«Δεν έβγαινα από το σπίτι μέχρι τα 28 μου» – Η εφαρμογή ψυχικής υγείας που στοχεύει την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ
«Ένιωσα μεγάλη πίεση»
Η National Coming Out Day (11 Οκτωβρίου) στοχεύει να υποστηρίξει τους ανθρώπους να εμφανιστούν ως LGBTQIA+, ανεξάρτητα από το στάδιο της ζωής τους. Παράλληλα δείτε την Queer ακτιβίστρια που χόρεψε ημίγυμνη επάνω σε καπό περιπολικού, γλείφοντας έναν σταυρό που κρατούσε (video)
Ο Jaron Soh, 31 ετών, δεν βγήκε μέχρι τα 28 του, κάτι που πιστεύει ότι είναι αργά, επειδή ήξερε από μικρός ότι ήταν ομοφυλόφιλος. Ως αποτέλεσμα αυτού, έχει αναπτύξει μια εφαρμογή ψυχικής υγείας, που ονομάζεται VODA, για να βοηθήσει άλλα άτομα LGBTQIA+ να συμβιβαστούν με τη σεξουαλικότητά τους και να κατανοήσουν περισσότερο τον εαυτό τους.
«Ήξερα ότι ήμουν ομοφυλόφιλος από πολύ μικρός πριν καν μάθω τι σημαίνει η λέξη «gay». από το περιβάλλον μου, είτε μέσω των ειδήσεων, των τηλεοπτικών εκπομπών ή των συνομιλιών μεταξύ των ενηλίκων γύρω μου, το «πραγματικό» εμένα δεν ήταν αποδεκτό, οπότε πέρασα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου κρύβοντας τη σεξουαλικότητά μου», παραδέχτηκε ο Jaron.
«Μεγαλώνοντας στη Σιγκαπούρη, μια πολύ συντηρητική κοινωνία, ένιωσα μεγάλη πίεση να συμμορφωθώ και να ταιριάξω σε αυτό που περίμενα από εμένα. Τελικά μετακόμισα στο Ηνωμένο Βασίλειο στα 21 μου για τις σπουδές μου και ζώντας εδώ με την ελευθερία να εξερευνήσω ποιος ήταν ο τελικός καταλύτης που με οδήγησε στο να βγω έξω. Μου πήρε πολύ χρόνο για να έρθω στους γονείς μου, τώρα είμαι 31, αλλά τους ήρθα μόνο όταν ήμουν 28», είπε.
Εκτός κοινωνίας λόγω της ομοφυλοφιλίας μου
Ο Jaron μοιράστηκε ότι ήταν “εκτός κοινωνικής” από τότε που ήταν στο πανεπιστήμιο, αλλά ανησυχούσε να μοιραστεί τη σεξουαλικότητά του με τους γονείς του, οπότε το κράτησε “κρυφό“.
Είπε: «Ήταν κάπως πιο εύκολο να το κάνω γιατί είχαν τη βάση τους στη Σιγκαπούρη όσο ήμουν στο Λονδίνο, δίνοντάς μου την ελευθερία να εξερευνήσω την ταυτότητά μου πιο ανοιχτά.
“Το να βγαίνω ήταν γεμάτο συναισθηματικά. Ένιωθα σαν να απελευθέρωσα επιτέλους ένα βάρος που κουβαλούσα για χρόνια, αλλά την ίδια στιγμή, ήμουν έκπληκτος από το πόσο εκτεθειμένος και ευάλωτος ένιωθα. Πάντα φανταζόμουν ότι έβγαινα στον εαυτό μου οι γονείς (οι τελευταίοι που δεν ήξεραν!) θα έφερναν άμεση ανακούφιση.
“Αλλά η πραγματικότητα ήταν πολύ πιο περίπλοκη, δεν μείωσε το άγχος και την υπερεπαγρύπνηση μου. Αντίθετα, αυτή η υπερεπαγρύπνηση ενάντια στο να «ανακαλυφθεί» μεταμορφώθηκε σε μια παρατεταμένη ανησυχία· έναν φόβο ότι μπορεί να αλλάξουν τον τρόπο που με έβλεπαν.
«Ειλικρινά, οι γονείς μου το βρήκαν πολύ δύσκολο στην αρχή. Ήταν πολύ για αυτούς να το επεξεργαστούν, αλλά με τον καιρό, και τώρα είναι πολύ καλύτερα από ό,τι περίμενα αρχικά.
“Δεν ήξερα ότι το να βγω έξω ήταν απλώς η αρχή ενός μεγαλύτερου ταξιδιού για μένα. Ήταν η αρχή όταν μπορούσα να εξερευνήσω ποιος πραγματικά είμαι, αντί για το ποιος πίστευα ότι οι άλλοι χρειάζονταν να είμαι.”
