Εσύ το γνώριζες; Αυτό είναι... το μυστήριο όσων γεννήθηκαν έως το 1985! - ΄Ένα κείμενο που έχει γίνει viral!
Ένα κείμενο γεμάτο αναμνήσεις!
Το παρακάτω κείμενο που έχει γίνει viral είναι εξαιρετικά αφιερωμένο σε όσους υπήρξαν παιδιά την δεκαετία του 1980, καθώς εκείνοι γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τι εννοούμε!
«H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε…
Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας.
Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να…μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.
Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή..
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί..
Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους.
Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης».
Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά..
Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα.
Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες. Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια.
Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα.
Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..
Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά.
Σπάζαμε τα κόκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους»
Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου.
Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.
Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο.
Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντας μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι..
Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε..
Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα… μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία.
Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα.. Χάσαμε χιλιάδες greekmagazino.com μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση.
Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.
Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο!
Πώς τα καταφέραμε;
Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη.
Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι.. Τι φρίκη!
Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ..
Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά.
Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.
Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»… συγχαρητήρια!
Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί…»!
Το παραπάνω κείμενο διακινείται εδώ και πάρα πολύ καιρό στα social media και αποτελεί ίσως την πιο αυθεντική καταγραφή της δεκαετίας του 1980.
Τα 5 πράγματα που μετανιώνουν οι ετοιμοθάνατοι! Το 5o θα σας κάνει να ανατριχιάσετε...
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι μετανιώνουν οι ετοιμοθάνατοι;; Με το 5ο που θα διαβάσετε θα ανατριχιάσετε!
Μετά από πολλά χρόνια στα οποία εργάζονταν σε δουλειές που δεν την εξέφραζαν, η Μπρόνι Γουέρ έθεσε ως στόχο να βρει κάτι που θα ευχαριστήσει τη ψυχή της.
Έτσι αποφάσισε να εργαστεί σε κέντρα ευγηρίας και νοσοκομεία προσφέροντας τη βοήθεια της σε ετοιμοθάνατους ηλικιωμένους. Μερικά χρόνια αργότερα, η Γουέρ μάζεψε τις εμπειρίες της και συνέταξε μια λίστα με τα 5 πράγματα που μετανιώνουν περισσότερο οι άνθρωποι που βρίσκονται ένα βήμα από το θάνατο.
Πολύ σύντομα η λίστα που κατέγραψε απέκτησε τεράστια δημοτικότητα. Άνθρωποι από όλο τον κόσμο τη διάβασαν και την μοιράστηκαν με την οικογένεια και τους φίλους τους, θέλοντας να μεταδώσουν μερικά πολύ σημαντικά μηνύματα.
Τα περισσότερα από αυτά που θα διαβάσετε στη λίστα της θα σας βοηθήσουν να βελτιώσετε τη ζωή σας!
1. Μακάρι να είχα το κουράγιο να ζήσω τη ζωή που ήθελα εγώ και όχι τη ζωή που οι άλλοι ήθελαν να ζήσω.
«Αυτό είναι το πιο συνηθισμένο πράγμα για το οποίο μετανιώνουν οι περισσότεροι. Όταν οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η ζωή τους έχει σχεδόν τελειώσει, κοιτάζουν πίσω στο χρόνο και αντικρίζουν με θλίψη όλα εκείνα τα όνειρα που άφησαν ανεκπλήρωτα. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πραγματοποίησαν ούτε καν τα μισά από τα όνειρα τους και πέθαναν γνωρίζοντας ότι αυτό έγινε εξαιτίας των επιλογών που έκαναν ή που δεν έκαναν. Η υγεία προσφέρει μια ελευθερία που πολύ λίγοι συνειδητοποιούν, μέχρι να την χάσουν.”
2. Μακάρι να μην είχα εργαστεί τόσο σκληρά.
«Αυτό το είπαν όλοι οι άνδρες ασθενείς που φρόντισα. Έχασαν την παιδική ηλικία των παιδιών τους και τη συντροφιά των συζύγων τους. Υπήρξαν και αρκετές γυναίκες που είπαν το ίδιο αλλά οι περισσότερες, επειδή ανήκαν σε μια παλιότερη γενιά όπου οι γυναίκες δεν εργάζονταν αλλά έμεναν στο σπίτι, δεν έδειξαν να μετανιώνουν για αυτό το πράγμα. Όλοι οι άνδρες όμως μου εξέφρασαν τη βαθύτατη λύπη τους που σπατάλησαν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στη δουλειά”.
3. Μακάρι να είχα το κουράγιο να εκφράσω τα συναισθήματά μου.
“Πολλοί άνθρωποι έθαψαν τα συναισθήματά τους, προκειμένου να διατηρήσουν την ειρήνη με τους άλλους. Ως αποτέλεσμα, αυτοί συμβιβάστηκαν με μια μέτρια ζωή και δεν έγιναν ποτέ οι άνθρωποι που θα μπορούσαν πραγματικά να έχουν γίνει. Πολλοί από αυτούς αρρώστησαν βαριά με ασθένειες που ήταν αποτέλεσμα της πικρίας, της θλίψης και της δυσαρέσκειας τους.”
4. Μακάρι να είχα κρατήσει επαφή με τους φίλους μου.
«Συχνά δεν συνειδητοποιούμε τα μεγάλα οφέλη των παλιών μας φίλων μέχρι την τελευταία εβδομάδα της ζωής μας, όταν και είναι αδύνατο να τους εντοπίσουμε και να έρθουμε ξανά σε επαφή μαζί τους. Οι περισσότεροι ήταν τόσο απασχολημένοι με τις δικές τους ζωές που άφησαν τις δυνατές φιλίες να χαθούν στο χρόνο. Υπήρχαν πολλοί που μετάνιωσαν βαθιά γιατί δεν έδωσαν σε έναν καλό φίλο το χρόνο και την προσπάθεια που του άξιζε. Έτσι και αλλιώς όλοι μας θα χάσουμε τους φίλους μας όταν πεθάνουμε.”
5. Μακάρι να είχα επιτρέψει στον εαυτό μου να ζήσει πιο ευτυχισμένος.
“Αυτό είναι το πιο κοινό σε όλους. Πολλοί, μέχρι τη τελευταία στιγμή της ζωής τους, δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν ότι και η ευτυχία είναι μια επιλογή. Αντίθετα παρέμειναν προσκολλημένοι σε παλιά πρότυπα και συνήθειες. Η λεγόμενη «άνεση» της οικειότητας κάλυψε τα συναισθήματά τους και φρόντισε να καθορίσει τη ζωή τους. Ο φόβος της αλλαγής τους οδήγησε να προσποιούνται, στους άλλους αλλά και στον εαυτό τους, ότι είναι ικανοποιημένοι με τη ζωή τους. Μέσα τους όμως πάντα ένιωθαν την επιθυμία να γελάσουν δυνατά και να κάνουν κάτι που θα τους οδηγήσει να νιώσουν για λίγο παιδιά.”
Αυτή η λίστα αποτελείται από μερικές σημαντικές και πολύ όμορφες συμβουλές. Ακούστε τους ανθρώπους που βρέθηκαν σε αυτό το σημείο και φροντίστε να μην κάνετε τα ίδια λάθη! Μοιραστείτε τη λίστα με τους φίλους σας και την οικογένεια σας για να τους βοηθήσετε να πάρουν και αυτοί μερικές σωστές αποφάσεις για τη ζωή τους.
Aκολουθήστε μας στo Google News
