Ξεσπάθωσε η Τζόυς Ευείδη: «Ο Δαλιανίδης ήταν Αδόλφος Χίτλερ – Μας έκανε…»

Όσα αποκάλυψε για τη συνεργασία τους στο «Ρετιρέ»
Συνέντευξη στο περιοδικό Λοιπόν έδωσε η Τζόυς Ευείδη. Η ηθοποιός, μίλησε μεταξύ άλλων για τη συνεργασία με τον Γιάννη Δαλιανίδη στο «Ρετιρέ», με αφορμή τις επαναλήψεις της σειράς στο MEGA.
Ισχύει ότι ο Δαλιανίδης ήταν τόσο αυστηρός που ακόμη και πρωταγωνιστές είχαν βάλει τα κλάματα;
«Εγώ δεν είχα βάλει ποτέ τα κλάματα, ήμουν από τους πολύ τυχερούς και ανθεκτικούς. Είμαι λίγο μαύρο σκυλί (γέλια). Προτιμώ να κλαίω ιδιωτικώς, αν είναι να κλάψω. Ο Δαλιανίδης πράγματι ήταν πολύ απαιτητικός στη δουλειά, ήταν ο Αδόλφος Χίτλερ. Σαν άνθρωπος όμως ήταν γλύκα», απαντά η Τζόυς Ευείδη.
«Μπορούσες να τους πεις ό,τι θέλεις, όμως το αποτέλεσμα σου έπρεπε να ήταν άρτιο, τα λόγια σου να είναι μαθημένα και να στροφάρεις γρήγορα σ’ αυτό που θα σε βάλει να κάνεις. Γιατί δεν σε έβαζε να κάνεις εύκολα πράγματα.
Για έναν νέο ηθοποιό δεν είναι εύκολο να κάνει 532 κινήσεις, να λέει το κείμενο του και να τρώει κιόλας. Του χρωστάω πάρα πολλά, γιατί νομίζω την μισή τηλεόραση την έμαθα από τον Γιάννη», συμπληρώνει η ηθοποιός για τον αείμνηστο σκηνοθέτη.
Κρίμα που δεν είδαμε το τέλος σε μια σειρά που έγραψε ιστορία…
«Ναι, γιατί τότε έγιναν οικονομικές ανακατωσούρες και να μην στα πολυλογώ, ούτε μισό ένσημο δεν έχουμε από το «Ρετιρέ». Κήρυξε πτώχευση η παραγωγή της σειράς και δεν πήραμε τίποτα. Δυστυχώς, συμβαίνουν αυτά στο επάγγελμα», σχολιάζει η Τζόυς Ευείδη.
Τζόυς Ευείδη: «Δεν έβγαλα ποτέ λεφτά σε αυτή τη βρωμοδουλειά – Αν είχα παιδί δε θα ήθελα…»
Η Τζόυς Ευείδη βρέθηκε στην εκπομπή «Καλύτερα Αργά» ως καλεσμένη και μίλησε για αρκετά ζητήματα από την προσωπική της ζωή, όπως και την απόφαση να ακολουθήσει καριέρα στην υποκριτική.
Η ηθοποιός σε μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη μίλησε για όλους και για όλα, αναφερόμενη σε προηγούμενη περίπτωση για το ρόλο του έρωτα στη ζωή της.
Η εξομολόγηση της Τζόυς Ευείδη
«Είχα δύο μαμάδες, ήμουν πολύ τυχερή σε αυτή τη ζωή. Ήταν πολύ διευρυμένη και διαφορετική η ζωή μου. Είχαμε πολλά μέλη σε αυτή την οικογένεια που ήταν σταθεροί φίλοι των γονιών μου. Ήταν σαν κοινόβιο. Πολλή εξωστρέφεια, πολύ γλέντι. Θυμάμαι μόνο γελαστά τα παιδικά μου χρόνια.
Δεν θυμάμαι να μου έχει μείνει κάτι στενάχωρο. Δεν θυμάμαι κάτι σκούρο στα παιδικά μου χρόνια. Άμα είναι ηλίθιος κάποιος σαν εμένα πιστεύει ότι η φωτεινή πλευρά θα υπάρχει για πάντα στη ζωή. Είναι ένα βαθύτατο κόμπλεξ, δεν είναι χιούμορ που “υποτιμάω” τον εαυτό μου.
Μικρή δεν πήρα ποτέ το “μπράβο” και για αυτό το λέω στα σκυλιά μου. Ευτυχώς είχα φαν κλαμπ τον μπαμπά μου που κρατούσε τα ίσα», είπε αρχικά η Τζόυς Ευείδη.
Και συνέχισε: «Ο μπαμπάς μου με ρώτησε μια φορά για την υποκριτική “μπορείς να το κάνεις καλά;” και του είπα με αυτοπεποίθηση “ναι”. Τέτοιο βούρλο ήμουν τότε. Είναι καλό να είσαι λίγο βούρλο όταν είσαι μικρός, δεν γίνεται. Είναι καλό να έχεις την αυτοπεποίθηση του καινούργιου και να μην πας με τρόμο! Τα ταλέντα εγώ τα ακούω βερεσέ. Τι σημαίνει ταλέντο;
Τόσα χρόνια που πληρώνω τους λογαριασμούς από αυτή τη δουλειά είναι θαύμα. Είναι βρωμοδουλειά! Αν είχα παιδί, δεν θα ήθελα να γίνει ηθοποιός. Είναι μια δουλειά πολύ βασανιστική, δεν θα την προτείνω. Δεν είχα κάνει ακόμη τηλεόραση όσο δούλευα σερβιτόρα! Εγώ ήμουν από τη γενιά την τυχερή που άνοιγαν τα πράγματα, γινόντουσαν ωραίες δουλειές. Η τηλεόραση ήταν πολύ ρομαντική στα ’90s. Δεν έχω καλοπληρωθεί. Δεν είμαι από αυτούς που έχουν βγάλει λεφτά ή έχω κρατήσει στην άκρη. Τα κάνω μαντάρα όταν μιλάω για οικονομικά! Ήθελα σαν τρελή να έχω μάνατζερ. Συνήθως στην τηλεόραση ήμουν με δουλειές με πολύ κόσμο που δεν μπορούσαν να υπάρχουν μεγάλα κασέ. Δεν είμαι καθόλου από αυτούς που έβγαλα λεφτά. Έζησα άνετα ένα διάστημα αλλά δεν έβγαλα λεφτά!
Ο κόσμος μου μιλάει στον κόσμο και ένας τύπος μου λέει “Γεια σου ρε Ευείδη, γέρασες και εσύ”. Με στεναχώρησε και του λέω “Ευτυχώς δεν πέθανα!”. Δεν με ενοχλεί το σχόλιο, με ενοχλεί που δεν έχω τις ίδιες αντοχές. Έχει πολλά κέρδη το γήρας. Όπως για παράδειγμα, δεν ξοδεύεσαι.
Σου λένε στην παρέα “πάμε μπουζούκια;” και λες “ποτέ”. Με ενθουσιασμό πάω σπίτι μου πολύ, να ταΐσω τις αδέσποτες γάτες της γειτονιάς μου. Μου αρέσει να βλέπω καμιά παράσταση που και που. Γενικά είμαι του σπιτιού!».