Bloody Hawk: Ποιος είναι ο ράπερ που γέμισε το ΟΑΚΑ και μαζί τα Instagram stories το Σαββατοκύριακο;

Το βράδυ του Σαββάτου, 21 Ιουνίου, ο Bloody Hawk κατάφερε να ξεσηκώσει 40.000 θεατές, κάνοντας το ΟΑΚΑ να δονείται στους ρυθμούς του. Σε μια sold-out συναυλία που έγραψε ιστορία για την ελληνική ραπ σκηνή, ο δημοφιλής ράπερ από την Ξάνθη ανέβηκε στη σκηνή, σηματοδοτώντας την πιο μεγαλειώδη στιγμή της καριέρας του.

Περισσότεροι από 40.000 άνθρωποι πλημμύρισαν τον εξωτερικό χώρο του σταδίου για να ζήσουν από κοντά την κορυφαία αυτή εμπειρία. Ήταν η μεγαλύτερη ραπ συναυλία που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στην Ελλάδα – τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Και λέμε “μέχρι στιγμής” γιατί σε λίγες μέρες αναμένονται οι εξίσου πολυσυζητημένες συναυλίες του συναδέλφου του, ΛΕΞ.

Η συναυλία αρχικά είχε προγραμματιστεί για το γήπεδο της Ριζούπολης, όμως η τεράστια ζήτηση οδήγησε στη μεταφορά της σε μεγαλύτερο συναυλιακό χώρο – κι εκεί πάλι εξαντλήθηκαν όλα τα εισιτήρια. Το κοινό, ενθουσιώδες και φανατικό, συμμετείχε από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό σε μια βραδιά με δυναμισμό, ένταση και συγκίνηση.

Στις 10 Απριλίου 2025, έκανε πρεμιέρα στους ελληνικούς κινηματογράφους η ταινία «Εμείς», σε σκηνοθεσία των Ορέστη Πλακιά και Στέλιου Κοτιώνη. Το φιλμ, δομημένο ως ντοκιμαντέρ, επικεντρώνεται στον εικοσιεννιάχρονο ράπερ Bloody Hawk, εξερευνώντας τη ζωή και την τέχνη του. Αποτελεί την τρίτη χρονολογικά ταινία που εστιάζει στην κουλτούρα του ελληνικού hip-hop, αποτυπώνοντας την εξέλιξή του στον χώρο και τον χρόνο.

Τα χρόνια στην επαρχία

Το 1995 στην Ξάνθη γεννήθηκε ο Νικόλαος Κίτσος (Bloody Hawk). Έζησε με την οικογένειά του σε ένα σπίτι στις εργατικές κατοικίες, το οποίο κέρδισαν μετά από κλήρωση. Όπως ανέφερε στο τραγούδι του «Κομπλεξικό», με τον στίχο «Παραπονέθηκε η δασκάλα στην μάνα μου, λέει δεν ξέρει καν να κρατάει το μολύβι τι θα κάνετε;», ο Νικόλας δεν πήγε στο νηπιαγωγείο και εξαιτίας αυτού χρειάστηκε η ίδια η μητέρα του να τον βοηθήσει σε δεύτερο χρόνο να μάθει να γράφει την αλφαβήτα.

Σε πολύ μικρή ηλικία, στα στενά της Ξάνθης, ο τότε Mr. Hawk ξεκίνησε να αναζητά την καλλιτεχνική του ταυτότητα παρέα με τους ίδιους φίλους, οι οποίοι προστέθηκαν ανά τα χρόνια και πορεύονται μαζί ως οικογένεια μέχρι και σήμερα –όλοι του οι φίλοι εκτός από έναν.

Το 2013 τα ενημερωτικά δελτία της τοπικής κοινωνίας της Ξάνθης πλημμύρισαν από την είδηση μιας αυτοκτονίας ενός δεκαεξάχρονου μαθητή, του Παντελή. Ο Nimbus D ή Παντελής ήταν φίλος και συνεργάτης του Νικόλα, ένας δεκαεξάχρονος με μυαλό τριαντάχρονου, ο οποίος «ελευθερώθηκε» από τον κόσμο δευτερόλεπτα μετά την πτώση του από τον πέμπτο όροφο. Το γεγονός σμίλεψε τους «Φθείρομαι» (όνομα εμπνευσμένο από τον Παντελή) και σημάδεψε την πορεία τού καλλιτέχνη με δύο τρόπους.

Πρώτα, το ισχυρό σοκ που υπέστη, καθώς και ο φόρος τιμής που επιθυμούσε να δώσει στο γεγονός διαμόρφωσαν εκ νέου τη μουσική του δημιουργία, με μία πιο αρνητική χροιά.

