21 Μαΐου: Παγκόσμια Ημέρα Πολιτιστικής Ποικιλομορφίας

Τον Νοέμβριο του 2001 η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών αποφάσισε να ανακηρύξει την 21η Μαΐου ως «Παγκόσμια Ημέρα Πολιτιστικής Ποικιλομορφίας για τον Διάλογο και την Ανάπτυξη» (World Day for Cultural Diversity for Dialogue and Development).

Ο διεθνής οργανισμός επ’ ευκαιρία της σημερινής ημέρας, απευθύνει έκκληση στα κράτη – μέλη, τις διακυβερνητικές και μη κυβερνητικές οργανώσεις να διοργανώσουν εκδηλώσεις, που θα διευρύνουν τη γνώση των λαών σχετικά με τον παγκόσμιο πολιτιστικό πλούτο και να ενθαρρύνουν μέσω της εκπαίδευσης και των μέσων μαζικής ενημέρωσης τη γνώση της αξίας της πολιτισμικής διαφορετικότητας.

Διεθνής Ημέρα για την Ειρηνική Συμβίωση, εν μέσω ένοπλων συρράξεων

Καθώς ο πλανήτης βρίσκεται αντιμέτωπος με εχθροπραξίες στην Ουκρανία, στη Γάζα και στα σύνορα Ινδίας και Πακιστάν, η σημερινή ημέρα (16/5), που είναι αφιερωμένη για την Ειρηνική Συμβίωση, φαντάζει πιο σημαντική από ποτέ.

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με το ψήφισμα 72/130, όρισε την 16η Μαΐου ως Διεθνή Ημέρα για την Ειρηνική Συμβίωση, με σκοπό την κινητοποίηση της διεθνούς κοινότητας για την προώθηση της ειρήνης, της ανεκτικότητας, της κοινωνικής ένταξης, της κατανόησης και της αλληλεγγύης. Η ημέρα αυτή αντικατοπτρίζει την επιθυμία να ζούμε και να δρούμε μαζί, ενωμένοι μέσα από τις διαφορές μας, χτίζοντας έναν κόσμο βιώσιμης ειρήνης, συνοχής και αρμονίας.

Η συγκεκριμένη ημέρα ενθαρρύνει τα κράτη να ενισχύσουν τις προσπάθειες συμφιλίωσης, ώστε να διασφαλίσουν την ειρήνη και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω της συνεργασίας με κοινότητες, θρησκευτικούς ηγέτες και άλλους σημαντικούς παράγοντες, μέσα από μέτρα συμφιλίωσης και πράξεις κοινωνικής προσφοράς, καθώς και μέσω της προώθησης της συγχώρεσης και της ενσυναίσθησης ανάμεσα στους ανθρώπους.

Ιστορικό Πλαίσιο

Μετά τη φρίκη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών ιδρύθηκε με σκοπό να προφυλάξει τις μελλοντικές γενιές από την καταστροφή του πολέμου. Ανάμεσα στους πρωταρχικούς του στόχους είναι η προώθηση της διεθνούς συνεργασίας στην επίλυση παγκόσμιων προβλημάτων, καθώς και η ενίσχυση του σεβασμού προς τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες όλων, ανεξαρτήτως φυλής, φύλου, γλώσσας ή θρησκείας.

Το 1997, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με το ψήφισμα 52/15, ανακήρυξε το έτος 2000 ως Διεθνές Έτος για μια Κουλτούρα Ειρήνης. Έναν χρόνο αργότερα, το 1998, ορίστηκε η περίοδος 2001-2010 ως Διεθνής Δεκαετία για μια Κουλτούρα Ειρήνης και Μη Βίας για τα Παιδιά του Κόσμου.

Διεθνής Ημέρα Ειρηνικής Συμβίωσης

Το 1999, η Γενική Συνέλευση υιοθέτησε το ψήφισμα 53/243, που θεσπίζει τη Διακήρυξη και το Πρόγραμμα Δράσης για μια Κουλτούρα Ειρήνης. Το κείμενο αυτό αποτελεί ένα παγκόσμιο πλαίσιο το οποίο δεσμεύει τη διεθνή κοινότητα, και ειδικότερα το σύστημα των Ηνωμένων Εθνών, να καλλιεργήσει μια κουλτούρα ειρήνης και μη βίας προς όφελος της ανθρωπότητας και των μελλοντικών γενεών.

Η διακήρυξη βασίζεται στη διαχρονική αρχή που περιλαμβάνεται στο Καταστατικό της Οργάνωσης του ΟΗΕ για την Εκπαίδευση, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό (UNESCO): «Αφού οι πόλεμοι γεννιούνται στο μυαλό των ανθρώπων, είναι στο μυαλό των ανθρώπων που πρέπει να οικοδομηθεί η άμυνα της ειρήνης». Υπογραμμίζει πως η ειρήνη δεν είναι απλώς η απουσία συγκρούσεων, αλλά απαιτεί μια ενεργή και συμμετοχική διαδικασία, όπου ενθαρρύνεται ο διάλογος και οι διαφορές επιλύονται μέσα από πνεύμα αμοιβαίας κατανόησης και συνεργασίας.

Η Διακήρυξη αναγνωρίζει, επίσης, ότι για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, είναι απαραίτητο να εξαλειφθεί κάθε μορφή διακρίσεων και μισαλλοδοξίας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που βασίζονται στη φυλή, το χρώμα, το φύλο, τη γλώσσα, τη θρησκεία, τις πολιτικές πεποιθήσεις, την εθνική ή κοινωνική καταγωγή, την οικονομική κατάσταση, την αναπηρία ή οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό που οδηγεί σε αποκλεισμό.

Διεθνής Ημέρα Ειρηνικής Συμβίωσης

Το έργο του ΟΗΕ στη Διατήρηση της Ειρήνης και της Ασφάλειας

Η προστασία των επόμενων γενεών από τον εφιάλτη του πολέμου αποτέλεσε τον βασικό λόγο ύπαρξης του ΟΗΕ, καθώς οι ιδρυτές του είχαν βιώσει την καταστροφή δύο παγκόσμιων συγκρούσεων. Από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα, ο Οργανισμός έχει επανειλημμένα αναλάβει τον ρόλο του διαμεσολαβητή για την αποτροπή των συγκρούσεων πριν αυτές εξελιχθούν σε πολέμους, καθώς και για την αποκατάσταση της ειρήνης σε περιοχές που πλήττονται από ένοπλες συρράξεις.

Παράλληλα, εργάζεται για τη διατήρηση μιας διαρκούς ειρηνικής συνύπαρξης σε κοινωνίες που ανακάμπτουν από πολέμους, ενισχύοντας θεσμούς, προάγοντας το διάλογο και στηρίζοντας την ανάπτυξη ως εργαλείο πρόληψης νέων εντάσεων.