«Γιαγκούλας»: Το όνομά του έγινε συνώνυμο του τρόμου!
Ποιος ήταν;
Το όνομα του έχει γίνει φράση, όταν θέλουμε να μιλήσουμε για κάποιο τρομακτικό πρόσωπο. Το «Γιαγκούλας» έγινε συνώνυμο του φόβου, του ανθρώπου που είναι βίαιος και αδίστακτος. Πώς θα βρεις το χρώμα της αύρας σου με βάση το όνομά σου!
Ποιος ήταν όμως στη πραγματικότητα ο «Γιαγκούλας», και πως πήρε αυτό το προσωνύμιο;
Πρόκειται για τον Γιούρα Γιάνοσικ, που έζησε το 1700 στην Κεντρική Ευρώπη, και έγινε θρύλος, επειδή λήστευε πλούσιους και μοίραζε τα λάφυρα στους φτωχους.
Γεννήθηκε στην Σλοβακία, αρχίκα σε νεαρή ηλικία έγινε αντάρτης εναντίον του βασιλιά και έπειτα, όταν το κίνημα νικήθηκε, κατατάχθηκε στο αυτοκρατορικό στρατό, όπου έλαβε εκπαίδευση στρατιωτική.
Η πορεία του θρυλικού ληστή όμως ξεκίνησε το 1711, όταν κλήθηκε να είναι ο φρουρός που θα μεταφέρει έναν επικίνδυνο ληστή τον Τόμας Ούχορτσικ. Εκείνος τον πείθει να τον ελευθερώσει και τον παίρνει υπό την προστασία του.
Μαζί ληστεύουν μεγάλες χρηματοαποστολές σε όλη την Κεντρική Ευρώπη, και γίνονται ο νούμερο 1 κίνδυνος για τους αριστοκράτες και τους εμπόρους. Λέγεται πως δεν πείραζαν τους στρατιώτες αρκεί να δήλωναν υποταγή σε αυτούς, σε όποιον όμως αντιστεκόταν τα βασανιστήρια τους ήταν φριχτά.
Τον Γιούρα τον ακολουθεί η φήμη ότι είναι αθάνατος. Δεν έχει τραυματιστεί ποτέ σε μάχη, κανένα βέλος δεν τον είχε πετύχει ενώ σπανίως αιμορραγούσε. Βέβαια η πανίσχυρη στολή του θα μπορούσε να εξηγήσει το φαινόμενο, αλλά για εκείνη την εποχή αρκούσε για να γίνει θρύλος.
Δεκάδες τραγούδια γράφτηκαν για αυτόν, και διαδόθηκαν σε όλη την Ευρώπη. Η δράση του κράτησε μόλις 2 χρόνια, αφού συνελήφθη το 1713 και για παραδειγματισμό τον κρέμασαν ένα τσιγκέλι και τον άφησαν να πεθάνει.
Ακόμα όμως και μετά τον θάνατό του όμως ο θρύλος του συνέχιζε να ζει, αφού φήμες ταξίδευαν πως δεν πέθανε και συνέχιζε να κλέβει τους πλούσιους. Μάλιστα οι ληστείες είχαν πολλαπλασιαστεί και ο φόβος είχε κυριεύσει τους εμπόρους που έψαχναν τρόπο για ασφαλή διακίνηση των εμπορευμάτων τους.
Ο θρύλος του Γιαγκούλα αγκαλιάστηκε από πολλές χώρες και έγινε σύμβολο αντίστασης, για αυτό και πολλές ιστορίες υπάρχουν σε χώρες όπως η Ουγγαρία, η Τσεχία και η Πολωνία, και όλες διεκδικούν μερίδιο από τη δράση του περίφημου ληστή.
Εσύ το ήξερες; Οι γάτες ακούν το όνομα τους!
Η θεωρία που θέλει τις γάτες πιο ανεξάρτητες και αδιάφορες από τους σκύλους επιβεβαιώνεται από ιαπωνική έρευνα που κατέδειξε ότι αναγνωρίζουν μεν τη φωνή των αφεντικών τους, χωρίς ωστόσο να αντιδρούν και να ανταποκρίνονται, επειδή απλώς έτσι εξελίχθηκε το είδος τους.
