«Λύγισε» on air ο Χάρης Χριστόπουλος: «Έβλεπα παιδιά σκελετωμένα να τα τρώνε οι μύγες»
«Το συνειδητοποίησα κάπου εκεί στα 25 μου, ήταν μια λύτρωση για μένα, γιατί τα συζητήσαμε όλα και μου ζήτησε συγγνώμη»
Καλεσμένος στην εκπομπή Weekenders το πρωί του Σαββάτου (24/5) βρέθηκε ο Χάρης Χριστόπουλος. Σε μια ειλικρινή συζήτηση με τους δύο παρουσιαστές, ο φωτογράφος μοιράστηκε στιγμές από την προσωπική και επαγγελματική του πορεία.
Συγκινήθηκε βαθιά, φτάνοντας ακόμη και σε δάκρυα, όταν αναφέρθηκε σε ένα ταξίδι που είχε πραγματοποιήσει πριν από χρόνια στην Αφρική, ενώ μίλησε για τη σχέση του με τον πατέρα του.
«Δεν μπορούσε να δώσει αγάπη, γιατί δεν πήρε»
«Πήρα αγάπη από τη μάνα μου, αλλιώς θα είχα καταλήξει στη Βερανζέρου σε κανένα πεζοδρόμιο. Ο πατέρας για τα αγόρια είναι τεράστιο κεφάλαιο. Η μάνα είναι η φωλιά αλλά ο πατέρας είναι το σύμβολο. Ο πατέρας μου είχε μια περίεργη ζωή, ήταν καλλιτέχνης και έλειπε χρόνια στο εξωτερικό. Δεν μπορούσε να δώσει αγάπη, γιατί δεν πήρε», εξομολογείται σε νέα συνέντευξή του ο Χάρης Χριστόπουλος.
«Το συνειδητοποίησα κάπου εκεί στα 25 μου, ήταν μια λύτρωση για μένα, γιατί τα συζητήσαμε όλα και μου ζήτησε συγγνώμη. Ο πατέρας μου ήταν πια το παιδί μου και η μάνα μου το κοριτσάκι μου. Εγώ τους αγκάλιαζα, τους πήγαινα δώρα, τους πήγαινα στους γιατρούς και αυτό είναι το φυσικό. Εσύ γίνεσαι ο προστάτης τους», τονίζει ο γνωστός φωτογράφος χωρίς να μπορέσει να συγκρατήσει τα δάκρυά του.
«Καλύτερα να μην υπάρχουν, είναι σκληρό αυτό που λέω»
«Θυμάμαι το ’87 ήμουν στη Γκάνα. Είχα πάει για φωτογράφηση με κάτι Αμερικανίδες μοντέλα και περνάγαμε από κάτι χωριά, μια εικόνα τρομερή. Όταν είδα κάτω από ένα δέντρο μια γυναίκα σκελετό και να ‘χει πέντε παιδιά και να τα τρώνε οι μύγες… λέω τι είναι αυτό το πράγμα; Δώστε μου κάτι να τους λυτρώσω, αυτό δεν είναι ζωή. Παιδιά σκελετωμένα να τα τρώνε οι μύγες, σαν τα ψοφίμια», περιγράφει στη συνέχεια ο Χάρης Χριστόπουλος εξαιρετικά συγκινημένος.
«Πατέρας δεν υπάρχει φυσικά, όλη μέρα πίνουν μπαταρίες ή οινόπνευμα ή βενζίνη. Τι παιδιά είναι αυτά; Δεν μπορούν να σωθούν αυτοί οι άνθρωποι, δεν υπάρχει λύτρωση. Καλύτερα να μην υπάρχουν, είναι σκληρό αυτό που λέω. Είναι η μισή Αφρική έτσι», καταλήγει ο Χάρης Χριστόπουλος με δάκρυα στα μάτια.
