Όταν μπήκε στο δωμάτιο της κόρης του αντίκρισε τον εφιάλτη κάθε πατέρα! Η αντίδρασή του;

Για κάθε πατέρα, αυτή η στιγμή είναι πιθανώς η πιο δύσκολη από όλες: το να βρεις την κόρη σου με τον φίλο της! Όταν είδαν αυτό στο πόδι της κόρης τους, τους κόπηκαν τα πόδια! Δυστυχώς όμως ήταν αργά…

Μετά το αρχικό σοκ, πρέπει να αντιμετωπίσεις όμως την κατάσταση όσο πιο λογικά και δίκαια γίνεται. Αυτός ο πατέρας περιγράφει την εμπειρία του στο Reddit.

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

«Στρόβιλος» επιδείνωσης από τον Γιάννη Καλλιάνο: «Βίαια μεταβολή σε 12-14 ώρες…»

Τα λόγια του είναι χρυσός και η ιστορία του αποτελεί πηγή έμπνευσης.

Μία μέρα κατέβηκα τις σκάλες και είδα την 17χρονη κόρη μου με ένα νεαρό άντρα, να κοιμάται μετά από μία πολύ “κουραστική” νύχτα. Έφτιαξα ήσυχα πρωινό, ανέβηκα πάνω και είπα στη γυναίκα μου και τα υπόλοιπα παιδιά μας να κάνουν ησυχία γιατί οι άλλοι κοιμόντουσαν.

Το τραπέζι ήταν σχεδόν δίπλα στον καναπέ που κοιμόντουσαν και όταν έκατσα, φώναξα: “ΝΕΑΡΕ ΑΝΤΡΑ.”

Ποτέ δεν είχα ξαναδεί κάποιον να σηκώνεται τόσο γρήγορα.

“Το πρωινό είναι έτοιμο!” είπα με ένα τρομακτικό ύφος. Του είπα: “Έλα κάτσε μαζί μας.” Όλοι ήταν σιωπηλοί και κοιτούσαν τα πιάτα τους.

Αφού έβαλε τα ρούχα του που ήταν στο πάτωμα δίπλα από το τραπέζι, έκατσε μαζί μας. Ο γιος μου τον χτύπησε στον ώμο, τον κοίταξε στα μάτια, ξεφύσηξε και κούνησε το κεφάλι του. Όπως καταλαβαίνετε, ο νεαρός είχε αγχωθεί πάρα πολύ.

Του είπα: “Θα σου κάνω μία ερώτηση και η απάντηση που θα μου δώσεις θα κρίνει πολλά…

“Σου αρέσουν οι γάτες;”

Φαινόταν ένας πολύ συμπαθητικός και φιλικός τύπος. Ήταν αμόρφωτος αλλά όχι χαζός και υπήρχε κάτι παράξενο πάνω του. Η κόρη μου όμως με διαβεβαίωσε πως ήταν ένας πολύ καλό παιδί. Μέχρι τότε τον γνώριζε περίπου 1 μήνα. Από τότε, ερχόταν κάθε μέρα αλλά ποτέ δεν έμενε για το βράδυ.

Κάθε πρωί την έπαιρνε με το ποδήλατο για το σχολείο και την έφερνε μετά το σχόλασμα. Σιγούρευε κιόλας ότι έκανε τις ασκήσεις που είχε για το σπίτι. Την πρόσεχε όταν ήταν άρρωστη και εμείς ήμασταν στη δουλειά. Επένδυσε χρόνο και πολύ προσπάθεια. Είχε την υπομονή ενός αγγέλου, ακόμα και όταν ήταν πολύ κακόκεφη.

Είχε πει πως δεν είχε οικογένεια, μόρφωση, σταθερή δουλειά. Αλλά εκείνη τον λάτρευε. Ποιος είμαι εγώ για να τους σταματήσω από το να κάνουν λάθη;

Αφού έβγαιναν για 8 μήνες, ο γιος μου ήρθε να μου μιλήσει. Ρωτούσε για τον νεαρό. Από ότι φαίνεται ήταν άστεγος. Ο πατέρας του τον κακοποιούσε και είχε αυτοκτονήσει. Η μητέρα του, που ήταν ναρκομανής, τον εγκατέλειψε μετά από 3 εβδομάδες. Ήταν 15 χρονών και επιβίωνε μόνος του για 3 χρόνια στους δρόμους. Κοιμόταν σε πάρκα, στον στρατό σωτηρίας, σε “φίλους” και φτηνά ξενοδοχεία.

