Αγόρασε αυτή τη ντομάτα από το σούπερ μάρκετ - 2 μέρες μετά είδε να βγαίνει από μέσα...
Απίστευτο κι όμως αληθινό!
Όταν αυτή η γυναίκα επισκέφθηκε το πλησιέστερο σούπερ μάρκετ για να αγοράσει λαχανικά και συγκεκριμένα ντομάτες σίγουρα δεν περίμενε πως λίγο καιρό μετά θα γινόταν viral. Τι συνέβη όμως;
Ο χρήστης του Facebook ανέβασε αυτή τη φωτογραφία και προκάλεσε... χαμό! Όμως αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που μια φωτογραφία από μια ντομάτα προκαλεί χαμό στο διαδίκτυο, δείτε εδώ τι βρήκε ένας άλλος άντρας μέσα σε μια ντομάτα.
Συγκεκριμένα έγραψε…
Ντομάτες που αγόρασα από γωστή αλυσίδα Super Market πριν από πέντε μέρες περίπου…Κράτησα μία για να την φωτογραφίσω και τις υπόλοιπες φυσικά τις πέταξα…Αυτό, δεν το είχα ξαναδεί…..Γνωρίζει κάποιος γιατί έβγαλαν… φύτρες;;;
Η απάντηση είναι ότι η ντομάτα αυτή ούτε ορμόνες έχει ούτε τερατογένηση έγινε.
Έχει μείνει πάρα πολλές μέρες σε ψυγείο με μεγάλη υγρασία. Κόπηκε άγουρη και μέχρι να φτάσει στην κατανάλωση μπορεί να έχουν περάσει και 20 μέρες στο ψυγείο. Η ίδια η φύση λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο
Ένας σπόρος για να καταλάβει το βιολογικό του χρόνο πρέπει να περάσει από το χειμώνα και να φτάσει στην άνοιξη… Να καταλάβει αλλαγή θερμοκρασίας όταν ο σπόρος από χαμηλές θερμοκρασίες έρθει σε επαφή με μεγαλύτερες ξυπνάει
Αυτό έγινε και εδώ!
Η ντομάτα κόπηκε και έμεινε πολύ καιρό στα ψυγεία, βγήκε για να μπει στον πάγκο και να πωληθεί και αυτό ξύπνησε τους σπόρους
Οι φύτρες ενεργοποιήθηκαν και έτσι λίγες μέρες μετά… Έχουμε αυτό το αποτέλεσμα! Αν δείτε σπόρους κακό δεν είναι αλλά δύσκολα το λαχανικό ή το φρούτο θα έχει καλή γεύση αφού θα είναι…Τόσο μπαγιάτικο που δε φαντάζεσαι!
Δείτε εδώ την ανάρτησή της:
Γιατί η ντομάτα έχει χαρακτηριστεί ως "φρούτο του Σατανά";
Το γνωρίζατε ότι παλαιότερα η ντομάτα είχε συνδεθεί με τις μάγισσες και θεωρούταν δηλητηριώδης; Πολλοί μάλιστα τη χαρακτήριζαν και ως "φρούτο του Σατανά".
Η ντομάτα έχει δυσφημιστεί όσο κανένα άλλο λαχανικό, είναι όμως κρίμα κι άδικο. Γιατί πέρα από το λυκοπένιο (προσέξτε το πρώτο συνθετικό της λέξης), τις βιταμίνες και γενικά τη μεγάλη θρεπτική αξία της, έχει γεύση ανεπανάληπτη. Μπορείτε να σκεφτείτε τη ζωή χωρίς κινητό τηλέφωνο; Όχι. Πόσο μάλλον χωρίς ντομάτα, δηλαδή, χωρίς στραπατσάδα, πίτσα και κόκκινες σάλτσες για μακαρονάδες, χωρίς τα λαχταριστά μας κοκκινιστά, χωρίς κρητική κουκουβάγια (ντάκος με τριμμένη ντομάτα και τυρί), χωρίς καν την εθνική μας χωριάτικη σαλάτα. Γίνεται; Επειδή σίγουρα στην ιδέα και μόνο τρομάζετε όσο κι εμείς, τουλάχιστον ας τις χρησιμοποιούμε σωστά, δείτε εδώ το λάθος που κάνουμε και χάνει την αντικαρκινική της δράση.
Στους Αμερικανούς «αρέσουν» οι σάπιες ντομάτες, με αυτό το όνομα υπάρχει και μια ιστοσελίδα, διάσημη για το «ντοματόμετρο» που χρησιμοποιεί σε κριτικές κινηματογραφικών και τηλεοπτικών παραγωγών, το γιατί είναι αυτονόητο. Κινηματογραφικά, εξάλλου, εκτός από τις «Πράσινες τηγανητές ντομάτες», έχουν εμφανιστεί και σε b-moovies ως δολοφόνοι, όπου τα θύματα πνίγονται μέσα σε ντοματοπελτέ με τον τρόμο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό τους.
Τις αποκαλούν επίσης άσχημες, και ναι, μπορεί να είναι ανάλογα με το σχήμα και το χρώμα της κάθε ποικιλίας γιατί δεν είναι όλες οι ντομάτες κόκκινες και στρογγυλές. Υπάρχουν μικρούτσικες και μεγάλες και μοβ και κίτρινες και πράσινες και ασύμμετρες και λείες και κατσαρές, ντομάτες ρυτιδωμένες με βαθιές χαρακιές, όπως η ποικιλία Μπατάλα ή Βραυρώνα που κατά σύμπτωση είναι και η πιο νόστιμη.
Σε τι οφείλεται η δυσφήμιση; Για να γίνει κατανοητή, αρκεί να κάνουμε ένα ταξίδι στο χρόνο, πίσω στις αρχές του 1500, όταν το ταπεινό αυτό φρούτο έφυγε για πρώτη φορά από τις Άνδεις και έφτασε στις ακτές της Ευρώπης, σε μια ήπειρο που πάθαινε κρίσεις πανικού εξ αιτίας της μαγείας. Για την ιστορία, σύμφωνα με τους βοτανολόγους η ντομάτα είναι φρούτο επειδή είναι καρπός ενός φυτού που βγάζει σπόρους.
Αντίθετα, οι μάγειροι την αποκαλούν λαχανικό ακολουθώντας ίσως μια απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών του 1893, που έβαλε τη ντομάτα στη λίστα με τα λαχανικά. Μάγισσες στην πυρά Από το 1300 μέχρι το 1650, χιλιάδες Ευρωπαίοι πέρασαν φρικτά βασανιστήρια και στη συνέχεια εκτελέστηκαν στο όνομα του Χριστού, με την κατηγορία της μαγείας.
Τα περισσότερα θύματα της Ιερής Εξέτασης ήταν γυναίκες, διότι θεωρούνταν επιρρεπείς στην ακολασία και κατά συνέπεια στη συμμαχία με τον Διάβολο. Η μαζική υστερία που είχε καταλάβει την Εκκλησία και τις κυβερνήσεις της Ευρώπης οδήγησε εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες σε κοσμικά και θρησκευτικά δικαστήρια. Στη συνέχεια λιντσαρίστηκαν από φανατικούς, κατακρεουργήθηκαν, κάηκαν, απαγχονίστηκαν, πνίγηκαν. Σύμφωνα με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις του βρετανού καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, Ρόναλντ Χάτον (ειδικεύεται στον παγανισμό), επίσημα εκτελέστηκαν 35.184 – 63.850 μάγισσες από τις οποίες 17.000 μόνο στη Γερμανία.
Όμως, ο καθηγητής κοινωνιολογίας και ανθρωπολογίας στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ Νάχμαν Μπεν-Γιεχούντα εκτιμά ότι η «ευρωπαϊκή τρέλα της μαγείας», που κράτησε από τις αρχές του 14ου μέχρι τα μέσα του 17ου αιώνα είναι υπεύθυνη για 200.000 – 500.000 εκτελέσεις, με το 85% των θυμάτων να είναι γυναίκες. Ήταν μια σταυροφορία μαζική, συντονισμένη και εξαιρετικά παρατεταμένη.
Γύρω στο 1540, μάλιστα, οι επιμελείς κυνηγοί μαγισσών έδειχναν μεγάλο ενδιαφέρον για μια πομάδα με την οποία οι μάγισσες άλειφαν το σκουπόξυλό τους και την επιδερμίδα τους και γινόντουσαν ιπτάμενες. Αυτό το ισχυρό μαγικό φίλτρο όχι μόνο βοηθούσε τις εναέριες συναντήσεις τους με το διάβολο αλλά μπορούσε επίσης να μετατρέψει μια μάγισσα σε λυκάνθρωπο (!).
Ο διάσημος δικαστής και κυνηγός μαγισσών Ανρί Μπογκέ περιγράφει διάφορες τέτοιες περιπτώσεις στο έργο του «Ο αποτρόπαιος Λόγος των Μάγων» (Discours exécrable des Sorciers) που δημοσιεύτηκε το 1602, σημειώνει μάλιστα ότι οι μάγισσες απολάμβαναν ιδιαίτερα να μεταμορφώνονται σε λυκανθρώπους και να επιτίθενται στις αριστερές πλευρές μικρών παιδιών, που τα καταδίωκαν μέσα σε καταραμένα χωράφια καταδικασμένα σε μαρασμό. Σύμφωνα με τον γιατρό του Πάπα Αντρές Λαγκούνα η αλοιφή περιείχε κώνειο, στρύχνο (μπελαντόνα), υοσκύαμο (δαιμοναριά) και μανδραγόρα, που -εκτός από το κώνειο- είναι στενοί συγγενείς της ντομάτας.
