Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024

Άνοιξε την θυρίδα του πατέρα της που έφυγε από τη ζωή και… έμεινε άφωνη!

Πραγματικά έπαθε το σοκ της ζωής της!

20 Αυγούστου 2019 09:45
Άνοιξε την θυρίδα του πατέρα της που έφυγε από τη ζωή και… έμεινε άφωνη!

Πραγματικά έπαθε το σοκ της ζωής της η γυναίκα που άνοιξε την θυρίδα του πατέρα της που έφυγε από την ζωή και έμεινε άφωνη!

Με απόφαση που εξέδωσε το Εφετείο Δωδεκανήσου απορρίφθηκε η αγωγή που άσκησε σε βάρος τράπεζας του νησιού, η κόρη εκλιπόντος δικηγόρου, που διατείνεται ότι εξαφανίστηκαν από θυρίδα θησαυροφυλακίου κοσμήματα της οικογένειας της, ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας… Να σας θυμίσουμε: Την έβγαλε ο πατέρας της για ποτό και την γύρισε λιώμα..

Με την αγωγή διεκδικούσε χρηματική αποζημίωση συνολικού ύψους 225.000 ευρώ και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο της είχε επιδικάσει αποζημίωση ύψους 29.000 ευρώ…

Σύμφωνα με όσα υποστηρίζει, ο δικηγόρος πατέρας της είχε υπογράψει συμβόλαιο μίσθωσης θυρίδας στο θησαυροφυλάκιο της τράπεζας, την 13η Οκτωβρίου 1988, έναντι 3.000 δρχ το έτος. Η μίσθωση της συγκεκριμένης θυρίδας διατηρήθηκε ως και τον θάνατό του, την 1η Οκτωβρίου 2002, ενώ με το κληρονομητήριο που εκδόθηκε η ίδια κατέστη δικαιούχος των 3/16 ποσοστών εξ αδιαιρέτου της περιουσίας του…

Στη συγκεκριμένη θυρίδα, όπως αναφέρει στην αγωγή της, ο πατέρας της φύλασσε κοσμήματα της οικογένειας ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας, τα οποία και απαρριθμεί ένα προς ένα. Την 17η Ιανουαρίου 2005 η ίδια και άλλοι συγγενείς της, άνοιξαν την θυρίδα αυτή αλλά διαπίστωσαν ότι ήταν κενή!

Μετά από έρευνα που διενήργησε διαπίστωσε, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της, ότι η συγκεκριμένη θυρίδα που είχε μισθώσει εν ζωή ο πατέρας της ανοίχτηκε για τελευταία φορά την 8η Οκτωβρίου 2002, 7 ημέρες δηλαδή μετά τον θάνατό του, ενώ στην κατάσταση που τηρείται, η θυρίδα αυτή φέρεται να είχε ανοιχτεί από τον ήδη νεκρό πατέρα της!

Αγνωστος δράστης, όπως επεσήμανε, πλαστογράφησε στη συγκεκριμένη κατάσταση των ατόμων που είχαν πρόσβαση στην θυρίδα την υπογραφή του πατέρα της και υποδυόμενος αυτόν μπόρεσε να αφαιρέσει όλο της το περιεχόμενο…

Πρόσθεσε μάλιστα ότι ο πατέρας της δεν είχε χορηγήσει πληρεξούσιο σε κάποιον τρίτο για να κάνει χρήση του κλειδιού της θυρίδας του ή για να έχει πρόσβαση σ’ αυτήν…

«Της στέρησε την όραση και μετά την ζωή: Με άφησε μόνο μου με ένα μωρό 13 μηνών!»

Αυτή είναι μια αληθινή ιστορία ενός πατέρα, με ένα μωρό 13 μηνών. Πρόκειται για μια ιστορία από αυτές που λαμβάνουν χώρα και διαδραματίζονται στη ζωή. Από αυτές που κάποιος από τους δύο γονείς αναλαμβάνει το διπλό ρόλο του πατέρα και της μητέρας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτός ήταν ο Μάνος. Ο λόγος δεν ήταν άλλος από το θάνατο της συζύγου του. Αιτία ήταν ο καρκίνος.

Αληθινές ιστορίες: Η ιστορία του Μάνου για τον ίδιο και το 13 μηνών μωρό του, όπως την έγραψε:
«Με λένε Μάνο και έχασα τη γυναίκα μου πριν 5 χρόνια από καρκίνο.

Αναγκάστηκα να σταθώ όρθιος με το ζόρι σχεδόν με τη βία, για να μην καταλήξει να μεγαλώνει την κόρη μου η 80χρονη γιαγιά της-η μητέρα μου-και αργότερα στα ιδρύματα. Για να μην χάσω το παιδί μου όπως έχασα τον παιδικό μου έρωτα.

Τη γυναίκα μου τη γνώρισα στο Λύκειο και όλοι έλεγαν πως μόλις έφευγα φαντάρος η σχέση μας θα τελείωνε.

Τελικά διαψεύσαμε και τους άλλους και τον εαυτό μας. Εκείνη πήγε Πανεπιστήμιο, εγώ πήγα φαντάρος, πήρε το πτυχίο της, γύρισα και έπιασα δουλειά και ήμασταν ακόμα μαζί. Παντρευτήκαμε από έρωτα και γίναμε γονείς από επιλογή. Η κόρη μου ήταν το καλύτερο δώρο που μου είχε κάνει ποτέ. Δυστυχώς δεν προλάβαμε να το χαρούμε».

Τις ημέρες κλόουν για το μωρό και τα βράδια με σβησμένα φώτα
«Γύρισα σπίτι. Τί θες να σου πω; Ότι η μικρούλα μου κατάλαβε τί είχε γίνει; Με πήρε αγκαλιά και δεν με άφηνε όλη νύχτα να κουνήσω βήμα από δίπλα της. Ότι την ώρα της ταφής, χαιρετούσαμε τη μαμά της μαζί, κάνοντας ”γεια” με το χεράκι της;

Τις μέρες έκανα τον κλόουν και τα βράδια έκλεινα τα φώτα, άναβα το καντήλι της κι έκλαιγα. Πολλά βράδια παρακάλεσα το Θεό να έρθει να με πάρει μα το πρωί που το κοριτσάκι μου ξυπνούσε και ζητούσε γάλα, το μετάνιωνα.

Υπήρχαν στιγμές που την είχα μεγαλύτερη ανάγκη από ποτέ. Όταν η μικρή μου έκανε σπασμούς από τον πυρετό, όταν τη βαφτίσαμε, όταν πήγε πρώτη μέρα σε παιδικό σταθμό, όταν με έπαιρναν οι δασκάλες της να πάω να τη πάρω επειδή έβγαλε μέσα στη μέση της χρονιάς άγχος αποχωρισμού, όταν με έδιωξαν και έπιασα ότι να’ ναι δουλειά γιατί φοβήθηκα μη μείνει νηστική η μικρή μου. Μην τυχόν δεν έχω να της προσφέρω τα απαραίτητα. Πέρασαν έτσι 6 χρόνια».

Πως κατάφερε το μωρό να μεγαλώσει και ο ρόλος του Θεού
«Σήμερα είναι ολόιδια η μαμά της και στέκομαι περήφανος στο πλάι της, περήφανος που παρά την τραγωδία που ζήσαμε για καιρό, έμεινε κάτι πολύ σπουδαίο από τον έρωτά μας, αυτόν που κανείς δεν πίστευε πως θα κρατήσει.

Η κόρη μου ξέρει πως η μαμά της πέθανε από καρκίνο. Της έχω πει όλη την αλήθεια. Περάσαμε πολύ δύσκολα στην αρχή αλλά και πιο μετά.

Όταν μένεις μόνος σου με ένα παιδί, κάθε μέρα σου φαίνεται σαν να είναι κολλημένη στην αρχή, σαν να μην υπάρχει ποτέ το παρακάτω. Σαν να σταματάει ο χρόνος. Περάσαμε Πρωτοχρονιές με κλάματα, Χριστούγεννα με θλίψη, καλοκαίρια κλεισμένοι στο διαμέρισμά μας, γιατί δεν είχα χρήματα να πάμε ούτε μέχρι το εξοχικό μας που ήταν κλειστό για χρόνια, σχεδόν από το θάνατο της γυναίκας μου. Δεν είναι εύκολο αλλά ξεπερνιέται. Κάποια στιγμή ξεπερνιέται. Θέλει να αφήσεις τον χρόνο και το παιδί να κάνουν τη δουλειά τους.

Σπουδαία δουλειά η κόρη μου, έγινε η κινητήριος δύναμή μου και ο λόγος που δεν ακολούθησα τη γυναίκα μου.

Μην το βάζετε κάτω, για όλους έχει και για όλους υπάρχει. Αρκεί να ξυπνάτε το πρωί και να λέτε ”Δόξα Το Θεό που υπάρχει κάποιος στη γη να αγαπάει το παιδί μου”.

Μάνος».

 

Funny-Περίεργα

Ροή ειδήσεων

Share