Οι ερευνητές του πανεπιστημίου της Ιαπωνίας, με επικεφαλής τους Ατσούκο Σάιτο και Καζουτάκα Σινοζούκα, μελέτησαν τη συμπεριφορά 20 γατών στο σπιτικό περιβάλλον τους.
Να σας θυμίσουμε: Εσύ ήξερες γιατί τα πορτοκάλια πωλούνται σε κόκκινο δίκτυ;
Περίμεναν να φύγει από το σπίτι ο ιδιοκτήτης των ζώων και, στη συνέχεια έπαιξαν ηχογραφημένες διάφορες φωνές αγνώστων, καθώς και του αφεντικού τους. Οι ερευνητές κατέγραφαν προσεκτικά τις αντιδράσεις των ζώων σε κάθε ξεχωριστή φωνή (κινήσεις αυτιών, ουράς και κεφαλιού, νιαουρίσματα, διαστολή ματιών κ.ά.).
ανάλυση έδειξε, πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι οι γάτες ήταν σε θέση να αναγνωρίσουν τη φωνή του αφεντικού τους, ο οποίος φώναζε το όνομά τους μέσα από τα ηχεία, όμως δεν έδειξαν ιδιαίτερη προθυμία να κάνουν κάποια κίνηση για να τον βρουν (ίσως επειδή ήταν αρκετά έξυπνες για να καταλάβουν ότι στην πραγματικότητα το αφεντικό τους απουσίαζε).
Πάντως, οι ιάπωνες ερευνητές έβγαλαν το συμπέρασμα ότι «οι γάτες δεν αντιδρούν ενεργητικά, δείχνοντας διάθεση επικοινωνίας με τα αφεντικά τους, όταν ακούνε τις φωνές τους χωρίς να τους βλέπουν, παρόλο που σίγουρα μπορούν να αναγνωρίζουν τις φωνές τους ανάμεσα σε πολλές άλλες».
Όπως είπαν, «αυτή η σχέση γάτας - αφεντικού διαφέρει από την αντίστοιχη με εκείνη των σκύλων». Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι αυτή η σχετική αδιαφορία εκ μέρους των γατών μπορεί να αναχθεί στην εποχή που εξημερώθηκαν.
Πρόσφατες γενετικές αναλύσεις έδειξαν πως ο κοινός πρόγονος της σύγχρονης γάτας ήταν ένα είδος αγριόγατας (Felix silvestris), που ήλθε για πρώτη φορά σε επαφή με ανθρώπους περίπου πριν από 9.000 χρόνια. Καθώς οι αρχαϊκές κοινωνίες άρχισαν να αναπτύσσουν τη γεωργία, οι γάτες σταδιακά ήλθαν να ζήσουν κοντά στους ανθρώπους για να τρώνε τα ποντίκια, τα οποία είχαν ήδη προσελκυστεί από τους χώρους, όπου οι προϊστορικοί άνθρωποι αποθήκευαν τρόφιμα.
Έτσι, σύμφωνα με τους ερευνητές, στην πραγματικότητα «οι γάτες αυτο-εξημερώθηκαν» και «αντίθετα με τους σκύλους, δεν έμαθαν να υπακούουν στις ανθρώπινες εντολές μέσα από τη διαδικασία της εξημέρωσής τους. Μάλλον, είναι αυτές που έμαθαν από παλιά να παίρνουν την πρωτοβουλία στην αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους».
Η εξημέρωση των σκύλων από τους λύκους ήταν μια μακρά διαδικασία κατά την οποία οι λύκοι-σκύλοι σταδιακά τρέφονταν όλο και συχνότερα από τους ανθρώπους και έτσι έμαθαν να ανταποκρίνονται όλο και περισσότερο στις εντολές τους. Αντίθετα, στην πορεία της εξέλιξής τους, οι γάτες ποτέ δεν έμαθαν να υπακούνε.
Πάντως, σύμφωνα με τους ερευνητές, «μπορεί οι σκύλοι να θεωρούνται από τους ιδιοκτήτες τους πιο συναισθηματικοί από τις γάτες, όμως οι ιδιοκτήτες σκύλων και οι ιδιοκτήτες γατών δεν διαφέρουν μεταξύ τους σημαντικά, όσον αφορά το επίπεδο συναισθηματικής προσκόλλησης στα κατοικίδιά τους».
Aκολουθήστε μας στo Google News
