Άγιος Αγάπιος: Ο Άγιος από τη Γάζα με το μαρτυρικό θάνατο από τους Ρωμαίους

Ένας από τους πιο τραγικούς χαμούς που ποτέ δεν ξεχάστηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία
Ο Άγιος Αγάπιος τιμάται κάθε χρόνο στις 15 Μαρτίου από την Εκκλησία σύμφωνα με το εορτολόγιο, με τη γιορτή να αφορά τον ίδιο και τους «συν αυτώ μάρτυρες», γνωρίζοντας μαρτυρικό θάνατο με αποκεφαλισμό από τους Ρωμαίους.
Ο Άγιος Αγάπιος καταγόταν από την Γάζα της Φοινίκης, οι Άγιοι Αλέξανδροι από την Αίγυπτο, οι Άγιοι Διονύσιοι από την Τρίπολη της Φοινίκης, ο Άγιος Πλησίον από την Αίγυπτο, ο Άγιος Ρωμύλος από τη Διόσπολη και ο Άγιος Τιμόλαος από τον Πόντο.
Αυτοί, ενώ υπήρχε διωγμός, από πόθο για τον Χριστό, αφού έδεσαν τα χέρια τους, από μόνοι τους προσήλθαν στον ηγεμόνα της πόλεως των Καισαρέων που τότε βασάνιζε τους Χριστιανούς. Και αφού στάθηκαν ενώπιόν του, ομολόγησαν τους εαυτούς τους Χριστιανούς. Ο ηγεμόνας τους παρακάλεσε και τους απείλησε πολλές φορές, για να θυσιάσουν στα είδωλα, υποσχόμενος ότι θα δώσει δώρα και αξιώματα σε αυτούς, αν υπακούσουν η θα τους τιμωρήσει αν δεν αρνηθούν τον Χριστό. Επειδή όμως δεν μπόρεσε να τους πείσει να έλθουν προς το θέλημά του και να αρνηθούν την πατρώα ευσέβεια, τους βασάνισε σκληρά και τους αποκεφάλισε.
Έτσι παρέδωσαν τις Άγιες ψυχές τους στον Κύριο, στην Καισάρεια της Παλαιστίνης μεταξύ των ετών 284 – 305 μ.Χ.
Απολυτίκιον. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε
Αγάπη του Κτίσαντος, πεπυρσευμένος τον νούν, χορείαν συνήθροισας, πανευκλεών Αθλητών, Αγάπιε ένδοξε· όθεν συν τούτοις Μάρτυς, αριστεύσας νομίμως, ξίφει τον σον αυχένα, συν αυτοίς απετμήθης· μεθ’ ων αεί εκδυσώπει, δούναι ημίν άφεσιν.
Κοντάκιον. Ήχος β’. Τοις των αιμάτων σου
Ως αγαπήσας Χριστόν τον Θεόν ημών, των επιγείων απάντων ηλόγησε, Μαρτύρων χορός ο οκτάριθμος, και κεφαλάς εκτεμνόμενοι έκραζον· προσδέχου Οικτίρμον τους δούλους σου.
Μεγαλυνάριον
Πόθω τετρωμένοι τω θεικώ, ήλασθε προθύμως, προς αγώνας μαρτυρικούς, και ανδρειοφρόνως, αισχύναντες τον όφιν, τρυγάτε Αθλοφόροι, καρπόν αθάνατον.
Οι εκκλησίες… αλλάζουν: Πάνω από 3.500 ναοί γίνονται παμπ, πισίνες και τζαμιά
Η Βρετανία βιώνει μια εντυπωσιακή μεταβολή στις θρησκευτικές και πολιτιστικές της δομές, με αποτέλεσμα την εξαφάνιση και τον επαναπροσδιορισμό των εκκλησιών της χώρας. Από το 2011, πάνω από 3.500 εκκλησίες έκλεισαν, επισημαίνοντας ξεκάθαρα στην χώρα, την πτώση της προσέλευσης των πιστών στους ναούς και τη συνεχιζόμενη παρακμή της θρησκείας στη Βρετανία.
Εκκλησίες μετατρέπονται σε τζαμιά, ναοί και παμπ
Στο πλαίσιο αυτής της μεταβολής, αρκετές εκκλησίες βρίσκουν νέες χρήσεις, μετατρέπονται σε σπίτια, παμπ, νυχτερινά κέντρα, ακόμα και πισίνες. Το Ισλάμ επίσης δείχνει αύξηση, με αρκετές εκκλησίες να μετατρέπονται σε τζαμιά, καταδεικνύοντας τη διαρκή αλλαγή στη θρησκευτική σύνθεση της χώρας.
Στην πόλη του Λονδίνου, για παράδειγμα, η πρώην Εκκλησία του Αγίου Μάρκου στο Mayfair, η οποία διαθέτει εντυπωσιακή αρχιτεκτονική, φιλοξενεί σήμερα την αλυσίδα Mercato Metropolitano, έναν πολυτελή χώρο αγορών τροφίμων. Παρόμοιες μετατροπές παρατηρούνται σε διάφορες περιοχές της χώρας, με εκκλησίες να γίνονται παμπ ή νυχτερινά κέντρα, όπως το “The Duke and Rye” στο Chichester ή το “Halo Nightclub” στο Μπόρνμουθ.
Η μετατροπή παλαιών εκκλησιών σε τζαμιά δεν είναι ασυνήθιστο φαινόμενο, καθώς ο αριθμός των μουσουλμάνων στη Βρετανία αυξάνεται σταθερά. Ενδεικτικά, μια πρώην Εκκλησία των Μεταρρυθμιστών στο Γουότφορντ που έκλεισε το 2015, αγοράστηκε πρόσφατα από μουσουλμανική οργάνωση και προορίζεται για ανακαίνιση και μετατροπή σε τζαμί.
Αντίθετα, η Εκκλησία της Αγγλίας έχει προσπαθήσει να εμποδίσει τις μετατροπές σε άλλες περιπτώσεις, όπως στην περίπτωση της Εκκλησίας του Αγίου Ιωάννη του Ευαγγελιστή στο Χάνλεϊ, όπου προσπάθησε να αποτρέψει την αγορά και μετατροπή του κτιρίου σε τζαμί από μουσουλμανική κοινότητα. Παρόλα αυτά, οι μετατροπές συνεχίζονται, όπως συνέβη με την πρώην Μεθοδιστική Εκκλησία του Clayton Heights στο Μπράντφορντ, η οποία είναι έτοιμη να φιλοξενήσει μουσουλμανικές λατρείες.
Διαβάστε επίσης
Ο Sir Philip Rutnam, πρόεδρος του National Churches Trust, δήλωσε ότι το μέλλον των εκκλησιαστικών κτιρίων αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση για την πολιτιστική κληρονομιά της Βρετανίας, καθώς πολλά από αυτά κινδυνεύουν να καταρρεύσουν ή να κλείσουν οριστικά λόγω έλλειψης χρηματοδότησης και συντήρησης. Αναγκαία θεωρείται η ανάπτυξη ενός εθνικού σχεδίου προστασίας αυτών των ιστορικών κτιρίων, προκειμένου να παραμείνουν ανοιχτά για τις επόμενες γενιές και να συνεχίσουν να χρησιμοποιούνται με νέους τρόπους.