Η απάτη με το ελαιόλαδο στα τραπέζια των εστιατορίων

Ο κορωνοϊός μπορεί να έχει αλλάξει τα δεδομένα των επισκέψεων μας σε εστιατόρια και ταβέρνες, έχει αλλάξει και κάτι ακόμα όμως που μάλλον ελάχιστοι θα έχουν παρατηρήσει. Από τα τραπέζια μας πλέον λείπουν τα χαρακτηριστικά δύο γυάλινα μπουκαλάκια με το ελαιόλαδο και το ξύδι που αποτελούσαν σήμα κατατεθέν για όλες τις ταβέρνες. Ποιος είναι όμως ο λόγος;

Απαγορεύεται η χρήση επαναχρησιμοποιούμενων φιαλών με ελαιόλαδο στον κλάδο της εστίασης και αντιθέτως είναι υποχρεωτική η χρήση συσκευασιών μιας χρήσης με επώνυμο προϊόν. Οι λόγοι είναι καθαρά για την προστασία του πελάτη καθώς το ελαιόλαδο πόσο μάλλον όταν δεν είναι καν εμφιαλωμένο δεν πρέπει να μένει εκτεθειμένο στον ήλιο ή σε υψηλές θερμοκρασίες, δείτε εδώ το λόγο.

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

«Λευκή αντάρα» από τον Τάσο Αρνιακό: «Φεύγει η σκόνη, το χιόνι κοντοζυγώνει...»

Οι φιάλες πρέπει να φέρουν στην ετικέτα όλες τις απαιτούμενες σημάνσεις που έχουν οι συσκευασίες επώνυμου ελαιολάδου. Έτσι πάνω στα τραπέζια των εστιατορίων υπάρχει λάδι μόνο σε σφραγισμένες, μη επαναγεμιζόμενες συσκευασίες, ή σε συσκευασίες μιας χρήσης. Ως εδώ καλά.

Σύμφωνα με τη νομοθεσία όμως, ο κάθε εστιάτορας είναι υποχρεωμένος όταν σερβίρει ένα πιάτο όπως σαλάτα ή χόρτα, να περιλαμβάνει σε αυτό λάδι, ξύδι ή λεμόνι σε κανονικές ποσότητες, και φυσικά να μην χρεώνει εξτρά το πιάτο της σαλάτας, π.χ., για τη χρήση του λαδιού.

Αυτό που παρατηρείται παρόλα αυτά σε πολλές περιπτώσεις είναι ότι εστιάτορες προσφέρουν αυτά τα πιάτα χωρίς… σταγόνα λαδιού ή ξυδιού, ώστε τελικά ο καταναλωτής να υποχρεώνεται να το παραγγείλει ξεχωριστά, και φυσικά να χρεωθεί για κάτι, το οποίο δικαιούται και περιλαμβάνεται ήδη στη συνολική τιμή του πιάτου του!

Το κόλπο για να καταλάβετε αν το ελαιόλαδο σας είναι καλό

Ελαιόλαδα στο εμπόριο κυκλοφορούν πάμπολλα και όλοι οι παραγωγοί έχουν να πουν τα καλύτερα για το δικό τους λάδι. Ποιο είναι όμως το πραγματικά καλό ελαιόλαδο;

Η ποιότητα του λαδιού αξιολογείται μόνο με την όσφρηση και τη γεύση και όχι από το χρώμα του. Βέβαια υπάρχουν και κάποια σημάδια που πολλές φορές μπορεί να προσπερνάμε όμως είναι σημαντικά, για παράδειγμα, δείτε εδώ γιατί πρέπει να πετάξετε το ελαιόλαδο σας αν μυρίζει καμένο ή χώμα.

Για να δοκιμάσει κανείς το ελαιόλαδο στο σπίτι, καλό θα είναι να χρησιμοποιήσει ένα γυάλινο ποτήρι λευκού κρασιού προκειμένου να αιχμαλωτιστούν τα αρώματα του. Αφού βάλει μια μικρή ποσότητα ελαιολάδου στο ποτήρι, θα πρέπει να το κρατήσει στη χούφτα του για 15-20 δευτερόλεπτα προκειμένου το λάδι να απελευθερώσει τα αρώματα του.

Το επόμενο βήμα που θα πρέπει να κάνει είναι να μυρίσει το ελαιόλαδο. Ένα καλό λάδι θα βγάζει αρώματα φρέσκιας ελιάς, αρώματα χορταριών και φύλλων, ενώ αν το λάδι είναι κακής ποιότητας θα αναδυθούν βαριές και δυσάρεστες μυρωδιές.

Στη συνέχεια, θα πρέπει να δοκιμάσει το λάδι βάζοντας μια γουλιά στο στόμα, χωρίς αρχικά να το καταπιεί. Αφού στη συνέχεια εισπνεύσει λίγη ποσότητα αέρα από το στόμα, γεύεται το λάδι και μετά το καταπίνει.

Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, εάν το λάδι είναι καλής ποιότητας, σε αυτό το στάδιο της δοκιμής θα πρέπει κανείς να νιώσει μια ελαφρά πικράδα στο στόμα και μια σχεδόν ευχάριστη αίσθηση ελαφρού καψίματος στο λαιμό, σαν να είναι πικάντικο.

Ο τενεκές είναι σωστό σκεύος αποθήκευσης αφού προστατεύει το λάδι από την έκθεση του στο φως. Το σωστό είναι εφόσον ανοιχτεί ο τενεκές, να μοιραστεί το λάδι σε μικρότερα σκεύη.

Τα πλαστικά σκεύη αποθήκευσης του λαδιού πρέπει να αποφεύγονται.