Οι δύο Μίμηδες παίζουν πια μπάλα στη γειτονιά των αγγέλων: Δομάζος και Παπαϊωάννου «έφυγαν» με απόσταση 22 μηνών

Μια ολόκληρη γενιά σπουδαίων ποδοσφαιριστών, που δοξάστηκαν και έγραψαν «χρυσές» σελίδες ιστορίας, αρχίζει δυστυχώς να μη βρίσκεται πια κοντά μας, με τον Μίμη Δομάζο να αποτελεί την πιο πρόσφατη περίπτωση.

Ο «Στρατηγός» του ελληνικού ποδοσφαίρου και του Παναθηναϊκού έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών, αφήνοντας μια τεράστια παρακαταθήκη στο άθλημα στην χώρα μας. Μόλις 22 μήνες πριν, δε, και συγκεκριμένα στις 15 Μαρτίου 2023, είχε πεθάνει ο Μίμης Παπαϊωάννου, σε μια άλλη μια τεράστια απώλεια για τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή του 21ου αιώνα, σύμφωνα με την IFFHS.

Οι δυο τους είχαν κοντραριστεί για 16 ολόκληρα χρόνια στις μεγάλες αθηναϊκές αναμετρήσεις του Παναθηναϊκού με την ΑΕΚ, ενώ τη σεζόν 1978-1979 υπήρξαν συμπαίκτες στην Ένωση, όταν αποφάσισε ο «Στρατηγός» για έναν χρόνο να αφήσει τους «πράσινους», ενώ φυσικά ήταν μαζί και στην Εθνική Ελλάδας. Οι δυο τους, πια, θα παίζουν μπάλα στη γειτονιά των αγγέλων και θα ανταμώσουν, για να θυμηθούν τις κορυφαίες τους στιγμές.

Από τις αλάνες των Αμπελοκήπων στο Γουέμπλεϊ

Ο Μίμης Δομάζος ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στις αλάνες της περιοχής δίπλα στο γήπεδο του Παναθηναϊκού και στα 13 του έβγαλε δελτίο στην Άμυνα Αμπελοκήπων, δηλώνοντας ψεύτικη ηλικία για να μπορεί ν’ αγωνίζεται. Σύντομα το όνομά του άρχισε ν’ ακούγεται στους ποδοσφαιρικούς κύκλους και προσέλκυσε τον ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού.

Η ανεπίσημη πρεμιέρα του Μίμη Δομάζου με τα πράσινα ως δεξί εξτρέμ έγινε σε φιλικό αγώνα εναντίον της ΑΕΚ (0-2) για το Κύπελλο των Χριστουγέννων, που διεξήχθη στις 26 Δεκεμβρίου 1958. To 1959 ο τότε προπονητής των «πρασίνων», Σβέτισλαβ Γκλίσοβιτς εισηγήθηκε την απόκτηση του και σε ηλικία 17 ετών ξεκίνησε να αγωνίζεται στον Παναθηναϊκό.

Στο «τριφύλλι» έκανε σπουδαία καριέρα και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων ποδοσφαιριστών που φόρεσαν τη φανέλα του αθηναϊκού συλλόγου. Στον Παναθηναϊκό αγωνίστηκε συνολικά σε 502 αγώνες πρωταθλήματος, επίδοση που τον κατατάσσει πρώτο σε συμμετοχές στην ιστορία των «πρασίνων».

Κορυφαία του στιγμή υπήρξε η συμμετοχή του στον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971 στο Γουέμπλεϊ, απέναντι στην κορυφαία ομάδα της εποχής στην Ευρώπη, τον Άγιαξ του Γιόχαν Κρόιφ.

Εκείνη τη χρονιά ψηφίστηκε δέκατος καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη, με πρώτο στη σχετική κατάταξη τον Γιόχαν Κρόιφ. Με τον Παναθηναϊκό κατέκτησε συνολικά 13 τίτλους και ήταν αρχηγός της ομάδας για περίπου 15 χρόνια. Τη διετία 1978-1980 αγωνίστηκε στην ΑΕΚ κατακτώντας ένα πρωτάθλημα. Το 1980 επέστρεψε στον Παναθηναϊκό με τη φανέλα του οποίου ήθελε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, καθώς ήταν και η ομάδα της καρδιάς του.

Συνολικά έχει καταγράψει 536 συμμετοχές στο πρωτάθλημα με Παναθηναϊκό και ΑΕΚ και βρίσκεται στην πρώτη θέση όλων των εποχών σε παρουσίες. Μάλιστα, παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει πλέον περισσότερα από 40 χρόνια, παραμένει στην κορυφή του σχετικού πίνακα. Με τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ κατέκτησε συνολικά 14 τίτλους.

Ο Μίμης Δομάζος, ήταν 50 φορές διεθνής με την Εθνική Ελλάδος και έχει σημειώσει 4 τέρματα, ενώ για αρκετά χρόνια είχε το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Το ντεμπούτο του με τη γαλανόλευκη φανέλα πραγματοποιήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1959 στο Γήπεδο Απόστολος Νικολαΐδης εναντίον της Δανίας.

