Εξωτερική ωτίτιδα: Η φλεγμονή που επηρεάζει τα παιδικά αυτιά μετά το καλοκαίρι – Τι να προσέχετε
Η υγρασία από τη θάλασσα και την πισίνα μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή
Καθώς το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του και τα παιδιά επιστρέφουν από τις διακοπές τους, ένα από τα πιο συχνά προβλήματα που παρατηρούν πολλοί γονείς είναι η εμφάνιση συμπτωμάτων που σχετίζονται με την εξωτερική ωτίτιδα. Η μόλυνση εμφανίζεται κυρίως μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, καθώς τα συμπτώματα χρειάζονται χρόνο για να εμφανιστούν.
Διαβάστε επίσης
Πρόκειται για μια κοινή καλοκαιρινή πάθηση, που συχνά αποκαλείται και «αυτί του κολυμβητή», καθώς συνδέεται άμεσα με την παρατεταμένη έκθεση του αυτιού στο νερό – είτε στη θάλασσα είτε στην πισίνα. Τα περιστατικά εξωτερικής ωτίτιδας αυξάνονται σημαντικά τους θερινούς μήνες, ιδίως στα παιδιά που κολυμπούν καθημερινά και δεν προσέχουν την υγιεινή και προστασία των αυτιών τους.
Τι είναι η εξωτερική ωτίτιδα
Η εξωτερική ωτίτιδα είναι φλεγμονή ή μόλυνση του έξω ακουστικού πόρου, δηλαδή του καναλιού που οδηγεί από το πτερύγιο του αυτιού έως το τύμπανο. Η αιτία είναι συνήθως βακτηριακή, αν και σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να οφείλεται και σε μύκητες.
Η υγρασία που παγιδεύεται στο αυτί από το νερό δημιουργεί τις ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη μικροβίων. Μικροτραυματισμοί από μπατονέτες ή άλλες ακατάλληλες πρακτικές καθαρισμού αυξάνουν ακόμη περισσότερο τον κίνδυνο.
Ποια είναι τα συμπτώματα της μόλυνσης
Τα συμπτώματα της εξωτερικής ωτίτιδας εμφανίζονται συνήθως λίγες ημέρες μετά την έκθεση στο νερό και μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Πόνο στο αυτί, ο οποίος συχνά επιδεινώνεται όταν αγγίζεται ή τραβιέται το πτερύγιο
- Φαγούρα στο εσωτερικό του αυτιού
- Ερυθρότητα και πρήξιμο στον έξω ακουστικό πόρο
- Έκκριση υγρού (ορώδους ή πυώδους)
- Μερική μείωση της ακοής (λόγω φλεγμονής και υγρού στο αυτί)
- Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να υπάρχει πυρετός ή και πρησμένοι λεμφαδένες κοντά στο αυτί
Πώς γίνεται η διάγνωση κα ποια είναι η θεραπεία
Η διάγνωση γίνεται από παιδίατρο ή ωτορινολαρυγγολόγο με κλινική εξέταση. Συνήθως, ο γιατρός χρησιμοποιεί ωτοσκόπιο για να εξετάσει τον έξω ακουστικό πόρο και να εντοπίσει τυχόν ερυθρότητα, πρήξιμο ή εκκρίσεις. Δεν απαιτούνται συνήθως άλλες εξετάσεις, εκτός αν υπάρχει υποψία επιπλοκών ή υποτροπής.
Η θεραπεία της εξωτερικής ωτίτιδας εξαρτάται από τη βαρύτητα της λοίμωξης. Στις περισσότερες περιπτώσεις χορηγούνται τοπικά αντιβιοτικά ή αντιμυκητιασικά σε μορφή σταγόνων, που εφαρμόζονται απευθείας στο αυτί για 7 έως 10 ημέρες. Εάν υπάρχει πόνος, μπορεί να δοθεί και κάποιο αναλγητικό ή αντιφλεγμονώδες σιρόπι. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, ίσως χρειαστεί και από του στόματος αντιβίωση. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας είναι απαραίτητο να αποφεύγεται η επαφή του αυτιού με το νερό.
Μέτρα πρόληψης
Για την πρόληψη, είναι σημαντικό μετά το κολύμπι τα παιδιά να στεγνώνουν καλά τα αυτιά τους, χωρίς να χρησιμοποιούν μπατονέτες, και να αποφεύγουν την είσοδο βρώμικου ή μολυσμένου νερού στα αυτιά. Αν κάποιο παιδί έχει ευαισθησία ή ιστορικό υποτροπιαζουσών ωτίτιδων, ίσως χρειαστεί η χρήση ειδικών ωτοασπίδων κατά την κολύμβηση.
Η εξωτερική ωτίτιδα, αν και συχνή και ενοχλητική, αντιμετωπίζεται εύκολα αν διαγνωστεί εγκαίρως και ακολουθηθεί σωστά η θεραπεία. Είναι σημαντικό οι γονείς να αναγνωρίζουν τα πρώτα σημάδια και να απευθύνονται στον παιδίατρο, ώστε να αποφευχθούν τυχόν επιπλοκές.
