Όταν ο λόγος του χωρισμού είναι... σοβαρός: Το ανέκδοτο της ημέρας (18/9)
Κλάμα!
Το Athensmagazine.gr σας καλημερίζει με το κλασικό ανέκδοτο της ημέρας (18/09) και ελπίζουμε να σας αρέσει όσο και το χθεσινό!
Πάμε να το δούμε αναλυτικά παρακάτω:
Συζητάνε 2 φίλοι για τις φιλενάδες τους αλλά ο ένας μόλις χώρισε.
-Με παράτησε η Τζούλια λέει στενοχωρημένα ο ένας.
-Καλά ρε, γιατί δεν της είπες ότι έχεις θείο εκατομμυριούχο; Αφού την είχα κόψει πως ήταν φιλάργυρη γυναίκα. Ολα για τα λεφτά τα έκανε. Αν της το έλεγες ίσως ερχόντουσαν αλλιώς τα πράγματα.
-Αυτό έκανα…
-Και τι έγινε;…
-Είναι θεία μου τώρα…
Bonus ανέκδοτο
Πάμε να το δούμε παρακάτω:
Κάποια στιγμή λοιπόν, εκεί που βρισκόταν με τον εραστή της στο κρεβάτι, ακούει τον ήχο από το κλειδί στην πόρτα!
- Ας γινόταν ένα θαύμα, σκέφτηκε, να εξαφανιζόταν ο εραστής μου από το κρεβάτι πριν προλάβει να μπει ο άντρας μου στο δωμάτιο!
Δεν πρόλαβε να τελειώσει τη σκέψη της και εμφανίζεται μπροστά της ένα τζίνι.
-Θα κάνω αυτό που ζητάς. Να ξέρεις μόνο ότι το αντίτιμο είναι βαρύ… Αν εξαφανίσω αυτόν τον άνθρωπο, σε τρία χρόνια από τώρα θα πρέπει να πεθάνεις !
Σκέφτεται στα γρήγορα η γυναίκα «κι αν δεν μου τον εξαφανίσεις, θα πεθάνω σε τρία λεπτά» και «σε τρία χρόνια ποιος ζει ποιος πεθαίνει» και του λέει ΕΝΤΑΞΕΙ!
Τσουπ! Εξαφανίζεται μεμιάς ο άντρας από το κρεβάτι, πριν μπει ο σύζυγος μέσα!
Πέρασαν σχεδόν τρία χρόνια κι ο καλός σύζυγος της έκανε δώρο-έκπληξη, μια κρουαζιέρα, να πάει μαζί με τις φίλες της στις Μπαχάμες!
– Πάρε το εισιτήριό σου και πήγαινε να διασκεδάσεις! Μόνο γυναίκες θα είναι στο καράβι και όλες σου οι φίλες. Θα διασκεδάσετε μια χαρά!
Την ημέρα που επιβιβαζόταν η κυρία στο κρουαζιερόπλοιο, έκλειναν τα τρία χρόνια της συμφωνίας της με το τζίνι. Ξεκίνησαν λοιπόν, και μεσοπέλαγα, ενώ ο καιρός ήταν γαλήνιος, πιάνει μια θάλασσα τρομερή! Τα κύματα χτυπούσαν λυσσασμένα ως τη γέφυρα του καραβιού και τότε εκείνη κατάλαβε ότι έφτασε το τέλος της…
- Καλό μου τζίνι, είπε. Καλά εγώ να πεθάνω, το είπαμε αυτό… Οι άλλες όμως οι κακομοίρες, τι φταίνε;
Και τότε ακούστηκε βροντερή η φωνή του τζίνι:
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!! ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΠΗΡΕ ΝΑ ΣΑΣ ΜΑΖΕΨΩ ΟΛΕΣ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ!