Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024

The Carter Effect: Η επιρροή ενός μύθου στην ιστορία και την νοοτροπία μιας πόλης στο Netflix

Μια συγκινητική παραγωγή από το Netflix

3 Μαΐου 2020 15:07
The Carter Effect: Η επιρροή ενός μύθου στην ιστορία και την νοοτροπία μιας πόλης στο Netflix
Από Ραφαήλ Αλαγάς

Το Athensmagazine.gr σας παρουσιάζει τη συγκινητική παραγωγή του Netflix «The Carter Effect», που αφορά στο πώς ο μυθικός Βινς Κάρτερ κατάφερε να αλλάξει την ιστορία και την νοοτροπία μιας ολόκληρης πόλης, βάζοντας το Τορόντο στον παγκόσμιο χάρτη.

Το Τορόντο και, γενικά, ο Καναδάς, είναι μια περιοχή που δεν απασχολεί ιδιαίτερα τους Αμερικανούς. Δεν ξέρουν πολλά για το «μεγάλο Βορρά», αλλά κι εκείνος δε δίνει πολλές αφορμές να ασχοληθείς μαζί του. Είτε από πλευράς αθλητισμού είτε από πλευράς διασκέδασης και ζωής, δε μοιάζει ικανός να σου προσφέρει πάρα πολλά πράγματα.

Η ιδιαιτερότητα της ένωσης ατόμων διαφορετικών εθνοτήτων, θρησκειών, χρωμάτων, βέβαια, συνθέτουν ένα εκπληκτικό «μωσαϊκό» στην χώρα, αλλά ούτε αυτό συγκινεί τόσο πολύ, σε βαθμό τουλάχιστον να θέλεις να τη γνωρίσεις. Δε βοηθά και ο καιρός, άλλωστε, με τον χειμώνα να είναι δύσκολος στην επιβίωση, αν δεν είσαι καλά εξοπλισμένος. Αν στην Ελλάδα, για παράδειγμα, θεωρούμε είδηση το χιόνι στην Αττική, τότε δεν ξέρουμε καθόλου καλά τι σημαίνει να… το μαζεύεις μέσα στη μεγαλούπολη και έξω από το σπίτι σου, επειδή έχει ανέβει αρκετούς πόντους.

Όλα αυτά ίσχυαν μέχρι τις 24 Ιουνίου 1998. Ήταν η μέρα, όπου ο Βινς Κάρτερ θα άλλαζε για πάντα τον τρόπο, με τον οποίο βλέπουμε τον Καναδά και, κατά συνέπεια, το Τορόντο. Πρώτα και κύρια, όπως μας δείχνει και η παραγωγή του Netflix «The Carter Effect» από το 2017, θα άλλαζε τον τρόπο, με τον οποίο σκέφτονταν οι Καναδοί.

Να το πάρουμε από την αρχή, βασικά. Την ημέρα εκείνη έγινε το ετήσιο draft του ΝΒΑ, όπου στο νούμερο 4 οι Τορόντο Ράπτορς διάλεξαν τον Άντον Τζέιμισον, με τους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς να παίρνουν τον Βινς Κάρτερ στο νούμερο 5. Οι «Πολεμιστές», όμως, ήθελαν πάρα πολύ να έχουν στο δυναμικό τους τον Τζέιμισον, οπότε έτρεξαν προτού γίνει οποιαδήποτε άλλη κίνηση και προχώρησαν στην ανταλλαγή, μιας και οι Μιλγουόκι Μπακς καλόβλεπαν τις περιπτώσεις αυτών των παικτών.

Και με το που πάτησε στην πρωτεύουσα του Οντάριο ο Κάρτερ, τα πάντα άλλαξαν. Τα καρφώματά του ήταν μόνο η αρχή, για να τον λατρέψουν όλοι και τα πάντα να περιστρέφονται γύρω του. Έκανε τον κόσμο να αρχίσει να παρακολουθεί μπάσκετ, την ώρα που όλοι πίστευαν πως το εγχείρημα, που ξεκινούσε πριν από λίγα χρόνια με το «Δεινόσαυρο» στην φανέλα, θα αποτύγχανε παταγωδώς.

