Αυτή η κοπέλα έβγαζε selfies στην φυλακή - H μεταμόρφωσή της είναι τρομακτική
Διαβάστε την ιστορία της
Όταν αυτή η κοπέλα μπήκε φυλακή, αποφάσισε να τραβήξει μια σειρά από selfies για να μοιραστεί την ιστορία της μεταμόρφωσής της και πραγματικά μας έχουν αφήσει με το στόμα ανοικτό, κυρίως γιατί αντανακλάται η σκληρή πραγματικότητα.
Ζητά συγνώμη που οι φωτογραφίες δεν είναι πολύ καλές καθώς το κινητό της ήταν μια «πατάτα», είναι όμως αρκετά ενδιαφέρουσες.
Αυτή είναι η ιστορία της:
Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε λίγες μέρες πριν με κλείσουν στη φυλακή. Με συνέλαβαν για κατοχή ηρωίνης, αλλά πλέον κάνω ότι καλύτερο μπορώ για να παραμείνω «καθαρή». Εκείνη την περίοδο έχανα βάρος με τρομακτικούς ρυθμούς.
Αυτή την τράβηξα μόλις τώρα με την «πατάτα» που έχω για κινητό. Αυτή είμαι εγώ 30 ημέρες και 13 κιλά αργότερα. Νομίζω πως φαίνομαι πολύ πιο υγιής τώρα που είμαι νηφάλια και έχω πάρει μερικά κιλά. Η φυλακή μάλλον μου έσωσε τη ζωή.
Αυτές είναι οι εγκαταστάσεις όπου κρατούμαι, Henrico County Jail West. Η Henrico είναι μια αρκετά μεγάλη περιοχή, οπότε έχει 2 φυλακές. Τη δυτική και την ανατολική. Η δυτική είναι η χειρότερη… Είναι απαίσια και παραπάνω από πλήρης. 6 άτομα κοιμόμαστε στο ίδιο κελί.
Αυτό είναι το κελί μου. Τα κρεβάτια είναι κουκέτες (δε φαίνεται σε αυτή τη φωτογραφία) και αν αναρωτιέστε πως χωράμε 6 άτομα εδώ, θα σας εξηγήσω: μία σε κάθε κρεβάτι και 4 στρώματα στο πάτωμα τοποθετημένα οριζόντια ώστε τα πόδια μας να χωράνε κάτω από το κρεβάτι.
Έμαθα πολλά πράγματα στη φυλακή και ένα από αυτά ήταν πως να κάνω τατουάζ. Αυτό είναι το δικό μου, στο πίσω μέρος του λαιμού μου. Το «πιστόλι» μας είναι φτιαγμένο από από τη μπάλα ενός στυλό, ένα συνδετήρα που κάναμε αιχμηρό με μια λίμα νυχιών και λίγο σύρμα από ένα στρώμα. Για τη μελάνη καίμε βαζελίνη και ανακατεύουμε την καπνιά με σαμπουάν.
Αυτό ονομάζεται «swole». Επειδή το τελευταίο μας γεύμα είναι στις 16:00, είναι λογικό να έχουμε ξαναπεινάσει μέχρι τις 11:30 που «κατεβαίνουν τα ρολά», «μαγειρεύουμε» με ό,τι μπορούμε να αγοράσουμε από την καντίνα. Το «swole» είναι noodles, πατατάκια, στικς τυριού και καυτερές πίκλες που τα πετάμε σε μια σακούλα με ζεστό νερό, τα ανακατεύουμε και μετά τα τρώμε.
Μετά από ένα μήνα παραμονής στις φυλακές, μάθαμε ότι ο ACA (American Correctional Association) θα έκανε επιθεώρηση. Προκειμένου να μη φαίνονται οι εγκαταστάσεις τόσο γεμάτες, μετέφεραν τις μισές από εμάς στις ανατολικές φυλακές (και πλέον εκείνες υπέφεραν από… υπερπληθυσμό!). Τα καλά νέα είναι ότι οι συνθήκες εκεί ήταν καλύτερες: ήταν καθαρά και μας επέτρεπαν να κάνουμε βόλτες.
Αστειευόμασταν μεταξύ μας ότι οι ανατολικές φυλακές είναι ο χώρος συνταξιοδότησης των καταδίκων. Περνούσαμε τη μέρα μας παίζοντας χαρτιά, πίνοντας καφέ και βλέποντας σαπουνόπερες κατά τη διάρκεια της ημέρας στην κοινόχρηστη τηλεόραση της τραπεζαρίας.
Τις 7 ώρες που ήμουν κλεισμένη καθημερινά σε αυτό το κελί, σκεφτόμουν την ώρα που επιτέλους θα έβγαινα στο προαύλιο.
Με άφησαν ελεύθερη στις 27 Μαΐου αλλά είμαι υπό αορίστου χρόνου επιτήρηση. Ευτυχώς για εμένα, οι επιτηρητές κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους και με κρατάνε μακριά από την ηρωίνη.
Το να βρεις δουλειά όταν έχεις ποινικό μητρώο είναι εξαιρετικά δύσκολο. Πριν μπω φυλακή εργαζόμουν ως Σύμβουλος Πληροφορικής. Πλέον, ως πρώην κατάδικος που μόλις βγήκε από τη φυλακή, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Έστειλα βιογραφικά σε ό,τι αγγελία έπεσε στα χέρια μου, αλλά ακόμη τίποτα.
Αυτή είναι η περιοχή που τριγυρνούσα ως άστεγη το 2013 και μάλλον θα επιστρέψω εκεί πολύ σύντομα. Είναι αστείο αν σκεφτείτε ότι όσο ήμουν φυλακή ονειρευόμουν την ημέρα που θα αφεθώ ελεύθερη και εν τέλει τα πράγματα έξω είναι πολύ χειρότερα. Τουλάχιστον εκεί ήξερα ότι έχω ένα πιάτο φαγητό.
Ειλικρινά δεν ξέρω τι να κάνω. Το να βάλεις τη ζωή σου σε μια τάξη μετά τη φυλακή δεν είναι εύκολο. Δεν έχω οικογένεια για να στραφώ για βοήθεια ή έστω ψυχολογική υποστήριξη, ενώ όλο αυτό το άγχος με έχει οδηγήσει στα όρια της κατάθλιψης. Έχω σκεφτεί να βάλω ένα τέλος σε όλα (όχι δεν έχω κάνει καμία απόπειρα), προσπάθησα να βγάλω μια άκρη με διάφορα προγράμματα επανένταξης, αλλά τίποτα. Η μόνη μου ελπίδα είναι να κάνω ένα βήμα τη φορά και να προσεύχομαι.
Μπορείτε να δείτε εδώ ακόμα μια ιστορία που κρύβει μια φωτογραφία από πίσω της, η οποία είναι θλιβερή.
Aκολουθήστε μας στo Google News
