Μόνο στον Γλέζο… σταμάτησε τις μαγκιές η Κωνσταντοπούλου: Όταν σε εκδήλωση στο Δίστομο για το Ολοκαύτωμα ένας σπουδαίος Έλληνας την έβαλε στη θέση της

Στις 11 Ιουνίου 2017, ημέρα μνήμης για τη σφαγή των κατοίκων του Διστόμου από τους Ναζί, εκτυλίχθηκε μια σκηνή που ανέδειξε για ακόμη μία φορά το ήθος και την αξιοπρέπεια του Μανώλη Γλέζου.

Το περιστατικό συνέβη μπροστά στο μνημείο των θυμάτων του λεγόμενου Ολοκαυτώματος, κατά τη διάρκεια της καθιερωμένης τελετής. Τη στιγμή που ο Γερμανός πρέσβης ετοιμαζόταν να καταθέσει στεφάνι στη μνήμη των πεσόντων, η αρχηγός της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου, στάθηκε αυθαίρετα μπροστά του και άρχισε να του δηλώνει ότι δεν έχει το δικαίωμα να τιμήσει τους νεκρούς. Η αιτιολογία της βασιζόταν στο γεγονός ότι η Γερμανία δεν έχει καταβάλει πολεμικές αποζημιώσεις για τα εγκλήματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ελλάδα.

Η στιγμή που ο Μανώλης Γλέζος έκανε αυτό που καθένας οφείλει σε… συμπεριφορές Κωνσταντοπούλου

Για λίγα λεπτά επικράτησε ένταση και αμηχανία ανάμεσα στους παρευρισκόμενους. Τότε, ο Μανώλης Γλέζος, με την αποφασιστικότητα που τον χαρακτήριζε, πήρε την πρωτοβουλία να δώσει λύση. Αγνοώντας τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, που για ακόμη μια φορά προκάλεσε με την φασίζουσα συμπεριφορά της την 25η Μαρτίου, έπιασε τον Γερμανό πρέσβη από το χέρι και τον συνόδευσε στο μνημείο, ώστε να καταθέσει το στεφάνι προς τιμήν των εκτελεσθέντων.

Η πράξη αυτή αναδείκνυε τις αξίες της συμφιλίωσης και της βαθιάς ανθρώπινης αξιοπρέπειας, χαρακτηριστικά που ο Μανώλης Γλέζος υπερασπιζόταν σε όλη τη ζωή του.

Η πράξη του αυτή δεν ηήταν τυχαία αλλά είχε ισχυρό ηθικό έρεισμα το οποίο παρέθεσε ο ίδιος λίγο αργότερα κατά τη διάρκεια της ομιλίας του: «Το παιδί του εγκληματία όσα εγκλήματα κι αν έχει κάνει ο πατέρας και η μάνα του δεν ευθύνεται για αυτά», είπε ο Μανώλης Γλέζος ο οποίος την ημέρα εκείνη ανακηρύχτηκε επίτιμος δημότης Διστόμου.

Μανώλης Γλέζος: Ένα σύμβολο αντίστασης των λαών – Η νύχτα που κατέβασε τη σημαία των Ναζί (Video)

Ο Μανώλης Γλέζος η ιστορική μορφή της Αριστεράς και της Αντίστασης έφυγε σε ηλικία 98 ετών.

Γεννήθηκε στη Νάξο (Απείρανθος), το 1922 και αν υπάρχει μία νύχτα που σημάδεψε τη ζωή του αυτή είναι εκείνη της 30ής προς 31ης Μαΐου 1941. Τότε μαζί με τον Λάκη Σάντα υπήρξαν οι πρωταγωνιστές μίας εκ των πρώτων αντιστασιακών πράξεων στην κατεχόμενη Ελλάδα την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, κατεβάζοντας τη νύχτα τη σημαία της Ναζιστικής Γερμανίας από τον ιστό του βράχου της Ακρόπολης, στην Αθήνα.

Το πρωί της 30ης Μαΐου 1941, ο Γλέζος και ο Σάντας πληροφορήθηκαν από το ραδιόφωνο ότι η Κρήτη είχε πέσει. Οι Γερμανοί με προκηρύξεις κόμπαζαν για το κατόρθωμά τους. Οι δύο νέοι αποφάσισαν να δράσουν . Όπλα δεν είχαν, παρά μόνο ένα φαναράκι κι ένα μαχαίρι. Το βράδυ πήδηξαν τα σύρματα, σύρθηκαν ως τη σπηλιά του Πανδρόσειου Άντρου και άρχισαν να σκαρφαλώνουν από τις σκαλωσιές, που είχαν φτιάξει οι αρχαιολόγοι για τις ανασκαφές. Φθάνοντας σε απόσταση λίγων μέτρων από τον ιστό της σημαίας δεν αντιλήφθηκαν κανένα φρουρό και με γρήγορες κινήσεις κατέβασαν από τον ιστό το μισητό σύμβολο του ναζισμού.