Ήξερα έναν νεαρό άντρα που ήταν 18 ή 19, ήταν ευγενικός και κάθε μέρα ερχόταν και έφευγε με το χαμόγελο. Ποιος νοιάζεται; Ποιος βοηθάει; Ποιος κάνει το παιδί μου χαρούμενο;

Ένα παιδί που ποτέ δεν είχε την ευκαιρία να νιώσει παιδί. Καμιά φορά όταν δεν έρχεται επειδή δουλεύει, πραγματικά μας λείπει. Δεν είναι φίλοι με τον γιο μου αλλά τα πάνε πολύ καλά. Η μικρή μου κόρη τον εμπιστεύεται πλήρως και η γυναίκα μου τον έχει αποδεκτεί. Εγώ μερικές φορές ανησυχώ για εκείνον γιατί θέλω να είναι χαρούμενος.

Είπα στη γυναίκα και τα παιδιά μου τι πίστευα. Έκλαψαν. Απογοητεύτηκα από την μεγάλη μου κόρη. Το ήξερε. Θα έπρεπε να μας το είχε πει. Τον αγαπάει αλλά τον αφήνει τα βράδια να κοιμάται… πού;

Την επόμενη μέρα του έδωσα ένα κλειδί του σπιτιού μας. Του είπα πως θα μπορούσε να έρχεται να κοιμάται εδώ τα βράδια. Τις επόμενες εβδομάδες ανακαινίσαμε ένα άδειο δωμάτιο που είχαμε και το επιπλώσαμε. Είναι καλός στο να φτιάχνει πράγματα. Ήθελε να είναι το αφεντικό του εαυτού του και έτσι προσπάθησα να του προσφέρω την κατάλληλη μόρφωση.

Τώρα, 15 χρόνια μετά, ο γαμπρός μου και η κόρη μου έχουν δική τους επιχείρηση και τα πάνε πολύ καλά. Μας έχουν χαρίσει επίσης και 3 πανέμορφα εγγόνια.

Η ζωή δεν έχει να κάνει με το πώς θα επιβιώσεις στην καταιγίδα, αλλά το πώς να χορέψεις στην βροχή. Εάν αυτός ο πατέρας είχε διώξει αυτόν τον τύπο από το σπίτι, η οικογένεια θα ήταν πολύ διαφορετική σήμερα.

Την έβγαλε ο πατέρας της για ποτό και την γύρισε λιώμα - Όταν το πρωί κατάλαβε τι πραγματικά της είχε κάνει ξέσπασε σε κλάματα!

Μια περίοδος γεμάτη με γλυκόπικρες αναμνήσεις. Όλοι το έχουμε περάσει και βιώσαμε τον ενθουσιασμό και την ενέργεια που μας κάνει να θέλουμε να δοκιμάσουμε και να εξερευνήσουμε αυτόν τον κόσμο. Στο γάμο της ακούστηκαν πολλά για την εμφάνισή της! 5 χρόνια μετά έχοντας ξοδέψει 15.000€, είναι μια κούκλα!

Νιώθαμε ότι μπορούσαμε να κάνουμε ότι θέλαμε και κανείς δεν μπορούσε να μας σταματήσει.

Για τους γονείς, το να μεγαλώνουν έναν έφηβο είναι πολύ δύσκολο. Είναι μία δύσκολη φάση γεμάτη ενέργεια και ορμόνες που κάνει τα παιδιά να φωνάζουν για ανεξαρτησία.

Ένα κορίτσι από την Ιαπωνία, η Reiko, μοιράστηκε την ιστορία από τον ασυνήθιστο τρόπο διαπαιδαγώγησης που εφάρμοσε ο πατέρας της. Ήταν και εκείνη επαναστάτρια σαν παιδί και οι γονείς της δεν ήξεραν τι να την κάνουν. Οπότε, ο πατέρας της αποφάσισε να της δώσει ένα μάθημα χωρίς να απειλήσει την ελευθερία της.

“Όταν ήμουν μικρότερη, ήμουν πολύ ατίθαση. Έβγαινα με ‘κακά’ παιδιά και έκανα χαζά πράγματα αλλά όχι κάτι πολύ σοβαρό. Όταν έφτασα σε ηλικία που μπορούσα να πιω, οι γονείς μου ανησυχούσαν αλλά δεν ήξεραν τι να κάνουν. Ήξεραν πως θα έκανα το δικό μου, οπότε υπήρχε πρόβλημα.

Τελικά, ο πατέρας μου μου είπε μία μέρα:

“Reiko, έλα να πάμε να τα πιούμε μαζί καμιά μέρα! Θα σε πάω όπου θέλεις και θα μπορείς να παραγγείλεις ότι θέλεις. Θα περάσουμε υπέροχα.”