Τι έγινε, όμως, στην πραγματικότητα; Εκτός του ότι μεγάλωσε ένα φανατικό μπασκετικό κοινό στην χώρα, όπου πάντα εθνικό άθλημα θα είναι το χόκεϊ, αυτό είχε κι άλλες συνέπειες. Γεννήθηκαν γενιές σπουδαίων παικτών του μπάσκετ, που κάνουν τη διαφορά στο ΝΒΑ, ενώ δύο εξ αυτών (Άντονι Μπένετ-Άντριου Ουίγκινς) έγιναν οι πρώτοι Καναδοί στο νούμερο ένα του draft το 2013 και το 2014. Το Τορόντο, βεβαίως, μπήκε στον χάρτη χάρη στα σόου του Κάρτερ, είτε στους αγώνες με τους Ράπτορς είτε στους διαγωνισμούς καρφωμάτων στα All Star Weekends, με αποτέλεσμα να γίνει σοβαρός πιθανός προορισμός για μεγάλους παίκτες. Και, κάπως έτσι, το 2019 έγιναν και η πρώτη καναδική ομάδα που κατακτά τον τίτλο, διατηρώντας (και λόγω κορωνοϊού) ακόμη τα σκήπτρα.

Η επιρροή του Βινς Κάρτερ στην πόλη, βέβαια, ήταν πολυδιάστατη. Διατηρώντας τον χαρακτήρα των ανθρώπων από όλες τις κοινωνικές κατηγορίες, που βρίσκονταν κοντά μεταξύ τους, η πόλη «εκτοξεύθηκε» στη διασκέδαση, με τον ίδιο να αναλαμβάνει επιχειρηματική δράση και να φέρνει το λεγόμενο «bottle service» (σ.σ. το μπουκάλι στα μέρη μας) για πρώτη φορά στην χώρα, ενώ οι πωλήσεις από φανέλες του και μόνο, ειδικά εκείνες τις retro με το μεγάλο «Ράπτορα», βρίσκονται ακόμη… στο Θεό. Πολύ περισσότερο, χιλιάδες κόσμου παρακολουθούν τα παιχνίδια των Ράπτορς μέχρι και σήμερα εκτός γηπέδου, βλέποντας από γιγαντοοθόνες.

Όχι ότι δεν υπήρχαν, βέβαια, και οι άσχημες στιγμές. Για πολλά χρόνια και, συγκεκριμένα, από το 2004 μέχρι το 2014, ο Βινς Κάρτερ θεωρείτο ένας προδότης. Τραυματίστηκε, οι πάντες τον κατηγόρησαν για αδιαφορία και, έτσι, μετά τα πρώτα 6 χρόνια στο Τορόντο, γύρισε στις ΗΠΑ για να παίξει στους Νιου Τζέρσεϊ Νετς, για να παίξει μετά σε Ορλάντο Μάτζικ, Φοίνιξ Σανς, Ντάλας Μάβερικς, Μέμφις Γκρίζλις, Σακραμέντο Κινγκς και Ατλάντα Χοκς, όπου έκλεισε την καριέρα του φέτος λόγω της πανδημίας και έχοντας το ρεκόρ της παρουσίας για 22 συνεχόμενα χρόνια στο ΝΒΑ.

Επειδή, όμως, ο χρόνος επουλώνει όλες τις πληγές, το 2014 και στον εορτασμό 20 χρόνων από την ίδρυση των Τορόντο Ράπτορς, η παρουσία του σε ένα αφιερωματικό βίντεο ήταν απαραίτητη, με τον κόσμο αυτή την φορά να τον χειροκροτεί.

Ο μύθος αυτός το άξιζε και το πώς κατάφερε να αλλάξει την ιστορία και την νοοτροπία μιας πόλης φαίνεται με τον καλύτερο τρόπο στην παραγωγή του Netflix.

 

Stars & TV

Ροή ειδήσεων

Share