Ξέσπασε η Μιμή Ντενίση για την παράσταση της Λένας Κιτσοπούλου - «Έχουμε άπειρους χώρους για πειράματα. Όχι όμως την Επίδαυρο»
«Θέλουμε την Επίδαυρο να παραμείνει ένας ιερός χώρος»
Μετά της αντιδράσεις που προκλήθηκαν για τη θεατρική παράσταση “Σφήκες” που παρουσίασε η Λένα Κιτσοπούλου στην Επίδαυρο, ένας νέος “πόλεμος” άνοιξε στα social media με αφορμή τη “Μήδεια” του Γερμανού σκηνοθέτη Φρανκ Καστρόφ.
Θέση για τον ντόρο γύρω από τις παραστάσεις στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου πήρε η Μιμή Ντενίση μέσα από τα social media το βράδυ της Πέμπτης 27/7.
Η δημοφιλής πρωταγωνίστρια πήρε σαν αφορμή τα πολυσυζυτημένα αποτελέσματα της Λένας Κιτσοπούλου και του Φρανκ Καστόρφ στο θέατρο της Αργολίδας.
Η ίδια μάλιστα, αναφέρθηκε σε όλους όσους υποστηρίζουν τους πειραματισμούς και τους νεοτερισμούς στον εν λόγω χώρο γράφοντας: «Οι μέρες είναι βαριές και δύσκολες. Ο θάνατος των δυο παιδιών που πέθαναν για να σώσουν ανθρώπους, ο κόσμος που χάνει σπίτια, κόπους και ελπίδες, ο τουρισμός που φεύγει και τόσα αλλά μαύρα. Κι όμως η μάχη γίνεται για την Επίδαυρο. Μεταξύ μας, εδώ είμαι εναντίον του κανιβαλισμού οποιουδήποτε ανθρώπου. Εναντίον της μείωσης της ελευθερίας οποιουδήποτε καλλιτέχνη… αλλά… το βασικό είναι να πάρουμε μια απόφαση κρατούντες, καλλιτέχνες και κοινό.
Θέλουμε την Επίδαυρο να παραμείνει ένας ιερός χώρος που παρουσιάζει στην διεθνή κοινότητα την Αρχαία γραμματεία; Θέλουμε να διατηρήσουμε κάποιες παραδόσεις; Γιατί γενικά τις έχουμε καταργήσει; Δεν είμαι υπέρ των μουσειακών παραστάσεων. Αλλά «εκσυγχρόνιζω τους μεγάλους τραγικούς» σημαίνει πως έχω το ταλέντο να πάρω τα σπουδαία αιώνια κείμενα τους, που στέκουν σε κάθε εποχή, να τα ανεβάσω με καινούργια αισθητική, μουσική, ερμηνευτικό τρόπο. Όχι να πάρω τα κείμενα για να τα πειράξω, αλλάξω, προσθέσω κείμενα άλλων και να πειραματιστώ. Όποτε;;
Έχουμε άπειρους χώρους για πειράματα. Όσο ακραία και να είναι, για μένα κάτι προσφέρουν. Όχι όμως στην Επίδαυρο. Εκτός και αν αποφασίσουμε πως θα είναι χώρος ακραίου πειραματισμού. Αλλά τότε δεν υπάρχει τέλος. Γιατί άλλοι θεωρούν κιτς τα ακραία μοντερνιστικα ανεβάσματα που γίνονται, άλλοι θεωρούν κιτς τα ακραία τηλεοπτικό επιθεωρησιακά. Άκρη δεν βγαίνει έτσι. Σπουδαία η δουλειά του Γερμανού σκηνοθέτη για όσους την γνωρίζουν. Δεν θεωρείται βέβαια mainstream ούτε στην χώρα του. Γιατί, αν δω τους ηθοποιούς μέσω οθόνης τώρα, γιατί όχι και ένα ροκ συγκρότημα που διασκευάζει την Αντιγόνη.
Άρα το ερώτημα είναι ένα. Τι θέλουμε να αντιπροσωπεύει η Επιδαύρος; Είμαστε στα μάτια της υφηλίου σημαντικοί για τους νεωτερισμούς μας; Η μοναδικοί για τους αρχαίους ποιητές μας που τους δίνουν έμπνευση για να κάνουν εκείνοι νεωτερισμούς;» κατέληξε η Μιμή Ντενίση.