Όμως, πάντα αφορμισμένη από την ίδια τη ζωή και τα δεινά της. Σε συνάρτηση με το άλμπουμ του «Κομπλεξικό», επιθυμούσε να είναι για μία φορά ο κακός της ιστορίας, ίσως ενδόμυχα για να ξεπλύνει από πάνω του τις φήμες που του φόρτωσαν οι «συγχωριανοί» του, όταν τον κατηγόρησαν: «πως πάτησα στον θάνατο του Παντελή για να ακούν εμένα» (στίχος που έγραψε στο κομμάτι «Βαρύ»).

Οι αμφιβολίες

Το 2017 μετακόμισε στην Κομοτηνή, ο Mr. Hawk έγινε Bloody Hawk και η φυγή του από την πατρογονική του εστία τού έδωσε την ελευθερία να γίνει κάποιος άλλος, αυτός που πραγματικά επιθυμούσε.

Σε μία Ελλάδα της κρίσης, με 25 ευρώ στο πορτοφόλι, ο Bloody, o Epel, ο Τrouf και οι υπόλοιποι «δεκαπέντε νοματαίοι», σμίλευσαν όλοι μαζί το γεγονός πως ο Νικόλαος Κίτσος δεν είχε πια καμία άλλη επιλογή πέρα το να γίνει ράπερ.

Ανά τα χρόνια δεν υπήρχαν προστριβές ή αντιζηλίες, γιατί το crew θεωρούσε πως, αφού τα κατάφερε ο ένας, τα κατάφεραν όλοι. Στα δεκαοκτώ του ανέλαβε, μαζί με την ομάδα του, να κάνουν το δικό τους πρώτο tour του δίσκου, αφού η εταιρία παραγωγής που σήμερα συνεργάζεται, η “Dynasty”, τον απέρριψε την πρώτη φορά που τους προσέγγισε. Η επιτυχία και η αναγνώριση του κόσμου δεν άργησε να έρθει, ακόμα και μετά την περίοδο της καραντίνας, όπου όλα ήταν «νεκρά». Η μουσική του Bloody γέμιζε στην αρχή μικρές μουσικές σκηνές και έφτασε να γεμίζει ολόκληρα γήπεδα.

Ο ράπερ, τον Νοέμβριο του 2024, επέστρεψε στην Ξάνθη στο γήπεδο του Α.Ο.Ξ., με ελεύθερη είσοδο για το κοινό του. Τηρώντας κάθε υπόσχεση που είχε δώσει στον εαυτό του και στους «δικούς» του. Ο Δήμος Ξάνθης δεν φάνηκε να τον υποστήριξε αρκετά, καθώς η συναυλία προγραμματιζόταν για τον Αύγουστο του 2024, όμως η γραφειοκρατία ήταν «μεγάλη».

Η μουσική του Bloody Hawk

Μερικοί υποστηρίζουν πως η ραπ είναι λόγια με μουσική, πως οι «ραπάδες» δεν τραγουδούν απλά μιλάνε. «Εμείς» υποστηρίζουμε πως η δυσκολία που έχει το συγκεκριμένο είδος, χωρίς να είναι εύπεπτο, μας μοιράζει τον παλμό του δρόμου. Τον παλμό της κοινωνίας από τη ματιά των νέων ή των παλιών, που τα κοινωνικά δίκτυα ως επί το πλείστον αγνοούν.

Ο Bloody Hawk δεν γράφει για την κοινωνική του καταξίωση ή τις οικονομικές απολαβές, γράφει για τον ίδιο, για εμάς και για την “k@vl@” όπως αναφέρει. Δακρύζουμε και φωνάζουμε στις συναυλίες, εκπροσωπώντας αυτά που μας στοιχειώνουν και συνάμα μας ενώνουν.

Στο «Εμείς» δεν γνωρίσαμε τον Νικόλα, αλλά τις καταβολές και τα βιώματα που διαμόρφωσαν τον Bloody Hawk, τόσο έμμεσα, λες και ήμασταν μαζί του στα tour. H ταινία πρόκειται για μία αυτοβιογραφία ενός σύγχρονου καλλιτέχνη, ο οποίος από το περιθώριο βγήκε στα «ανοιχτά», ο οποίος κατά βάση στη σκηνή εμφανίζεται μόνος και στα παρασκήνια έχει για στήριγμα ένα crew ανθρώπων «αναπόσπαστο». Έναν άνθρωπο που η φήμη δεν τον λέρωσε και σε κάθε συναυλία καταφέρνει να κάνει χιλιάδες άτομα να πηγαίνουν «πάνω-κάτω».