Ο ίδιος ο Μανώλης Γλέζος μιλώντας στο Vice και τον Δημήτρη Θεοδωρόπουλο το 2017 περιγράφει: «Η πιο έντονη ανάμνηση της ζωής μου, είναι η μάνα μου. Με ρωτάνε διαρκώς για τη σημαία. Εγώ όμως, ακόμα κι από την ιστορία της σημαίας, θυμάμαι τη μάνα μου. Όταν γυρίζαμε εκείνη την ημέρα στα σπίτια μας, η ώρα ήταν περασμένη, μετά τα μεσάνυχτα. Πάω στο σπίτι και βλέπω τη μάνα μου ένα κουβάρι στα σκαλοπάτια απ’ έξω. Με περίμενε. Την πλησιάζω και της λέω, “Μάνα!”. Σηκώνεται απότομα, με πιάνει από τον λαιμό, με πάει στην κουζίνα για να μην ακούσουν οι άλλοι και ξυπνήσουν και μου λέει, “Πού ήσουν;”. Τότε εγώ ανοίγω το σακάκι και της δείχνω το κομμάτι της σβάστικας που είχαμε κόψει. Με αγκαλιάζει, με φιλάει και μου λέει, “Πήγαινε κοιμήσου”. Την άλλη μέρα το πρωί, ακούω τον εξής διάλογο: Ο πατριός μου τη ρωτάει, “Πού ήταν χθες το βράδυ ο μεγάλος σου γιος;”. Του απαντάει, “Ανέβα στην ταράτσα και κοίταξε στην Ακρόπολη”. Ποτέ μου δεν τη ρώτησα πώς το κατάλαβε. Θα το θεωρούσα προσβολή στη νοημοσύνη της. Αλλά για μένα αυτό ήταν το πιο συγκινητικό συμβάν στην ιστορία μου. Η μάνα μου».

«Πώς κατεβάσαμε τη σημαία; Έγινε ένα σκαρφάλωμα, αλλά δεν μπορέσαμε να την κατεβάσουμε αρχικά. Κρεμαστήκαμε μαζί με τον Λάκη, αλλά υπήρχαν τρία συρματόσχοινα που έπρεπε να κόψουμε. Τα λύσαμε. Και τότε την ταρακουνήσαμε και μετά από λίγο, έπεσε πάνω μας. Μας κουκούλωσε. Η ώρα κόντευε μία το πρωί. Κόψαμε από ένα κομμάτι ο καθένας μας και το υπόλοιπο το ρίξαμε στο σπήλαιο της Αγραύλου όπως ήταν ως τότε γνωστό. Σήμερα οι αρχαιολόγοι το χαρακτηρίζουν ως Μυκηναϊκή Κρήνη».

Σε συνέντευξη Τύπου επίσης το 2017 με αφορμή την παρουσίαση της ταινίας «Ο τελευταίος Παρτιζάνος» – οδηγίες αντίστασης από τον Μανώλη Γλέζο» είπε σε ερώτηση σχετικά με το αν ο Αντώνης Μοσχοβάκης (σ.σ. υπήρξε ιστορικός και κριτικός κινηματογράφου στην Αυγή και την Ελευθεροτυπία), ήταν στην ομάδα που κατέβασαν τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη.

«Στο ραντεβού που έγινε εκείνη την ημέρα στην πλατεία ήταν και ο Αντώνης Μοσχοβάκης και όταν του είπαμε ότι σχεδιάζουμε να κατεβάσουμε τη σημαία εκείνος είπε ότι δεν καταλαβαίνει την αξία αυτού του εγχειρήματος και για ποιο λόγο το κάνουμε αυτό. Εμείς του είπαμε να μείνει έξω ώστε αν σκοτωθούμε να είναι μάρτυρας αυτής της αντιστασιακής πράξης» και πρόσθεσε: «Η ιδέα μας ήρθε επειδή ακούσαμε τον Χίτλερ να λέει ότι τώρα η Ευρώπη είναι ελεύθερη από τη γερμανική κατοχή και εγώ είπα: Τώρα θα σου δείξουμε εμείς αν η Ευρώπη είναι ελεύθερη».

