Τρόμος! Αυτό το «πόδι ελέφαντα» είναι το πιο τοξικό αντικείμενο στη γη! Λίγα λεπτά επαφής προκαλούν αργό και βασανιστικό θάνατο! (photos-video)

Τρόμος! Αυτό το «πόδι ελέφαντα» είναι το πιο τοξικό αντικείμενο στη γη! Λίγα λεπτά επαφής προκαλούν αργό και βασανιστικό θάνατο! Τα γνωρίζατε; Αυτά είναι τα 20 «τελώνια» της ψυχής τρεις μέρες μετά το θάνατο!

Ένα «τέρας» που σκορπάει το θάνατο ακόμα και σήμερα βρίσκεται κρυμμένο στα σπλάχνα του Τσερνομπίλ. Πρόκειται για μια μάζα από περίπου 200 τόνους λιωμένο πυρηνικό καύσιμο και σκουπίδια που κάηκαν και µορφοποιήθηκαν σε σχήµα που θυμίζει «πόδι ελέφαντα». «Μαθαίνεις πολλά στο χείλος του θανάτου!» Ο φοιτητής που θεράπευσε μόνος του τον εαυτό του από σπάνια ασθένεια!

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

«Στρόβιλος» επιδείνωσης από τον Γιάννη Καλλιάνο: «Βίαια μεταβολή σε 12-14 ώρες…»

Αυτή η µάζα παραµένει ραδιενεργή και οι επιστήµονες δεν µπορούν να την προσεγγίσουν. Το 1986, όταν κατάφεραν να τοποθετήσουν όργανα µέτρησης, κατέγραψαν ως και 10.000 ρεµ ανά ώρα, δηλαδή 2.000 φορές το ετήσιο όριο που συνιστάται στους εργάτες της πυρηνικής βιοµηχανίας. Χαρακτηρίστηκε και όχι άδικα «πυρηνικό τέρας»

Το ραδιενεργό και θανατηφόρο «πόδι ελέφαντα»…

Αυτές οι μετρήσεις με απλά παραδείγματα σημαίνουν τα εξής: Όποιος έκανε το μοιραίο λάθος να πλησιάσει το «πόδι ελέφαντα» σε λιγότερο από ένα λεπτό λάμβανε μοιραία δόση ραδιενέργειας. Μόλις 30 δευτερόλεπτα ήταν αρκετά για να προκληθεί ζάλη και κόπωση. Στα δυο λεπτά τα κύτταρα αρχίζουν να αιμορραγούν και τα τέσσερα λεπτά οδηγούσαν σε εμετό, διάρροια και πυρετό. Από εκεί και πέρα όλα ισοδυναμούσαν με θάνατο.

Σήμερα, αν και «αποδυναμωμένο», εξακολουθεί να αποτελεί θανάσιμη απειλή για όποιον βρεθεί κοντά του. Σε ακτίνα 28 χλµ. από τον αντιδραστήρα νούµερο 4, «η είσοδος στο κοινό απαγορεύεται», ενώ στο σηµείο ελέγχου που οδηγεί στη ζώνη αποκλεισµού υπάρχει ένα µικρό άγαλµα της Παρθένου και µια πινακίδα όπου καταγράφονται οι ποσότητες καισίου και στροντίου που βρέθηκαν στα µανιτάρια, τα ψάρια και τα άγρια θηράµατα, όπως αναφέρει το destora.

Παρακολουθείστε το βίντεο για τη δημιουργία της πιο τοξικής και θανατηφόρας μάζας από την καταστροφή του Τσερνομπίλ:

Το βιβλίο που κανείς δεν έχει καταφέρει να διαβάσει μέχρι τέλους!

Το 1874 ο γιατρός Ρόμπερτ Κλαρκ Κέτζι γράφει το βιβλίο «Shadows from the Walls of Death», δηλαδή «Σκιές από τον τοίχο του θανάτου». Δεν πρόκειται για ένα βιβλίο με θέμα το θάνατο, όπως πολύ ευλόγα θα σκεφτήκατε, αλλά αναφέρεται στους κινδύνους που εγκυμονεί η χρήση αρσενικού. Το βιβλίο που απευθύνεται σε ελληνόπουλα για ομοφυλόφιλα ζευγάρια ως φυσιολογική οικογένεια!

Μάλιστα, το μόνο κείμενο που υπάρχει σε αυτό, είναι ο πρόλογος και μερικά εδάφια από τη Βίβλο που αναφέρονται στην «πανούκλα στους τοίχους των σπιτιών».

ιατί ο Κέτζι έγραψε το βιβλίο;

Την εποχή που έζησε ο Κέτζι, οι ταπετσαρίες στους τοίχους ήταν μία από τις τάσεις της μόδας. Ωστόσο, βασικό τους συστατικό ήταν το άκρως τοξικό αρσενικό, όπως και της κόλας που χρησιμοποιούσαν.

Εκατοντάδες ήταν οι άνθρωποι που πάθαιναν δηλητηρίαση μέσα στα σπίτια τους, ενώ κανείς δεν είχε εντοπίσει την αιτία, εκτός φυσικά από τον γιατρό Κέτζι.

Έτσι, προκειμένου να αποδείξει στους δύσπιστους συμπατριώτες του τους κινδύνους από τη χρήση αρσενικού στις βαφές, συγκέντρωσε εκατοντάδες τέτοιες ταπετσαρίες, τις οποίες έδεσε σε βιβλία.

Συνολικά, από τα καταστήματα των πόλεων Ντιτρόιτ, Λάνσινγκ και Τζάκσον συγκέντρωσε αρκετές ταπετσαρίες, ώστε να «δέσει» 100 αντίτυπα των «Σκιών από τους Τοίχους του Θανάτου», τα οποία και έστειλε σε διάφορες βιβλιοθήκες των ΗΠΑ.

Δεν παρέλειψε, φυσικά, να ενημερώσει τα πανεπιστημιακά ιδρύματα και των Αρχές για τον υγειονομικό αυτό κίνδυνο, αφού οι σελίδες τους ήταν γεμάτες από αρσενικό.

Τι πάθαιναν όσοι το διάβαζαν…

Όσοι φυλλομετρούσαν τις σελίδες του, σύντομα παρουσίαζαν πονοκέφαλο, σωματικούς πόνους, πυρετό, διάρροια, τριχόπτωση, αποχρωματισμό του δέρματος, σπασμούς. Παρουσίαζαν, δηλαδή, τα ίδια συμπτώματα με όσους δηλητηριάζονταν μέσα στο σπίτι τους από τις ταπετσαρίες τους.

Σήμερα, από τα συνολικά 100 αντίτυπα, διασώζονται μόνο δύο, τα οποία φυλάσσονται σε ειδικές προθήκες στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, κάτω από αυξημένα μέτρα ασφάλειας.

Μάλιστα, δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι για να τα διαβάσει κάποιος θα πρέπει να πάρει ειδική άδεια από την πρυτανεία, να φορέσει προστατευτική στολή.

Σχεδόν δύο αιώνες μετά τα βιβλία παραμένουν εξαιρετικά τοξικά, με αποτέλεσμα τόσο το εξώφυλλο όσο και οι σελίδες είναι τυλιγμένες με ειδική επένδυση.