείο ο Πόθος» του Τενεσί Ουίλιαμς σε σκηνοθεσία Θανάση Σαράντου.
- «Τρωίλος και Χρυσηίδα» του Σαίξπηρ από τη Μαρία Πανουργιά.
- καθώς και το σκηνικό ανέβασμα του εμβληματικού έργου του Τζωρτζ Όργουελ «Η φάρμα των ζώων» από τον Άρη Μπινιάρη.
- Η «Αιολική Γη» του Ηλία Βενέζη, ένα από τα σημαντικότερα έργα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, μεταφέρεται στη σκηνή σε μία διασκευή για όλη την οικογένεια από τον Τάκη Τζαμαργιά.
Το ρεπερτόριο συμπληρώνουν η παράσταση του Μικρού Εθνικού με το έργο της Αγγελικής Δαρλάση, «Το αγόρι στο θυρωρείο» σε σκηνοθεσία της Σοφίας Μαραθάκη, μια σειρά δράσεων και παραστάσεων για εφήβους που αναλαμβάνουν οι έμπειρες στο είδος Σοφία Βγενοπούλου και Γεωργία Μαυραγάνη.
Όπως επίσης και τα εκπαιδευτικά προγράμματα και στούντιο συγγραφής θεατρικών έργων για νέους, εργαστήρια προσωπικής ανάπτυξης κρατουμένων, το θέατρο express σε σκηνοθεσία Τάσου Πυργιέρη που θα περιοδεύσει στους δήμους της Αττικής, το πρωτοποριακό πρόγραμμα θεατρικής παιδείας «Το Θέατρο στο Νέο Σχολείο» που απευθύνεται σε γυμνάσια και λύκεια της περιφέρειας και συνεχίζεται για τέταρτη χρονιά κ.ά.
Τέλος, από το φθινόπωρο ξεκινά η συνεργασία του Εθνικού Θεάτρου με το Δεύτερο και Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ, απ' όπου θα ακουστούν, σε πρώτη φάση, έξι θεατρικά κείμενα.
Λίγα λόγια για το Εθνικό Θέατρο
Το Θέατρο ιδρύθηκε για πρώτη φορά το 1900 ως επίσημο Βασιλικό Θέατρο για να κλείσει όμως σε σύντομο χρονικό διάστημα (1908) και να δοθεί σε κοινή χρήση μέχρι το 1932. Ως Εθνικό Θέατρο επανιδρύθηκε με νόμο του τότε Υπουργού Παιδείας, Γεωργίου Παπανδρέου στις 3 Μαΐου του 1930. Οι πρώτες διαφωνίες σχετικά με το πρόσωπο που θα διοριζόταν σκηνοθέτης στο Εθνικό σημαδεύουν τις απαρχές του: ηθοποιοί και συγγραφείς, μεταξύ των οποίων και η Μαρίκα Κοτοπούλη, και η Κυβέλη, προτείνουν τον Μαξ Ράινχαρντ, επειδή έκριναν πως δεν υπήρχε κατάλληλος Έλληνας.
Στην ουσία ούτε η Κοτοπούλη και ούτε η Κυβέλη ήθελαν σκηνοθέτη που θα ήταν παντοδύναμος και γι' αυτό πρότειναν τον Ράινχαρτ, που δεν επρόκειτο να δεχθεί να αφήσει το Βερολίνο και τη Βιέννη για να έρθει στην Αθήνα. Οι Γρ. Ξενόπουλος και Θ. Συναδινός προκρίνουν έναν τεχνοκράτη, όμως οι Μ. Ροδάς, Πέλος Κατσέλης, θέλουν ένα σκηνοθέτη - δάσκαλο.
Αρχικά διορίζεται ο Μ. Λιδωρίκης ως σκηνοθέτης με βοηθό τον Δ. Μυράτ, αλλά μετά την παραίτησή του στις αρχές του 1931 αναβαθμίζεται ο ήδη διορισμένος σκηνοθέτης Φώτος Πολίτης, που υποστηρίζεται από τον γενικό διευθυντή Ιωάννη Γρυπάρη, τον γενικό γραμματέα Κωστή Μπαστιά και τον Παύλο Νιρβάνα, έως τον πρόωρο θάνατό του το Δεκέμβριο 1934. Άλλοι ήταν οι Κλεόβουλος Κλώνης (σκηνικά) και Αντώνης Φωκάς (κοστούμια).
Τα εγκαίνια έγιναν με τον Αγαμέμνονα του Αισχύλου και τη μονόπρακτη κωμωδία Ο Θείος Όνειρος του Ξενόπουλου στις 19 Μαρτίου 1932. Ανάμεσα στους ηθοποιούς που συγκαταλέγονταν στον πρώτο πυρήνα του Εθνικού Θεάτρου συναντώνται οι Αιμίλιος Βεάκης, Γιώργος Γληνός, Ελένη Παπαδάκη, Αλέξης Μινωτής, Κατίνα Παξινού, Θάνος Κωτσόπουλος, Δημήτρης Μυράτ.
Η περίοδος του Φώτου Πολίτη χαρακτηρίζεται από την επιθυμία του το Εθνικό να συμβάλει στη διαπαιδαγώγηση και την ψυχαγωγία του λαού, χωρίς να ικανοποιεί τις προσωπικές φιλοδοξίες των πρωταγωνιστών του. Η ρήξη του με την καλλιτεχνική επιτροπή του Εθνικού (Γρηγόριος Ξενόπουλος, Θ. Συναδινός, Παύλος Νιρβάνας), επειδή ο πρώτος ήθελε να έχει όχι απλά τη σκηνοθετική ευθύνη των έργων που ανέβαιναν, αλλά και τον τελικό λόγο για τα έργα αυτά, συνέβαλαν στην ανάδειξη του Δημήτρη Ροντήρη.
Το 1934, μετά τον θάνατο του Φώτου Πολίτη, τη θέση του ανέλαβε ο Δημήτρης Ροντήρης, ο σκηνοθέτης που ίσως περισσότερο από όλους τους άλλους θα συνδέσει το όνομα του με το Εθνικό Θέατρο, υπηρετώντας το μέχρι τον θάνατό του το 1981. Το 1939, ιδρύθηκε η Εθνική Λυρική Σκηνή ως τμήμα του Εθνικού Θεάτρου.
Το 1956 αναγνωρίστηκε η ανάγκη προώθησης του νεοελληνικού ρεπερτορίου με την ίδρυση της Δεύτερης Σκηνής που αργότερα το 1971 ονομάστηκε Νέα Σκηνή, επί Αιμίλιου Χουρμούζιου, και που σαν εναρκτήριο έργο της επιλέγεται "Η έβδομη ημέρα της δημιουργίας" του Ιάκωβου Καμπανέλλη (23 Ιανουαρίου 1956). Το 1996 ιδρύθηκε η Πειραματική σκηνή, ο Άδειος Χώρος και το Εργαστήριο Ηθοποιών.
Aκολουθήστε μας στo Google News