Γιατί όμως οι γυναίκες να έχουν μια τέτοια αλοιφή στο σπίτι τους όταν μάλιστα το κλίμα είναι τόσο επικίνδυνο; Αν εξαιρέσουμε την εξάρτηση από τα ναρκωτικά και τα δυνατά παυσίπονα, η πιο λογική υπόθεση είναι ότι στην πραγματικότητα δεν το έκαναν. Οι ντομάτες είναι σαφώς βρώσιμες -στο κάτω-κάτω τις έτρωγαν οι Αζτέκοι- είναι δύσκολο, όμως να βρει κανείς τη διαφορά ανάμεσα στα κίτρινα ντοματίνια και τα παραισθησιογόνα φρούτα του μανδραγόρα.
Επίσης η ομοιότητα της ντοματιάς με τον θανατηφόρο στρύχνο είναι μεγάλη, ειδικά για ένα ανεκπαίδευτο μάτι, τα φυτά είναι σχεδόν πανομοιότυπα. Στον Μεσαίωνα υπήρχε μεγάλη καχυποψία για τα νέα τρόφιμα και πολλοί άνθρωποι πίστευαν ότι ο γείτονάς τους που δεν δίσταζε να δοκιμάσει π.χ. μια ντομάτα, παρ’ όλο τον κίνδυνο να μετατραπεί σε λυκάνθρωπο και να χαρακτηριστεί μάγος, ήταν απλώς υπηρέτης του διαβόλου.
Ακόμη και οι επιστήμονες που υποτίθεται ότι ποτέ δεν θα πίστευαν σε κάτι παράλογο, όπως η μαγεία, έβρισκαν την ντομάτα εξοργιστική. Ο Γαληνός υπήρξε ο δεύτερος μετά τον Ιπποκράτη, πιο σημαντικός ιατρός του ελληνορωμαϊκού κόσμου. Στη δική του κατηγοριοποίηση στηριζόντουσαν οι βοτανολόγοι μέχρι τον Διαφωτισμό και όταν οι ισπανοί κονκισταδόρες έφεραν από την Αμερική νέα και άγνωστα φυτά όπως το καλαμπόκι και το κακάο, οι φυσιοδίφες δεν ήξεραν τι να κάνουν. Προσπάθησαν να βρουν τρόπους για να αποδείξουν ότι τα νέο-εισαγόμενα είδη ήταν στην πραγματικότητα γνωστά από παλιά οπότε θα μπορούσαν να ενταχθούν στο υπάρχον σύστημα κατηγοριοποίησης. Γιατί η εναλλακτική λύση ήταν τρομακτική.
Όπως γράφει ο καθηγητής Ιταλικής και Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Λέστερ Ντέιβιντ Τζέντιλκορ, στο βιβλίο του «Pomodoro» (για την ιστορία της ντομάτας), αν γινόταν δεκτό ότι ο μέγας Γαληνός αγνοούσε αυτά τα φυτά θα συνεπαγόταν, ότι οι αρχαίοι δεν γνώριζαν τα πάντα, ότι ίσως ο κόσμος ήταν κατά κάποιο τρόπο άγνωστος και ότι ο Κήπος της Εδέμ δεν υπήρχε.
Ονόμασαν λοιπόν την ντομάτα Στρύχνον το Λυκοπερσικόν (αυτή είναι η επιστημονική της ονομασία μέχρι σήμερα) από το Λυκοπέρσιο του Γαληνού, ένα δηλητηριώδες φυτό από την Αίγυπτο με κιτρινωπό χυμό και δυνατή μυρωδιά, πράγμα που ταίριαζε μια χαρά με όσα πίστευαν το 1560 Ισπανοί και Ιταλοί βοτανολόγοι για τη ντομάτα. Και πλέον δεν είχαν καμιά αμφιβολία ότι οι μάγισσες το χρησιμοποιούσαν για γίνουν λυκάνθρωποι. Βέβαια αυτή η κατηγοριοποίηση ήταν αμφιλεγόμενη.
Όχι μόνο γιατί η ντομάτα δεν ήταν δηλητηριώδης, αλλά και γιατί όπως παρατήρησε το 1569 ο φυσιοδίφης Κονστάντσο Φελίτσι δεν θα μπορούσε να έχει έρθει από την αρχαία Αίγυπτο και από το Περού. Στο μεταξύ στην καθομιλουμένη, οι έμποροι σπόρων που επιθυμούσαν τη διάδοσή τους, είχαν ονομάσει τις ντομάτες χρυσόμηλα, μήλα του Περού, μήλα της αγάπης, λυκοροδάκινα και άλλα πολλά ευχάριστα.
Aκολουθήστε μας στo Google News
