Κότσι στο πόδι: Μια παραμόρφωση που διορθώνεται – Η διάγνωση, η πρόληψη και η θεραπεία
Όλα όσα πρέπει να γνωρίζεται για μια από τις πιο συχνές παθήσεις στο πόδι
Το κότσι στο πόδι, γνωστό και ως «Βλαισός Μέγας Δάκτυλος», αποτελεί μια συχνή πάθηση, ιδιαίτερα στις γυναίκες, ανάμεσα σε άλλες πιθανές παθήσεις.
Πρόκειται για μια παραμόρφωση όπου το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού αποκλίνει προς τα έξω και περιστρέφεται γύρω από τον άξονά του. Παράλληλα, το πρώτο μετατάρσιο αποκλίνει προς το εσωτερικό, με την κεφαλή του να προβάλλει.
Πώς εμφανίζεται το κότσι στο πόδι
Η εμφάνιση του βλαισού μεγάλου δακτύλου αποδίδεται συχνά σε κληρονομική προδιάθεση. Επιπλέον, σε νεότερες ηλικίες, μια βασική αιτία είναι το ραιβό πρώτο μετατάρσιο. Πέρα από τους γενετικούς και ανατομικούς παράγοντες, η χρήση στενών παπουτσιών μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση. Τα υποδήματα με στενή μύτη ασκούν πίεση στο μεγάλο δάχτυλο, ωθώντας το να σχηματίσει γωνία προς τα έξω, πλησιάζοντας το δεύτερο δάχτυλο.
Με το πέρασμα της ηλικίας, η αύξηση του σωματικού βάρους σε συνδυασμό με τη χρήση ψηλοτάκουνων προκαλεί συχνά διεύρυνση του πρόσθιου τμήματος του ποδιού και διάσταση των μεταταρσίων. Αυτή η αλλαγή οδηγεί σε διαταραχή της κατανομής του βάρους, με αποτέλεσμα τη δημιουργία κότσι. Συχνά, η παραμόρφωση συνοδεύεται από εμφάνιση κάλων στο πέλμα, γεγονός που επιβαρύνει περαιτέρω τη λειτουργικότητα του ποδιού.
Η διάγνωση του βλαισού μεγάλου δακτύλου γίνεται μέσω κλινικής εξέτασης και ακτινογραφιών. Οι ακτινογραφίες χρησιμοποιούνται για τη μέτρηση της γωνίας που σχηματίζεται μεταξύ του πρώτου μεταταρσίου και της εγγύς φάλαγγας του μεγάλου δακτύλου. Μια φυσιολογική γωνία είναι κάτω από 15°, ενώ γωνίες άνω των 20° θεωρούνται παθολογικές. Γωνίες 45-50° υποδεικνύουν σοβαρή παραμόρφωση.
Η πρόληψη, η θεραπεία και η αποκατάσταση
Η πρόληψη του βλαισού μεγάλου δακτύλου περιλαμβάνει τη χρήση κατάλληλων υποδημάτων που δεν είναι πολύ στενά και την αποφυγή ψηλοτάκουνων. Έρευνες έχουν δείξει ότι η συχνή χρήση στενών, μυτερών παπουτσιών ή ψηλοτάκουνων στην ηλικία των 18-39 ετών μπορεί να παίξει κρίσιμο ρόλο στην ανάπτυξη αυτής της πάθησης στο μέλλον.
Η πρώτη επιλογή θεραπείας, ειδικά στις περιπτώσεις με πολύ μικρή παραμόρφωση είναι η συντηρητική θεραπεία. Γίνεται προσαρμογή των υποδημάτων για να βοηθήσει στην εξάλειψη της τριβής στο κότσι. Συστήνεται η χρήση παπουτσιών με πιο φαρδιά και βαθιά μύτη και η αποφυγή τακουνιών. Σε περίπτωση μεταταρσαλγίας μπορούν να χρησιμοποιηθούν ειδικοί πάτοι που βελτιώνουν τα συμπτώματα, ενώ επίσης ειδικοί νάρθηκες, που φοριούνται τη νύχτα, μπορούν να διορθώσουν τη θέση του μεγάλου δακτύλου.
Εάν αποτύχει η συντηρητική θεραπεία και δημιουργηθεί μεγάλη παραμόρφωση με έντονα ενοχλήματα, τότε καταφεύγουμε στη λύση της χειρουργικής θεραπείας. Έχει περιγραφεί μέχρι σήμερα μεγάλος αριθμός χειρουργικών μεθόδων για την αντιμετώπιση του βλαισού μεγάλου δακτύλου. Η επιλογή της μεθόδου εξατομικεύεται κάθε φορά αναλόγως του βαθμού παραμόρφωσης του μεγάλου δακτύλου και τις συνοδές παθήσεις. Σήμερα είναι πλέον δυνατή η εφαρμογή ελάχιστα επεμβατικών χειρουργικών μεθόδων με τη χρήση ειδικών μικρών εργαλείων και τη διενέργεια μικρών τομών στο δέρμα που έχουν σαν αποτέλεσμα την ταχύτερη αποκατάσταση του ασθενούς και το ιδανικότερο αισθητικό αποτέλεσμα. Η διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης κυμαίνεται από μισή έως 2 ώρες, αναλόγως της βαρύτητας της παραμόρφωσης καθώς και αν συνοδεύεται με προσβολή και των υπόλοιπων δακτύλων.
Διαβάστε επίσης
Τέλος, καλό είναι να τονιστεί ότι η χειρουργική θεραπεία επιλέγεται πάντα με γνώμονα την απαλλαγή του ασθενούς από τα συμπτώματα και όχι για κοσμητικούς λόγους, καθώς και ότι οι τεχνικές με laser χωρίς καθόλου τομές ελέγχονται για την αποτελεσματικότητα τους, ιδίως σε περιπτώσεις με μεγάλη παραμόρφωση.
Δεν απαιτείται νοσηλεία του ασθενούς στο νοσοκομείο και ο ασθενής εξέρχεται την ίδια ημέρα. Σε περιπτώσεις που έχει γίνει διόρθωση μεγάλης παραμόρφωσης του μεγάλου δακτύλου σε συνδυασμό με διορθωτικές επεμβάσεις και στα υπόλοιπα δάκτυλα είναι πιθανή η παραμονή για μια ημέρα στο νοσοκομείο.
Η μετεγχειρητική αποκατάσταση του ασθενούς περιλαμβάνει την άμεση φόρτιση του ποδιού συνήθως με τη χρήση βακτηριών για τις πρώτες 2 εβδομάδες και ειδικού υποδήματος για συνολικά 4-6 εβδομάδες, αναλόγως του μεγέθους της παραμόρφωσης που διορθώθηκε και αν χρειάστηκε να γίνει κάποια συμπληρωματική επέμβαση στα άλλα δάκτυλα του ποδιού.