Ερωτηθείς επίσης αν επί υπουργίας της Μελίνας Μερκούρη οι αρχαιολόγοι εμπόδισαν την ανασκαφή σε μία μυκηναϊκή κρήνη όπου ο Μανώλης Γλέζος είχε πετάξει τη σημαία, ο ίδιος απάντησε: «Δεν είναι έτσι. Επειδή το έδαφος που στηρίζεται η Ακρόπολη είναι σχιστολιθικό, το έδαφος είναι ευάλωτο σε κάθε ανασκαφή. Εγώ εμπόδισα την Μελίνα να συνεχίσει τις ανασκαφές για να μην πέσει η Ακρόπολη. Άλλωστε εκτιμώ ότι οι Γερμανοί βρήκαν τη σημαία και την πήραν μαζί τους».

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ο Μανώλης Γλέζος συνελήφθη τρεις φορές από τους Γερμανούς, φυλακίστηκε και κατόρθωσε να δραπετεύσει, ενώ ο Λάκης Σάντας ξέφυγε από τους διώκτες του και κατετάγη στον ΕΛΑΣ.

Η δημοσιογραφία μετά την απελευθέρωση

Μετά την απελευθέρωση, ο Γλέζος εργάσθηκε ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα “Ριζοσπάστης” και κατάφερε μετά από δύο χρόνια να γίνει αρχισυντάκτης και υπεύθυνος έκδοσης της εφημερίδας. Φυσικά δε θα μπορούσε να γλιτώσει από την παράνοια του Εμφυλίου και έτσι φυλακίστηκε αρκετές φορές και άλλες τόσες δέχθηκε ως ποινή τον θάνατο για τις πολιτικές του πεποιθήσεις. Ευτυχώς καμία εξ’ αυτών καμία δεν εκτελέσθηκε λόγω της αγανάκτησης του Ελληνικού λαού και της κατακραυγής του διεθνούς τύπου.

Τελικά, αν και φυλακισμένος, κατάφερε να κάνει το πολιτικό του ντεμπούτο και να εκλεγεί βουλευτής υπό τη σημαία της ΕΔΑ ( Ενωμένης Δημοκρατικής Αριστεράς) και αργότερα να οριστεί διευθυντής της εφημερίδες “ΑΥΓΗ”.

Η πολιτική στα χρόνια της μεταπολίτευσης

Μετά το τέλος της Χούντας ο Μανώλης Γλέζος ασχολήθηκε κυρίως με την πολιτική, καθώς στις βουλευτικές εκλογές του 1981 και του 1985, όπου η ΕΔΑ αποφάσισε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, ο Μανώλης Γλέζος εκλέχτηκε Βουλευτής στην Α’ εκλογική περιφέρεια Αθηνών και στην Β’ εκλογική περιφέρεια Πειραιώς αντίστοιχα. Στις 19 Ιουνίου 1985 ανεξαρτητοποιήθηκε από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Την 1η Ιανουαρίου 1987 παραιτήθηκε του βουλευτικού του αξιώματος. Το 1984 έγινε Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Στις βουλευτικές εκλογές του 2000 ήταν υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο του Συνασπισμού. Το 2002, διαμόρφωσε την πολιτική ομάδα Ενεργοί Πολίτες. Η πολιτική ομάδα σε συνεργασία με τον Συνασπισμό και άλλα μικρότερα κόμματα της Αριστεράς, μέσω του ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχε στις βουλευτικές εκλογές του 2004. Το 2002 εκλέχθηκε Νομαρχιακός Σύμβουλος Αθηνών>-Πειραιά της περιφέρειας Αττικής επικεφαλής του ανεξάρτητου συνδυασμού Ενεργοί Πολίτες συγκεντρώνοντας ποσοστό 11%. Την υποψηφιότητά του υποστήριξε ο Συνασπισμός,άλλες κινήσεις και σχήματα της Αριστεράς καθώς και ανένταχτοι του χώρου.

Εκεί ξεκίνησε στην ουσία και η συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ για την οποία ήταν στην επικαιρότητα τα τελευταία χρόνια και μέχρι το 2015. Εκλέχθηκε βουλευτής Επικρατείας με το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και Ευρωβουλευτής. Παρόλα αυτά, δεν δίστασε να εκφράσει τη διαφωνία του με την μετεκλογική στάση του κόμματος, όταν και γινόταν η περίφημη διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Ο Γλέζος κατηγόρησε το κόμμα για υποχώρηση από τις προεκλογικές δεσμεύσεις και δεν άργησε να αποτελέσει παρελθόν.