Εξομολόγηση Βασίλη Ζούλια: «Δεν ήθελα ούτε να γυρίσω πίσω σε αυτό που ζούσα ούτε να μπω στη φυλακή κι έτσι έπεσα στο κενό»
Η σύλληψη, η απόπειρα αυτοκτονίας και το διαζύγιο των γονιών του
Καλεσμένος στην εκπομπή «Καλύτερα Αργά» με την Αθηναΐδα Νέγκα βρέθηκε ο καταξιωμένος σχεδιαστής μόδας Βασίλης Ζούλιας ο οποίος, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στα παιδικά του βιώματα, στον εθισμό του στις ουσίες, στην απόπειρα αυτοκτονίας, αλλά και στη θεραπευτική του πορεία, που μετρά πλέον περισσότερα από τριάντα χρόνια.
Η συνέντευξη του Βασίλη Ζούλια στο Καλύτερα Αργά
Αρχικά, μίλησε για την απόπειρα αυτοκτονίας του, τον Φεβρουάριο του 1988, στην οποία προχώρησε όταν συνελήφθη για ναρκωτικά, ενώ μόλις είχε δει την μητέρα του.
«Τότε ο νόμος περί ναρκωτικών ήταν ίδιος για τους χρήστες και τους εμπόρους, δεν υπήρχε διαχωρισμός. Μου έβαλαν τις χειροπέδες για να οδηγηθώ στον Κορυδαλλό και ο αστυνομικός με λυπήθηκε – “άντε να χαιρετήσει τη μαμά του” – και μου έβγαλε τις χειροπέδες για να χαιρετήσω τη μητέρα μου. Και όπως ήταν το αίθριο κι εγώ χωρίς χειροπέδες – επειδή είχα πει μπαίνοντας ότι “θα φύγω από εκεί αν συμβεί κάτι με σκοπό να πεθάνω” – δεν ήθελα ούτε να γυρίσω πίσω σε αυτό που ζούσα, ούτε να μπω στη φυλακή. Η διέξοδος ήταν ο θάνατος.
Έφυγα από τα χέρια της μητέρας μου και έπεσα στο κενό. Κατάπια τη γλώσσα μου και έσπασα τη μύτη μου, είχα εσωτερική αιμορραγία. Βρέθηκε ένας γιατρός εκεί, που κατάφερε και έβαλε το χέρι του στο στόμα μου, τράβηξε τη γλώσσα μου και μου έσωσε τη ζωή. Αν περνούσαν 3 λεπτά, θα είχα πεθάνει. Όταν άνοιξα τα μάτια μου, το πρώτο που αναρωτήθηκα είναι γιατί ζω ακόμη. Είχα κάνει και άλλες απόπειρες».
«Οι ανακριτές ήρθαν στον Ευαγγελισμό, όπου κρατούμουν, και μου ζήτησαν συγγνώμη. Ο εθισμός είναι μια σοβαρή ασθένεια και αντιμετωπίζεται με θεραπεία. Πιστεύω πως μια ανώτερη δύναμη με προστάτευσε, με βοήθησε να ζήσω, είχε άλλο πλάνο για τη ζωή μου. Πολύ συχνά εύχομαι να συγχωρεθεί η αχαριστία μου προς τη ζωή. Θέλω να μιλάω για όσα πέρασα με τις ουσίες, να μεταφέρω ένα μήνυμα σε όποιον πιστεύει πως δεν μπορεί να τα καταφέρει».
«Μια εθισμένη προσωπικότητα δεν περνάει καλά, η αίσθηση του τέλους αυτού του μαρτυρίου ήταν έντονη. Βρίσκομαι σε μία, ας πούμε, μορφή θεραπείας τα τελευταία 32 χρόνια, που είμαι σε αποχή από αλκοόλ και ναρκωτικά. Ήμουν ένα παιδί που είχε παραμεληθεί κάπως στην παιδική ηλικία. Έχω μιλήσει με τη μητέρα μου. Η μητέρα μου ήταν βράχος δίπλα μου, μια γυναίκα άξια. Ήταν η μόνη που πίστευε πάντα σε μένα και ότι θα τα καταφέρω. Έχω δει τη μητέρα μου να κοιμάται στο χαλί για να έχω όλο το κρεβάτι και να με στηρίζει».
Σε άλλο σημείο αποκάλυψε για τα παιδικά του χρόνια και την οικογένειά του: «Ήμουν ένα παιδί που είχε παραμεληθεί κάπως στην παιδική ηλικία. Έχω μιλήσει με τη μητέρα μου. Η μητέρα μου ήταν βράχος δίπλα μου, μια γυναίκα άξια. Ήταν η μόνη που πίστευε πάντα σε μένα και ότι θα τα καταφέρω. Έχω δει τη μητέρα μου να κοιμάται στο χαλί για να έχω όλο το κρεβάτι και να με στηρίζει».
Όσον αφορά στο διαζύγιο των γονιών του, ανέφερε συγκινημένος: «Είχα μία στεναχώρια που χώρισαν οι γονείς μου, έβλεπα τις άλλες οικογένειες και ήθελα κι εγώ έναν μπαμπά δίπλα μου. Τον πατέρα μου δεν του το είπα για πολλά χρόνια, αλλά έχουν φτιάξει οι σχέσεις μας τα τελευταία χρόνια. Είμαι 62, ο πατέρας μου 87 και πρόσφατα φάγαμε μαζί και συνειδητοποιήσαμε ότι δεν είχαμε καθίσει ποτέ σε ένα τραπέζι μαζί. Η μητέρα μου ποτέ δεν με δηλητηρίασε για τον πατέρα μου».