Στις 11 Νοεμβρίου 1980 στο ίδιο γήπεδο διεξήχθη φιλικός αγώνας εναντίον της Αυστραλίας, στον οποίο τιμήθηκε για την πολυετή προσφορά του στο εθνικό αντιπροσωπευτικό συγκρότημα αλλά και στο ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα.

Στον συγκεκριμένο αγώνα χρίστηκε σκόρερ, γεγονός που τον καθιστά τον μεγαλύτερο σε ηλικία παίκτη που σκόραρε ποτέ με τη φανέλα της Ελλάδας (σε λιγότερο από τρεις μήνες θα συμπλήρωνε τα 39 του χρόνια). Την εποχή εκείνη ήταν δεύτερος σε συμμετοχές στην ιστορία της εθνικής Ελλάδας, πίσω από τον Μίμη Παπαϊωάννου.

Η τεράστια πορεία του Μίμη Παπαϊωάννου που τον έφερε… στην πόρτα της Ρεάλ

Με την Ένωση ο Μίμης Παπαϊωάννου αγωνίστηκε επί 17 συνεχείς περιόδους (1962-1979), πέτυχε 234 γκολ και μαζί της κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα Α΄ Εθνικής (1963, 1968, 1971, 1978, 1979) και τρία κύπελλα Ελλάδας (1964, 1966, 1978).

Επίσης, αναδείχθηκε δύο φορές πρώτος σκόρερ (1964, 1966) και ήταν βασικός συντελεστής σε δύο εντυπωσιακές πορείες της ομάδας το 1968-69 στο κύπελλο Πρωταθλητριών και το 1976-77 στο κύπελλο UEFA.

Τη χρονιά εκείνη μετέβη στις ΗΠΑ, όπου αγωνίστηκε για μια περίοδο στον Παγκύπριο Νέας Υόρκης ως παίκτης – προπονητής και κατάφερε να κατακτήσει το νταμπλ.

Παρ’ όλα αυτά, το 1965 ο Παπαϊωάννου βρέθηκε ένα βήμα πριν την μετακόμισή του στη Μαδρίτη για χάρη της Ρεάλ. Τα κατορθώματα του 22χρονου -τότε- άσου είχαν εντυπωσιάσει τους ανθρώπους της ισπανικής ομάδας, οι οποίοι και κινήθηκαν για την απόκτησή του.

Μάλιστα, η επιθυμία των «μερένγκες» έγινε ακόμη πιο έντονη, ύστερα από ένα φιλικό ανάμεσα στις δύο ομάδες στη Νέα Φιλαδέλφεια τον Μάιο εκείνου του έτους, το οποίο έληξε στο 3-3, με τον Παπαϊωάννου να σημειώσει τα δύο απ’ τα τρία γκολ του «Δικεφάλου».

«Στο δείπνο που έκανε η ΑΕΚ στην αποστολή της Ρεάλ, ήλθε ο Πούσκας και με γύρευε. Όταν πλησίασε στο τραπέζι μου, ίδρωσα. Τον κοιτούσα στα μάτια και δεν πίστευα ότι ο μεγάλος Φέρεντς Πούσκας μιλούσε σε μένα. Μου είπε ότι είμαι καλός παίκτης, ότι θα με πάρουν και μου έδωσε δύο συμβουλές.

Η πρώτη να είμαι ήρεμος, να τρώω και να κοιμάμαι καλά. Η δεύτερη να μάθω να παίζω χωρίς την μπάλα. Από τότε είχαν οι άνθρωποι κατά νου το ποδόσφαιρο που παίζει τώρα, πενήντα χρόνια μετά, η Μπαρτσελόνα.

Κίνηση χωρίς την μπάλα. Και σκέφτηκα εγώ ο πονηρός: Αν δεν την έχω εγώ την μπάλα, ποιος άλλος αξίζει να την έχει;», είχε αποκαλύψει σε συνέντευξη που παραχώρησε πριν μερικά χρόνια στην «Καθημερινή».

Τον Οκτώβριο του 1965 η Ρεάλ κατέθεσε μία μυθική πρόταση για τα δεδομένα της εποχής. Συγκεκριμένα, προσέφερε περίπου 4.000.000 δραχμές (τα ΜΜΕ της εποχής έκαναν λόγο για 4.500.00 δραχμές) στους διοικούντες την Ένωση και 750.000 δραχμές στον ποδοσφαιριστή.

Όμως, έλαβε την αρνητική απάντηση των ανθρώπων της ΑΕΚ, οι οποίοι δεν ήταν διατεθειμένοι να παραχωρήσουν τον καλύτερο ποδοσφαιριστή τους, ειδικά απ’ την στιγμή που υπήρχαν έντονες αντιδράσεις από τους φιλάθλους της ομάδας.

Η απόφαση στεναχώρησε ιδιαίτερα τον Παπαϊωάννου, ο οποίος έβλεπε την μεγαλύτερη ευκαιρία της ζωής του να πετιέται στον κάλαθο των αχρήστων. Αλλά, δεν ήταν έτοιμος να καταθέσει τόσο εύκολα τα… όπλα.