Όπως κάθε παιδί, δεν ήθελα και πολύ να πάω. Αλλά πάλι ήθελα να δω πώς είναι η νυχτερινή ζωή.

Οπότε βγήκα μαζί με τον μπαμπά μου.

Μόλις φτάσαμε στο κέντρο, μου είπε:

“Ωραία! Πιες όσο θες Reiko. Πιες μέχρι να μην θέλεις άλλο. Μην αγχώνεσαι. Θα σιγουρέψω πως θα φτάσουμε σπίτι. Νιώσε ελεύθερη να κάνεις ότι θες.”

Μου φάνηκε πολύ παράξενο που μου είπε να πιω όσο θέλω. Δεν θα εξοργιζόταν η μαμά αν το μάθαινε; Αφού όμως το είχε πει ο πατέρας μου, αποφάσισα να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία.

Η πρώτη στάση: ένα εστιατόριο

Η σερβιτόρα νόμιζε πως ήμουν η κοπέλα του μπαμπά μου, κάτι που δεν τον ενόχλησε καθόλου.

Η δεύτερη στάση: ένα νυχτερινό κλαμπ.

Ήπια κάποια ποτά ενώ ο πατέρας μου υποδυόταν πως ήμουν η κοπέλα του.

Η τρίτη στάση: ένα sushi bar.

Ο σεφ ήταν καλός και φάνηκε να ζηλεύει λίγο όταν μίλησε στον πατέρα μου. Εκείνος ήταν ενθουσιασμένος και με ενθάρρυνε να συνεχίζω να τρώω και να πίνω.

Η τέταρτη στάση: Μία pub.

Δεν θυμόμουν πολλά από εκείνη την στιγμή. Δεν θυμάμαι τι ήπια ή τι λέγαμε…

Η πέμπτη στάση: ένα σνακ μπαρ.

Δεν θυμάμαι τίποτα. Μάλλον πρέπει να λιποθύμησα στον πάγκο.

Μετά από αυτό, ο πατέρας μου κάλεσε ταξί και με βοήθησε να γυρίσω σπίτι.

Θυμάμαι να ξυπνάω και να λέω στον πατέρα μου ότι έχω μεθύσει και εκείνος να μου λέει να κοιμηθώ. Το επόμενο πρωί που ξύπνησα ένιωθα απαίσια. Όχι μόνο πονούσε το κεφάλι μου αλλά ένιωθα και πολύ άσχημα που είχα γίνει έτσι μπροστά στον πατέρα μου.

Όταν όμως πήγα το πρωί να τον βρω, είχε φύγει. Η μητέρα μου μου έδωσε ένα σημείωμα που είχε γράψει στο πίσω μέρος μιας διαφήμισης.

Έγραφε:

“Προς την Reiko. Χτες πέρασα πολύ ωραία. Να το ξανακάνουμε. Επίσης, ξέρεις πόσο ήπιες χτες και έφτασες στο σημείο αυτό; Ήπιες δύο μπύρες και πέντε chuhai. Αυτό είναι το ‘όριό’ σου. Από εδώ και πέρα, όποτε βγαίνεις με τους φίλους σου, να θυμάσαι να σταματάς πριν αυτό το όριο.

Στον κόσμο υπάρχουν μερικοί κακοί άνθρωποι που μπορεί να σε εκμεταλλευτούν. Δεν θα είμαι πάντα εκεί να σε προστατεύω και γι’αυτό το έκανα αυτό, ώστε να μάθεις τα όριά σου και να μπορείς να προστατέψεις τον εαυτό σου. Ξέρω ότι μπορείς να το κάνεις. Με αγάπη, Μπαμπάς.”

Η μητέρα μου είπε πως εκείνη και ο μπαμπάς μου ήθελαν πολύ καιρό να μου μιλήσουν για το θέμα αυτό αλλά δεν ήξεραν πώς. Αντί να μου απαγορεύσουν να το κάνω, αποφάσισαν να μου μάθουν πώς να προσέχω τον εαυτό μου.

Και γι’αυτό σε ευχαριστώ μπαμπά. Γιατί εξαιτίας αυτού που έκανες, ποτέ δεν ξεπέρασα το “όριό” μου. Ποτέ δεν είχα προβλήματα με το αλκοόλ. Περνούσα υπέροχα με τους φίλους μου και ποτέ δεν με πείραξαν, χάρη σε αυτά που μου έμαθες.

Είμαι αυτή που είμαι εξαιτίας σου, Μπαμπά. Και σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.”

Πώς σας φάνηκε αυτή η ιστορία;