Στην αντεπίθεση η Λένα Κιτσοπούλου: Απαντά πρώτη φορά μετά τις αντιδράσεις για την πολυσυζητημένη παράσταση «Σφήκες»
Μετά τις αντιδράσεις που προκάλεσε η διασκευή της για την πολυσυζητημένη παράσταση «Σφήκες» στην Επίδαυρο, η Λένα Κιτσοπούλου περνά στην αντεπίθεση και απαντά πρώτη φορά στα αρνητικά σχόλια.
Μιλώντας στη Βιολέτα Φωτιάδη και στην εφημερίδα Μακεδονία, η γνωστή σκηνοθέτιδα επεσήμανε πως «είναι γεμάτη Σφήκες η ζωή μας. Είναι όλοι αυτοί που κακιώνουν και καταδικάζουν μέσα στα social».
«Είναι ένα τελείως καινούργιο έργο οι δικοί μου Σφήκες, το οποίο όμως κρατάει τους βασικούς ήρωες, τον πατέρα και τον γιο, όπως και τους δύο φύλακες, αλλά θεωρώ ότι έχει και πάρα πολλά στοιχεία του Αριστοφάνη, όπως την παράβαση, στην οποία κράτησα την δική του θεματολογία απόλυτα, το κεντρί προς τους θεατές που δεν τον ψήφισαν, προς το κοινό που δεν το βολεύει να ακούει την αλήθεια, τα βέλη προς τους δικούς μου “Κλέωνες”, τους σημερινούς και το θέμα της νιότης και του γήρατος, το οποίο πήρα πάνω μου για να μιλήσω και προσωπικά για μένα, για τις δικές μου δυνάμεις και ως άνθρωπος και ως δημιουργός του έργου.
Έχουμε φτιάξει και εμείς έναν μανιακό δικομανή πατέρα, έχουμε μεταφέρει το δικαστήριο της Ηλιαίας στο σύμπαν των σημερινών λαϊκών δικαστηρίων και έχουμε έναν άνθρωπο για χορό, έναν Σφήκα μόνο, ενώ όλοι οι υπόλοιποι είναι ρόλοι, είναι η κοινωνία των σημερινών σφηκών που είναι μία μάνα, ένας αστυνομικός, ένας γιος, ένας πατέρας, ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος που αυτοβαφτίζεται κριτής, δικαστής, δικηγόρος, λέει τη γνώμη του, επιβάλλει τη γνώμη του, κακοποιεί, κατηγορεί, εγκληματεί.
Προσπάθησα πέρα από τον πατέρα να φτιάξω μια κοινωνία ανθρώπων σημερινών, η οποία γεννάει τον κακοποιητή πατέρα, τον κακοποιητή πολιτικό, τον φαλλοκράτη, τον φασίστα, τον εθνικιστή», ανέφερε η Λένα Κιτσοπούλου.
Όσον αφορά στα αρνητικά σχόλια, η Λένα Κιτσοπούλου ανέφερε:
«Ο άνθρωπος κατά τη γνώμη μου έχει μηδενική εξέλιξη μέσα στην ιστορία, πλην των εξαιρέσεων. Στη χώρα μας νομίζω βασιλεύει αυτή τη στιγμή ο άνθρωπος του καναπέ που με ένα κινητό στο χέρι αισθάνεται τουλάχιστον πρόεδρος του Αρείου Πάγου».
«Είναι γεμάτη Σφήκες η ζωή μας. Είναι όλοι αυτοί που κακιώνουν και καταδικάζουν μέσα στα social, είναι αυτοί που έχουνε γνώμη για όλα, που μισούν και κατακρίνουν, ενώ οι ίδιοι είναι οι χειρότεροι φασίστες.
Σφήκα είναι ο φθόνος που δεν αφήνει τον άνθρωπο να κοιμηθεί το βράδυ γιατί του φταις εσύ που δεν σε ξέρει καν. Σφήκες είναι οι άνθρωποι που νομίζουν πως παίρνουν αξία, ψάχνοντας να βρουν κάτι κακό στον άλλον, είναι οι άνθρωποι χωρίς φως, χωρίς ύπαρξη, το σύστημα όλο είναι μία Σφήκα, είναι η διαπλοκή, η διαφθορά, είναι το φακελάκι, είναι αυτός που γίνεται υποχείριο του οποιουδήποτε για να ανέλθει, η ανθρώπινη φύση είναι μία τεράστια Σφήκα».