«Είχα έναν ξάδελφο από τη Θεσσαλονίκη που μιλούσε καλά ισπανικά. Γράψαμε μια επιστολή και τη στείλαμε στη Ρεάλ, λέγοντας πως αν με ήθελε, μπορούσα να πάω στην Ισπανία, να μην παίξω ένα χρόνο και να κάνω δελτίο μετά. Το επέτρεπαν αυτό οι κανονισμοί.

Η Ρεάλ μού απάντησε ότι αρχή της ήταν να μη χαλάει τις σχέσεις της με τις ομάδες. Αν με έδινε η ΑΕΚ, καλώς. Αν όχι, δεν θα προχωρούσε η μεταγραφή, όπως δεν προχώρησε. Δεν το μετάνιωσα πάντως», είχε αποκαλύψει.

Στην Εθνική Ελλάδας αγωνίστηκε από το 1963 έως το 1978, σημειώνοντας ρεκόρ συμμετοχών (61) και τερμάτων (21) για την εποχή εκείνη. Σήμερα, κατέχει την 5η θέση στον πίνακα των σκόρερ όλων των εποχών με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.

Εργάστηκε μερικά χρόνια ως επαγγελματίας λαϊκός τραγουδιστής στο πλευρό του Στέλιου Καζαντζίδη. Μάλιστα, ο Παπαϊωάννου τραγούδησε και τον ύμνο της ΑΕΚ, με τον Καζαντζίδη να γράφει τη μουσική.

Όταν ο ένας Μίμης… έδωσε το «10» στον άλλο

Ο παλαίμαχος άσος του Παναθηναϊκού, που έφυγε σήμερα από τη ζωή στα 83 του χρόνια, αγωνίστηκε για μία σεζόν στην Ένωση (1978-79) πριν κλείσει την τεράστια καριέρα του στην αγαπημένη του ομάδα, κατακτώντας και μαζί της το πρωτάθλημα Ελλάδας (το τελευταίο του).

Όπως είχε αποκαλύψει μάλιστα προ διετίας ο Μίμης Δομάζος, με αφορμή τον θάνατο του Μίμη Παπαϊωάννου: «Όταν πήγα στην ΑΕΚ, μου έδωσε και την φανέλα με το 10. Με τον Μίμη παίξαμε και αντίπαλοι και συμπαίκτες και στην Αμερική και στην Εθνική ομάδα. Με κάλεσε έναν μήνα και πήγα να παίξω εκεί. Το μεγαλείο του ήταν ότι, όταν πήγα στην ΑΕΚ αυτός φορούσε το 10. Ωστόσο, μου λέει “πάρε το και φόρα το εσύ. Ήμασταν δεμένοι. Στο γήπεδο μπορεί να σκοτωνόμαστε, άλλα όταν βγαίναμε έξω ήμασταν φίλοι».

Το «αντίο» του Δομάζου στον Παπαϊωάννου

Η σορός του Μίμη Παπαϊωάννου, όταν έφυγε από τη ζωή, τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδας στη Νέα Φιλαδέλφεια καλυμμένο με τη σημαία της ΑΕΚ. Σε κλίμα συγκίνησης, πλήθος ανθρώπων παρέστησαν για να πουν το τελευταίο «αντίο» στον θρύλο της ΑΕΚ, ανάμεσά στους οποίους ο Δημήτρης Μελισσανίδης, ο Κώστας Νεστορίδης, ο Νίκος Σαργκάνης, ο Ηλίας Ατματσίδης, ο Αντώνης Αντωνιάδης, ο Στέλιος Μανωλάς, ο Γιάννης Βούρος, ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, ο Λάμπης Νικολάου, ο Θωμάς Μαύρος, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Χρήστος Νικολόπουλος, η Μελίνα Αποστολάκη, ο Μίμης Δομάζος και η Πόπη Δομάζου, ο Κώστας Πρέκας και άλλοι.

Στεφάνια για να αποχαιρετήσουν τον θρύλο της ΑΕΚ έχουν στείλει, μεταξύ άλλων, ο υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λευτέρης Αυγενάκης, δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης, η ΠΑΕ Παναθηναϊκός, η ΠΑΕ Ολυμπιακός, η ΠΑΕ ΠΑΟΚ, ο πρόεδρος του Ολυμπιακού Βαγγέλης Μαρινάκης, ο πρώην προπονητής της ΑΕΚ Ντούσαν Μπάγεβιτς, η οικογένεια του Στέλιου Σεραφίδη.

«Με τον Μίμη παίξαμε και σαν συμπαίκτες και σαν αντίπαλοι. Μου έκανε εντύπωση, όταν πήγα στην ΑΕΚ μου έδωσε την φανέλα με τον αριθμό 10, καθώς την είχε τιμήσει πολύ. Νομίζω αυτός ο άνθρωπος άφησε σπουδαίο όνομα, Το ελληνικό ποδόσφαιρο φτώχυνε χωρίς τον Μίμη.»