Ο Jaron είπε ότι όλοι «λαχταρούμε να μας αγαπούν και να μας αποδέχονται», αλλά «για πολλούς από εμάς, αυτή η αγάπη και η αποδοχή μπορούν να έρθουν σε βάρος της απόκρυψης του αληθινού μας εαυτού».
«Αλλά όταν πρέπει να κρύψεις ποιος είσαι για να γίνεις μέλος μιας οικογένειας ή κοινότητας, μπορεί να έχει τεράστιο αντίκτυπο στην ψυχική σου υγεία. », μοιράστηκε ο Jaron, λέγοντας ότι «τα LGBTQ+ άτομα έχουν διπλάσιες πιθανότητες από τους μη LGBTQ+ ομολόγους μας να αναπτύξουν παθήσεις ψυχικής υγείας».
Αλλά γιατί είναι αυτό; Ο Jaron εξήγησε: “Αυτό συμβαίνει συχνά επειδή πολλοί από εμάς δεν μπορούμε να ζήσουμε αυθεντικά, χωρίς τον φόβο της απόρριψης, των διακρίσεων ή ακόμα και της βίας. Επομένως, είναι σημαντικό να εργαστούμε για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας όπου όλοι νιώθουν ασφαλείς και αποδεκτοί, LGBTQ+ ή δεν.
«Δυστυχώς απέχουμε ακόμα πολύ από αυτήν την πραγματικότητα. Το είδαμε στον ηθικό πανικό του παρελθόντος με το Τμήμα 28 στο Ηνωμένο Βασίλειο και σήμερα, βλέπουμε παρόμοιες συζητήσεις και προκλήσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα που αντιμετωπίζει η τρανς κοινότητα.
“Ενώ ήμουν τυχερός που η οικογένειά μου με δέχτηκε γι’ αυτό που είμαι, πολλοί LGBTQ+ άνθρωποι δεν είναι τόσο τυχεροί. Εδώ η ιδέα της “επιλεγμένης οικογένειας” γίνεται τόσο σημαντική, μπορούμε να δημιουργήσουμε μια κοινότητα ανθρώπων που αγαπούν και αποδέχονται μας άνευ όρων, προσφέροντάς μας την υποστήριξη που μπορεί να μην είχαμε βρει αλλού».
Εφαρμογή που υποστηρίζει την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ
Όταν πρόκειται για τη δημιουργία της εφαρμογής του Jaron, ήθελε να το κάνει για να υποστηρίξει την κοινότητά του. Είπε: “Συνειδητοποίησα ότι οι περισσότερες εφαρμογές ψυχικής υγείας εκεί έξω δεν κατανοούν πραγματικά τη βιωμένη εμπειρία των LGBTQ+ ατόμων. Οι τυπικές εφαρμογές ψυχικής υγείας δεν ασχολούνται με θέματα όπως η εμφάνιση, η δυσφορία φύλου, η απόρριψη της οικογένειας ή η θεραπεία από διακρίσεις ή εκφοβισμό.
«Επίσης, δεν κατανοούν πλήρως τη βαθιά ντροπή που φέρουν πολλά άτομα LGBTQ+ και πώς αυτό μπορεί να εκδηλωθεί στις σχέσεις μας, είτε πρόκειται για τη σχέση μας με την οικογένεια, την αγάπη, τη δουλειά ή ακόμα και με το αλκοόλ.
“Κάθε μέλος της ιδρυτικής μας ομάδας αντιμετώπισε διαφορετικές προκλήσεις μεγαλώνοντας, αλλά όλοι έχουμε βιώσει το ίδιο τσίμπημα ντροπής. Για παράδειγμα, ο συνιδρυτής μου Kris μεγάλωσε κάτω από το Section 28 στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ ο επικεφαλής θεραπευτής μας Chris βγήκε ως τρανς και μη δυαδικό αργότερα στη ζωή.
“Ελπίζουμε ότι η Voda θα βοηθήσει τα άτομα LGBTQ+ να απελευθερώσουν τη ντροπή που κουβαλούσαν και να μάθουν ποιοι είναι πραγματικά, αντί για το ποιοι περιμένουν να είναι η κοινωνία. Η εφαρμογή μας διδάσκει θεραπευτικές τεχνικές βασισμένες σε τεκμήρια, όλες που αναπτύχθηκαν από μια ομάδα 7 ατόμων Διαπιστευμένοι LGBTQ+ ψυχοθεραπευτές Αν και ξεκινήσαμε ως μια μικρή ομάδα στο Ηνωμένο Βασίλειο, φιλοδοξούμε να προσεγγίσουμε εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο, ειδικά στις 65 χώρες όπου το να είσαι LGBTQ+ είναι ακόμα παράνομο.
